سلول و بافت
سال:1398 | دوره:10 | شماره:4 |تعداد مقالات:6

هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ورزش هوازی بر بیان HSPA2 در بیضه و پارامترهای اسپرم در موش های صحرایی دیابتی بود. مواد و روش ها: موش های صحرایی نر نژاد ویستار 2 ماهه، به طور تصادفی به سه گروه (هر گروه 10 سر): تقسیم شدند: کنترل (C)، دیابتی (D) و تمرین دیابتی (DT). دیابت از طریق یک نوبت تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین القا شد. موش های گروه DT به مدت 8 هفته بر روی تردمیل تمرین استقامتی انجام دادند. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، بیضه ها از موش ها برداشته شدند و تحت آزمایش بافت شناسی قرار گرفتند. مایع منی تجزیه و تحلیل شد و RNA کل از بیضه ها برای اندازه گیری بیان HSPA2 mRNA با روش RT-qPCR جدا شد. برای تحلیل داده ها ازآزمون تحلیل واریانس استفاده شد (05/0>p). نتایج: یافته ها نشان داد در گروه D تعداد (001/0p=) و تحرک اسپرم (01/0p=) کم وهمچنین مورفولوژی غیرطبیعی اسپرم (001/0p=) بالا بود. علاوه براین، در گروه D، بیانHSPA2 در بافت بیضه (01/0p=) به طور معنی دارکاهش یافته بود. برخلاف گروه D، در گروه DT، تعداد (04/0p=) و زنده مانی (02/0p=) و همچنین بیان HSPA2(03/0p=) افزایش یافته بود. نتیجه گیری: در بیضه های موش صحرایی، دیابت بیانHSPA2 را دچار تنظیم کاهشی می کند که در مجموع برای پارامترهای اسپرم زیان بار است. ورزش به طور موثر در برابر این اثرات مضر نقش حفاظتی دارد.

هدف: با توجه به پیشرفت و شیوع سرطان، تلاش بر این است که ترکیب های جدید در جهت سرکوب تومور و همراه با سمیت کمتر باشند. طی دهه های گذشته به منظور توسعه سیستم انتقال دارو برای غلبه برمحدودیت های داروهای رایج مورد استفاده در درمان بیماری ها، نانو تکنولوژی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مواد و روش ها: لذا در این مطالعه برای اولین بار نانوذرات ساماریوم با استفاده از روش شیمی سبز و به کمک عصاره زنجبیل سنتز شدند. سپس خصوصیات فیزیکوشیمیایی نانوذرات سنتزی با استفاده از تکنیک پراکنش نور دینامیکی (DLS)، طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR) و میکروسکوپ الکترونی روبشی FE-SEM بررسی شد. در نهایت خواص ضدسرطانی و سمیت سلولی نانوذرات ساماریم در مقابل سلول های سرطانی کولون رده سلولی HCT116 پس از 24 و 48 ساعت تیمار توسط آزمون رنگ سنجی تترازولیوم (MTT Assay) بررسی شد. نتایج: نتایج مطالعات پراکنش دینامکی نور و همچنین مطالعات مورفولوژیکی به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی بیان گر سنتز ناانوذرات کروی و همگن با ابعاد حدود 70 نانومتر می باشد. آزمون بقای سلولی میزان Cc50 (غلظتی از ترکیب که 50 درصد مرگ را در سلول های سرطانی القا می کند) نانوذرات ساماریوم بر روی رده سلولی HCT116 در مدت زمان 24 و 48 ساعت به ترتیب 90 (1/23 میکروگرم بر میلی لیتر) و 81 میکرومولار (7/20 میکروگرم بر میلی لیتر) نشان داده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده، به نظر می رسد نانوذرات ساماریوم سنتز شده به کمک عصاره گیاه زنجبیل می توانند به عنوان دارویی جدید در درمان سرطان کلورکتال در آینده ای نزدیک استفاده شوند.

هدف: هدف از این مطالعه تخریب ژن کیناز غنی از لوسین شماره 2 LRRK2))، مهم ترین ژن درگیر در بیماری پارکینسون با استفاده از تکنولوژی CRISPR-Cas بود. مواد و روش ها: مراحل همسانه سازی قطعات راهنما در این پژوهش با استفاده از کیت کلونینگ gRNAسیستم کریسپر (شماره کاتالوگ C8324K شرکت زاور زیست آزما) انجام شد. ابتدا 4 الیگونوکلئوتید برای توالی اگزون 41 ژن LRRK2 توسط نرم افزارساختRNA راهنمای CRISPR با عنوان CHOCHOPطراحی شدند. این دو RNA) gRNAsراهنما) در دو طرف اگزون فوق در نظر گرفته شدند. مولکول های دو رشته ای DNA بر اساس دستورالعمل استاندارد در آزمایشگاه ساخته شدند. قطعات دو رشته ای 20 جفت بازی راهنما که برای تشکیل کمپلکس Cas9-gRNA استفاده می شوند، با استفاده از آنزیم DNA لیگاز به وکتور بیانی یوکاریوتی کریسپر Px459 متصل و پلاسمیدهای نوترکیب به درون باکتری E. Coli DH5aمیزبان با روش شوک حرارتی منتقل شدند. نتایج آزمایشها به وسیله روش های RCP و تعیین ردیف AND ارزیابی شدند. نتایج: آزمایشهای چندگانه PCR با استفاده از پلاسمیدهای نوترکیب به عنوان AND الگو و توالی یابی AND، همسانه سازی قطعه های کوچک راهنما در پلاسمید بیانی کریسپر را نشان داد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد، سیستم CRISPR می تواند به عنوان یک ابزار قوی فراگیر برای ویرایش و تنظیم بسیاری از ژن های موثر در بیماری ها از جمله بیماری پارکینسون استفاده شود.

هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره آبی و اتانولی گیاهان دارویی شامل چریش، میخک، آویشن و اسطوخودوس بر روی افزایش عمر انبارمانی پرتقال به وسیله کاهش اکسیژن های فعال و متعاقب آن کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت است. مواد و روش ها: در این پژوهش ابتدا از چریش، میخک، آویشن و اسطوخودوس با استفاده از حلال های آبی و اتانولی عصاره گیری شد، سپس میوه های پرتقال با غلظت های مختلف عصاره های گیاهی مذکور شامل 1000×2، 1000×4 و 1000×6، و همچنین کیتوزان و واکس، تیمار شدند. بعد از اعمال تیمار، میوه ها در سردخانه با دمای 7 درجه سانتی گراد و رطوبت 80 تا 90 درصد نگه داری شدند. میوه ها در ابتدای آزمایش و سپس هر بیست روز یک بار از انبار خارج و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز و همچنین میزان بیان ژن این دو آنزیم در میوه ها اندازه گیری شدند. در بخش دیگری از این مطالعه آزمون پنل انجام گرفت نتایج: براساس نتایج، فعالیت هر دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز تحت تاثیر عصاره های گیاهی قرار گرفتند. در روز صدم، میوه های تیمار شده با عصاره اسطوخودوس اتانولی با غلظت 1000×6 دارای کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز با مقدار 13/2، و کمترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز مربوط به میوه های تیمار شده با غلطت 1000×6 عصاره آبی اسطوخودوس، به میزان 54/1 بودند. عصاره های آبی و الکلی اسطوخودوس برروی میزان بیان هر دو ژن کاتالاز و پراکسیداز تاثیر داشتند به نحوی که کمترین میزان بیان ژن آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در روز صدم، مربوط به تیمار 1000×6 عصاره اتانولی اسطوخودوس به ترتیب با مقادیر 66/6 و 28/5 بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق مشخص شد که به طورکلی عصاره گیاهانچریش، میخک، آویشن و اسطوخودوس تاثیر بر روی فیزیولوژی میوه پرتقال داشته و با کاهش فعالیت فیزیولوژیکی باعث کاهش میزان فعالیت آنزیم ها و همچنین بیان ژن های متناظر آن ها می شوند.

هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر آپوپتوتیک عصاره الکلی سیاه دانه بر روی سلول های سرطانی HL-60 بود. . مواد و روش ها: دراین مطالعه تجربی غلظت های350، 650، 950 و 1250 میکروگرم/میلی لیتر عصاره الکلی سیاه دانه در محیط کشت، روی سلول های سرطانی HL-60 به مدت 24 ساعت اثر داده شد. برای بررسی درصد سلول های زنده از آزمون MTT استفاده شد. همچنین برای تعیین این که آیا عصاره الکلی سیاه دانه تکثیر سلول های HL-60 را از طریق تنظیم پیشرفت چرخه سلولی و آپوپتوزیس مهار می کند، ابتدا با استفاده از رنگ آمیزی PI فلوسایتومتری انجام شد، سپس رنگ آمیزی AO/EB سلول های HL-60 برای تشخیص الگوهای آپوپتوزیس و نکروزیس انجام شد. نتایج: آزمون MTT نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، عصاره الکلی سیاه دانه در غلظت 650 میکروگرم/میلی لیتر باعث مرگ50 درصد سلول های HL-60 شد و در غلظت های بالاتر وابسته به غلظت باعث مرگ بیشتر سلول ها شد، همچنین افزایش معنی داری در سلول های فاز G0/G1 از 2/15 درصد در گروه کنترل به 65/51 درصد در گروه تیمار شده با غلظت 650 میکروگرم/میلی لیتر باعث مشاهده شد. به علاوه مشخص شد که غلظت 650 میکروگرم/میلی لیترباعث القا آپوپتوزیس در سلول های HL-60 شد در حالی که در غلظت های بالاتر باعث نکروزیس سلول های HL-60 نسبت به گروه کنترل شدند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که داروی تاموکسیفن از طریق افزایش بیان ژن CTNNBIP1 بر روی مسیر سیگنالی Wnt و پروتئین بتا کاتنین اثر مهاری دارد.

هدف: در این مطالعه اثرات سمیت سلولی عصاره هیدروالکلی درمنه (Artemisia sieberi) و تاثیرگذاری آن بر چرخه سلولی در رده سلولی سرطان پستان SkBr3 بررسی شد. مواد و روش ها: در این پژوهش، عصاره هیدروالکلی گیاه درمنه استخراج شد و سلول های SkBr3 با غلظتهای مختلف عصاره (1، 10، 100و 1000 میکروگرم بر میلی لیتر) به مدت 24 و 48 ساعت تیمار شدند. سپس توسط روش TTM و دستگاه فلوسایتومتری، به ترتیب اثر ضدسرطانی و تاثیر عصاره بر چرخه سلولی مورد سنجش قرارگرفت. نتایج: براساس داده های به دست آمده از تست MTT بیش ترین سمیت عصاره برای سلول ها تعیین شد. میزان IC50 مربوط به عصاره هیدروالکلی در 24 و 48 ساعت به ترتیب برابر با 150 و 50 میکروگرم بر میلی لیتر اندازه گیری شد. از طرف دیگر، نتایج حاصل از دستگاه فلوسایتومتری نشان داد این عصاره قابلیت توقف چرخه سلولی در گروه های تیمار 24 و 48 ساعت را نیز دارد. نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی گیاه درمنه دارای خاصیت ضدسرطانی علیه سلول های رده سلولی SkBr3 می باشد.