مقدمه: مسئولیت پذیری اجتماعی به عنوان ابزاری استراتژیک برای افزایش ارزش و پایداری شرکت در بلندمدت، از طریق ایجاد روابط مثبت با جامعه، رعایت قوانین و مقررات و اعمال رویه های اخلاقی می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ابعاد مسئولیت پذیری اجتمایی بر ارزش آفرینی شرکت های دارویی و غیر دارویی می باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی-همبستگی است. داده های مربوط به 24 شرکت دارویی و 80 شرکت غیردارویی شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازده زمانی 1395-1386 تجزیه و تحلیل شده است. با توجه به مفهوم گسترده مسئولیت پذیری اجتماعی، دراین پژوهش جهت سنجش هر یک از ابعاد اقتصادی، قانونی و اخلاقی مسئولیت پذیری اجتماعی منطبق بر نظریه کارول، از روشی نوین در به کمیت درآوردن این مفهوم کیفی استفاده شده است. یافته ها: ابعاد اقتصادی، قانونی و اخلاقی مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها تاثیر مثبت و معناداری بر ارزش آفرینی شرکت ها دارد. نتیجه گیری: مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها باعث کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و رعایت حقوق همه گروه های ذینفع خواهد شد. اعمال رویه های اخلاقی در تهیه گزارش های مالی، کیفیت اطلاعات را بالا برده و موجب تصمیم گیری بهینه سرمایه گذاران می شود. در نتیجه، عملکرد اقتصادی شرکت تحت تاثیر عملکرد اجتماعی آن قرار می گیرد. از این رو، لازم است مدیریت شرکت ها جهت ایجاد ارزش و حداکثر نمودن ثروت سهامداران؛ در راستای حفظ منافع ذینفعان و کاهش هزینه های نمایندگی، متعهد به ایفای وظایف مسئولیت پذیری اجتماعی باشند.