پژوهش پرستاری ایران
سال:1398 | دوره:14 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

مقدمه: یکی از مهمترین اهداف سلامت عمومی، کاهش ناتوانی های وابسته به افزایش سن در سالمندان است. از سویی، زنان سالمند، به ویژه در طبقه اجتماعی و اقتصادی پایین، بیماری های مزمن و معلولیتها را بیشتر تجربه می کنندبنابراین، مهم است که زنان در معرض خطر را شناسایی شده تا پس از شناسایی آنان اقدامات ارتقاء سطح سلامتی را مطابق با نیاز آنان اجرا نمود. از آنجاییکه مفهوم سلامت در سالمندی به مفهوم سالمند فعال و سالمند غیرفعال وابسته استلذا، در این پژوهش سلامت عمومی در زنان سالمند فعال و غیر فعال شهر قم در سال 1397 مقایسه گردیده است. روش کار: مطالعه با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، برروی 100 نفر از زنان سالمند شهر قم انجام شد که 50 نفر از سالمندان فعال و 50 نفر از سالمندان غیرفعال بودند. جهت جمع آوری داده ها از چهار ابزار مشخصات دموگرافیک فردی، ابزار آزمون کوتاه شناختی (جهت تشخیص مشکلات شناختی و حذف از نمونه ها)، ابزار فعالیت روزانه و پرسشنامه سنجش سلامت عمومی گلدبرگ استفاده گردید. ابزارهای پژوهش با انجام مصاحبه توسط پژوهشگر تکمیل و در نرم افزار SPSS 22 با استفاده ازآزمون تی مستقلتحلیل گردید. یافته ها: در پژوهش حاضر اختلاف معناداری بین وضعیت سلامت عمومی دو گروهِ زنان سالمند فعال و غیر فعال وجود داشت (004/0 = P)، وضعیت سلامت عمومی زنان سالمند فعال بهتر از سالمندان زن غیرفعال بود (سالمندان زن فعال 22/9± 24/32 و سالمندان زن غیرفعال 24/9± 62/37). همچنین میانگین حیطه های اضطراب، افسردگی در سالمند غیر فعال بهتر بوده که به لحاظ آماری اختلاف معنی داری داشت (0001/0>P)، اما اختلاف حیطه های نشانه جسمانی و کارکرد اجتماعی بین دو گروه معنی دار نبود. نتیجه گیری: با توجه به روند سالمند شدن جمعیت کشور، نیاز هست به فعال نگه داشتن زنان سالمند توجه بیشتری شود و تسهیلات آموزشی، مشاوره ای و رفاهی در سطح جامعه برای سالمندان فراهم گردد تا سلامت سالمندان در تمامی حیطه ها تضمین گردد.

مقدمه: ملال جنسیتی یا اختلال هویت جنسی یک مشکل روانی پیچیده است و این بیماران به دلیل وجود مسائل جنسیتی و فشارهای وارده به آن ها، بیشتر در معرض خطر مشکلات روانی از جمله اضطراب قرار دارند. مطالعه حاضر با هدف تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی توانمند سازی بر اضطراب مددجویان تراجنسی تحت هورمون تراپی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی است که با شرکت 87 بیمار تراجنسی در سال 1397 که در مرکز بهزیستی تهران پرونده داشتند، انجام شد. نمونه های پژوهش بر اساس معیارهای ورود به مطالعه و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از توضیح در مورد اهداف و اخذ رضایت کتبی، بیماران به روش طرح بلوک های جایگشتی تصادفی دو درمان با بلوک های چهار تایی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. سپس پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک و سوابق بیماری و اضطراب اشپیل برگر توسط هر دو گروه تکمیل گردید. در گروه مداخله آموزش براساس آموزش مبتنی برالگوی توانمندسازی شامل (درک تهدید، مشکل گشایی، مشارکت اموزشی و ارزشیابی) انجام شد. سپس به مدت 3 ماه، پیگیری به صورت تماس تلفنی یکبار در هفته انجام شد. در گروه آزمون 3 ماه پس از مداخله و در گروه کنترل نیز 3 ماه پس از پر کردن پرسش نامه اولیه از طریق تکمیل مجدد پرسش نامه ها، نتایج با ستفاده از نرم افزار SPSS ورژن 16 و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0>P معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، قبل از مداخله، دو گروه از نظر جنس (067/0 = P)، سن (999/0 = P)، وضعیت تاهل (999/0 = P)، وضعیت اشتغال و درآمد (409/0 = P)، سطح تحصیلات (457/0 = P)، مدت زمان تشخیص بیماری (341/0 = P)، مدت زمان مصرف داروهای هورمونی (975/0 = P)، نوع داروهای مصرفی (120/0 = P) و سابقه داشتن جراحی تغییر جنسیت (994/0 = P) تفاوت معنادار آماری نداشته و همگن بودند. پس از اجرای مداخله، در میانگین اضطراب آشکار (045/0 = P) تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنادار بود. اما در رابطه با میانگین اضطراب نهان بین دو گروه تفاوت معنادار آماری وجود نداشت (731/0 = P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، آموزش براضطراب آشکار مددجویان تاثیر داشت؛ بنابر این پیشنهاد می شود مداخلات آموزشی توسط پرستاران جهت کاهش اضطراب این بیماران بر اساس الگوی توانمندسازی طراحی و اجرا شود.

مقدمه: یکی از مهم ترین ویژگی های جامعه ی مدرن، تاثیر ابزار های ارتباطی به ویژه اینترنت و تلفن همراه است که این تأثیر در جوانان خصوصا قشر دانشجو بدون شک وجود دارد، لذا این مطالعه با هدف بررسی اعتیاد به اینترنت و آسیب های ناشی از تلفن همراه در دانشجویان پرستاری انجام شد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی-مقطعی است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده بر روی 250 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد علی آباد کتول انجام شد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، مقیاس اعتیاد به اینترنت یانگ (IAT) و مقیاس استفاده آسیب زا از تلفن همراه (COS) بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری یو من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن و با نرم افزار SPSS-21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که 2/89 درصد آسیب معمولی و 4/2 درصد آسیب زیاد و 4/8 درصد بدون آسیب بودند. از نظر اعتیاد به اینترنت 4/86 درصد عدم اعتیاد، 08/0 درصد اعتیاد و 8/12 درصد در معرض اعتیاد به اینترنت بودند. و بین اعتیاد به اینترنت و آسیب های ناشی از تلفن همراه ارتباط معناداری وجود دارد (67/0 = r، 01/0 > P). نتیجه گیری: بر طبق یافته های این پژوهش دانشجویان پرستاری از نظر اعتیاد به اینترنت و آسیب های تلفن همراه، وضعیت نسبتا مطلوبی دارند ولی در معرض خطر نیز هستند. لذا برگزاری کارگاه های آموزشی می تواند در اتخاذ رویکردی واقع بینانه تر نسبت به این وسایل کمک کند.

مقدمه: هدف از این تحقیق تعیین تأثیر برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده در پیشگیری از مصرف سیگار در دانش آموزان بود. روش کار: این تحقیق از نوع کابردی و از نظر شیوه جمع اوری داده ها نیمه تجربی به شکل میدانی بود. جامعه پژوهش دانش آموزان دبیرستانی آموزش و پرورش شهر تهران بودند که نمونه ای به حجم 84 نفر برای هرگروه مداخله و کنترل انتخاب شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه سازه های نظریه برنامه ریزی شده در پیشگیری از مصرف سیگار از نمونه پرسشنامه به کار رفته در مطالعات براتی و همکاران و عابدینی و همکاران مشتمل بر 33 گویه بود که اعتبار و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. مداخله صورت گرفته شامل بهبود نگرش و هنجارهای انتزاعی رفتارهای پیشگیری از مصرف سیگار در قالب 4 جلسه آموزشی 60 دقیقه ای و به مدت 1 ماه (هر هفته یک جلسه) بود. در نهایت جهت تعین نرمال بودن از آزمون چولگی-کشیدگی استفاده که با توجه به نرمال بودن از آزمون های کوواریانس، t مستقل، خی دو و تحلیل واریانس برای تبیین فرضیه های تحقیق استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که رفتار برنامه ریزی شده بر آگاهی، نگرش منفی، هنجارهای ذهنی، کنترل رفتاری درک شده و قصد رفتاری و رفتار بصورت کلی تأثیر گذا ر بود (05/0 > P). نتیجه گیری: بر اساس یافته ها پیشنهاد می شود با بهره گیری از آموزش بر پایه تئوری رفتار برنامه ریزی شده که بر روی عوامل مهم روانشناختی ایجاد و یا تغییر رفتار، تأکید می کند، می توان آگاهی نسبت به مصرف سیگار، هنجارهای انتزاعی و کنترل رفتاری درک شده و رفتار پیشگیری از مصرف سیگار را بطور کلی بهبود بخشید.

مقدمه: با توجه به اهمیت تمرین های ذهنی در سلامت روان افراد و نیز موثر بودن آنها در شادکامی انسان ها، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر یوگا بر کاهش اضطراب و ارتقاء تاب آوری در زنان میانسال انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی بود، که با بهره گیری از طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بانوان میانسال مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی شهر کرمانشاه حاضر در کلاسهای آموزشی یوگا در سال 1396 بود که 30 نفر از آنهایی که نمره بالاتر از حد متوسط در مقیاس اضطراب و نمره پایین تر در تاب آوری کسب کردند، انتخاب و به روش تصادفی(به این صورت که هر کدام شانس برابر برای انتخاب شدن داشتند) در دو گروه جایگزین شدند. از هردو گروه قبل و بعد از مداخله پیش آزمون و پس آزمون گرفته شد. افراد گروه آزمایش 16 جلسه 75 دقیقه ای ( هفته ای2 جلسه) تحت تمرین ذهن آگاهی مبتنی بر یوگا قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اضطراب بک (1999) و تاب آوری کانر دیویدسون (2003) بود. داده های جمع آوری شده به روش تحلیل کوواریانس با استفاده از SPSS-23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از یافته ها بیانگر آن بود که بین دو گروه آزمایش و گواه بعد از تمرینات ذهن آگاهی، در میزان نمره اضطراب و نیز سطح تاب آوری تفاوت حاصل شد، و این تفاوت در سطح (001/0) معنا دار بود. نتیجه گیری: بنابراین چنین می توان نتیجه گرفت که می توان از یوگا به عنوان درمانی راحت، در دسترس و کم هزینه برای درمان اضطراب و ارتقاء تاب آوری در زنان میانسال استفاده کرد.

مقدمه: با توجه به افزایش جهانی نرخ شیوع بیماری های قلبی لازم است پیش بین های و عوامل به وجود آورنده این بیماری ها شناسایی شوند تا بتوان در جهت پشگیری ازآنها گامی مؤثر برداشت. ازاین رو پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رفتارهای مرتبط با سلامتی قلب بر اساس خودکارآمدی و سبک دلبستگی انجام شده است. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه پژوهش شامل تمام افراد بالای 25 سال شهر کرمانشاه در سال 1396 بود که به روش نمونه گیری دردسترس، نمونه ای به تعداد 255 نفر انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های باورهای خودکارامدی (GSE-10)، پرسشنامه مقیاس سبک های دلبستگی هارزان و شیور و پرسشنامه کنترل رفتارهای مرتبط با سلامتی قلب استفاده شد. نهایتاً داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون آنالیز شدند. یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که خود کارآمدی رابطه مثبتی با کنترل رفتارهای مرتبط با سلامت قلب دارد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که سبک دلبستگی ایمن به طور مثبت و سبک دلبستگی اضطرابی و اجتنابی به طور منفی با کنترل بیماری های مرتبط با سلامتی قلب در ارتباط بودند. نتیجه گیری: بنابراین از یافته های پژوهش چنین می توان نتیجه گرفت که خودکارآمدی و سبک های دلبستگی، توان پیش بینی سلامت قلب در افراد مبتلا به بیماری قلبی را دارند.

مقدمه: خشونت محل کار یکی از مشکلات شایع پرستاران می باشد که باعث فرسودگی شغلی، تمایل به ترک خدمت، کاهش بهره وری، افزایش غیبت از کار و بروز اختلالات روانی می شود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر وضعیت خشونت علیه پرستاران شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های وابسته به سازمان تأمین اجتماعی استان اصفهان سال 1395 انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و 44 پرستار شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های فاطمه الزهراء نجف آباد و دکتر شریعتی اصفهان اجرا شد. نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (22 نفر) و گروه کنترل (22 نفر) قرار گرفتند. آموزش مهارت های ارتباطی در قالب یک کارگاه 8 ساعته برای گروه آزمون اجرا شد. داده ها با استفاده از اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه خشونت محل کار در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 با روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: پرستاران مورد مطالعه از نظر سن، جنس، سابقه کار، وضعیت تأهل با هم تفاوت آماری معنی داری نداشتند. بر اساس نتایج آزمون کواریانس دو گروه قبل از اجرای برنامه آموزش مهارت های ارتباطی از نظر میانگین نمره خشونت با هم اختلاف معنی داری نداشتند اما بعد از اجرای برنامه آموزش مهارت های ارتباطی در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل همه ابعاد خشونت (کلامی، فیزیکی، نژادی و جنسی) به نسبت قابل توجهی کاهش یافت که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: از انجا که یافته ها حاکی از بالا بودن خشونت در بخش های اورژانس بوده و عوامل متعددی در ایجاد خشونت نقش دارد توجه به عوامل زمینه ساز خشونت و برگزاری کلاس ها و کارگاه های آموزشی در مراکز درمانی می تواند گام موثری در جهت کاهش خشونت های بیمارستانی بر علیه پرسنل پرستاری باشد.

مقدمه: معنویت یکی از منابع قدرتمند ایجاد امید و نشاط است. سلامت معنوی در دانشجویان عامل ایجاد امید، انگیزش و پیشرفت تحصیلی است. هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط سلامت معنوی با امید به آینده شغلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد در سال 1396 می باشد. روش کار: در این مطالعه مقطعی که بر روی 288 نفر از دانشجویان علوم پزشکی گناباد انجام گردید. داده ها براساس پرسشنامه پژوهشگرساخته امید به آینده شغلی و پرسشنامه سلامت معنوی پالوتزین و الیسون جمع آوری گردید. درپایان داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده آمار تحلیلی (رگرسیون خطی، ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سلامت معنوی 83/15± 36/90 و امید به آینده شغلی 48/10± 05/76 بود. یافته های این پژوهش نشان داد که بین سلامت معنوی و امید به آینده شغلی رابطه آماری معنی داری بصورت مثبت و مستقیم وجود دارد (001/0>P). بین دو بعد سلامت معنوی (سلامت معنوی وجودی و سلامت معنوی مذهبی) با امید به آینده شغلی ارتباط آماری معناداری یافت شد (001/0>P). نتیجه گیری: یافته ها اهمیت پرداختن به موضوع سلامت معنوی در بین دانشجویان را مورد تأکید قرار می دهد. باتوجه به این که سلامت معنوی باعث افزایش امید به آینده شغلی دانشجویان می گردد، پیشنهاد می شود دست اندرکاران و مسئولان ذی ربط توجه ویژه ای به مقوله سلامت معنوی دانشجویان و راهکارهای ارتقای آن داشته باشند.

مقدمه: اشتیاق به مطالعه و موفقیت تحصیلی از انتظارات مدرسین و دانشجویان از فرایند تدریس-یادگیری است که می تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله ویژگیهای مدرس و شیوه مدیریت او در کلاس درس قرار گیرد. تعیین اینکه کدام شیوه مدیریت کلاس درس مدرس با اشتیاق به مطالعه و موفقیت تحصیلی دانشجویان ارتباط بیشتری دارد می تواند مدرس را در انتخاب شیوه مدیریت بهتر کلاس یاری نماید. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط شیوه مدیریت کلاس با اشتیاق به مطالعه و موفقیت تحصیلی در دانشجویان پرستاری انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر توصیفی-تحلیلی و مقطعی است که در سال 1394 در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. جامعه پژوهش شامل 23 مدرس و 117 دانشجوی پرستاری بودند که به روش تمام شماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه تعدیل شده PCMSA، پرسشنامه UWES-S، و فرم جمع آوری اطلاعات دموگرافیک بود، برای موفقیت تحصیلی دانشجویان، معدل دروس اختصاصی محاسبه شد. پس از ترجمه و بازترجمه هر دو ابزار روایی صوری آنها توسط 4 تن از اساتید پرستاری باتجربه در امر آموزش تأیید شد. جهت محاسبه پایایی پرسشنامه شیوه های مدیریت کلاس درس در شرایط دو مشاهده گر همزمان از فرمول محاسباتی کاپا استفاده شد که حداقل 92/0 برآورد گردید. پایایی پرسشنامه اشتیاق به یادگیری با محاسبه ضریب الفای کرونباخ 87/0 بدست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 آنالیز شد و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ANOVA و Gabriel) ضریب همبستگی اسپیرمن و کای اسکوئر) مورد تحلیل قرارگرفت. یافته ها: بیشتر مدرسین با 2/65% شیوه غیرمداخله ای، 13% از شیوه مداخله ای و 7/21% شیوه تعاملی را در مدیریت کلاس درس بکار می گرفتند. ارتباط بین شیوه مدیریت کلاس درس و اشتیاق به یادگیری در دانشجویان معنی داری نبود (331/0 = P) ولی بین شیوه مدیریت کلاس درس و موفقیت تحصیلی دانشجویان ارتباط معنی داری وجود داشت (001/0>P). همچنین بین اشتیاق به یادگیری و موفقیت تحصیلی در شیوه تعاملی مدیریت کلاس درس رابطه معنی دار اما ضعیفی وجود داشت (33/0 = r، 001/0 > P). نتیجه گیری: براساس یافته ها با توجه به اینکه شیوه مدیریت تعاملی ارتباط معنی داری قوی با موفقیت تحصیلی دانشجویان و ارتباط معنی دار اما ضعیفی با اشتیاق به مطالعه دارد، از این رو پیشنهاد می شود به عنوان شیوه انتخابی با احتیاط (به علت کم بودن حجم نمونه) مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: افسردگی در سالمندان از موضوعات مهم در گستره علم روان شناختی است. بازنگری پژوهش ها نشان داده است که بیش از سی و دو درصد سالمندان حداقل یک بار به افسردگی بالینی دچار می شوند. افسردگی، سالمندان را با مشکلاتی همچون ضعف مهارت های اجتماعی، افکار خودآیند منفی ذهنی-بدنی، تضاد شناختی و اضطراب شدید روبه رو می کند. هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش تضاد شناختی و افکار خودآیند منفی ذهنی-بدنی سالمندان مبتلا به افسردگی شهر خرم آباد بود. روش کار: این پژوهش به صورت شبه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 30 آزمودنی بود که از میان سالمندان (60 سال به بالاتر) دارای افسردگی مراکز تحت پوشش بهزیستی شهر خرم آباد انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و گواه گمارده شدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تصویر بدنی، پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم و مقیاس تضاد شناختی و افکار خودآیند منفی ذهنی-بدنی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. یافته ها: داده های پژوهش با روش تحلیل کواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار اس. پی. اس. اس انجام گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان داد. یافته ها نشان داد که میزان تضاد شناختی و افکار خودآیند منفی ذهنی – بدنی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دارتری داشته است. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن بودکه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد درکاهش تضاد شناختی و افکار خودآیند منفی ذهنی-بدنی اثربخش است. پیشنهاد می شود که از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در سازمان های مربوطه همانند بهزیستی، که با سالمندان مبتلا به افسردگی روبه رو هستند، برای کاهش تضاد شناختی و افکار خودآیند منفی استفاده بهینه کرد.

مقدمه: حرفه پرستاری با کمبود نیروی انسانی و افزایش تقاضا برای دریافت خدمات درمانی مواجه است. با این حال به سبب شرایط کاری و مشکلات خاص حرفه، تمایل به ترک شغل در بین پرستاران دیده می شود. بنابراین یکی از مهمترین چالش های سیستم بهداشت و درمان داشتن کارکنان با تعهد قوی نسبت به سازمان است. این پژوهش با هدف تعیین تعهد سازمانی و عوامل مرتبط با آن بین پرستاران تازه کار انجام شده است. روش کار: این مطالعه یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی بود که از فروردین تا خرداد 1397 انجام شد. نمونه های پژوهش شامل 600 نفر پرستار تازه کار بودند، که به روش نمونه گیری سهمیه ای بصورت در دسترس از 26 بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان انتخاب شدند. داده ها با استفاده از ابزاری شامل پرسشنامه های مشخصات فردی_شغلی، بی نزاکتی در محل کار (کورتینا، 2001)، رفتارهای زورگویانه در محل کار (اسکارتین 2010)، عاطفه منفی (پرایس، 2001)، عاطفه مثبت (پرایس، 2001)، شانس ارتقاء (پرایس، 2001) و تعهد سازمانی (پرایس، 2001) که توسط پرستاران تازه کار تکمیل شد، جمع آوری گردید. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی، کروسکال والیس و رگرسیون لجستیک انجام شد. یافته ها: میانگین نمره تعهد سازمانی 66/0 ± 14/3 (در دامنه 5-1) بود. نتایج حاصل از رگرسیون خطی نشان داد که متغیرهای بی نزاکتی در محل کار (004/0 = P، 55/0-89/0 = CI95%، 70/0 = OR)، عاطفه منفی (030/0 = P، 59/0-97/0 = CI95%، 75/0 = OR)، عاطفه مثبت (038/0 = P، 01/1-74/1 = CI95%، 33/1 = OR)، شانس ارتقاء (001/0 > P، 33/2-00/5 = CI95%، 41/3 = OR)، رضایت از دریافتی (001/0 > P، 62/1-31/4 = CI95%، 65/2 = OR) و انتخاب حرفه پرستاری بر اساس علاقه (002/0 = P، 32/1-62/3 = CI95%، 19/2 = OR) می تواند به طور معنی داری تعهد سازمانی را پیش بینی نماید. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، مدیران پرستاری می توانند با افزایش شانس ارتقاء، بهبود عواطف پرستاران، حذف سوء رفتارها و افزایش حقوق پرستاران، تعهد سازمانی را در پرستاران تازه کار افزایش دهند.