مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)
سال:1379 | دوره:10 | شماره:27 |تعداد مقالات:15

سابقه و هدف: با توجه به نقش انگل های خارجی جوندگان در انتقال بیماری های مختلف از جمله طاعون، تب، راجعه، تیفوس مورن و غیره؛ مطالعه ای جهت بررسی انگل های خارجی جوندگان در شهر ساری و نواحی مرکزی در سال 77-1376 انجام پذیرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی انجام شد. جامعه مورد مطالعه جوندگان شهر ساری و نواحی مرکزی (5 کیلومتر اطراف شهر ساری) بودند.با نصب تله های زنده گیر به صورت تصادفی در اماکن مختلف نسبت به صید جوندگان اقدام گردید. در تله از برش خیار و نان آغشته به روغن و غیره به عنوان طعمه استفاده گردید. پس از کارگزاری تله ها در بعد از ظهر و بازدید آنها در روز بعد، در صورت صید جونده، آنها را به آزمایشگاه انتقال داده، پس از بیهوشی و ثبت مشخصات ظاهری جوندگان، آنها در بالای تشتک آبی به منظور جداکردن انگل های خارجی برس زده می شدند. انگل های خارجی پس از جمع آوری از روی آب تشتک در الکل 70 درجه نگهداری شده تا پس از مونته شدن مورد شناسایی قرار گیرند. همچنین کلیه اطلاعات مربوط به جونده و انگل در فرم مخصوص ثبت گردیده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج: در طی این بررسی مجموعا 126جونده متعلق به پنج گونه صید گردید که عبارتند از:3 :Rattus.norvegicus  عدد (3/29 درصد)؛ 45 Rattus.rattus عدد (7/35 درصد) گونه های نیمه اهلی، 12 Mus Musculus  عدد (5/9 درصد)؛ گونه های اهلی 25 Glisglis عدد ( 8/19 درصد)؛ 7 Apodemus sglvaticus عدد (5/5 درصد). گونه های وحشی، از این مجموع 45 عدد موش (7/35 درصد) آلوده به یک یا چند اکتوپارازیت بودند. آلودگی فقط در گونه های Rattus Rattus، Rattus norvegicus مشاهده گردید. و سایر گونه ها فاقد آلودگی بودند. همچنین در این بررسی اکتوپارازیت های جدا شده عبارت بودند از:Rhipicephalus ، Hoplopleare،opiliacaridae ،Echinolaelaps echidnini  که بیشترین فراونی مربوط به Hoplopleare و کمترین فراوانی مربوط به Echinolaelaps echidnini می باشد.استنتاج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که میزان آلودگی به انگل های خارجی در جوندگان صید شده و در منطقه مورد مطالعه 7/35 درصد می باشد. آلودگی در گونه هایRattus rattus ،Rattus norvegicus  مشاهده گردید و در سایر جوندگان صید شده به علت نوع زیست آنها مشاهده نشد. با توجه به اینکه اکتوپارازیت های جداشده همگی از نظر پزشکی و دامپزشکی حائز اهمیت می باشند لذا پیشنهاد می گردد در برنامه های مبارزه با جوندگان، مبارزه با جونده و انگل های خارجی آن بطور همزمان صورت گیرد تا پس از مرگ جونده، انگل های خارجی به اماکن انسانی و انسانها حمله نکنند.

سابقه و هدف: جهت جمع آوری نمونه های خون برای اندازه گیری زمان PT و APTT به طور روتین در ایران حتی در بیماران آنمیک نیز از 9 قسمت خون کامل و یک قسمت سیترات سدیم 3.6 درصد استفاده می شود، در حالیکه در برخی از کیت های آزمایشگاهی و کتب مرجع توصیه به تصحیح حجم سیترات با توجه به میزان هماتوکریت (HCT) شده است. ما در این تحقیق نتایج تست PT و APTT را نزد بیماران آنمیک با و بدون تصحیح حجم سیترات مقایسه کرده ایم.مواد و روش ها: این تحقیق به روش تجربی بر روی نمونه خون 80 بیمار آنمیک انجام گرفت و تست PT و APTT برای هر بیمار در 2 لوله با غلظت سیترات روتین به نسبت 9 به 1 در یکی و با غلظت سیتراتی که حجم آن با توجه به میزان HCT تصحیح شده است. آزمایش ها با استفاده از کیت بیومریو و دستگاه کواگولومتر انجام شد. نتایج هر لوله نیز جداگانه گزارش شد. نتایج بر اساس آزمون t- student مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: میانگین اختلاف PT بین دو لوله 3/0 ثانیه و  1.15 APTTثانیه بوده است.استنتاج: تصحیح حجم سیترات با توجه به میزان HCT تفاوت معنی داری را در میزان PT و APTT نسبت به زمانی که این تصحیح صورت نگرفته و غلظت سیترات به طور روتین استفاده شود (نسبت 9 به 1) هم از نظر بالینی و هم از نظر آماری نشان نمی دهد.

سابقه و هدف: ناباروری که عبارت از بچه دار نشدن زوج پس از یک سال زندگی زناشویی است، یکی از مشکلات مهم بهداشتی- اجتماعی جوامع مختلف محسوب می شود. شیوع نازایی در نواحی مختلف متفاوت گزارش شده است، بگونه ای که مقدار آن در گزارشهای مختلف از 5 درصد بیش از 30 درصد آمده است. به دلیل اهمیت تعیین میزان ناباروری در برنامه ریزی های بهداشتی و درمانی و نیز عدم انجام چنین کاری در استان، در پژوهش حاضر شیوع آن در مناطق مرکزی استان مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: نمونه گیری به روش خوشه ای- تصادفی از 15 منطقه شهری، شهرهای ساری، قائم شهر و نکا و نیز 50 روستای تابع شهرهای مذکور و با استفاده از روش مصاحبه با زنان در درب منازل توسط دو گروه آموزش دیده از دانشجویان پزشکی و مامایی انجام پذیرفت.نتایج: شیوع ناباروری در این مطالعه 2/13 درصد و میزان ناباروری حل نشده 4 درصد بوده است. ارتباطی بین شیوع ناباروری و ازدواج فامیلی مشاهده نشد، اما بین شیوع آن و سابقه فامیلی ارتباط معنی داری دیده می شود. همچنین 4/29 درصد از افراد در گروه نابارور حداقل یک بار سقط جنین داشته اند، در حالی که این نسبت در گروه بارور بطور معنی داری کم تر و فقط در حدود  16.3درصد بوده است.استنتاج: شیوع بالای ناباروری ضرورت توجه به بهداشت باروری در مراکز و خانه های بهداشتی و نیز راه اندازی مراکز درمان نازایی را مورد تاکید قرار می دهد.

سابقه و هدف: عفونت هلیکوباکترپیلوری شایع ترین عفونت باکتریال در دنیا به ویژه درکشورهای در حال توسعه می باشد که می تواند منجر به تورم معده، زخم معده، زخم اثنی عشر و حتی سرطان و لنفوم معده شود. با توجه به اهمیت این عفونت و شیوع متفاوت آن در استان های کشور، این مطالعه با هدف تعیین شیوع عفونت هلیکوباکترپیلوری در افراد 18-7 ساله شهر ساری در سال 1378 انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه بر روی  400دانش آموز که به طور تصادفی از سه مقطع تحصیلی دبستان، راهنمایی و دبیرستان انتخاب شده بودند انجام شد. از هر فرد ابتدا مشخصات شامل سن، جنس، منطقه شهری، وضعیت اجتماعی- اقتصادی (شامل موارد شغل پدر، تحصیلات والدین، نحوه تصرف واحد مسکونی، سطح زیربنا، تعداد افراد خانواده، محل اقامت در شهر، آب مصرفی و نحوه اداره مدرسه) در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. سپس بر روی نمونه سرم آنها، وجود آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری از نوع IgG با روش الیزا و کیت HPG Screen شرکت Genesis.Diagnostic انگلستان بررسی شد و نتایج با برنامه آماریSPSS  و آزمون کای دو به دست آمد و از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون برای نمایش داده ها استفاده شد.نتایج: شیوع عفونت  19.2% H.P(با فاصله اطمینان % 95، 2/21 - 2/17) بوده است که با بالا رفتن سن افزایش نشان می دهد. بین شیوع عفونت با سن یا مقطع تحصیلی (P<0.002)، وضعیت اجتماعی- اقتصادی (P<0.04)، سواد پدر (P<0.02)، سواد مادر (P<0.006)، سطح زیربنا (P<0.0005)، تعداد اعضای خانواده (P<0.002)، نوع اداره مدرسه (P<0.05)، رابطه معنی دار دیده شد ولی با متغیرهای جنس، شغل پدر، منطقه سکونت، سابقه مشکلات گوارشی در فرد و والدین او، نحوه تصرف واحد مسکونی و نوع آب آشامیدنی رابطه معنی داری وجود نداشت.استنتاج: شیوع عفونت H.P در کودکان 18-7 ساله شهر ساری بالا است و مطالعات بیشتر در مورد اهمیت بالینی این مطلب توصیه می شود.

سابقه و هدف: سایپروهپتادین (CYP) یک عامل ضدهیستامین و ضدسروتونین است و خواص ویژه ای از خود نشان می دهد که آن را با دیگر عوامل آنتی هیستامینی و ضدسروتونینی متمایز می سازد.تاثیر CYP در افزایش اشتها ثابت شده است. اما نتایج مربوط به تاثیر این ماده بر میزان گلوکز خون و سطح گلیکوژن کبدی در حیوانات مختلف متفاوت است. از این رو این تحقیق جهت بررسی اثرات دوزهای مختلف CYP بر روی میزان گلوکز خون و سطح گلیکوژن کبدی مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: در این تحقیق برای تعیین اثرات دوزهای مختلف CYP بر روی میزان گلوکز خون و سطح گلیکوژن کبدی 28 راس حیوان (رت) با وزن متوسط 95 گرم مورد مطالعه قرار گرفت.حیوانات به پنج گروه شامل یک گروه شاهد و چهار گروه آزمایش تقسیم شدند که هر گروه در قفس های جداگانه نگهداری شدند. در چهار گروه آزمایش به ترتیب مقادیر 5/2 و 5 و 10 و 20 میلی گرم CYP به ازای هر کیلوگرم وزن حیوان روزانه به مدت 14 روز به حیوانات خورانده شد و اثرات آن بر میزان گلوکز خون و سطح گلیکوژن کبدی مورد ارزیابی قرار گرفت. از تست آماری ANOVA جهت مقایسه استفاده شد.نتایج: میزان گلوکز در زیرگروه های 1 (شاهد)، 2، 3، 4، 5 به ترتیب 39/82، 32/110، 4/109، 54/120 و 54/121 میلی گرم درصد میلی لیتر بوده است که تفاوت بین تمامی گروه ها مشاهده شد و این تفاوت بین گروه های مختلف معنی دار بود F=5.45)، (P=0.008.میزان گلیکوژن کبدی در زیر گروه های 1 (شاهد)، 2، 3، 4، 5 به ترتیب 86/142، 06/83، 92/7، 13/9 و 1/26 میلی گرم در هر گرم بافت کبدی بوده است که تفاوت بین تمامی گروه ها مشاهده شد و این تفاوت بین گروه های مختلف معنی دار بود F=26.88)، (P=0.000.استنتاج: نتایج این تحقیق نشان می دهد که اثرات CYP بر میزان گلوکز و گلیکوژن کبدی به صورت هیپرگلیسمی تراکم گلیکوژن در کبد بروز می کند.

سابقه و هدف: اکسیورز یکی از مشکلات عمده بهداشتی دنیا به خصوص در کودکان زیر 12 سال است. بیش از 40 میلیون آمریکایی خصوصا کودکان به اکسیور آلوده اند. یکی از عوارض انگل نقش آن در ایجاد ولویت می باشد. از آنجایی که انگل در دختران شایع تر از پسرهاست این تحقیق با هدف اطلاع از میزان شیوع اکسیور و ولویت در دختران 2 تا 5 ساله مهد کودک های شهرستان ساری انجام پذیرفت.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی انجام شد و از کلیه کودکان در دسترس 2 تا 5 ساله مهدهای کودک شهر ساری با استفاده از روش چسب اسکاچ نمونه گرفته شد. ولو کودکان فوق توسط ماما و زیر نظر متخصص زنان مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات مربوط به خارش، شقاق مقعد، ادم و خارش ولو و واژن و سوزش، بی قراری و شب ادراری کودک پس از بررسی در پرسشنامه هر کودک ثبت گردید.سایر اطلاعات هر کودک شامل سن کودک، نوع مهد، سواد و شغل پدر و مادر، تعداد افراد خانوار، تعداد همبازیهای خانوادگی، تعداد کودکان و مربیان هر کلاس، وضعیت ناخن و عادات نامعقول کودکان، تعویض روزانه لباس زیر و شستشوی روزانه کودک، ضدعفونی کردن روزانه اسباب بازی ها و ملحفه، وجود پزشک در مهد و کارت بهداشتی مربی و کودک، به کمک مربیان و والدین در پرسشنامه هر کودک ثبت گردید و از کودکان مبتلا به اکسیوروز نمونه مجدد چسب اسکاچ از ناحیه ولو گرفته شد. نتایج: از مجموع 217 کودک بررسی شده 64 نفر (5/29 درصد) مبتلا به اکسیوروز بودند و 38 نفر (5/17 درصد) ولویت داشتند و در 13 کودک (6%) آلودگی توام به اکسیور و ولویت دیده شد که با انجام آزمون آماری X2 ارتباط معنی داری بین اکسیوروز و ولویت دیده نشد و در 2/34 درصد از کودکانی که ولویت داشتند همزمان اکسیوروزنیز دیده شده است.بین آلودگی به اکسیور با سن رابطه معنی دار (p<0.001) و بین آلودگی به ولویت و گروه های سنی رابطه معنی دار (p<0.05) و بین آلودگی به اکسیور و استفاده از اسباب بازی به صورت فردی و جمعی رابطه معنی دار (p<0.01) دیده شده است و بین آلودگی به ولویت و خارش و شقاق مقعد رابطه معنی دار (p<0.05) مشاهده شده است.استنتاج: با توجه به میزان شیوع اکسیور و نقش آن در ایجاد ولویت و وجود محدودیت هایی در زمینه بررسی آن لزوما اجرای برنامه های وسیع جهت ارزیابی سلامت کودکان از نظر عوامل ایجاد کننده ولویت ضرورت دارد.

سابقه و هدف: دوک عضلانی اساسا به وسیله فیبرهای عصبی گاما عصب دهی می شوند. فیبرهای گاما براساس نوع عملشان به دو گروه تونیک و فاز یک تقسیم گردیده و عقیده بر این است که گامای فازیک به تمام انواع فیبرهای دوک عضلانی عصب می دهند در حالیکه نوع تونیک آن فقط به فیبرهای عضلانی تونیک و فاز یک نوع دوم عصب می دهند. هدف از انجام این کار تحقیقی مطالعه فعالیت موتونرون های گاما در هنگام استراحت و در حین کشش های فازیک و تونیک در فیبرهای دوک عضلانی و سپس نحوه اثرگذاری آنها بر فیبرهای حسی این رسپتور کینتیک بود. زیرا آگاهی هرچه بیشتر در این زمینه از مکانیسم های فیزیولوژیک اعمال فیبرهای گاما، آوران ها و نحوه کنترل آنها، کمک شایانی در کنترل بیماران مبتلا به حرکات غیرارادی و دیستونیک خواهد کرد.مواد و روش ها: در این مطالعه از پانزده سرموش نر نرمال Sprague-Dawely با میانگین وزن 500 گرم و محلول داروی بیهوشی اورتان (30 g/100 ml) با دوز 170 mg/100 g وزن بدن موش با تزریق I.P. استفاده گردید. برای بررسی این فیبرهای عصبی Iaminectomy در ناحیه کمری- خاجی Lumbosacral صورت گرفت.نتایج: هنگام تحریک شدید گوش خارجی در موش های تحت بیهوشی عمیق، فعالیت فیبرهای گاما افزایش یافته و فیبرهای آوران دوک را تحت تاثیر قرار داده بطوری که فیبر la فعالیت بیشتری در قیاس با فیبرهای گروه ll آوران نشان دادند. با ایجاد کشش در دوک های عضلانی ابتدا فعالیت فیبرهای عصبی گاما مهار و پس از رهائی از کشش های فازیک و تونیک فیبرهای گاما فعال شدند. در نوع کشش فازیک فعالیت آورانهای la دوک عضلانی زیادتر و محسوس تر از فیبرهای گروه ll آوران بود درحالیکه در کشش تونیک دامنه دپولاریزه la کوتاه شده ولی بهرحال دو نوع فیبر حسی فعالند.استنتاج: به دنبال فعالیت موتونرون های گاما، فیبرهای آوران دوک عضلانی در همان سگمان نخاعی و حتی یکی یا دو سگمان بالاتر افزایش دامنه دپولاریزه را نشان دادند بطوری که همواره فعالیت فیبرهای دوک عضلانی متناوبا با زمان نوسان داشتند. به هرحال هر دو نوع فیبر آوران به وسیله حلقه گاما کنترل می شدند، گاما تحت کنترل هسته های حرکتی اعصاب مرکزی بوده و در وضعیت سکون مداوم فعالیتla محسوس نبود.

سابقه و هدف: سل بیماری عفونی مزمنی است که مطالعه اپیدمیولوژیک آن در افراد در معرض خطر می تواند در کنترل آن درجامعه نقش موثری ایفا نماید.این مطالعه به منظور بررسی واکنش(Purified Protein Derivatives) (PPD)  که یکی از روش های تشخیصی سل می باشد در سال 1375 در رفتگران شهرداری ساری انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی کلیه رفتگران شهر ساری که بر اساس موقعیت شغلی؛ میزان آگاهی از چگونگی انتشار باسیل سل؛ شرایط اقتصادی و کثرت جمعیت خانوار در ریسک بالای آلودگی قرار داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند و آزمایشات کلینیکی؛ پاراکلینیکی و تست توبرکولین بر روی آنها انجام شد. در این بررسی ظهور اندوراسیون در محل تزریق PPD با قطر بیش از ده میلیمتر مثبت در نظر گرفته شد.نتایج: در این تحقیق 160 نفر با میانگین سنی 44±8 سال مورد بررسی قرار گرفتند که 45 نفر (39 درصد) دارای واکنش مثبت توبرکولین بودند. از این تعداد 41 نفر (91 درصد) واکنشی با قطر اندوراسیون بین 15-10 میلی متر را نشان داده و 4 نفر (9درصد) دارای واکنش با قطر بیش از 15 میلیمتر بودند. آزمایش لام مستقیم خلط تمامی رفتگران مورد مطالعه از نظر وجود باسیل سل (B.K) منفی بود. در آزمایش رادیوگرافی در قفسه سینه هیچیک از رفتگران آثاری از وجود ضایعه در بافت ریه مشاهده نگردید.استنتاج: باسیل به دلیل ویژگی های خاص باکتری و همچنین شرایط اقلیمی کشور در منطقه حضور مداوم دارد. برنامه مدون بهداشتی- آموزشی جهت کنترل انتشار آلودگی از سوی مرکز بهداشتی می تواند نقش موثری در سلامت جامعه ایفا نماید.

سابقه و هدف: با توجه به گزارش هایی مبنی بر وجود سنگ های سیستم صفراوی در بیماران تالاسمی و شیوع این بیماری در مازندران و به منظور تعیین شیوع سنگ های صفراوی در  200نفر از مراجعین به مرکز تالاسمی ساری در سال 75 پژوهش حاضر انجام گرفت.مواد و روش ها: بررسی به روش توصیفی و سونوگرافی با دستگاه GE مدل RT-2800 به وسیله دو نفر متخصص رادیولوژی انجام گرفت. بیماران 14 ساعت ناشتا بودند.در سونوگرافی اندازه و اکوژنسیته کبد، اندازه و شکل جداره کیسه صفرا و مجاری صفراوی و طحال و سیستم پورت نیز مورد بررسی قرار گرفت و خصوصیات سنی و جنس بیماران ثبت گردید. بیمارانی که قبلا با تشخیص سنگ، کله سیستکتومی شده بودند به عنوان فرد مبتلا تلقی شدند.نتایج: شیوع کلی سنگ در این بیماران 14 درصد (در زنان 4/15 درصد و در مردان 11.9 درصد) بوده است و با افزایش سن، شیوع سنگ های سیستم صفراوی افزایش می یابد.استنتاج: با توجه به شیوع به نسبت بالای بیماران در این منطقه و به ویژه در سنین بالا، توصیه می گردد در برنامه درمانی آنها سونوگرافی نیز لحاظ و تحقیقات برای جلوگیری از این عارضه در مبتلایان به تالاسمی معمول گردد.

سابقه و هدف: شیوع هپاتیت ب در آمریکا 5/0 - 1/0 درصد است و در ایران 5/6 - 6/1درصد می باشد. میزان تشکیل آنتی بادی 3 روز پس از تزریق واکسن 90 - 79 درصد گزارش شده است. سطح آنتی بادی با گذشت زمان نزول می کند و سن بالا تاثیر به سزایی در کاهش پاسخ به واکسن دارد. این تحقیق به منظور تعیین سطح آنتی بادی ضد آنتی ژن اس هپاتیت B بعد از تزریق واکسن علیه هپاتیت و میزان نزول آن با گذشت زمان در پرسنل پرستاری بیمارستان رازی قائم شهر انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی در شهریور 1378 در بین 183 نفر از پرسنل پرستاری بیمارستان رازی قائم شهر انجام شد. به این صورت که 4cc خون از هر یک از افراد دریافت شد و همزمان سابقه واکسیناسیون آنها در پرسشنامه ای ثبت گردید. سپس با استفاده از کیت Euro و به روشELISA ، HBSAg و HBSAb نمونه ها به صورت کمی اندازه گیری شد.نتایج: 6/1 درصد از پرسنل +HBSAg بوده اند. 1/45 درصد از پرسنل سه نوبت، 1/13 درصد 2 نوبت و 9/10 درصد 1 نوبت واکسن دریافت کرده بودند که به ترتیب 86 درصد، 71 درصد و 55 درصدآنها آنتی بادی بالای10 mu/ml  داشته اند. 9/21 درصد واکسن دریافت نکرده اند ولی 5/12 درصد آنها آنتی بادی بالای 10 mu/ml داشته اند. با گذشت زمان از تیتر آنتی بادی کم شده است به طوری که از 1/94 درصد در سال اول پس از تزریق، به 8/67 درصد در سال پنجم رسید و سن بالای 40 سال تأثیر منفی در تشکیل آنتی بادی داشته است.استنتاج: سن بالا، دفعات تزریق واکسن در پاسخ به واکسن تاثیر به سزایی دارد و با گذشت زمان از تیتر آنتی بادی ضد HBS کم می شود که لزوم تزریق دوز بوستر را باید مدنظر قرار داد.

سابقه و هدف: کونژونکتیویت نوزادان که اکثرا پس از تولد ایجاد می شود، بر اساس آمارهای جهانی شیوع بالایی دارد (4/0 تا 9/18 درصد) ولی در کشور ما آمار دقیق آن در دسترس نیست. روش پیشگیری استاندارد نیز گران و قابل دسترس در همه جا نیست. این بیماری در نوزاد می تواند باعث زخم قرنیه ، کوری و عفونت گردد. در این تحقیق از داروی بتادین 5/2 درصد که طی مطالعات قبلی تأثیر آن و کم عارضه بودنش به ثبوت رسیده، جهت پیشگیری ورم ملتحمه نوزادان استفاده شده و بدون توجه به عوامل ایجاد کننده آن بررسی گردید که آیا بتادین 5/2درصد قادر خواهد بود از میزان بروز ورم ملتحمه در نوزادان بکاهد یا خیر؟مواد و روش ها: تعداد 1130 نوزاد متولد شده در زایشگاه بیمارستان رازی قائم شهر طی یکسال 1377-1376، به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعه به روش کور (Blind) انجام شد. بلافاصله پس از تولد نوزادان، در یک چشم آنها قطره بتادین 5/2 درصد ریخته شد و چشم دیگر همان نوزادان به عنوان شاهد در نظر گرفته شد(self controlled) . سپس طی دو مرحله ویزیت در هفته اول و هفته دوم توسط مجری طرح موارد مثبت کونژونکتیویت مشخص گردید.نتایج: تاثیر این دارو در هفته اول بسیار مطلوب بود، میزان بروز کونژونکتیویت در بین افرادی که قطره بتادین دریافت نکردند 37/1 برابر میزان بروز این عارضه در نوزادانی بود که قطره دریافت کرده بودند، ولی در هفته دوم تفاوت چندانی بین دو گروه وجود نداشت. سایر یافته های مهم، ورم ملتحمه در نوزادان متولد شده به روش زایمان طبیعی بیشتر از زایمان سزارین بود (P<0.001). کونژونکتیویت در پسرها در هفته اول و دوم بیش تر از دخترها دیده شد (P<0.001). تفاوت عمده ای در بروز ورم ملتحمه در نوزادان کامل و نارس و در پرده جنین سالم و پاره مشاهده نشد.استنتاج: با توجه به ارزان بودن و قابل دسترس بودن و تاثیر مثبت این دارو در جلوگیری از ورم ملتحمه به خصوص در هفته اول تولد، استفاده همه گیر این دارو به عنوان پیشگیری کننده از ورم ملتحمه نوزادان توصیه می شود.

سابقه و هدف: در بیمارستان ها یا سایر موسسات بهداشتی که با حیات مهم ترین منبع اقتصادی یک کشور یعنی نیروی انسانی سروکار دارند عمده اطلاعات لازم برای برنامه ریزی و تصمیم گیری موثر و کارساز، توسط بخش مدارک پزشکی در قالب گزارشات و نمودارها به مدیران ارایه می گردد. این تحقیق به منظور بررسی میزان آگاهی مدیران بیمارستان های آموزشی- درمانی و درمانی استان های مازندران و گلستان نسبت به بخش مدارک پزشکی انجام پذیرفت.مواد و روش ها: جامعه مورد بررسی، کلیه مدیران بیمارستانهای آموزشی- درمانی و درمانی استانهای مازندران (24 مورد) و گلستان (12 مورد) می باشد. تحقیق به روش توصیفی انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود وسوالات پرسشنامه به صورت باز و بسته تهیه شده و توسط مدیر هر بیمارستان تکمیل شده است.نتایج: تحقیق نشان داد که: 1- 6/66 درصد (15/10 نفر) از مدیران بیمارستان های آموزشی- درمانی و 4/90 درصد (21/19 نفر) از مدیران بیمارستان های درمانی میزان آگاهی شان نسبت به بخش مدارک پزشکی ضعیف و یا خیلی کم بوده است. میزان آگاهی مدیران آموزشی- درمانی به بخش مدارک پزشکی بیشتر از مدیران درمانی است. آزمون x2 نشان داد که این اختلاف در میزان آگاهی مدیران از لحاظ آماری معنی دار می باشد 86 -2 .(p<0.05) درصد (36/31 نفر) از مدیران جامعه مورد بررسی دارای تحصیلات دانشگاهی در رشته غیرمدیریتی و 8/13 درصد (36/5 نفر) دارای تحصیلات دانشگاهی در سایر رشته های مدیریتی به جز مدیریت اداره امور بیمارستان ها می باشند. 3- سابقه کاری 1/72 درصد (36/26 نفر) از مدیران و نیز سابقه مدیریتی 5/80 درصد (36/29 نفر) آنان یک الی دو سال می باشد. 4- 8/13 درصد (36/5 نفر) از مدیران دارای مدرک تحصیلی دیپلم و فوق دیپلم و بقیه لیسانس و بالاتر می باشند. 5- 8/55 درصد (34/19 نفر) از مسولان مدارک پزشکی بیمارستان های مورد مطالعه دیپلم و زیر دیپلم می باشند. 6- مهمترین ضعف بخش مدارک پزشکی عدم توجه همکاران پزشک و پیراپزشک می باشد و مهم ترین علت عدم تشکیل کمیته مدارک پزشکی در این مراکز عدم درخواست از سوی مسول مدارک پزشکی می باشد استنتاج: برای بالا بردن بهره وری بیمارستانی بهتر است مدیران بیمارستان ها از دانش آموختگان در رشته مدیریت امور بیمارستانها انتخاب شوند. همچنین از طریق برگزاری کارگاه های آموزشی و آموزش کوتاه مدت آگاهی مدیران فعلی بیمارستان ها را نسبت به مدارک پزشکی می توان افزایش داد. و به منظور پویایی بخش مدارک پزشکی و ارسال گزارشات و اطلاعات و آمار درست و قابل اعتماد به پزشک و مدیر بیمارستان شایسته است مسولان بخش مدارک پزشکی از رشته مدارک پزشکی ترجیحا کارشناسی یا بالاتر باشند.