پژوهش و برنامه ریزی روستایی
سال:1399 | دوره:9 | شماره:3 (پیاپی 30) |تعداد مقالات:7

1. مقدمه: سکونتگاههای روستایی در کشاکش با تنگناهای اجتماعی-اقتصادی نیازمند فرصت های جدیدی جهت نقش آفرینی در توسعه پایدار هستند. زیرا عدم تعادل در سکونتگاههای روستایی موازنه ناحیه ای را برهم می زند و تناقضات جدیدی را فرآروی سکونتگاههای شهری قرار می دهد. در این ارتباط سازوکارهایی نیاز است که بتواند توسعه پایدار روستایی را گسترش دهد. گردشگری یکی از مهمترین سازوکارهای محلی است که با گسترش ساختارها و کارکردهای نوین، توان دستیابی به پایداری را تقویت می کند. به صورتی که رشد بنیان های اقتصادی در چارچوب کسب و کارهای خرد و کارآفرینی در تشریک مساعی با محیط زیست پایدار در رویکرد پایداری اهمیت دارد. از سوی دیگر اثرات گردشگری در همبستگی اجتماعی و رشد مشارکت روستایی دخالت دارد. پژوهش حاضر در چارچوب نظریه پایداری؛ ابعاد مختلف اثرات گردشگری مانند: اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی را با محوریت پیآمدهای مثبت و منفی آن مدلسازی می کند. به صورتی که هدف اصلی پژوهش بررسی میزان مشارکت گردشگری در هر یک از ابعاد پایداری است. . .

1. مقدمه: اسکان غیررسمی تا حد زیادی ریشه در مهاجرت دارد. این مناطق دارای ساختمان های ناهمگون، بدون رعایت اصول شهرسازی و فنی، کوچه های پرپیچ و هم و باریک، فاضلاب روان در کوچه ها می باشد. تحمیل ترافیک سنگین به بافت شهر، تراکم و ازدحام جمعیت در سطح شهر، رواج دست فروشی و دوره گردی و اغذیه فروشی غیربهداشتی و ایجاد ناامنی برای ساکنان نیز از دیگر نتایج وجود این اجتماعات است. همچین اسکان غیررسمی پیامدها و نتایج زیانبار بسیاری نیز مانند تخریب اراضی کشاورزی و باغ های پیرامون شهرها، مختل کردن برنامه های توسعه شهری، ایجاد مشکل در میراث شهری، تحمیل هزینه های بسیار بالا برای سازمان دهی، بهسازی یا پاکسازی محیط های نامناسب ایجاد شده را نیز به دنبال خواهد داشت. ازاین رو هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی عوامل کلیدی مؤثر بر مهاجرت های روستایی با تأکید بر مسئله اسکان غیررسمی در محله شیرآباد زاهدان بود. . .

1. مقدمه: مشارکت در توسعه پایدار روستایی از جایگاه خاصی برخوردار است و صاحب نظران تحقق توسعه پایدار و یکپارچه را مستلزم مشارکت مردم می دانند و حضور نهادها و سازمان های محلی را برای به کارگیری راهبردها و سیاست هایی که زمینه مشارکت را فراهم و تقویت نماید ضروری می دانند. اجرای طرحهای مشارکتی با هدف توانمندسازی اقتصادی-اجتماعی و پایداری محیطی یکی از راهکارهای مدیریت پایدار نواحی روستایی مناطق خشک جهان در دهه های اخیر به شمار می-آید. این پژوهش با هدف پاسخ به دو سوال انجام شده است: ویژگی ها و دستاوردهای اجرایی طرح های مشارکتی برنامه ریزی توسعه روستایی و برنامه ریزی اجتماع محور اشتغالزا در نواحی روستایی واقع در محدوده کانون های بحران سیستان، جازموریان و ریگان چه بوده است؟ و یک مدل فرآیندی برنامه ریزی توسعه روستایی سازگار با جغرافیای مناطق مذکور چگونه است؟ . .

1. مقدمه: یکی از اهداف کلان توسعه در اغلب کشورها کاهش بیکاری و توسعه فعالیت های شغلی است. امروزه مبحث اشتغال صرفاً یک بحث اقتصادی یا مربوط به یک کشور خاص نیست، بلکه تقریباً تمامی جوامع به نوعی با معضل بیکاری دست به گریبان اند و ابعاد این معضل تمامی بخش ها ازجمله امور اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی و امنیتی را نیز متأثر ساخته است. دانشمندان و صاحب نظران امر توسعه معتقدند مشکلات شغلی و بیکاری در روستاها شکل پیچیده تر و ابعاد گسترده تری دارد؛ چراکه فقر گسترده، نابرابری فزاینده، بیکاری، مهاجرت، حاشیه نشینی شهری و غیره را به همراه دارد. این در حالی است که روستاها مملو از فرصت های جدید و کشف نشده ای هستند که بهره برداری به موقع از این فرصت ها و ایجاد کسب وکارهای جدید و رقابت پذیر می تواند مزایای چشمگیری را برای روستاییان به همراه آورد. در این راستا رویکردهایی پایدار هستند که با توجه به تغییرات فناوری و قواعد و مقررات بازار، به ارزیابی مداوم نیازهای بازار و ضرورت های فناوری پرداخته و بتوانند مدل اشتغال مناسب تری ارائه کنند. برای همین منظور اخیراً توسعه از طریق خوشه های کسب وکار، در سیاست های اقتصادی و صنعتی کشورهای توسعه یافته جای خود را بازکرده است. . .

1. مقدمه: شهرستان های استان کهگیلویه و بویراحمد به لحاظ برخورداری از شاخص های توسعه یافتگی روستایی در سطح مناسبی قرار ندارند؛ به گونه ای که برای برنامه ریزی مناسب جهت تخصیص بهینه منابع به شناخت میزان برخورداری مناطق استان از شاخص های توسعه نیازمندیم تا از این طریق بتوان با به کارگیری نیروها و ظرفیت های موجود در شهرستان ها به توسعه ای متعادل و همه جانبه برسیم که رفاه و سعادت تمامی افراد را به همراه داشته باشد. سؤال اساسی که در این پژوهش مطرح می شود این است که میزان توسعه یافتگی مناطق روستایی هرکدام از شهرستان های بویراحمد، کهگیلویه، گچساران، دنا، بهمئی، باشت، چرام و لنده در سطح استان کهگیلویه و بویراحمد چگونه است؟ . ..

1. مقدمه: رویکرد برندسازی پایه و اساس یک مدل حمایتی از مشاغل کوچک را تشکیل می دهد که به منظور کاستن از نابرابری های بین شهر و روستا، ایجاد اشتغال، افزایش مشارکت مردمی، افزایش تولید، بهبود کیفیت محصولات و ایجاد ارزش افزوده برای محصولات فراگیر شده است. بر این اساس در چارچوب و نظریه های جدید توسعه ی پایدار جهت رشد، دوام و ماندگاری کسب وکارها در محیط های رقابتی و پیچیده ی امروزی مطرح و از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است که در آن فرآیند طراحی و ایجاد یک کسب وکار حول محور برند و در تعامل مداوم با مشتریان با هدف دستیابی به مزیت های رقابتی انجام می پذیرد. . .

1. مقدمه: فناوری انرژی خورشیدی از پتانسیل فراوانی برای ایجاد ثروت و سرمایه، مقابله با فقر و توسعه نیافتگی روستاها به ویژه در روستاهایی که فاصله بیشتری از کانون های شهری و مراکز تأمین سوخت های فسیلی دارند، برخوردار است. روستاهای مورد مطالعه با توجه به شرایط اقلیمی حاکم برآن و فراوانی تعداد روزهای آفتابی قابلیت زیادی در به کاربردن انرژی خورشیدی دارند اما چالش هایی در زمینه آموزش و آگاهی بخشی، دانش و اطلاعات، ظرفیت سازی و توانمندسازی و مشارکت روستاییان در رابطه با انرژی خورشیدی وجود دارد. این مسائل پایداری و توسعه اجتماعی اقتصادی سکونتگاه های روستایی را با مشکل مواجه کرده است. پرداختن به موضوع مساله در ارتباط با فناوری انرژی خورشیدی به عنوان محرک فعالیت های اقتصادی و مبنای تحول و توسعه روستایی می تواند تاثیر مستقیمی بر بهبود مسکن و محیط زیست، فعالیت های کشاورزی، دامداری، باغداری و ارتقاء سطح رفاه روستاییان در کاهش هزینه های ملی و صرفه جویی و ذخیره منابع انرژی فسیلی داشته باشند و از اهمیت زیادی برخوردار است. . .