مجله میکروب شناسی پزشکی ایران
سال:1399 | دوره:14 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: در هنگام شیوع بیماریهای عفونی، مداخله غیر دارویی ممکن است تنها ابزار حفاظتی موجود باشد. لذا هدف از این بررسی سیستماتیک، این است که آیا شیوع ماسک در شیوع ویروس تاج جدید (COVID-19) در جامعه ضروری است یا خیر. مواد و روش کار: در تاریخ 28 فوریه 2020، پایگاهای داده در ارتباط با کلمات کلیدی زیر جستجو شدند: "COVID-19"؛ "کووید 19"؛ 2019-nCoV؛ 2019-CoV؛ ویروس کرونا؛ ماسک و ماسک صورت. ما این جستجو را در 13 مارس 2020 به روز کردیم. در مجموع 982 گزارش مربوطه پس از حذف نسخههای تکراری پیدا شد. از این تعداد، 71 مقاله بر اساس عناوین و چکیده ها جمع آوری شدند. پس از حذف مطالعات غیرمرتبط، 36 مطالعه با بررسی متن کامل برای صلاحیت ارزیابی شدند. سرانجام، 3 مقاله که معیارهای ورود به مطالعه ما را رعایت کردند، انتخاب شدند. یافته ها: در سه بخش بیمارستان با قرار گرفتن در معرض بیشتر بیماران آلوده، پوشیدن ماسک تنفسی N95 ضمن استفاده از مواد ضد عفونی کننده منظم و بهداشت دست، راهی بهتر برای جلوگیری از انتقال COVID-19 از بیماران به پرستاران و پزشکان در مقایسه با افرادی بود که از ماسک استفاده نمیکردند. یک مطالعه در مورد اعضای خانواده با سابقه سفر به ووهان، نشان داد که افرادی که فقط در حین مراجعه به بیمارستان ماسک جراحی پوشیده بودند نیز آلوده شده بودند. با این حال، کودک 7 ساله این خانواده که ماسک جراحی داشت، توسط COVID-19 آلوده نشده بود. سرانجام، هیچ کدام از یازده نفر از کارکنان بخش مراقبتهای بهداشتی که دارای موارد برخورد محافظت نشده با مبتلایان تائید شده بودند نیز آلوده نبودند. نتیجه گیری: با توجه به جدید بودن ویروس COVID-19، هیچ کارآزمایی بالینی در مورد استفاده از ماسک در پیشگیری از بیماری پیدا نشده و میزان شواهد پایین بود.

بیماری سل یکی از خطرناک ترین بیماری های عفونی در جهان بوده و سالانه منجر به مرگ نزدیک به دو میلیون نفر، به ویژه در کشورهای در حال توسعه می شود. در این میان، سل مقاوم به درمان ]Multidrug resistance tuberculosis (MDR-TB)[ به علت مقاومت سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس به دو داروی موثر خط اول درمان سل یعنی ایزونیازید و ریفامپین است که در سطح جهان رو به افزایش است. سویه های MDR-TB عمدتا در نتیجه ی درمان نامناسب و ناکافی بیماران مبتلا به سل پدید آمده اند. ظهور و گسترش این سویه ها مانعی برای کنترل و مدیریت بیماری سل و همچنین تهدیدی برای هدف سازمان بهداشت جهانی مبنی بر حذف این بیماری تا سال 2050 است. مدیریت صحیح MDR-TB بر شناخت زودهنگام این بیماری متکی است. اخیرا روش های تشخیصی فنوتیپی و ژنوتیپی برای شناسایی سریع این سویه ها در بیماران مشکوک به سل ایجاد شده است که برخی از آنها از نظر اقتصادی برای استفاده در کشورهای در حال توسعه نیز مناسب هستند. درمان صحیح بیماران مبتلا به سل مقاوم به دارو در نتیجه ی شناسایی و تشخیص سریع سویه های مقاوم به درمان و تجویز داروی مناسب است. نظارت منظم بر وضعیت بیماران نسبت به عوارض جانبی داروها و همچنین افزایش کیفیت روش های باکتریایی برای شناسایی سویه های مقاوم امری ضروری است. بنابراین در این مطالعه، مکانیسم های عملکرد و همچنین مزایا و محدودیت های ابزارها و روش های تشخیص حساسیت دارویی سل به منظور شناسایی سریع و دقیق مقاومت های دارویی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بررسی شد.

زمینه و هدف: برگ های پیپر بیل اغلب در جنوب و جنوب شرقی آسیا برای درمان سنتی و به عنوان یک خوشبو کننده دهان استفاده می شوند. هدف ما مقایسه خواص فیتوشیمیایی و ضد میکروبی برگ های بتلی از Barguna و محشکالی در برابر باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کولی بود. مواد و روش ها: ما برگ های بتنی را با استون و اتانول طبق روال استاندارد استخراج کردیم. عصاره ها برای بررسی خصوصیات فیتوشیمیایی با یک روش استاندارد بررسی شدند. حساسیت آنتی باکتریایی با استفاده از روش انتشار در چاهک بررسی شدند. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) با استفاده از روش میکروبراس دیلوشن و گروه های عملکردی با استفاده از آنالیز طیف سنجی FT-IR بدست آمد. یافتهها: ما در عصارههای بارگونا و محشکاله شاهد وجود تعداد زیادی از مواد فیتوشیمیایی بودیم. در اکثر موارد، عصاره برگ های محشکلی قطر مهار بیشتری نسبت به عصاره های بارگونا نشان دادند. عصاره استون و اتانولی بارگونا حداقل غلظت مهاری (MIC) را از 12. 12 تا 4. 25 میلی گرم در میلی لیتر نشان داد. همچنین عصاره های ماهشخالی MIC بین 8/2 8/2 میلی گرم در میلی لیتر نشان دادند. گروه های عملکردی به دست آمده با تجزیه و تحلیل طیف FT-IR برای عصاره ها مقایسه شدند. نتیجه گیری: از برگهای Betel می توان به منظور تحقق ماندگاری مواد غذایی، تیمارها و تقویت مصونیت بعد از مطالعات جامع استفاده کرد.

زمینه و هدف: بیماری بهجت یکی از بیماریهای التهابی مزمن است که علت آن ناشناخته است. رابطه بین عوامل عفونی و BD هنوز به روشنی مشخص نشده است. سیتومگالوویروس انسانی (HCMV) در سال های اول زندگی باعث عفونت اولیه میشود و در بافتها و سلولهای مختلف نهفته میماند. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی HCMV در بیماران مبتلا به BD انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی، نمونه های سرمی از 103 بیمار مبتلا به BD برای تست HCMV با آزمون های مولکولی و سرولوژی بررسی شد. نتایج توسط IBM SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران مبتلا به BD 8/82 ± 7/73 53 38/38 و 53٪ (54/53٪ ) مرد بودند. میانگین مدت زمان BD 12. 12 ± 6. 42 سال بود. آنتی بادی HCMV IgG به ترتیب در 96٪ و 94٪ در مردان و زنان یافت شد و آنتی بادی IgM فقط در یک بیمار مرد مثبت بود. DNA HCMV در نمونه ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافتههای ما نشان داد که هیچ گونه شواهدی از عفونت سیتومگالوویروس در بیماران بهجت وجود ندارد. مانند سایر مطالعات، آنتی بادی های IgG علیه CMV در بین جمعیت عمومی و بیماران بهجت برجسته است. در حالی که، IgM در برابر HCMV فقط در یک بیمار مثبت بود. اما هیچ CMV-DNA در بین 103 بیمار بهشت ​ ​ تشخیص داده نشده است. با این وجود، عدم وجود ژنوم ویروس در یک فرد IgM مثبت می تواند ناشی از DNAemia کوتاه مدت یا به دلیل تداخل فاکتور روماتوئید باشد. علاوه بر این، یک فاصله زمانی بین عفونت اولیه و تولید آنتی بادی IgM وجود دارد (سطح IgM می تواند به دلیل تأخیر در تغییر محافظه کارانه ناشی از عوامل سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن غیر قابل کشف باقی بماند). آنتی بادی های IgM همچنین می تواند برای مدت طولانی پس از عفونت در برخی از افراد سالم باقی بماند.

زمینه و اهداف: ضدعفونی کننده ها کاربردهای بالینی مهمی دارند. مقاومت آنتی بیوتیکی برخی پاتوژن های بیمارستانی نظیر سودوموناس آئروجینوزا منجر به استفاده از ضدعفونی کننده ها شده است. در پژوهش حاضر تأثیر چهار ضدعفونی کننده؛ اینتراهیدروکر، بنزالکونیوم کلراید، ستریمید-سی و وایکوسیانس بر روی تعدادی جدایه ی سودوموناس آئروجینوزا بررسی شد. مواد و روش کار: رقت های توصیه شده توسط ه یکارخانه ی سازنده از چهار ضدعفونی کننده یکننده ی مورد بررسی تهیه شده و تأثیر آنها علیه 12 جدایه ی سودوموناس آیروجینوزا در زمان های 5، 10، 15 دقیقه بعد از اضافه کردن باکتری بررسی شد. یافته ها و بحث: اینتراهیدروکر و بنزالکونیوم کلراید رشد تمام سوش ها را در هر سه زمان مورد بررسی مهار کردند درحالی که ستریمید-سی در هیچ زمانی موجب عدم رشد سوش های باکتری نشد. وایکوسیانس در زمان های 10 و 15 دقیقه به طور کامل رشد سوش های باکتری را مهار کرد. با توجه به اینکه در پژوهش حاضر رقت های توصیه شده توسط کارخانه سازنده تهیه شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند، عدم کارایی کامل تعدادی از ضدعفونی کننده ها نشان داد که ارزیابی و رقت سنجی ضدعفونی کننده پیش از ه یاستفاده ی معمول در آزمایشگاه ها و یا مراکز بهداشتی ضروری است.

در تاریخ 31 دسامبر 2019، ذات الریه به علت سندرم حاد تنفسی حاد (Coronavirus 2 (SARS-CoV-2، که قبلاً با نام 2019-nCoV شناخته می شد در ووهان چین ظاهر شد. COVID-19 یک بیماری عفونی است که توسط SARS ایجاد می شود. CoV-2. SARS-CoV-2 نوعی جدید از coronavirus است که قبلاً در انسان مشخص نشده است. تا 18 آوریل 2020، 2275783 مورد تأیید قرار گرفت و 156104 مرگ و میر در سراسر جهان گزارش شده است. این مقاله مروری بر یافته های دانشمندان تا امروز متمرکز شده است. در این مطالعه از مقالات نمایه شده در Embase، Elsevier، PubMed، Google Scholar و با استفاده از کلمات کلیدی SARS-CoV-2، COVID-19، Coronavirus 2019 و nCoV-2019 استفاده شد. سازمان بهداشت جهانی و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها از معتبرترین وب سایتهای جهان برای به دست آوردن آخرین آمار بیماری COVID-19 استفاده شدند. در جستجوی اولیه، 500 مقاله استخراج و 55 مقاله پس از تکثیر و ارزیابی عنوان و چکیده انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد که میزان مرگ و میر ویروس در افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری های زمینهای به طور قابل توجهی بالاتر از افراد سالم است. گروههای پرخطر این بیماری به ترتیب شامل بیماریهای قلبی عروقی، دیابت، بیماری مزمن تنفسی و فشار خون بالا هستند. همه گیری کروناویروس در انسان در مقایسه با coronaviruses قبلی بیشتر است، که نشان دهنده شیوع بسیار بالای ویروس است. تاکنون واکسن یا درمانی برای این ویروس پیدا نشده است، اما درمان های حمایتی و تشخیص زود هنگام در روند درمانی مؤثر هستند و بسیاری از درمان ها در سراسر جهان برای درمان COVID-19 وجود دارد.

عفونت های بیمارستانی یا عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی در بیمارانی که تحت مراقبت های پزشکی هستند، اتفاق می افتد. این عفونت ها از زمان تاسیس اولین بیمارستان ها وجود داشته و حتی در دوره ی مدرن آنتی بیوتیک ها نیز یک مشکل مهم بهداشتی به حساب می آید. عفونت های بیمارستانی منجر به مرگ و میر بالا، افزایش دوره بستری، اتلاف هزینه و استفاده ی بیش از حد از آنتی بیوتیک ها شده است. استفاده ی نامناسب و بیش از اندازه از آنتی بیوتیک ها باعث ظهور سریع پاتوژن های مقاوم به چند دارو شده (MDR) است. مقابله با MDRهای مسئول عفونت های بیمارستانی که از لحاظ بیولوژیکی سازگار و قادر به ایجاد عفونت های خطرناک و کشنده هستند، به دلیل محدود بودن گزینه های درمانی مشکل است. ظهور جهانی MDRها در میان باکتری های گرم مثبت و گرم منفی منجر به تهدید جدی مقابله با پاتوژن های باکتریایی شده است و واضح است که اگر پاسخ موثر و به موقع وجود نداشته باشد، چالش مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ها، خطرناک و در سال های پیش رو تهدید بزرگی خواهد بود. در این مطالعه ی مروری درباره ی مهم ترین MDRهای عامل عفونت های بیمارستانی از جمله Staphylococcus Aureus، Enterococcus faecium، Klebsiella pneumoniae، Acinetobacter baumannii و Pseudomonas aeruginosa به عنوان یک تهدید بزرگ در سراسر جهان، بحث خواهیم کرد.

سردبیر محترم (Coronavirus (COVID-19 جدید، که از شهر ووهان چین پدید آمده است، برای اولین بار در تاریخ 31 دسامبر 2019 به سازمان بهداشت جهانی گزارش شد. این ویروس، اکنون 205 کشور و سرزمین را تحت تأثیر قرار داده و بیش از 1414. 425 نفر را در سرتاسر جهان آلوده کرده است و جان بیش از 61205 نفر را گرفته است (1). در میان شیوع همه گیری، کشته شدن شخصی از استان یوننان توسط هانتاویروس نیز باعث ایجاد وحشت برای بشر شد. سرانجام با استفاده از سه پایگاه داده: (Scopus، Web of Science (WoS و PubMed، مقالات را برای انتشار جهانی عفونت Hantavirus جستجو شد. در سال 1978، در کره جنوبی، در نزدیکی رودخانه Hantan، شیوع تب خونریزی دهنده گزارش شد. عامل ایجاد کننده از یکی از جوندگان کوچک مزرعه جدا شد. این ویروس از زادگاه خود به عنوان "Hanta anvirus" نامگذاری شده است. بعداً در سال 1993 این بیماری که در چهار گوشه جنوب غربی ایالات متحده پیدا شده بود، موجب سندروم تنفسی حاد در بیماران آلوده شد و به عنوان سندرم ریوی هانتاویروس (HPS) نامیده شد. تحقیقات سرانجام منجر به کشف جنس hantavirus در بین بیش از بیست و یک گونه و بیش از 30 ژنوتیپ شد (2). ما سه پایگاه داده اصلی زیست پزشکی را در سطح جهان یعنی (Scopus، Web of Science (WoS و PubMed را بررسی کردیم. استفاده از استراتژی ما جستجو به عنوان "Hantavirus" در عنوان مقالات بود. نتایج تحقیق به تاریخ 27 مارس 2020 منتشر شد و مقالات را نشان می داد که از 1 ژانویه 1999 تا 27 مارس 2020 (22 سال) منتشر شدند.