بلورشناسی و کانی شناسی ایران
سال:1385 | دوره:14 | شماره:2 |تعداد مقالات:21

مجموعه افیولیتی صحنه به عنوان بخشی از توالی های افیولیتی موجود در زون جوش خورده زاگرس محسوب می شود. این مجموعه خود جزیی از نوار3000 کیلومتری است که از سوریه شروع می شود و پس از گذر از جنوب ترکیه و زاگرس به عمان می رود. مجموعه افیولیتی مورد مطالعه به شکل کلی کمانی با تحدب به سمت جنوب غرب در جنوب صحنه قرار دارد. در این مجموعه، توالی کامل افیولیتی دیده نمی شود. به طور کلی لیتولوژی های این ناحیه شامل پریدوتیت های هارزبورژیتی، گابروهای همسانگرد و میلونیتی و رخنمون کوچکی از توالی پلاژیوگرانیت هستند. سنگ های اولترامافیکی بیشتر شامل هارزبورژیت، دونیت، لرزولیت و وبستریت و سنگهای مافیکی شامل گابروی پگماتوییدی، الیوین گابرو، گابروهای میلونیتی و گابروهای همسانگرد است. بر اساس نمودارهای عناصر اصلی و عنکبوتی، این مجموعه حاصل یک ماگمای بازالت تولییتی کف اقیانوسی نوع P or E MORB)) p است. شواهد ژئوشیمیایی و سنگ شناختی نشان می دهند که ماگمای سازنده منطقه، یک ماگمای ساب آلکالن تولییتی منیزیم بالا بوده است. طبیعت تولییتی ماگمای درگیر در تشکیل پوسته اقیانوسی و قرارگیری آن در میدان ماگماهای پشته میان اقیانوسی نوع P بیانگر این است که پشته قدیمی دارای نرخ گسترشی تند بوده است. شواهد ژئوشیمیایی و سنگ شناختی حاکی از این است که ماگمای سازنده مجموعه افیولیتی جنوب صحنه یک ماگمای پیکریتی و حاصل نرخ بالای ذوب گوشته فوقانی بوده است.

برای کنترل ته نشست و اجرای برنامه های حفاظت خاک در حوضه های آبخیز، شناسایی منابع اصلی شکل گیری ته نشست و مناطق فرسایش پذیر امری ضروری است. کانی های رسی می توانند به عنوان شاخصهای ته نشینی در سطح واحدهای سنگی مورد بررسی قرار گیرند. در حوضه آبخیز لاتشور (جنوب شرق تهران) واحدهای سنگی مارنی و آهکی - مارنی سرخ نئوژن، کنگلومرای هزار دره و آبرفتهای کواترنر رخنمون دارند. در این بررسی از خاک سطحی این واحدهای سنگی و بخش فعال آبراهه های این حوضه 21 نمونه برداشت و پس از آنالیز پراش پرتو ایکس (XRD)، کانی های رسی موجود شناسایی و مقدار آنها به روش نیمه کمی تعیین شد. با استفاده از این نتایج، چهار گروه اصلی کانی رسی (مونتموریونیت، ایلیت، کلریت، و کائولینیت) در هر نمونه مورد شناسایی قرار گرفتند. بر اساس دسته بندی خوشه ای، کانی های رسی در ته نشستهای سطحی و آبکندی بخش مارنی بسترهای سرخ نئوژن از یکدیگر تفکیک و بر اساس آزمونهای آماری F و رد فرض صفر کانیهای رسی مونتموریونیت و ایلیت به عنوان منشا یاب معرفی شدند.

کنگلومراهای سازند سنگستان (کرتاسه زیرین) در مجاورت لویکوگرانیتوییدهای باتولیت شیرکوه دگرگون شده و مجموعه کانی های گارنت، اپیدوت، کوارتز، کلسیت، و پیریت در هاله دگرگونی تشکیل شده است. به دنبال دگرگونی همجواری، احتمالا دگرسانی گرمایشی (تشکیل پیریت و سیلیسیفیکاسیون) به وقوع پیوسته است. بر اساس مقادیر عناصر نادر گارنت ها، اسکارن های هاله دگرگونی از نوع اسکارن های کلسیک Cu-Pb-Zn دار است. مجموعه کانیایی بالا حکایت از وجود ارتباط ژنتیک بین توده نفوذی کانسارساز Cu و اسکارن زایی در منطقه مورد مطالعه دارد.

مخلوط ماده مرکب زمینه آلومنیوم تقویت شده با SiC به روش آسیاب کاری SPEX تهیه و اثر زمان آسیاب کاری بر اندازه بلورکها، کرنش شبکه و اندازه ذرات بررسی شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهند که افزایش زمان آسیاب کاری تا حدود 12 ساعت موجب کاهش اندازه بلورکها و افزایش کرنش شبکه، و از 12 تا 24 ساعت باعث افزایش اندازه بلورکها و کاهش کرنش شبکه می شود. همچنین در 6 ساعت اولیه آسیاب کاری، اندازه ذرات ماده مرکب کاهش می یابد، در حالی که تداوم آسیاب کاری تا 24 ساعت، کلوخه ای شدن و افزایش اندازه ذرات را به دنبال دارد. بررسی ریزساختار نمونه ها با تصاویر TEM نمونه های آسیاب شده، نشان دهنده نفوذ همگن ذرات SiC با قطر حدود50nm  در فاز زمینه Al است که میزان همگنی با افزایش زمان آسیاب کاری بهبود می یابد.

معدن مس چهار گنبد استان کرمان بیشتر از کانسار رگه ای با حجم کم و عیار متوسط تشکیل شده است. بخش بزرگ کانی سازی شامل کالکوپیریت، پیریت، کمی گالن و اسفالریت است. دگرسانی های سریسیتیک، آرژیلیک و پروپیلیتیک نیز در کانسار شناخته شده اند. گستره دمایی این دگرسانی ها در حدود 350oC است. در این پژوهش برای تعیین گستره دمایی کانه زایی از ریخت شناسی بلورهای پیریت استفاده شده است. این احتمال وجود دارد که شکل گیری بلور پیریت در ناحیه کانه زایی گستره دما را در طول کانه زایی نشان دهد. بر این اساس در دماهای کمتر یا مساوی 250oC  بلورهای سوزنی، و با افزایش دما تا 450oC بلورهای مکعبی با شیارهای فراوان و سطوح اندک هشت وجهی شکل گرفته باشند. بررسی بلورهای پیریت جمع آوری شده از مناطق دگرسانی این معدن نشان می دهد که انواع مکعبی با سطوح چند وجهی فراوان (pyritohedron) در نمونه ها رایج است، انواع سطوح شیار دار با تراکم زیاد همراه با انواع سطوح تخت و آینه ای دیده می شوند. لذا به نظر می رسد که این بلورها در گستره دمایی بین250 تا 450oC شکل گرفته اند. با توجه به گستره دمایی دگرسان (در حدود 350oC) تعیین دمای کانه زایی مس بین 350 تا 450oC منطقی به نظر می رسد.

خواص خاک ارتباط مستقیم با نوع کانی ها، مشخصات آب حفره ای، ریز ساختار خاک، نحوه قرارگیری ذرات و عوامل زیست محیطی دارد. برای شناخت مستقیم ریزساخت خاک، می توان از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده کرد. یکی از روشهای ارزیابی ساز و کار برهم کنش کانی های رسی و آلاینده های سنگین فلزی، استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی است. در این مقاله، روشی برای تهیه نمونه همگن از مخلوط معلق رس برای عکسبرداری به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی ارائه شده است. همچنین به دلیل اهمیت استفاده از نمونه های با حداقل دست خوردگی در تهیه تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی و اهمیت روش های آماده سازی نمونه ها، روش های مختلف در تهیه نمونه هایی شامل انواع پیلینگ، روش شکست، و استفاده از رزین در تهیه تصاویر (SEM) از خاکهای آلوده ارزیابی شده است. نمونه هایی از ایلیت و کائولینیت با غلظت های مشخص آلاینده سنگین فلزی مخلوط شده و پس از تعادل، به نمونه ها رزین تزریق شد. سپس با استفاده از روش های ذکر شده، از نمونه ها عکس برداری شد. در نهایت با مقایسه تصاویر حاصل از روش های نمونه سازی مختلف با یکدیگر، ارزیابی تاثیر نوع کانی و روش نمونه سازی بر کیفیت تصاویر میکروسکوپ الکترونی، بر کانی های رسی حاوی آلاینده سنگین فلزی ارائه شده است. به علاوه تصاویر حاصل، با تصاویر تهیه شده از نمونه های آماده شده بدون تزریق رزین مقایسه شده اند. بر اساس آزمایشهای انجام شده، معلوم شد که تزریق رزین تاثیر چشمگیری بر افزایش کیفیت تصاویر میکروسکوپی نمونه های خاک حاوی آلاینده سنگین فلزی داشته است.

مطالعات زمین شیمیایی در معادن فلوریت پیناوند حاکی از آن است که فلوریت به عنوان کانی اصلی ذخیره از یک شاره شور و غنی ازMg  و در دمای پایین و در دو مرحله کاملا متفاوت ته نشست یافته است. بر اساس بررسیهای زمین دماسنجی، فلوریتهای مرحله اول (پیشین) در دمای به نسبت بالا (85-235oC) و در ژرفای بیشتر (با میانگین 230 متر) تشکیل شده و با جانشینی شدید سنگ دیواره - به صورت دولومیتی شدن اپی ژنتیک - همراه بوده است. در عوض، فلوریتهای مرحله دوم (پسین) در دمای تقریبا پایین (oC (65-115 و صرفا به صورت رگه ای و شکافه پرکن در زونهای برشی و یا گسلهای سطوح بالاتر ایجاد شده اند. در هر حال، گستره درجه شوری شاره کانه زا ثابت باقی مانده است (بین 23-15 درصد وزنی معادل NaCl) که مبین وجود یک شاره واحد در تشکیل هر دو نوع فلوریت است. مطالعه پراکندگی عناصر نادر خاکی REE در تعدادی از نمونه های فلوریت پیناوند نیز موید چنین امری است، به طوریکه محاسبه برخی از نسبتهای LREE به HREE نشان می دهد که فلوریتهای جانشین (فلوریتهای پیشین) از عناصر نادر خاکی سبک غنی بوده و در نتیجه در مراحل آغازین تبلور از شاره کانه زا نهشت یافته اند. از طرف دیگر فلوریتهای مرحله دوم (پسین) به علت غنی شدگی از HREE در مراحل پایانی کانه زایی تشکیل یافته اند. همچنین مطالعه نسبت تغییرات (Tb/La) به (Tb/Ca) و نسبتهای (Yb/La) و Yb/Ca)) از یک سو نشان می دهد که مجموعه کل عناصر نادر خاکی در این نمونه ها اساسا پایین بوده است (به علت جانشینی گسترده سنگ میزبان آهکی) و از سوی دیگر مبین آن است که دو فرایند احتمالی هضم یا جانشینی سنگ دیواره در تشکیل فلوریتهای مرحله اول و تحرک دوباره در تشکیل فلوریتهای مرحله دوم دخالت داشته اند.

کانسار بوکسیت جاجرم به طول 16 کیلومتر با جهت شرقی - غربی بر روی سطوح کارستی سازند دولومیتی الیکا رخنمون دارد. در این مقاله به منظور آگاهی از اندازه ذرات، شرایط تشکیل، درجه تبلور، تخلخل، توزیع عناصر تشکیل دهنده و نیز کانه آرایی، ویژگیهای بافت و فازهای تشکیل دهنده بوکسیت جاجرم مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس مطالعات انجام شده بوکسیت جاجرم از نوع دیاسپوریک بوده و مهمترین کانی همراه آن کائولین، هماتیت و آناتاز است. بهترین نوع بوکسیت، بوکسیتهایی با سختی بالا با 50%< Al2O3. و 9%>SiO2 است. به طورکلی در نمونه هایی که درصد اکسید آلومینیوم در آنها بیش از 58% است، 39/54 درصد آن در ساختار دیاسپور، 16/3 درصد در ساختار کائولین، و 94/0 درصد در ساختار توپاز جای دارد. از مجموع 78/5 درصد اکسید سیلیسیم 72/3 % در ساختار کائولین و 5/1% به صورت کوارتز و باقیمانده در ساختار توپاز جای گرفته است. بافت غالب بوکسیت جاجرم پلیتومورفیک، اندازه دانه های دیاسپور کوچکتر از 10 میکرون و سیلیکاتها به صورت توده های بسیار نازک و ضخامت کمتر از 0.1 میکرون هستند. یکسان بودن سختی سیمان ماتریکس زمینه با سختی دانه های ریزبلور دیاسپور و مشخص نبودن حاشیه بلورها از ماتریکس امکان کانه آرایی را ناممکن ساخته است. بررسیهای آزمایشگاهی نشان داد که فقط به روش آب رفتاری می توان مقداری بر کیفیت بوکسیت افزود.

منطقه مورد مطالعه در کمربند آتشفشانی ـ ته نشستی دهج ـ ساردویه در استان کرمان قرار گرفته که بخش جنوب شرقی کمربند آتشفشانی ـ ته نشستی ایران مرکزی است. در این تحقیق از داده های سنجنده ETM+ و سنجنده ASTER استفاده شده است. روش های مختلف پردازش تصویر (ترکیب کاذب رنگی، نسبت گیری نواری و آنالیز مولفه های اصلی) به منظور شناسایی زونهای دگرسان وابسته به کانسارهای مس مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این کار مقایسه داده های سنجنده های ETM+ و ASTER برای تعیین قابلیتهای هر یک در شناسایی مناطق دارای اکسید آهن و دگرسانی است. این بررسی نشان داد که داده های سنجنده ETM+ به خاطر دارا بودن گستره طیف آبی از قابلیت بهتری در تعیین مناطق دارای کانیهای اکسید آهن نسبت به داده های سنجنده ASTER برخوردارند. داده های سنجنده ASTER به خاطر دارا بودن نوارهای طیفی متعدد در گستره فروسرخ موج کوتاه، قابلیت زیادی در شناسایی مناطق رسی داراست.

نمونه های مورد مطالعه در این کار پژوهشی، با استفاده از روشهای میکروسکوپی، ریزگمانه، پرتو ایکس (دبای - شرر) مورد مطالعه قرار گرفته اند. نمونه ها به صورت لوله ای باریک با ساختار منطقه ای بودند که از محور مرکزی به سمت پوسته به ترتیب زون های ایزوکوبانیت، کالکوپیریت، بورنیت، و سولفیدهای مس را شامل می شود. برای اولین بار، در زون سولفیدهای مس نهشته های سولفیدی دوران ما، فاز چارگوشی Cu2S مشاهده شد. فاز چارگوشی Cu2Sکه کالکوزیت ناپایدار است، فقط در فشار بیش از 0.8 کیلوبار و دمای بیش از 102oC می تواند پایدار باشد. فرم چارگوشیCu2S در نمونه های مورد مطالعه همراه مخلوط کالکوزیت - ژارلئیت و در نمونه دیگر با مخلوط کالکوزیت-بورنیت مشاهده و ترکیب شیمیایی میانگین آن به صورت Cu2.02S تعیین شد. احتمالا پیدایش این فاز ناپایدار در نهشته های گرمابی جوان که در دمای 350-250oC شکیل می شوند، امری غیر عادی نیست، ولی پس از فعالیت گرمابی و کاهش دما به تدریج به فازهای پایدارتر تبدیل می شود. بررسی دودکش های قدیمی تر نشان می دهد که هیچگونه اثری از فاز چارگوشی در آنها مشاهده نمی شود.

دنباله پارینه خاک - بادرفت (Soil-Loess)، منبعی سرشار از اطلاعات مربوط به آب و هوای گذشته است. کشور ایران با قرار گرفتن بر کمربند بادرفتی کشورهای آسیای میانه، دارای ضخامت زیادی از این خاکهاست. شاخصهایی برای بررسی تغییر اقلیم گذشته در بادرفتها وجود دارند و یکی از آنها کانیهای رسی است. به منظور بررسی نوع، مقدار و خاستگاه کانیهای رسی، خاکرخهایی در اراضی بادرفتی استان گلستان حفر شدند که پس از مطالعات اولیه، چند نمونه سیلت، ریز رس و درشت رس برای بررسی به روش پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی انتخاب شدند. نتایج نشان داد که ایلیت، کلریت، اسمکتیت، کائولینیت، کوارتز، و فلدسپارها از کانیهای غالب در این خاکها هستند. ایلیت، کلریت و کائولینیت در هر سه نمونه یاد شده دیده می شوند، کوارتز و فلدسپار کانی موجود در سیلت، و اسمکتیت در ریز رس و درشت رس وجود دارند. گرچه مقدار و نوع کانیهای رسی در خاکها وابستگی زیادی به مواد مادری (ته نشست های بادرفتی) دارند، ولی تفاوتهایی نیز در مقادیر کانیها در طول خاکرخها دیده می شوند. با توجه به مطالعات نیمه کمی چنین استنباط می شود که گرچه اسمکتیت در این خاکها وجود دارد ولی هوادزدگی منجر به تبدیل کانی کلریت به اسمکتیت شده است. بیشترین تبدیل در پارینه خاک مدفون در عمق 130 تا 170سانتیمتری مربوط به دوران گرم و مرطوب گذشته دیده می شود؛ جایی که هوازدگی روند سریعتری را دنبال کرده است. تفاوت در میزان هوازدگی با اندازه گیری آهن قابل استخراج با اگزالات و دایتیونیت به اثبات رسیده است.

در این پژوهش خواص ساختاری، الکتریکی، و مغناطیسی منگانایت- کبالتایت های (0£ X £1) Mn1-xCoxO0.2Sr0.75La3، تهیه شده به روش سل - ژل، بررسی شدند. ساختار بلوری این ترکیبها در دمای اتاق به صورت فاپرووسکایت لوزی رخ با گروه فضایی R`3C بوده است که پس از تکلیس در دماهای بالاتر از 800ºC  شکل می گیرد. به علت عدم موازنه عنصری، رگه هایی از فاز LA3O2 نیز در نمونه های نهایی دیده می شوند. اندازه گیری مقاومت ویژه الکتریکی نمونه ها در بازه دمایی 77 تا 328K نشان داد که با افزایش جانشانی کبالت به جای منگنز، مقاومت ویژه الکتریکی نخست افزایش و سپس کاهش می یابد. همچنین اعمال یک میدان مغناطیسی به بزرگی 1.5T نشان داد که مغناطومقاومت در تمام نمونه ها منفی است. اثر مغناطومقاومت ابرغول آسا (CMR)، به جز در نمونه فاقد عنصر منگنز، در سایر نمونه ها مشاهده می شود. تغییرات مقاومت نمونه ها با میزان جانشانی عنصر کبالت بر اساس سه سازوکار پراکندگی اسپینی، جبران بار الکتریکی، و واپیچش پیوند فلز - الکترون - فلز توصیف می شود. از طرف دیگر، رفتار مغناطومقاومت نمونه ها بر اساس تقویت برهم کنش مبادله دوتایی در حضور میدان مغناطیسی، افزایش احتمال تونل زنی حاملها بین خوشه ها، و کاهش احتمال پراکندگی حاملها از بی نظمی های مغناطیسی مورد بحث قرار گرفت.

سنگهای دگرگونی منطقه همدان شکل گرفته از فرایند دگرگونی ناحیه ای و نیز مجاورتی پی در پی (در اثر نفوذ توده های گابرویی، دیوریتی و گرانیتی) متاثر شده اند، بنابراین کانیهای سازنده آنها در چند نوبت به وجود آمده اند. آثار دگرگونی ناحیه ای (M) و فرایندهای دگرگونی مجاورتی در اثر تماس گابروها (M'1) و گرانیتهای پورفیروئید (M'2) قابل شناسایی هستند و در تماس گرانیتهای هولولوکوکرات نیز دگرگونی مجاورتی بسیار محدودی (M'3، در حد چند دسیمتر تا چند متر، به سبب اندازه کوچکتر این توده ها) رخ داده است. کانیهایی نظیر میکاها، گارنت، استرولیت، کردیریت، آندالوزیت، کیانیت، و سیلیمانیت معمولا حاصل چندین واکنش مختلف بوده و پس از تشکیل اولیه در واکنشهای دگرگونی دیگر شرکت نموده اند. همچنین نسبت به رویدادهای دگرشکلی، رشد کانیها در چند مرحله مختلف رخ داده است، یعنی کانیهای پیش از زمین ساختی، همزمان با زمین ساختی، و پس از زمین ساختی در سنگهای دگرگون منطقه دیده شده اند. رگه های پگماتیتی و سیلیسی نقش مهمی را در رویداد برخی واکنشهای دگرگونی به عنوان خاستگاه گرما و شاره ها بازی کرده اند، به طوری که بعضی کانیهای دگرگون تنها نزدیک به این رگه ها دیده شده و با دور شدن از رگه ها، کانیهای بالا نیز ناپدید می شوند. با توجه به مجموعه های کانی شناسی مشاهده شده در سنگهای دگرگون منطقه، دگرگونی ناحیه ای در فشار کم تا متوسط با دمای بالا از نوع بوچان همخوانی دارد. در مراحل پایانی دگرگونی ناحیه ای بعضی از کانیهای با دمای بالا مانند کردیریت به طور پسرونده ای تخریب یا شبه ریخت شده و در عوض کانیهای با فشار بالاتر مانند کیانیت پایدارتر شده اند.

ایتریم بیسموت گارنت (YBG) و سیستم آلاینده آن با اکسید منگنز به روش ژل سیترات تهیه شد. شرایط و روند دستیابی به فاز خالص به روش پراش پرتو X تایید شد. مطالعه گارنت به دست آمده از طیف سنجی FTIR و SEM و نیز مطالعه DTA آن نشان می دهد که محصول دارای دانه بندی همگن، و تک فاز است. تغییرات اندازه ذرات بر حست مقدار منگنز آلایش یافته و نیز وابستگی آن به زمان گرمادهی نیز بررسی شده اند.

مطالعه لامپروئیت های منطقه لوسیت هیلز، وایومینگ، نشان می دهد که ترکیب ایزوتوپی تعدادی از نمونه ها به دلیل دگرسانی و یا حضور ناخالصی های کربناته ثانویه در سنگ کل تغییر یافته اند. شستشوی نمونه ها توسط اسید نشان می دهد که اگرچه فلوگوپیت لامپروئیت ها تحت تاثیر فرآیندهای ثانویه واقع نشده اند، مادوپیتیک ترانریشنال واقع در منطقه کوه های میدل تیبل و یک مدوپیتیک لامپروئیت در منطقه پیلوت بیوت به مقدار زیادی تحت تاثیر فرآیندهای فوق قرار گرفته اند. مقایسه ترکیب ایزوتوپی Sr و Nd در انکلاوهای رسوبی و لامپروئیت ها نیز به تشخیص نمونه های تحت تاثیر قرار گرفته کمک می نماید. بر اساس این مشاهدات، کانی های تعدادی از نمونه ها جدا شده و جهت اندازه گیری ترکیب ایزوتوپی Sr و Nd آنالیز گردیدند. آنالیز کلینوپیروکسن، آپاتیت و پروسکیت لامپروئیت های لوسیت هیلز مطمئن ترین روش برای اندازه گیری ایزوتوپی نمونه های تحت تاثیر قرار گرفته می باشد. ترکیب ایزوتوپی کانی ها نمایانگر آن است که نمونه های سنگ کل منطقه کوه های میدل تیبل معرف مذاب والد نبوده و نیز شایسته است که مادوپیتیک ترانزیشنال لامپروئیت ها تحت عنوان مادوپیتیک لامپروئیت تقسیم بندی شوند. تغییرات نسبت های ایزوتوپی در دیاگرام Sr – Nd نشانگر آن است که مادوپیتیک لامپروئیت ها از منبع گوشته ای منشا گرفته اند که از نظر ژئو شیمیایی با منبع گوشته ای فلوگوپیت لامپروئیت متفاوت هستند.

در این مطالعه سعی شده تا روابط بین کرومیت های آلتره و انواع غیر آلتره به کمک پراش اشعه ایکس تشخیص داده شود. برای این منظور مجموعه ای از نمونه های کرومیت های افیولیتی آلتره و غیر آلتره و همچنین تغییر شکل یافته و بدون تغییر شکل جمع آوری شده است. پیک های واضح و مضاعف به ترتیب از کرومیت های غیر آلتره و آلتره به دست آمدند. محاسبه پارامتر "a" کرومیت ها توسط مطالعات به روش پراش اشعه ایکس و همچنین محاسبه ترکیب همان نمونه ها به روش آنالیز مایکروپروب منجر به ترسیم نموداری شده که برای محاسبه مجدد نیمه کمی ترکیب کرومیت ها سودمند می باشد.