مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل
سال:1398 | دوره:19 | شماره:4 |تعداد مقالات:7

زمینه و هدف: ارتباط مسقیم بین حضور میکروبیوتای مفید، توسعه عملکرد سیستم ایمنی و حفظ هومئوستازیس وجود دارد. از این رو مصرف غذاها یا مکمل های حاوی ترکیبات پست بیوتیک، از مهم ترین راهبردها برای تعدیل توازن میکروبیوتا و بهبود وضعیت سلامت میزبان محسوب می شود. در این بررسی، مروری بر مفهوم پست بیوتیک ها و نقش بالینی آن ها در سلامت میزبان انجام گرفته است. روش کار: مقالات مرتبط با موضوع مطالعه در پایگاه های اطلاعاتیISI Web of Knowledge, PubMed/Medline, Scopus و Google Scholarجستجو شدند و مطالعاتی که اثرات پست بیوتیک ها را در بیماری ها بررسی کرده بودند، وارد مطالعه شدند. یافته ها: طبق شواهد موجود، پست بیوتیک ها در مقایسه با سلول های پروبیوتیک والد خود نیازی به زنده مانی نداشته و می‫ توانند اثرات سلامت بخش مشابه پروبیوتیک ها را ایجاد کنند. همچنین تولید و به کارگیری آن ها در سیستم های تحویل مختلف، مقرون به صرفه تر می باشد که این اهمیت پست بیوتیک ها را از جنبه های تکنولوژیکی، بالینی و اقتصادی آشکار می‫ کند. این ترکیبات دارای فعالیت های زیستی از جمله فعالیت تعدیل کنندگی سیستم ایمنی، ضد میکروبی، ضد التهابی، آنتی‫ اکسیدانی و ضد تکثیر سلولی بوده و می توانند در تعدیل عملکرد سیستم ایمنی، بهبود روش های درمانی و کاهش اثرات نامطلوب آن ها در برخی موارد اختلالات گوارشی و بیماری های مزمن نقش موثری ایفا کنند. نتیجه گیری: پست بیوتیک ها را می توان به عنوان راهبردی نوین در طیف وسیعی از محصولات دارویی جهت اهداف پیشگیری یا بهبود روش های درمانی و همچنین در محصولات غذایی جهت به تاخیر زمینه و هدف: ارتباط مسقیم بین حضور میکروبیوتای مفید، توسعه عملکرد سیستم ایمنی و حفظ هومئوستازیس وجود دارد. از این رو مصرف غذاها یا مکمل های حاوی ترکیبات پست-بیوتیک، از مهم ترین راهبردها برای تعدیل توازن میکروبیوتا و بهبود وضعیت سلامت میزبان محسوب می شود. در این بررسی، مروری بر مفهوم پست بیوتیک ها و نقش بالینی آن ها در سلامت میزبان انجام گرفته است. روش کار: مقالات مرتبط با موضوع مطالعه در پایگاه های اطلاعاتیISI Web of Knowledge, PubMed/Medline, Scopus و Google Scholarجستجو شدند و مطالعاتی که اثرات پست بیوتیک ها را در بیماری ها بررسی کرده بودند، وارد مطالعه شدند. یافته ها: طبق شواهد موجود، پست بیوتیک ها در مقایسه با سلول های پروبیوتیک والد خود نیازی به زنده مانی نداشته و می‫ توانند اثرات سلامت بخش مشابه پروبیوتیک ها را ایجاد کنند. همچنین تولید و به کارگیری آن ها در سیستم های تحویل مختلف، مقرون به صرفه تر می باشد که این اهمیت پست بیوتیک ها را از جنبه های تکنولوژیکی، بالینی و اقتصادی آشکار می‫ کند. این ترکیبات دارای فعالیت های زیستی از جمله فعالیت تعدیل کنندگی سیستم ایمنی، ضد میکروبی، ضد التهابی، آنتی‫ اکسیدانی و ضد تکثیر سلولی بوده و می توانند در تعدیل عملکرد سیستم ایمنی، بهبود روش های درمانی و کاهش اثرات نامطلوب آن ها در برخی موارد اختلالات گوارشی و بیماری های مزمن نقش موثری ایفا کنند. نتیجه گیری: پست بیوتیک ها را می توان به عنوان راهبردی نوین در طیف وسیعی از محصولات دارویی جهت اهداف پیشگیری یا بهبود روش های درمانی و همچنین در محصولات غذایی جهت به تاخیر زمینه و هدف: ارتباط مسقیم بین حضور میکروبیوتای مفید، توسعه عملکرد سیستم ایمنی و حفظ هومئوستازیس وجود دارد. از این رو مصرف غذاها یا مکمل های حاوی ترکیبات پست-بیوتیک، از مهم ترین راهبردها برای تعدیل توازن میکروبیوتا و بهبود وضعیت سلامت میزبان محسوب می شود. در این بررسی، مروری بر مفهوم پست بیوتیک ها و نقش بالینی آن ها در سلامت میزبان انجام گرفته است. روش کار: مقالات مرتبط با موضوع مطالعه در پایگاه های اطلاعاتیISI Web of Knowledge, PubMed/Medline, Scopus و Google Scholarجستجو شدند و مطالعاتی که اثرات پست بیوتیک ها را در بیماری ها بررسی کرده بودند، وارد مطالعه شدند. یافته ها: طبق شواهد موجود، پست بیوتیک ها در مقایسه با سلول های پروبیوتیک والد خود نیازی به زنده مانی نداشته و می‫ توانند اثرات سلامت بخش مشابه پروبیوتیک ها را ایجاد کنند. همچنین تولید و به کارگیری آن ها در سیستم های تحویل مختلف، مقرون به صرفه تر می باشد که این اهمیت پست بیوتیک ها را از جنبه های تکنولوژیکی، بالینی و اقتصادی آشکار می‫ کند. این ترکیبات دارای فعالیت های زیستی از جمله فعالیت تعدیل کنندگی سیستم ایمنی، ضد میکروبی، ضد التهابی، آنتی‫ اکسیدانی و ضد تکثیر سلولی بوده و می توانند در تعدیل عملکرد سیستم ایمنی، بهبود روش های درمانی و کاهش اثرات نامطلوب آن ها در برخی موارد اختلالات گوارشی و بیماری های مزمن نقش موثری ایفا کنند. نتیجه گیری: پست بیوتیک ها را می توان به عنوان راهبردی نوین در طیف وسیعی از محصولات دارویی جهت اهداف پیشگیری یا بهبود روش های درمانی و همچنین در محصولات غذایی جهت به تاخیر

زمینه و هدف: پاراکوات یک علف کش سمی می باشد که در بسیاری از کشورها بطور وسیع استفاده می گردد. پاراکوات بطور اختصاصی در بافت ریه متمرکز شده و منجر به آسیب ریوی از طریق روندهای اکسیداتیو و التهابی می گردد. گیاه نسترن کوهی (Rosa canina L. ) برای سالها به عنوان یک داروی گیاهی در سراسر دنیا استفاده شده است. نسترن کوهی عضوی از خانواده رزاسه بوده و در برابر اختلالات متعددی اثرات درمانی نشان می دهد که از طریق خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر آنتی اکسیدانی میوه های نسترن کوهی بر روی آسیب ریوی ناشی از پاراکوات در مدل موشی می باشد. روش کار: مطالعات حیوانی بر روی موش سوری نر جنس NMRI انجام گرفت. پاراکوات بصورت تک دوز (20 mg/kg) برای ایجاد آسیب ریوی در موش ها تزریق داخل صفاقی گردید. پس از تزریق پاراکوات، عصاره میوه های نسترن کوهی در دوزهای mg/kg 200 و 400 بصورت خوراکی به مدت چهار روز استفاده شد. موشهای تیمار شده، با موشهای نرمال بعنوان گروه کنترل مقایسه گردیدند. در انتهای مطالعه، نمونه های بافت ریه برای بررسیهای بیوشیمیایی جمع آوری شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که استفاده از پاراکوات باعث عدم تعادل اکسیدان-آنتی اکسیدان در بافت ریه گردید. درمان با نسترن کوهی سطوح آنتی اکسیدانی گلوتاتیون (GSH) و کاتالاز (CAT) را در بافت ریه در مقایسه با گروه پاراکوات افزایش و سطوح مالون دی آلدهید (MDA) و میلوپراکسیداز (MPO) را کاهش داد. نتیجه گیری: درمان موشهای مواجه یافته با پاراکوات بوسیله عصاره میوه های نسترن کوهی تعادل اکسیدان-آنتی اکسیدان را در بافت ریه موش بهبود بخشید. به بیان دیگر مطالعه حاضر ثابت کرد که نسترن کوهی اثرات آنتی اکسیدانی قابل توجهی در برابر آسیب اکسیداتیو پاراکوات دارد.

زمینه و هدف: سرطان معده شیوع جغرافیایی متنوعی دارد. بررسی عوامل ژنتیکی دخیل در کسب استعداد ابتلا به سرطان دارای اهمیت بالایی می‫ باشد. IL-1β یک سایتوکاین پیش التهابی که با تأثیر روی ترشح اسید معده درافرادی که مبتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری هستند نقش ایفا می‫ کند. هدف از این مطالعه بررسی نقش پلی مورفیسم IL-1β-511 و استعداد ابتلا به سرطان معده در استان اردبیل بود. روش کار: صد فرد مبتلا به سرطان معده و صد فرد فاقد سرطان معده به عنوان گروه کنترل جهت انجام تحقیق انتخاب گردیدند و پس از استخراج DNA از خون محیطی، بررسی وجود پلی مورفیسم با روش PCR-RFLP انجام پذیرفت. نتایج حاصل از مجاورت با آنزیم محدود کننده روی ژل آگارز بررسی گردید. یافته ها: در میان گروه مورد، ژنوتیپ های CC، CT و TT در 19، 60 و 21 درصد از افراد مشاهده گردید. توزیع ژنوتیپ‫ های در میان گروه کنترل به ترتیب برابر با 4، 67 و 29 درصد بود. اختلاف معنی‫ داری (0/05

زمینه و هدف: مهم ترین عارضه جنتامایسین، سمیت لوله های کلیه است که به عنوان یک چالش در بالین مطرح است. در حال حاضر درمان قطعی برای آن وجود ندارد. به نظر می رسد پلاسمای غنی از پلاکت به عنوان منبع سرشار از فاکتورهای رشد در پیشگیری و یا تسکین این بیماری مفید باشد. بنابراین پژوهش حاضر جهت بررسی اثر پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) بر روند تکثیر سلول های پوششی لوله های خمیده کلیه آسیب دیده با جنتامایسین در موش های صحرایی انجام شد. روش کار: 28 سر موش صحرائی نر (300-200 گرم) به 4 گروه 7 تایی شاهد، تیمار، شم و تجربی تقسیم شدند. به مدت 8 روز جنتامایسین به میزان (80 میلی گرم/ کیلوگرم) روزانه به صورت داخل صفاقی تزریق شد. 24 ساعت بعد از آخرین تزریق، نمونه های خون جهت سنجش سطح سرمی کراتینین و ازت اوره خون جمع آوری شدند. در گروه های شم و تجربی به ترتیب 100 میکرولیتر سرم فیزیولوژی و پلاسمای غنی از پلاکت داخل کلیه تزریق شد. 3 روز بعد از مداخله درمانی حیوانات تحت بیهوشی عمیق کشته شدند، کلیه ها خارج و مراحل پاساژ بافتی و رنگ آمیزی انجام گردید. روش استریولوژی جهت تخمین تعداد سلول های پوششی لوله های خمیده استفاده شد. داده های حاصل در نرم افزارSPSS-26 و با کمک تحلیل واریانس یکطرفه وآزمون تعقیبی دانکن در سطح معنی داری 05/0p≤ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: پلاسمای غنی از پلاکت، باعث افزایش معنی دار آماری تعداد سلول های پوششی لوله های خمیده کلیه آسیب دیده با جنتامایسین در موش های صحرایی شد (0/05p ≤ ). نتیجه گیری: به نظر می رسد پلاسمای غنی از پلاکت بتواند تکثیر سلول های پوششی لوله های خمیده کلیه آسیب دیده با جنتامایسین در موش های صحرایی را القاء کند.

زمینه و هدف: تضعیف سیستم ایمنی شرایط استقرار انگل آکانتامبا در بدن انسان را مهیا می‫ نماید. در این مطالعه مورد-شاهدی به بررسی میزان آلودگی ترشحات بینی و دهان افراد HIV مثبت و منفی با انگل آکانتامبا پرداخته شد. روش کار: ترشحات بینی و دهان 53 بیمار HIV+ و 53 فرد HIV-در این مطالعه مورد-شاهدی بررسی شد. ترشحات بینی و دهان هر بیمار توسط سوآب‫ های استریل تهیه و به آزمایشگاه منتقل شد. همه نمونه ها کشت داده شد ولی فقط نمونه های مثبت برای آزمایش مولکولی استفاده گردید. یافته ها: در روش کشت، از 53 بیمار HIV+ جمعاً 11 نمونه شامل 5 نمونه بینی و 6 نمونه دهانی آلوده به آکانتامبا بود. از 53 فرد HIV-، 3 نمونه ترشحات بینی آلوده به این انگل بودند. روش مولکولی، وجود انگل مذکور در 10 نمونه شامل 5 نمونه دهانی و 5 نمونه بینی افراد HIV+ را تایید نمود. تجزیه و تحلیل آماری تفاوت معنی دار در میزان آلودگی افراد HIV+ به انگل آکانتامبا در مقایسه با افراد HIV-نشان داد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه کنونی نشان داد که میزان آلودگی افراد HIV+ به انگل آکانتامبا بیش از افراد HIV-است. همچنین با توجه به این که در گروه شاهد (افراد HIV-) فقط نمونه ترشحات بینی، آلوده به انگل مذکور بود به نظر می‫ رسد در گروه مورد (افراد HIV+) آلودگی ترشحات دهان به این انگل در پی ورود کیست‫ های آن به بینی و انتقال به دهان فرد انجام می شود.

زمینه و هدف: رضایت زناشویی یک جنبه بسیار مهم در رابطه زوجین است که تحت تا ثیر عوامل مختلفی از جمله بیماریهای قلبی عروقی قرار میگیرد. هدف از انجام این پژوهش بررسی رضایت جنسی بر اساس کسر تخلیه ای بطن چپ در مبتلایان به بیماری عروق کرونری بود. روشکار: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 220 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونری بستر ی در بخش آنژی وگرافی بیمارستان شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان به روش در دسترس انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات در ای ن مطالعه شامل فرم جمع آوری اطلاعات زمینهای و بالینی و پرسشنامه رضایت جنسی لارسون در سال 2018 بود. تجزیه و و آزمون آماری مربع کای، آنوا یکطرفه و رگرسیون تک متغیره و چند متغیره SPSS-تحلیل دادهها با کمک نرمافزار 13 انجام شد. 103 بود. متوسط رضایت جنسی آنها در افراد با کسر /24± 13/ یافته ها: متوسط رضایت جنسی در کل شرکت کنندگان 62 103 و کسر تخلیه /84± 12/18 %45-105، کسر تخلیه 35 /95± 10/12 %55-106، کسر تخلیه 45 /29± 14/49 % تخلیه > 55. (p=0/ 96/89± 17/7 %35 بود ( 041 > نتیجه گیری: کسر تخلیه عامل مهمی در میزان رضایتمندی جنسی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری می باشد و با کاهش کسر تخلیه، رضایت جنسی نیز کاهش مییابد.

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوسمقاوم به متی سیلین یکی از عوامل شایع در ایجاد عفونت های بیمارستانی پلی ساکاریدهای چسبنده بین سلولی را تولید میکنند که مستقیماً در تشکیل بیوفیلم ica میباشد. ژنهای مربوط به اپرون در ایزوله های icaA و عفونت زایی این باکتری نقش اساسی دارد. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی ژن استافیلوکوکوس اورئوسجدا شده از نمونه های بالینی بیماران بستری در برخی از مراکز بالینی شهر رشت انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال 98، تعداد 100 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از تعدادی از مراکز بالینی شهر رشت جمعآوری شده و آزمایشات تاییدی به منظور شناسایی باکتری انجام شد. سپس با روشهای مولکولی و میزان فراوانی آن بررسی گردید. بررسی الگوی مقاومتآنتی بیوتیکی ایزولهها با روشانتشار دیسک icaA شناسایی ژن در مقابل 10 آنتی بیوتیک و همچنین توانایی تولید بیوفیلم به روش کنگو رد انجام شد. یافته ها: در مطالعه حاضر از بین 100 ایزوله بررسی شده بیشترین مقاومت دارویی متعلق به پنی سیلین و کمترین مقاومت متعلق به سیپروفلوکساسین بود. تعداد 81 ایزوله ( 81 %) مقاوم به متی سیلین و 37 ایزوله ( 37 %) مقاومت چندگانه 64 %) توانایی تولید / و 24 ایزوله ( 9 icaA 86 %) دارای ژن / داشتند. از بین 37 ایزوله با مقاومت چندگانه، 32 ایزوله ( 48 بیوفیلم قوی داشتند. تولیدکننده بیوفیلم قوی، مقاوم به، icaA نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، استافیلوکوکوس اورئوسدارای ژن متی سیلین، شیوع بالایی دارد. این امر لزوم مدیریت جدی در تجویز آنتی بیوتیک ها را یادآوری میکند.