مجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران
سال:1398 | دوره:37 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

امروزه همگام با پیشرفت سریع و روز افزون علوم پزشکی شاهد افزایش مستمر مقالات علمی و به تبع آن تعداد مجلات در دنیا می باشیم. در واقع یک مقاله علمی معتبر، ماحصل سخت کوشی و تلاش پژوهشگران و نویسندگان درانجام یک پروژه تحقیقاتی و در نهایت ثبت و نگارش یافته های آن می باشد. ...

آمبولی لخته خون شریانی و وریدی از عوامل شایع مرگ و میر در سراسر جهان است. برای حدود هفتاد سال هپارین، هپارین با وزن مولکولی کم و آنتاگونیست های ویتامین K از گزینه های پرکاربرد دارویی برای پیشگیری و درمان اختلالات ترومبوآمبولی بوده اند. با این حال، بسیاری از محدودیت های این ضدانعقادهای سنتی منجر به جستجو و تلاش برای معرفی عوامل دارویی مناسب تر طی 15 سال گذشته شده است و گروهی جدید از ضدانعقادهای خوراکی که به طور خاص موثر بر فاکتور 10 و ترومبین هستند معرفی شده که در حال حاضر نیز در دسترس هستند. این مطالعه مروری به بررسی سیر تکامل داروهای ضدانعقادی با تمرکز بر داروهای ضدلخته خوراکی و نتایج کارآزمایی های بالینی انجام شده می پردازد. . .

زمینه: اگرچه پرفشاری ریوی بیماری نسبتا شایعی می باشد، پرفشاری شریانی ایدیوپاتیک (iPAH) شیوعی معادل 1 تا 3 نفر در یک میلیون جمعیت دارد که از آن یک بیماری نادر می سازد. روش کار: طرح رجیستری ایران نیز برای اولین بار در 1388 همزمان با گشودن تارنمای www. ipah. ir به منظور ارائه یک راهکار تشخیصی استاندارد و فراگیر برای بیماری پرفشاری شریان ریوی و همچنین گرد آوری اطلاعات مبتلایان در کشور به منظور اقدامات درمانی موثر و به روز شده راه اندازی گردید. این طرح بر مبنای جدید ترین دستورالعمل های انجمن قلب و ریه اروپا (ERS&ESC) و نیز انجمن بین المللی پیوند قلب و ریه(ISHLT) گردآوری شده بود. ابتدا اطلاعات بیماران مبتلا به iPAH وPAH در سایت مذکوروارد گردید. در ضمن، در رجیستری مربوطه بخشهایی برای پیگیری بیماران و ثبت اطلاعات آن در نظر گرفته شد. یافته ها: مجموعا 353 بیمار مبتلا به پرفشاری ریه از سال 1388 تاکنون در سایت رجیستری ثبت گردیده که از بین آنها 182 بیمار مبتلا به پرفشاری شریان ریوی اولیه بوده اند. از بین افراد مبتلا به PH 228 نفر زن(65%) و 125 نفر مرد(35%) بودند. در ضمن، 121(2/67%) نفر از مبتلایان به فرم ایدیوپاتیک زن و 61 (8/32%) نفر مرد بودند. (p=0/03). متوسط سنی مبتلایان PH 48. 6± 16 سال بود که در افراد iPAH این میزان 2/48± 15 سال می باشد (p=0/002). 182 نفر(6/51%) از نوع ایدیوپاتیک بودند. سایر علل PH شامل آیزن منگر(43 نفر، 2/12%)، بیماری های کولاژن واسکولار(22نفر، 2/6%) و آمبولی مزمن ریوی CTEPH (95 نفر، 9/26%) بود. شیوع کلاس های عملکردی مختلف در مبتلایان به PH عبارت بود از FC=I 16(6/4%)، FC=II 177نفر(7/50%)، FC=III 142 نفر(7/40%) و FC=IV 14 نفر(4%). در بین افراد مطالعه شده 209 نفر تادالافیل، 230 نفر بوزنتان، و 65 نفر درمان تزریقی با پروستاسیکلین (عمدتا ایلومدین) دریافت می کردند. روش درمان با ایلومدین با توجه به هزینه بسیار بالای این دارو در ایران در حال حاضر بصورت تجویز ماهیانه (در مقایسه با تجویز در سایر کشورها که به شکل تزریق مداوم وریدی با استفاده از پمپ انفوزیون در منزل است)، می باشد. نتیجه گیری: سامانه ثبت بیماران پرفشاری ریوی به منظور ارائه مدلی جهت ثبت ملی اطلاعات مبتلایان با استفاده از آخرین دستورالعمل های انجمن قلب و ریه اروپا و نیز انجمن بین المللی پیوند قلب و ریه تاسیس گردید و از زمان شروع به کار، در امور مختلفی نظیر ثبت اطلاعات بیماران، تسهیل در ارائه داروهای مورد نیاز ایشان با هزینه کمتر، و نیز ارتقاء و به روز رسانی دانش پزشکان معالج نقش کاربردی داشته است. بر پایه این مطالعه، به کارگیری این سامانه و پیگیری بیماران از طریق آن و ارتقاء نسبی اقدامات تشخیصی و پاراکلینیک و درمانی ارائه شده بر پایه سایت مذکور، سبب بهبود پیش آگهی مبتلایان شده است.

زمینه: تنظیم ژن AMPK یکی از بزرگترین اهداف در مطالعات T2D و سندروم متابولیک می باشد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر بیان ژن پروتئین کیناز فعال شده توسط AMPK) AMP) در عضله نعلی و مقاومت به انسولین موش های دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین Streptozotocin (STZ) بود. روش کار: تحقیق حاضر از نوع تجربی بود. 21 سر رت صحرایی نر نژاد ویستار با دامنه وزنی 200 تا 250 گرم و سن 8 تا 10 هفته به عنوان نمونه انتخاب شدند و با تزریق درون صفاقی محلول تازه تهیه شده STZ دیابتی شده و به طور تصادفی در سه گروه دیابت کنترل، دیابت تمرین مقاومتی و دیابت تمرین هوازی قرار داده شدند. برنامه تمرینی گروه های تمرینی برای 8 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. پروتکل تمرین مقاومتی در قالب 10 تکرار به صورت صعود از نردبان با وزنه ای به مقدار 100 درصد وزن بدن و پروتکل تمرین هوازی دویدن روی نوارگردان با سرعت 25 متر در دقیقه به مدت 40 دقیقه بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، عضله نعلی رتها جدا و میزان بیان ژن AMPK نمونه ها سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده های آماری ازطریق آنالیز واریانس یک طرفه (One Way Anova) در سطح معناداری 0/05>P انجام شد. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان دادکه میزان بیان ژن پروتئین AMPK در عضله نعلی گروه تمرین هوازی و تمرین مقاومتی به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود (مقادیر P به ترتیب 0/035 و 0/019). اما بین سطح این شاخص در گروه های تمرین هوازی و مقاومتی تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/954=P). سطح گلوکز خون ناشتا در گروه های دیابت تمرین هوازی و دیابت تمرین مقاومتی نسبت به گروه دیابت کنترل به طور معناداری پایین تر بود (0/001=P). همچنین سطح انسولین و مقاومت به انسولین در گروه دیابت تمرین هوازی و گروه دیابت تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری پایین تر بود (0/05>P). نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان می دهد که هم تمرین هوازی و هم تمرین مقاومتی از طریق افزایش سطح AMPK، موجب کاهش مقاومت به انسولین و در نتیجه بهبود سطح گلوکز خون در موش های صحرایی دیابتی می گردند. بر این اساس میتوان گفت که تمرین هوازی و مقاومتی باعث فعال سازی مسیر غیر وابسته به انسولین شده و بهبودی در مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی را به همراه دارد.

زمینه: مراقبت، درمان و لزوم تحقیقات همه جانبه در مورد بیماران سوختگی یک اولویت بسیار مهم بهداشت و درمان کشور می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژی بیماران سوختگی بستری شده در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید مطهری تهران از سال 87 تا 92 طراحی گردید. روش کار: این بررسی یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود که روی بیماران سوختگی بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان سوختگی مطهری تهران از فروردین 1387 تا فروردین 1392، انجام شد. مشخصات دموگرافیک و بالینی بیماران از جمله جنس، سن، درصد سوختگی، درجه سوختگی، عامل سوختگی، مدت بستری، محل سوختگی و بیمه خدمات درمانی از پرونده بالینی بیماران استخراج گردید و با نسخه 16 نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در دوره زمانی مطالعه تعداد 976 بیمار در بخش مراقبت های ویژه مرکز سوختگی مطهری تهران بستری شدند. از این تعداد 70/6٪ مرد بودند. میانگین سنی نمونه ها 20/26± 34/72 سال و میانگین مدت بستری در بیماران 14/05± 17/09روز بود. بیشترین علت سوختگی در اثر حادثه بود(87٪ ). در 89/7٪ موارد، سوختگی در بیش از سه محل بود. 80/3٪ بیماران سوختگی درجه 3 داشتند. 78/6٪ سوختگی 40 درصد و بیشتر داشتند. بیشترین عامل سوختگی با فراوانی 77/1٪ ، شعله (نفت، بنزین، گازوئیل و گاز) بود. سوختگی استنشاقی در 20٪ نمونه ها دیده شد. ارتباط معنی داری بین عوارض سوختگی با جنس بیماران، درجه سوختگی، درصد سوختگی، محل سوختگی، عفونت محل سوختگی، عامل سوختگی و وجود آسیب استنشاقی دیده شد (0/05>p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش و رقم بالای مورتالیتی در بیماران با سوختگی 40 درصد و بالاتر و همچنین هزینه های بالای بخش مراقبت های ویژه، به نظر می رسد نیاز به انجام آموزش های لازم در جهت افزایش سطح آگاهی افراد در زمینه: علل شایع موثر در سوختگی ها و راهکارهای کاهش این حوادث در سطح جامعه همچنان به عنوان امری بسیار ضروری مطرح باشد.

زمینه: مطالعات انجام شده بر روی تغییرات همودینامیک در مرگ مغزی مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی است ومطالعات بسیار کمی بر روی تغییرات همودینامیکی مرگ مغزی انجام شده است. هدف این مطالعه استفاده از روش مانیتورینگ پیشرفته همودینامیک همزمان با اکوکاردیوگرافی جهت ارزیابی قلب اهداء شده بوده و ارزیابی لحظه به لحظه افراد مبتلا به مرگ مغزی با ابزارهای پیشرفته همودینامیک مانیتورینگ و اثر بخشی آن بر نتیجه اهداء عضو بود. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی تحلیلی در فاصله سالهای 1397-1395 و جمعیت مورد مطالعه بیماران مبتلا به مرگ مغزی کاندید اهدای عضو در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری بود. 48 نفر از افراد مبتلا به مرگ مغزی که در بررسی های اولیه و استاندارد کاندید اهداء قلب شده بودند با روش نمونه گیری هدفمند و دردسترس مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اکوکاردیوگرافی و ارزیابی های اولیه با استفاده از ابزار مانیتورینگ همودینامیک پیشرفته این بیماران بررسی شدند و اطلاعات مورد نیاز جمع آوری و ثبت گردید. یافته ها: در اکوکاردیوگرافی اندازه بطن چپ LVS در 100% بیماران، عملکرد بطن چپ LVF در 5/87% نرمال بود. کسر تخلیه بطنی LVEFدر12/5% موارد کمتر از 50% و در 87/5% موارد بالاتر از 50% بود. در 50% بیماران در ابتدای مطالعه مقاومت عروق محیطی SVR پایین تر از 1200 بود که در انتهای مطالعه این میزان به 54/4% رسید. ایندکس قلبی CI در 16/7% بیماران در ابتدای مطالعه پایین تر از 2/4 بود و در انتهای مطالعه به 25% رسیده بود. کاهش ایندکس قلبی و کاهش مقاومت عروقی در بیمارانی که EFکمتر از 50 % داشتند نیز به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از بیمارانی بود که EF بالاتر از 50% داشتند. نتیجه گیری: با توجه به تغییرات پاتولوژیک گسترده ای که مرگ مغزی بر سیستم قلب و عروق می گذارد، مانیتورینگ همودینامیک پیشرفته به صورت مداوم میتواند به مدیریت داروهای اینوتروپ در این بیماران، تصمیم برای مدیریت حجم داخل عروق و نهایتا ایجاد ثبات همودینامیک و جلوگیری از تخریب عملکرد قلب اهداء شده و از دست رفتن یک عضو اهداء شده کمک شایانی نماید.

زمینه: شناسایی متغیرهای مهم و کاربردی در ارائه پوشش خدمات سلامت و کاربرد آنها در نظام سلامت روان، می تواند به بهبود شاخص های بهداشتی مرتبط با این خدمات کمک نماید. این مطالعه با هدف طراحی و اعتبارسنجی پرسشنامه تعیین عوامل موثر بر مدیریت بیمه سلامت مبتلایان به اختلالات روانی صورت پذیرفت. روش کار: این پژوهش از نوع مطالعات اکتشافی و با اهداف کاربردی است. جامعه هدف این مطالعه برای ساخت پرسشنامه، شامل خبرگان، مجریان نظام بیمه سلامت کشور و متخصصین در زمینه: اختلالات روانی بودند. در نهایت 10 نفر بصورت نمونه گیری گلوله برفی به عنوان نمونه تعیین شدند. پس از بررسی مطالعات تطبیقی و استفاده از روش دلفی، الگوی مدل مفهومی طراحی شد. برای بررسی روایی محتوا از شاخص های CVR و CVI براساس نظرات خبرگان استفاده شد. برای تایید روایی سازه نیز یک مطالعه مقطعی در سال 1397 با جامعه هدف شامل تمامی افراد شاغل در حوزه بیمه های سلامت دولتی و خصوصی و متخصصین در حوزه بیماران مبتلا به اختلالات روانی اجرا شد و درنهایت 470 نمونه برای تعیین روایی سازه به روش در دسترس به دست آمد. برای تعیین روایی سازه از روش تحلیل عاملی اکتشافی و برای تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. یافته ها: مدل الگوی مفهومی براساس مطالعات تطبیقی و روش دلفی شامل 6 سازه و در مجموع 40 گویه به دست آمد. شاخص CVR در تمامی سوالات بیش از مقدار 0/62 و شاخص CVI کل پرسشنامه نیز به میزان 0/89 به دست آمد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نیز ساختار ریاضی مدل عاملی را همانند الگوی مفهومی از پرسشنامه ساخته شده، تایید کرد. پایایی کل پرسشنامه نیز 0/931 به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به این که پرسشنامه به دست آمده از متغیرهای موثر بر مدیریت بیمه سلامت مبتلایان به اختلالات روانی مورد تایید قرار گرفت، لذا می توان از این پرسشنامه جهت ارتقای ارائه خدمات و بهبود سطح رضایتمندی بیماران مبتلا به اختلالات روانی استفاده کرد.

زمینه: سرطان کولورکتال یکی از شایع ترین تومورهای بدخیم در انسان است. روده انسان دارای حجم بالایی از میکروب های مختلف است که بسیاری از جنبه های فیزیولوژی میزبان را تنظیم می کنند. مطالعات رو به افزایشی اهمیت نقش میکروبیوتا را در بروز و گسترش این سرطان، به عنوان یکی از نتایج بر هم خوردن تنظیم و ساختار میکروبیوتا، متابولیت های باکتریایی یا مسیرهای التهابی نشان می دهند. روش کار: در این مطالعه با استفاده از روش MTT، زنده ماندن و پرولیفراسیون سلول های HT29 بعد از مجاورت با متابولیت های به دست آمده از میکروبیوتای بیماران مبتلا به CRC در زمان های 12، 6، 3، 14 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: سلول های تیمار شده با متابولیت های میکروبیوتا، افزایش تکثیر را با افزایش زمان آزمایش با استفاده از آزمون MTT نشان دادند. بیشترین میزان تکثیر در 12 ساعت و کمترین در 3 ساعت به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه متابولیت های میکروبی در این مطالعه قادر به ایجاد پرولیفراسیون در سلول های روده ای بودند و افزایش زنده ماندن سلول ها مشاهده شد، به نظر می رسد اختلالات متابولیت های میکروبی در روده به علت تغییرات رژیم غذایی یا محیطی و یا دیگر ریسک فاکتورهایی که موجب بر هم خوردن ساختار میکروبیوتای روده شود می تواند در ایجاد و پیشرفت سرطان کولورکتال نقش داشته باشد.