زمینه و هدف: الگوی رشد عمودی صورت به فاکتور های مختلفی وابسته است. که یکی از فاکتور ها می تواند نیروی بالا برنده عضلات فک می باشد. حداکثر نیروی اکلوزالی (MOF) می تواند به عنوان مقیاسی برای اندازه گیری فانکشن عضلات سیستم جونده در نظر گرفته شود. با وجود مطالعات مختلف، رابطه بین الگوی صورتی و فانکشن عضلات جونده همچنان مورد بحث و اختلاف نظر است. طبق تیوری پارادایم بافت نرم، عضله می تواند بر شکل و فرم استخوان های فک، صورت و سر تاثیر بگذارد. در نتیجه هدف از مطالعه حاضر، تعیین رابطه حداکثر نیروی اکلوزال و الگوی رشد سر و صورت در نمونه دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد بود. روش بررسی: 81 دانشجوی دندانپزشکی (40 مرد و 41 زن) مورد مطالعه قرار گرفتند که حداکثر نیروی اکلوزال آن ها با فشار سنجی که برای این هدف طراحی شده بود و نواحی آنتروپومتریک مورد نیاز در سر و صورت نیز با کولیس دیجیتال، اندازه گیری شد. جهت تعیین اثر الگوی صورت و سر بر حداکثر میزان نیروی اکلوزال از آزمون Two-way ANOVA و Tukey HSD استفاده شد. آنالیز آماری توسط نرم افزار SPSS23 انجام پذیرفت. یافته ها: میانگین MOF در مردان 480 نیوتن و در زنان 320 نیوتن بود. انواع فرم سر در نمونه مورد مطالعه براکی سفال (32/54%)، مزوسفال (09/32%)، دولیکوسفال (58/13%) بودند. فرم صورت نیز یوپروسپیک (45/23%)، مزوپروسپیک (5/39%)، لپتوپروسپیک (03/37%) بودند. طبق آنالیز های آماری رابطه حداکثر نیروی اکلوزال با فرم صورت لپتوپروسپیک معنی دار بود (02/0=p). ولی رابطه معنی داری بین حداکثر نیروی اکلوزال و هیچ یک از فرم های سه گانه سر وجود نداشت (813/0=p). نتیجه گیری: حداکثر نیروی اکلوزال (MOF) با الگوی صورت لپتوپروسپیک رابطه داشت و این افراد قدرت بایت کمتری داشتند. رابطه ای بین حداکثر نیروی اکلوزال و الگوی سر در این مطالعه یافت نشد. رابطه ای بین الگوی سر و صورت یافت نشد. حداکثر نیروی اکلوزال در مردان در هر سه الگوی صورت نسبت به زنان بیشتر بود، اگرچه این رابطه از نظر آماری معنی دار نبود.