مهندسی سازه و ساخت
سال:1400 | دوره:8 | شماره:4 |تعداد مقالات:18

در دهه های اخیر اجرای پل های بتنی پیش ساخته قطعه ای به خاطر عملکرد خوب و صرفه ی اقتصادی در دنیا عمومیت یافته و رو به افزایش است. از آنجا که ساخت این پل ها برای دهانه های 50 تا 250 متر متداول است، در ردیف پروژه های بزرگ قرار می گیرند؛ لذا بهینه سازی آن ها می تواند منجر به صرفه جویی اقتصادی قابل توجهی گردد. در این مقاله با به کارگیری الگوریتم ژنتیک، هزینه ی روسازه ی این پل ها بهینه سازی شده است. مقطع عرضی پل قوطی شکل با عمق ثابت و روش اجرای طره ای متعادل در نظر گرفته شده است. ارتفاع مقطع، ضخامت بال ها و جان ها و نیز تعداد کابل های پیش تنیدگی به عنوان متغیرهای طراحی در نظر گرفته شده اند. محدودیت های تنش مجاز در مراحل مختلف اجرا به همراه قیود مقاومت نهایی خمشی و برشی، قید خیز و قیود هندسی بر اساس آیین نامه های آشتو استاندارد و آشتو LRFD در بهینه سازی اعمال شده اند و الگوریتم بهینه سازی، تحلیل و طراحی سازه پس از نگارش در نرم افزار Matlab اجرا شده است. پل استقلال اصفهان (بهره برداری شده در سال 1396) به عنوان پل مورد مطالعه انتخاب شده و مقایسه ی نتایج طراحی بهینه ی آن با طرح اجرا شده ی پل، حاکی از صرفه جویی 13 درصدی در هزینه و وزن روسازه می باشد. همچنین با بهینه سازی این گونه پل ها در دهانه های مختلف، رابطه ی بین هزینه با طول دهانه مورد بررسی قرار گرفته است.

یکی از مهمترین مظاهر توسعه پایدار در هر کشوری میزان برخورداری آن کشور از منابع درآمدی پایدار است. در واقع درآمدپایدار زیربنای توسعه پایدارشهری است. در قرن حاضرتامین مالی شهرداری ها یکی از مسایل مهم در مدیریت شهری است و در کشور ما همواره مورد بحث و محل چالش بوده است. دراین میان اجرای پروژه های عمرانی که درصد قابل توجهی ازهزینه های شهرداری را تشکیل می دهند به دلیل عدم تامین منابع مالی با کسری بودجه و توقف روبرو هستند. این درحالی است که اجرای اکثرپروژه های عمرانی به جهت کاهش آلودگی و ترافیک و حفظ محیط زیست بر اساس نیازها و شرایط اقتصادی و اجتماعی از ریوس وظایف مهم شهرداری هاست. لذا تحقق روش های جدید تامین منابع درآمدی پایدار و مطمین نقش بسیار موثری در سرعت بخشیدن به توسعه و عمران پروژه های شهری و درنهایت مدیریت مطلوب شهرها خواهند داشت. براین اساس پژوهش حاضر با هدف ارایه الگوی بهینه جهت درآمدهای پایدار شهرداری برای پروژه های عمرانی بر پایه استفاده از روش های تصمیم گیری و محاسبه اوزان پارامترهای موثر در ارزیابی درآمدهای پایدار شهرداری کرج انجام شده است. در این راستا برای تایید روایی پرسشنامه از روش دلفی در نرم افزار SPSS استفاده شده است. لذا ملاک ارزیابی، قضاوت گروهی از متخصصان است که براساس تکمیل پرسشنامه و انجام مصاحبه با کارشناسان خبره درحوزه تامین منابع مالی و مدیریت شهری رتبه بندی معیارهای موثر در ارزیابی درآمدهای شهرداری با تکنیک AHp در نرم افزارSuper Decision و با استفاده از روش میانگین وزنی مرتب شده FOWA به اولویت بندی منابع درآمدی پرداخته شده است. براساس یافته های تحقیق درشهرکرج، در بین منابع درآمدی مورد بررسی به روش FOWAقابل مشاهده است که گزینه مالیات انتقالی از دولت به شهرداری با استفاده از روش AHp با ضریب 150/0 و در حالت ریسک پذیری با ضریب 166/0 و ریسک گریزی با ضریب 144/0 با 9شاخص ازبالاترین اولویت درارزیابی تامین منابع مالی شهرداری برای درآمدهای پایدارجهت پروژه های عمرانی برخورداراست.

ایجاد گشودگی در تیرهای عمیق بتنی به منظور عبور تاسیسات مکانیکی و الکترونیکی و دیگر دلایل معماری باعث کاهش ظرفیت باربری این اعضا می شود؛ از جمله روش های مورد استفاده برای جبران این نقص، تقویت این اعضا با ورق های CFRP (Carbon Fiber Reinforced Polymer) است که کارایی بالای آن ها در افزایش مقاومت و شکل پذیری اجزای بتنی در بسیاری از تحقیقات گذشته به اثبات رسیده است. در این پژوهش با انجام آزمایش بارگذاری تک نقطه ای مونوتونیک بر روی 5 عدد تیر عمیق بتن مسلح با ابعاد mm100x500x1200 و دارای یک زوج گشودگی دایروی به قطر 200 میلی متر، به بررسی روش و جهت نصب ورق های تقویتی CFRP و اثر آن ها بر روی رفتار این تیرها پرداخته شده است. روش های مورد بررسی در این تحقیق شامل آماده سازی سطحی EBR (Externally Bonded Reinforcement) و شیارزنی از نوع EBROG (Externally Bonded Reinforcement On Grooves) بوده که به دو صورت دورپیج و مورب مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دهنده ی تاثیر گشودگی ها در کاهش حدود 59 درصدی ظرفیت باربری و 66 درصدی جذب انرژی است؛ همچنین در حالی که روش دورپیچی باعث افزایش 27 درصدی ظرفیت باربری نسبت به نمونه بدون تقویت شده است، آرایش مورب این مقدار را تا حدود 43 درصد افزایش داده که از مود گسیختگی نمونه ها می توان به وضوح اثر شیارها در افزایش کارایی کامپوزیت را مشاهده نمود. علاوه بر بررسی آزمایشگاهی، در این تحقیق مدلی تحلیلی بر مبنای مودهای محتلف شکست تیر عمیق ارایه شده است که با استفاده از آن و با دقت مناسبی می توان ظرفیت نهایی تیرهای عمیق را پیش بینی کرد.

توالی لرزه ای به حالتی اطلاق می گردد که حرکات تکراری متوسط و قوی زمین (زلزله) در مدت زمان کوتاهی رخ دهد. در واقع ممکن است سازه تحت زلزله اصلی دچار آسیب و خسارت هایی شود ولی همچنان قابل بهره برداری باشد، اکنون می توان اثرات زلزله های بعدی را بدون آن که سازه مورد مقاوم سازی قرار گیرد مورد بررسی قرار داد. هدف از این مطالعه بررسی اثر زلزله های متوالی بر پاسخ لرزه ای سازه های فولادی، با در نظر گرفتن اندرکنش خاک و سازه می باشد. برای این منظور از 4 قاب فولادی با مشخصات متفاوت استفاده شده و اندرکنش خاک و سازه با استفاده از روش زیرسازه در نظر گرفته شده است. در نهایت به منظور بررسی تاثیر توالی لرزه ای، نیاز لرزه ای جابه جایی طبقات و دریفت طبقات با حالت بدون توالی لرزه ای مقایسه شده است. نتایج عددی بدست آمده نشان می دهد، کاهش سرعت موج برشی در خاک باعث افزایش نیاز لرزه ای جابجایی سازه می شود. همچنین اثر گذاری زلزله های متوالی روی اندرکنش خاک و سازه وابسته به شرایط محتوای فرکانسی زلزله هاست. بنابراین نیاز های جابه جایی سازه ها در زلزله های متوالی نسبت به زلزله تکی با توجه به محتوای فرکانسی ممکن است افزایش یابد به گونه ای که این مقادیر تا %20 نسبت به زلزله تکی افزایش داشته است. اما به طور کلی نیاز جابه جایی سازه در زلزله های متوالی با نرم تر شدن خاک افزایش می یابد.

با افزایش روزافزون ارتفاع و لاغری ساختمان های بلند، پاسخ دینامیکی در مقابل باد به ویژه پاسخ عرضی از عوامل تعیین کننده در معیار آسایش ساکنین ساختمان های بلند محسوب می شود. در این تحقیق، پاسخ عرضی ساختمان های بلند در برابر باد به صورت پارامتری، با استفاده از تحلیل حوزه فرکانس سیستم های چند درجه آزادی و مبانی ارتعاشات تصادفی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. سازه بلند به صورت تیر طره ای قایم با جرم های متمرکز در گره ها مدل سازی گردیده است. کلیه مراحل مدل سازی و تحلیل سازه، شامل المان بندی، تعیین ماتریس انتقال سازه، استخراج ماتریس های تابع طیفی نیروهای عرضی باد و انتگرال گیری عددی برای محاسبه انحراف معیار جابجایی و شتاب عرضی، با برنامه نویسی در محیط نرم افزار متلب انجام شده است. تاثیر پارامترهای مختلف از قبیل سرعت مبنای باد، لاغری سازه، نسبت طول به عرض در پلان برای ساختمان های با مقطع مستطیل و نسبت بعد فوقانی به تحتانی برای ساختمان های مقطع متغیر، مورد تحلیل و بحث قرار گرفته است. از نتایج حاصله می توان به نقش مهم نسبت لاغری در پاسخ عرضی سازه اشاره نمود. برای ساختمان های با مقطع متغیر در ارتفاع، با کاهش نسبت عرض فوقانی به عرض تحتانی، جابجایی عرضی تراز فوقانی به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. همچنین مطابق نتایج، شتاب عرضی ساختمان های مطالعه شده فراتر از حد آسایش ساکنین بودکه نیاز به تمهیدات کنترل ارتعاشات می باشد.

در این پژوهش همکاری همزمان فولاد و بتن در ستون های مرکب مد نظر قرار گرفته و با استفاده از مدل سازی عددی به منظور مطالعه رفتار این مقاطع به معرفی نوع جدیدی از مقاطع به معرفی نوع جدیدی از مقاطع مرکب با عنوان ستون های فولادی دوجداره پر شده با بتن پرداخته شده است. عوامل موثر بر شبیه سازی عددی که این شبیه سازی را هرچه بیشتر به شرایط آزمایشگاهی نزدیک نماید تعیین و با تغییر در ابعاد و هندسه و همچنین خواص مصالح، مقاومت های محوری در نمونه ها بررسی و بیان می شود. هدف این مقاله، بررسی تاثیر مقاومت فشاری بتن در عملکرد محوری ستون های دوجداره فولادی پرشده با بتن CFDST می باشد. با بررسی سایر مقالات، می توان دریافت که تغییرات مقاومت بتن و ضخامت جداره های داخلی و خارجی در دو مقطع مربع و دایره ستون های بلند وجه تمایز این تحقیق نسبت به سایر تحقیقات بوده است. در مجموع 20 نمونه با پارامترهای مختلف از جمله تاثیرات بتن، ظرفیت باربری و نسبت عرض به ضخامت بر روی مقاومت ستون های با مقطع دایره و مربع در جداره داخلی و خارجی توسط نرم افزار اجزای محدود (ABAQUS) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی نشان داد، ظرفیت باربری ستون های CFDST تحت فشار محوری، با افزایش مقاومت فشاری بتن در جداره ی داخلی حدودا 4% افزایش پیدا می کند. همچنین بررسی ها نشان داد که با افزایش مقطع در جداره داخلی، ظرفیت باربری در ستون های مربعی حدودا 7% افزایش و در ستون های دایره ای حدودا 3% کاهش می یابد.

مهاربندهای هم محور از متداول ترین عناصر قابل استفاده در تامین مقاومت جانبی سازه می باشند که به دلیل سختی زیاد، تغییر مکان جانبی کم، سهولت اجرا و مقرون به صرفه بودن همواره طراحان سازه های فولادی را به استفاده از این سیستم ترغیب نموده است. با این وجود از مهمترین معایب این نوع مهاربندها ضعف در شکل پذیری و کمانش اعضای مهاربند ضمن قرار گرفتن در معرض فشار، پیش از تسلیم شوندگی است. در سه دهه گذشته جهت رفع نقیصه های این سیستم پرکاربرد از تمهیداتی در اعضا مانند فیوزهای سازه ای استفاده شده است. این مقاله به ارایه یک فیوز نوین کمانش ناپذیر کامپوزیتی (CBRF) برای استفاده در اعضای مهاربند می پردازد. این فیوز با ابعادی به نسبت کوچک، تکامل یافته مهاربندهای کمانش ناپذیر طول کوتاه (RL-BRBs)، یک میراگر هیسترزیس با رفتار و ظرفیت باربری متفاوت در کشش و فشار است. استفاده از اجزای کششی مضاعف در این فیوز توانسته است تا کاهش ظرفیت کششی اعضای مهاربند ناشی از استفاده فیوز های معمول سازه ای در آن ها را مرتفع نماید. در این مطالعه تعدادی از پارامترهای مهم طراحی فیوز پیشنهادی مانند طول و ضخامت هسته مرکزی مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه طی یک مطالعه آزمایشگاهی دو نمونه از این قطعه طراحی، ساخته و در آزمایشگاه تحت بارگذاری چرخه ای مورد آزمایش قرار گرفته است. در انتها پارامتر های تنظیم کننده مقاومت ضمن بررسی نمودار هیسترزیس نمونه ها محاسبه و مقایسه شده است. نتایج حاکی از رفتار شکل پذیر فیوز پیشنهادی با کرنش متوسط 5٪ ، توام با ظرفیت کششی و استهلاک انرژی مناسب می باشد.

بدلیل افزایش استفاده از جداگرهای لرزه ای بعنوان یک سیستم مقاوم در برابر زلزله درسالیان اخیر و اهمیت بالای آن، در این مقاله به بررسی ترکیب بهینه استفاده از جداگرهای لاستیکی هسته سربی و اصطکاکی پاندولی در سازه های نامنظم پرداخته شده و عملکرد آن با نمونه منظم مورد مقایسه قرار گرفته است. بدین منظور 3 پلان نامنظم انتخاب شده و هرکدام با 3 تیپ تعداد طبقات 3، 7 و 10 مورد بررسی قرار گرفته و 12جایگشت امکان پذیر مختلف جداگرها در هر پلان بکار گیری شده است. سپس با بکارگیری 7 رکورد زلزله در جهت طولی و عرضی و با استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی و روش انتگرال گیری مستقیم به تحلیل مدل ها پرداخته شده است. نتایج این تحلیل ها نشان می دهد که در سازه های نامنظم استفاده از جداگرهای اصطکاکی پاندولی در ستون های خارجی و استفاده از جداگرهای هسته سربی در ستون های داخلی عملکرد مناسب تری نسبت به دیگر ترکیبات از خود نشان داده و جابجایی نسبی طبقات و برش پایه کمتر و درصد جذب انرژی بیشتری در آن بوجود آمده است که از دلایل آن می توان به خصوصیات جداگرهای اصطکاکی پاندولی درتناسب نیروی اعمالی از سامانه ی جداگری با جرم سازه و عدم وقوع پیچش در سازه های نامنظم اشاره کرد. در سازه های منظم بر خلاف سازه های نامنظم، استفاده از جداگرهای اصطکاکی پاندولیدر ستون های داخلی و جداگرهای لاستیکی در ستون های بیرونی عملکرد مناسب تری در کاهش جابجایی نسبی طبقات داشته است.

ابزارهای اقتصادی به طور قطعی به عنوان روشی موثر برای تشویق و یا اجباری پیمانکاران برای اجرای روش های انجام کار سازگار با محیط زیست است. مطالعات قبلی در رابطه با این موضوع عمدتا بر مدیریت نخاله های ساختمانی (C & D) ازنقطه نظر ایستا تاکید می کند که با اتخاذ تمام فعالیت های ضروری در زنجیره زباله، طبیعت پویایی آن در نظر گرفته نشده است. بنابراین هدف این مقاله، تبیین پویایی و روابط بین اجزاء مدیریت زباله های C&D و تحلیل هزینه و سود و هزینه های حمل ونقل و مصرف سوخت با استفاده از رویکرد پویایی سیستم هاست. یافته ها نشان می دهد که اجرای مدیریت زباله های C&D مزایای زیادی را در پی دارد، اما هزینه بالاتر دفن زباله در محل های مجاز منجر به سود خالص بیشتری خواهد شد که البته معایبی چون آسیب های زیست محیطی را به همراه خواهد داشت. علاوه بر این، عموم مردم از دفن زباله ها در محل های غیرمجاز و تحمیل هزینه های زیست محیطی ناشی از تخلیه غیرقانونی رنج می برند. نتایج شبیه سازی نیز نشان می دهد افزایش دفن زباله ها در محل های غیرمجاز سبب افزایش مصرف سوخت و انرژی و درنتیجه آن افزایش هزینه های مصرف سوخت می گردد. این پژوهش با بررسی و ارزیابی تحقیقات و اقدامات انجام شده درزمینه پسماندها و نخاله های ساختمانی، در پی روشن نمودن استفاده از دیدگاه سیستمی با استفاده از پویایی سیستم ها در جهتی است که به کمک آن بتوان با استفاده از تحلیل هزینه-سود، پیمانکاران را تشویق به دفع نخاله های ساختمانی به روشی کند که در جهت توسعه صنعت ساختمان و حفظ محیط زیست و صرفه جویی های ناشی از آن گردد.

مهاربندهای هم محور یکی از متدوال ترین سیستم های مقاوم باربر جانبی در سازه های فولادی می باشند. این مهاربندها از سختی و مقاومت جانبی قابل ملاحظه ای برخوردار هستند اما کمانش فشاری در آنها مانع از شکل پذیری و جذب انرژی مطلوبشان شده است. از همین رو در دهه های اخیر محقیقین مطالعات گسترده ای به منظور اصلاح رفتار مهاربندهای هم محور انجام داده اند که نتایج این مطالعات منجر به ابداع روش های مختلف طراحی و اجرا برای مهاربندهای هم محور شده است. در این مقاله با استفاده از مطالعات آزمایشگاهی و عددی به معرفی روشی جدید به منظور بهبود رفتار مهاربندهای هم محور پرداخته شده است. در این روش از یک فیوز موضعی در طول مهاربند استفاده شده است. این فیوز بوسیله المان های کمکی محصور شده تا بدین وسیله از کمانش موضعی آن تحت بارفشاری جلوگیری شود. این موضوع سبب می شود مهاربند تحت بارگذاری سیکلی در فشار و کشش به صورت مشابه عمل کرده و درنتیجه رفتاری شکل پذیر با جذب انرژی بالا از خود ارایه دهد. همچنین در این مطالعه با استفاده از نتایج کارهای عددی به بررسی موقعیت مناسب فیوز درطول مهاربند و تعیین شکل ظاهری بهینه و اندازه طول مناسب برای آن پرداخته شده است. در انتها نیز در قالب یک مطالعه تحلیلی پاسخ قاب مهاربندی شده هم محور مجهز شده به این سیستم با قاب مهاربندی شده هم محور سنتی مقایسه شده، که نتایج حاصله عملکرد به مراتب بهتر مهاربندهای هم محور جدید نسبت به مهاربندهای هم محور سنتی را به لحاظ شکل پذیری و جذب انرژی نشان داده است.

امروزه یکی از جدیدترین زمینه مطالعات در حوزه مهندسی سازه و زلزله، دستیابی به سیستم های سازه ای است که پس از وقوع زلزله به سرعت به وضعیت پیش از زلزله و خدمت رسانی بازگردد. دیوار برشی فولادی نازک در قاب بتن آرمه با داشتن قابلیت تعویض به عنوان عضو فدا شونده و یا فیوز، هنگام زلزله از سیستم باربر جانبی محافظت می نماید. در این مقاله با در نظر گرفتن رفتار دوگانه ناشی از اندرکنش بین قاب و دیوار، یک روش طرح پلاستیک مبتنی بر عملکرد در قاب خمشی بتن آرمه ویژه با دیوار برشی فولادی نازک ارایه شده است. این روش طراحی، روشی غیرتکراری، ساده و قابل برنامه نویسی بوده که توسط آن سازه تحت سطوح عملکرد هدف های مختلف، با دقت مناسب طراحی می شود. سطوح عملکرد هدف در این مقاله رفتار الاستیک در زلزله بهره برداری برای قابلیت استفاده بی وقفه، رفتار غیر الاستیک ورق و الاستیک قاب خمشی در زلزله سطح طراحی برای بازسازی سریع و رفتار غیر الاستیک کل سازه در زلزله حداکثر برای جلوگیری از فروریختگی است. برای این منظور، سه سازه کوتاه، متوسط و بلندمرتبه (6، 12 و 18 طبقه)، در ناحیه با لرزه خیزی بالا با این روش طرح شده و آنالیز دینامیکی غیرخطی، روی این سازه ها با استفاده از مدل نواری در نرم افزار OpenSees انجام شده است. نتایج با مقادیر آیین نامه ASCE7-10 و مقادیر پیشنهادی دیگر محققان مقایسه و تطبیق مناسبی مشاهده شد. بر اساس نتایج تحلیل مشخص شد، سازه های طرح شده در سه سطح خطر فرض شده، به سطوح عملکرد هدف رسیده اند.

سازه ها در طول عمر تحت اثر بارهای معمول مختلفی همانند بار ناشی از تغییر درجه حرارت، ترافیک، خوردگی و بارهای شدید مانند بار لرزه ای قرار می گیرند. وقوع خرابی در ساختمان ها، پل ها، سکوهای نفتی و به طورکلی تمام سیستم های سازه ای در طول عمر سازه امری اجتناب ناپذیر است. تاکنون نمونه های بسیاری از انواع خرابی ها در سازه های مختلف مهندسی به ثبت رسیده که در پی وقوع آن ها، خسارات جانی و مالی فراوانی به بار آمده است. بیشتر چنین خرابی هایی را می توان با بررسی های اولیه از وضعیت موجود سازه ها، اصلاح و ترمیم نمود و بدین ترتیب از گسترش خرابی در سازه ها و فروریختن ساختمان ها جلوگیری کرد. این موضوع در مناطق زلزله خیز که خرابی های موضعی در المان های سازه ها می توانند منشا خرابی های کلی باشند اهمیت موضوع پایش سلامتی سازه ها را دوچندان می نماید. بنابراین تعیین خرابی در سیستم های سازه ای و اجزای آن برای پایش سلامتی سازه ها و افزایش ایمنی و اطمینان از وضعیت موجود سازه ها امری مهم و ضروری است. در روش پیشنهادی، انرژی کرنشی طیفی به عنوان یک شاخص برای تشخیص موقعیت آسیب بکار گرفته شد. با محاسبه انرژی کرنشی طیفی برای حالت سازه آسیب دیده نسبت به سازه سالم، اعضای آسیب دیده نمایان می گردند. بدین منظور برای سازه با سیستم قاب خمشی تحت سناریوهای مختلف خرابی تحلیل دینامیکی سازه در دو حالت خطی و غیر خطی انجام و توانایی روش مبتنی بر انرژی کرنشی طیفی در تشخیص محل آسیب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر دقت و عملکرد مناسب روش پیشنهادی برای شناسایی خرابی در سازه ها است.

بررسی و ارزیابی خرابی های وارده به سازه های اطراف گود و همچنین تخمین سطوح گسیختگی از طریق محاسبه مقدار تغییرشکل ها و مقدار نشست های مجاور گود از مسایل مهم در سیستم میخ گذاری در نواحی شهری به شمار می رود. در این تحقیق سعی شده است نیروی محوری میخ هاو تغییرشکل در گودهای مقعر و محدب؛ در خاک های ماسه ای و رسی ارزیابی شود. در این راستا مدل سازی عددی با استفاده از نرم ا فزار اجزاءمحدود Abaqus CAE در محیط خاک انجام شده و مطالعات پارامتریک برای زاویه های مختلف گوشه در گودبرداری تحت بار سرویس انجام می گیرد. نتایج این تحقیق، نشان گر تاثیر بازدارندگی گوشه های مقعر و تاثیر رو به تخریب گوشه های محدب که برعکس گود مقعر است در گودهایی با خاک ماسه ای و همچنین خاک رسی می باشد. ماکزیمم نیروی محوری میخ ها در خاک رسی کمتر از مقدار آن در خاک ماسه ای می باشد که با نزدیک شده به گوشه گود این مقدار کاهش می یابد. برای ماکزیمم نشست زمین و تغییرمکان افقی دیواره گود نیز تقریبا بین زوایای گوشه 130درجه تا 150درجه یک نقطه عطف وجود دارد که رفتار گود در آن کاملا تغییر خواهد نمود. با مقایسه و تحلیل نشست های سطح زمین و سطوح گسیختگی متوجه خواهیم شد که در ماکزیمم نشست سطح زمین در خاک ماسه ای، ماکزیمم سطوح گسیختگی رخ خواهد داد و در خاک رسی، نشست های سطح زمین در محل سطوح گسیختگی بحرانی دارای تغییرات قابل توجه می باشد.

یکی از موضوعات موردعلاقه مهندسان ژیوتکنیک و ژیوفیزیک، استفاده از روش امواج سطحی در شناسایی لایه های زیرسطحی زمین می باشد. در محیطی که به صورت عمودی ناهمگن می باشد، سرعت فازی امواج سطحی تابعی از فرکانس می باشد. نمودار فرکانس در برابر سرعت فازی، منحنی پراکندگی نامیده می شود که این منحنی تابعی از سرعت موج برشی، سرعت موج فشاری، چگالی و ضخامت هرکدام از لایه های زمین می باشد. در این مقاله، مدل سازی محیط خاک با لایه بندی افقی در نرم افزار اجزا محدود (آباکوس) ارایه گردیده و پاسخ لرزه ای محیط های خاک با لایه های افقی شبیه سازی شده است. با توجه به تفاوت در مشخصات لایه بندی محیط، مدل ها را به دو نوع اصلی تقسیم می نماییم: مشخصات لایه ها با عمق افزایش می یابد (لایه ها از بالا به پایین سخت تر می شوند) و مشخصات لایه ها با عمق کاهش و افزایش می یابد (لایه ای ضعیف در بین دو لایه قوی تر قرار گرفته باشد). در این مدل ها، برای ایجاد امواج سطحی از منبع ضربه فعال استفاده گردید و برای مرزهای مدل نیز، از روش لایه های جاذب با میرایی افزایشی استفاده شد (بدین ترتیب، از ورود امواج برگشتی از مرزها به داخل مدل جلوگیری شد). پس از اتمام مدل سازی، داده های لرزه ای توسط ژیوفون ها ثبت گردید و منحنی پراکندگی داده های برداشت شده با استفاده از روش انتقال فرکانس-عددموج محاسبه گردید. سپس، تاثیر فواصل مختلف ژیوفون ها در منحنی پراکندگی موردبررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان دادند که با استفاده از منحنی پراکندگی و سرعت فازی در فرکانس های بالا می توان ضخامت لایه سطحی را محاسبه نمود. همچنین، سرعت فازی در فرکانس های بالا متناسب با سرعت فازی لایه سطحی می باشد. در صورت وجود لایه سست تر در بین لایه های سخت تر، منحنی پراکندگی دارای یک تقعر می باشد که باعث می شود در فرکانس های کم، منحنی پراکندگی به سمت سرعت لایه سست تر میل کند و سپس در فرکانس های بالاتر، به سرعت فازی لایه سطحی مجانب شود. شیب منحنی پراکندگی در فرکانس های پایین نشان دهنده حضور لایه های با سرعت های مختلف می باشد و هرچه شیب تندتر و به قایم نزدیک تر باشد، تعداد لایه های کمتری در محیط وجود دارد. برای محیط هایی که سختی شان از لایه های سطحی به لایه های پایین تر افزایش می یابد، منحنی پراکندگی به سمت راست (فرکانس های بالاتر) انتقال پیدا می کند. در ادامه تاثیر فواصل مختلف ژیوفون ها بررسی گردید و ملاحظه شد که فاصله ژیوفن ها باید به مقدار کمتر از یک چهارم عمق لایه محدود شود تا از پرش منحنی پراکندگی به مدهای بالاتر جلوگیری گردد. بعلاوه، در صورت مشاهده پرش منحنی پراکندگی به مدهای بالاتر در فرکانس های بالا، می توان، داده های لرزه ای را با فاصله کمتر ژیوفون ها برداشت نمود و یا اینکه، منحنی پراکندگی را فقط در محدوده فرکانسی قبل از پرش به مد بالاتر موردبررسی قرار داد.

سیستم دیوار برشی فولادی همبسته شامل دو دیوار برشی فولادی می باشد که توسط تیر پیوند در تراز طبقات به هم متصل شده اند و بدین طریق امکان ایجاد بازشو در دیوار فراهم می شود. در این پژوهش، 2 نمونه دیوار برشی همبسته ی 6 طبقه با ورق جان تخت با روش طراحی پلاستیک بر اساس عملکرد و 2 نمونه دیگر با روش طراحی بر اساس نیرو، طراحی و در نرم افزار آباکوس مدل سازی شدند و خروجی های نرم افزار با سازوکار رفتاری دیوار برشی فولادی غیرهمبسته و همبسته با ورق جان تخت مقایسه و مورد تایید قرار گرفتند. در ادامه، این 4 نمونه تحت سه رکورد زلزله Northridge، Kobe و Tabas تحت تحلیل تاریخچه زمانی قرار گرفتند. خروجی های موردبررسی شامل تغییر مکان جانبی نسبی طبقات در لحظه بیشترین جابجایی بام و تغییر مکان جانبی نسبی پسماند می باشند. با توجه به این خروجی ها مشخص شد که هرچند هر 4 نمونه، تغییر مکان جانبی نسبی مجاز 2 درصد را جوابگو هستند، اما هرکدام از روش های طراحی دارای مزیت هایی نسبت به دیگری هستند. مزیت های روش طراحی پلاستیک بر اساس عملکرد نسبت به روش طراحی بر اساس نیرو مصرف کمتر فولاد و توزیع یکسان تر تغییر مکان جانبی نسبی در طبقات می باشد؛ درحالی که مزیت روش طراحی بر اساس نیرو داشتن تغییر مکان جانبی نسبی کمتر می باشد. در ضمن تغییر مکان جانبی نسبی پسماند در نمونه های طراحی شده با روش طراحی بر اساس نیرو نسبت به نمونه های طراحی شده با روش طراحی پلاستیک بر اساس عملکرد کمتر می باشد.

در بین بخش های مختلف صنعت عمران، بتن یکی از پرمصرف ترین مصالح صنعت به شمار می روند. استفاده از مواد پوزولانی یکی از راهکارهای ساخت بتن با مقاومت بالا می باشد. بتن پرمقاومت دارای مقاومت فشاری، چسبندگی بالا و نسبت آب به سیمان و نفوذپذیری بسیار کم و در نتیجه دوام بسیار زیاد می باشد. در این مطالعه از زیولیت و نانوسیلیس به عنوان پوزولان های طبیعی و مصنوعی بهره گرفته شده است. در ابتدا نمونه های بتنی با 20 طرح اختلاط مدنظر برای دستیابی به طرح بهینه ساخته شده و سپس آزمایش های مقاومت فشاری و نفوذپذیری بتن با مقاومت بالا صورت پذیرفته است. در مرحله نهایی مقادیر طرح اختلاط بتن های ساخته شده با نتایج مقاومت فشاری به عنوان ورودی های شبکه عصبی مورد استفاده گرفته است. سپس رابطه ارایه شده با بهره گیری از الگوریتم بهینه ساز از منظر اقتصادی (مقدار بهینه اجزای تشکیل دهنده) بهینه سازی شده است. افزودن زیولیت و نانوسیلیس به بتن موجب افزایش مقاومت و کاهش نفوذپذیری نمونه ها به ویژه در بلندمدت نسبت به نمونه های مرجع شده است. با توجه به نتایج ارایه شده مشاهده می گردد که مقادیر سیمان و نانوسیلیس به دلیل هزینه بالای تهیه کاهش یافته اما بر مقادیر زیولیت افزوده شده است.

در این مقاله یک روش پوش آور مودال جهت تحلیل سازه های نامنظم در پلان تحت اثر تحریک دوجهته ی همزمان پیشنهاد شد که در آن، الگوی بار اعمالی بر اساس برش و پیچش مودال ترکیبی طبقات ناشی از تحریک همزمان در دو جهت x و y تعیین گردید. این روش یک بار اجرا بوده و مهمترین مزیت آن، قابلیت در نظر گرفتن اثرات تسلیم سازه در یک جهت در پاسخ کلی سازه، ناشی از تحریک همزمان در دو جهت عمود بر هم می باشد. در روش پیشنهادی، به منظور در نظر گرفتن تغییرات آنی مشخصات غیرخطی سازه در طول تحلیل پوش آور، دو طیف ظرفیت در دو جهت x و y با استفاده از روش طیف ظرفیت بهنگام شونده استخراج شد و تغییر مکان متناسب با هر یک از طیف های ظرفیت محاسبه گردید. سپس، پاسخ سازه در دو گام متناسب با تغییرمکان های بدست آمده استخراج شد. در نهایت، پاسخ سازه از ترکیب پاسخ های متناسب با دو جهت x و y بدست آمد. به منظور ارزیابی روش پیشنهادی، این روش بر روی یک سازه ی نامنظم 20 طبقه تحت اثر هفت زوج شتابنگاشت اعمال شد و نتایج حاصل از آن با نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی غیرخطی به عنوان پاسخ های دقیق مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از دقت بالای روش پیشنهادی در تخمین دریفت طبقات سازه ی مورد مطالعه بود.

مسکن از نیاز های مهم بوده، استفاده از فناوری های نوین و جدید به منظور افزایش سرعت ساخت، ارتقاء کیفیت، افزایش مقاومت در برابر زلزله، افزایش عمر مفید ساختمان ها، بیش از پیش مطرح است. در این مقاله به بررسی چهار روش ساخت ساختمان که شامل LSF، LCF، 3D-PANEL و PRCS بر اساس، دوازده معیار تامین به موقع اعتبار، سهولت اجرا، نیازمند بودن به نیروی کار متخصص، در دسترس بودن مصالح مصرفی، کنترل و نظارت در روند اجرا، عمر مفید، هزینه، کیفیت تعمیر و نگهداری، صرفه جویی در مصرف انرژی، کاهش بار مرده، افزایش طبقات، انطباق پذیری با آیین نامه ها که از دیدگاه پیمانکاران، کارفرما ها، و مشاوران پروژه پرداخته شده است. این معیار ها با استفاده از روش دلفی از بین سی معیار مشخص شده انتخاب شده است و روش ویکور فازی و خاکستری برای رتبه بندی روش های ساخت ساختمان مورد استفاده قرار گرفته است، برای جمع آوری اطلاعات از هفت شرکت پیمانکاری، دو شرکت مشاور و تعدادی از استادید برای بدست آوردن اطلاعات استفاده شده است. با توجه به تفاوت های رتبه بندی روش های ساخت در دو روش ویکور فازی و خاکستری، برای رتبه بندی نهایی از روش تلفیق رتبه بندی که شامل روش میانگین رتبه ها، روش بردا و روش کپ لند استفاده شده است. با توجه به نتایج بدست آمده بهترین روش ساخت PRCS است و بعد از آن روش های LSF و 3D-PANEL و در آخر روش ICF است.