مقدمه: با توجه به رشد روزافزون جمعیت و محدودبودن منابع طبیعی در دسترس، مقوله توسعه پایدار و حفاظت و بهسازی محیط زیست از جمله موضوع های اصلی است که در سراسر جهان بر چگونگی رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی به منظور فقرزدائی مؤثر است. از این رو، هدف پژوهش حاضر ارائه الگویی برای گزارشگری مالی و غیرمالی زیست محیطی در شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت و هدف، کاربردی و بر اساس نحوه گردآوری داده ها از نوع پژوهش های میدانی است. جامعه آماری پژوهش را 5 نفر از خبرگان در زمینه مالی تشکیل می دهد که با روش هدف مند قضاوتی انتخاب شدند. از پرسش نامه در قالب روش دلفی فازی با طیف لیکرت و دیمتل فازی به صورت فازی مثلثی به عنوان ابزار اندازه گیری استفاده شده است. یافته ها: در این پژوهش از بین 20 شاخص شناسایی شده، 8 شاخص از نظر خبرگان مورد تأیید قرار گرفت. سپس، روابط بین شاخص های گزارشگری مالی و غیرمالی زیست محیطی مشخص شد. نتایج این مرحله نشان داد که برای گزارشگری مالی زیست محیطی شاخص های قابل مقایسه بودن اطلاعات، چگونگی تولید و مربوط بودن محتوای اطلاعات شدت اثر خالص و اهمیت بیشتری دارد. از بین شاخص های سه گانه گزارشگری غیرمالی زیست محیطی شاخص مدیران شرکت ها بیشترین شدت اثر خالص و اهمیت را دارد. نتیجه گیری: اصول اساسی و تأثیرگذار در گزارشگری مالی زیست محیطی ابعاد اصلی کیفیت گزارشگری مالی است و اطلاعات در صورتی که کامل و عاری از اشتباه و تمایلات جانبدارانه باشد عاملی مؤثر در گزارشگری مالی است. هم چنین، وجود گروه های درون سازمانی و برون سازمانی در قالب مدافعان محیط زیست، که مورد حمایت مدیران بخش های مختلف به ویژه هیأت مدیره باشد، به عنوان عاملی اساسی در گزارشگری غیرمالی زیست محیطی است.