زمینه و هدف: سلامت عمومی زنان دارای همسر جانباز به دلیل شرایط خاص از اهمیت ویژه ای برخودار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی در بهبود سلامت عمومی و امیدواری در زنان دارای همسر جانباز انجام گرفته است. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش، زنان همسر جانبازان 25 تا 40 درصد شهر تهران در سال 1396 بودند. نمونه پژوهش شامل 24 زن همسر جانباز بود که به روش نمونه گیری در دسترس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و گروه گواه (12نفر) قرار گرفتند و به پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1972) و مقیاس امیدواری اشنایدر و همکاران (1991) پاسخ دادند. گروه آزمایش، هر هفته یک جلسه و به مدت 8 جلسه، تحت درمان مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند و در گروه گواه هیچ مداخله ای صورت نگرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها، آزمون تحلیل کوواریانس انجام گرفت. یافته ها: تحلیل داده نشان داد بین دو گروه آزمایش و گواه پس از اجرای درمان مبتنی بر ذهن آگاهی از لحاظ مولفه های سلامت عمومی و امیدواری تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: از این تحقیق می توان استنباط داشت که درمان مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند به بهبود مولفه های سلامت عمومی و امیدواری در زنان همسر جانباز منجر شود و می توان از آن برای کاهش آسیب روانی آنان بهره برد.