مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)
سال:1384 | دوره:15 | شماره:49 |تعداد مقالات:23

سابقه و هدف: لیشمانیوز احشایی انسانی (HVL) در استان های فارس و اردبیل به صورت آندمیک و در سایر مناطق کشور به شکل تک گیر (Sporadic) گزارش شده است. لیمشانیوز احشایی در ایران از نوع مدیترانه ای و عامل آن لیشمانیا اینفانتوم (L. infantum) و مخزن آن سگ می باشد. این بیماری در ایران بیشتر بچه ها را مبتلا می کند و در صورت عدم تشخیص زود هنگام، عوارض خطرناکی را پدید می آورد.مواد و روش ها: در این مطالعه با استفاده از آنتی ژن استاندارد شده، روش آگلوتیناسیون مستقیم (DAT) با روش ایمونوفلورسانس غیر مستقیم (IFAT)، مورد مقایسه قرار گرفت. آنتی ژن مورد نیاز، از پروماستیگوت های سویه L.infantum (MHO/TN/80/IPTi) در گروه انگل شناسی دانشکده پزشکی تهیه، استاندارد و مورد استفاده قرار گرفت. به همین منظور پروماستیگوت های لیشمانیا در محیط های کشت N.N.N و RPMI1640 به مرحله تولید انبوه رسید. مراحل تهیه آنتی ژن DAT به طور کلی شامل تریپسینه شدن، فیکس با فرمالدیید و رنگ آمیزی با کوماسی بلو (Comassie blue) می باشد. هم چنین آنتی ژن IFAT با استفاده از پروماستیگوت های کشت داده شده در محیط RPMI 1640، پس از مراحل شست و شو و فرمالینه شدن، بر روی لام مخصوص میکروسکپ فلورسانس فیکس و آماده گردید. سپس سرم های تهیه شده (70 نمونه) با دو روش DAT و IFAT مورد آزمایش قرار گرفت.یافته ها: نتایج به دست آمده، در این مطالعه نشان داد که نسبت سرم های مثبت Sero-positive rate (SPR) در روش DAT در ترازهای 1:3200 و بالاتر، 91.4 درصد و در روش در ترازهای 1:80 و بالاتر، 94.3 درصد می باشد. (GMRT) Geometricmeans of reciprocal titer  برای روش DAT برابر 6309 و در روشIFAT برابر 316 به دست آمد. استنتاج: با توجه به ترازهای به دست آمده در هر دو روش، تراز 1:3200 روش DAT ارزشی معادل تراز 1:80 روش IFAT دارا می باشد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد هر چند که آزمون IFAT جهت تشخیص بیماران مبتلا به کالا آزار از کارایی خوبی برخوردار است، نیاز به یک آزمایشگاه مجهز می باشد؛ در صورتی که روش DAT یک روش ساده، ارزان و قابل اجرا در مناطق روستایی (آندمیک) و جایگزین مطمئن برای روش پر هزینه IFAT می باشد.

سابقه و هدف: ناتوانی جنسی و اختلالات نعوظ از جمله عوارضی هستند که در بین بیش از 50 درصد از مردان بین 70-50 سال مشاهده می گردند. از جمله داروهای بسیار موثری که در سال های اخیر در این زمینه به بازار عرضه شده است، سیلدنافیل سیترات می باشد. با توجه به عوارض مختلف گزارش شده از شکل خوراکی این دارو، در این مطالعه اثر ژل موضعی سیلدنافیل با شکل خوراکی آن در اختلالات نعوظ (ED) مقایسه شد.مواد و روش ها: این بررسی یک کارآزمایی بالینی است که به صورت تصادفی کنترل شده و دو سو ناآگاه انجام شد. پس از انتخاب سیستم حلال مناسب، فرمولاسیون های متعددی از ژل موضعی سیلدنافیل تهیه گردید و پس از بررسی پایداری فیزیکی و آزادسازی دارو، مناسب ترین فراورده جهت کارآزمایی بالینی انتخاب گردید. 94 بیمار با علایم بالینی اختلالات نعوظ (ED) وارد مطالعه شدند. بیماران بر اساس سن (کم تر از 50 سال و بیش تر از 50 سال) و علت بروز عارضه (جسمی، روانی و یا مختلط) دسته بندی شدند. بیماران مورد، ژل 1 درصد سیلد نافیل موضعی و دارونمای قرص دریافت نمودند. به بیماران گروه شاهد قرص سیلدنافیل (100 میلی گرمی) و دارونمای ژل موضعی تجویز گردید. قرص ها یک ساعت پیش از فعالیت جنسی تجویز شد. حدود 0.5 گرم از ژل موضعی نیز پیش از فعالیت جنسی به مدت 5 دقیقه بر روی ناحیه حشفه (glans) آلت تناسلی مالیده شد و عملکرد و عوارض جانبی دارو در هر دو گروه مطالعه گردید. جهت آنالیز آماری از آزمون های t و کای دو استفاده شد.یافته ها: در گروه مورد در 5 بیمار (12.5 درصد) نعوظ کامل و در 5 بیمار نعوظ متوسط دیده شد. در 30 بیمار (75 درصد) نعوظ مشاهده نشد. در گروه شاهد نعوظ کامل در 28 بیمار (70 درصد)، نعوظ متوسط در 6 بیمار (15 درصد) و عدم بروز نعوظ در 6 بیمار مشاهده گردید. شروع نعوظ در گروه مورد 7.4±3.6 دقیقه پس از مصرف ژل مشاهده گردید، در حالی که این زمان در گروه شاهد 37.8±14.9 بود. چهار مورد سردرد خفیف در گروه دریافت کننده ژل سیلدنافیل گزارش گردید که پس از حدود 4 دقیقه بهبود یافته بود. در گروه شاهد دو مورد سردرد شدید گزارش شد. همچنین اختلال دید در یکی از بیماران دریافت کننده قرص سیلدنافیل مشاهده گردید. یک مورد سو هاضمه (dy spepsia) شدید نیز در گروه شاهد دیده شد.استنتاج: نتایج حاصل نشان می دهد که علی رغم درصد موفقیت کم تر در بهبود عارضه با مصرف ژل موضعی، زمان عملکرد و شدت عوارض کم تر می تواند مد نظر قرار گیرد. مطالعات بیش تر جهت افزایش نفوذ دارو و کاربرد مواد افزایش دهنده جذب موضعی می تواند مد نظر قرار گیرد.

سابقه و هدف: آلودگی به شپش سر و درمان آن معضل بهداشتی و با سابقه طولانی در سطح جهان می باشد. به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین کارایی سه نوع شامپو دارویی در درمان آلودگی به شپش سر در دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی و مقایسه اثرات آن ها انجام گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده و با همکاری معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان و در سال 80-1379 انجام گردیده است. طی عملیات غربالگری در 120 دبستان دخترانه در شهرستان های استان، 7219 دانش آموز دختر از نظر آلودگی به شپش سر مورد معاینه قرار گرفتند که در نتیجه 975 دختر، آلوده به شپش سر تشخیص داده شد. این دختران برای تعیین کارایی سه نوع شامپو حاوی سموم حشره کش و یک نوع شامپو معمولی به چهار گروه تقسیم شدند. درمان موارد بر اساس روش کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو ناآگاه و دستورالعمل مصرف هر کدام از شامپوها انجام و نتایج بعد از گذشت یک، دو، و سه هفته از آغاز درمان پی گیری گردید. آنالیز نتایج توسط آزمون مجذور کای (X2) و لگاریتم خطی انجام گرفت.یافته ها: نتایج به دست آمده از میزان های اثر بخشی این چهار گروه در پایان هفته اول عبارت بودند از 34 و 36، 29، 15 درصد به ترتیب برای شامپو معمولی، و دفنوترین 0.2 درصد، لیندین 1 درصد و پرمترین 1 درصد. همچنین در همین فاصله زمانی اثربخشی شامپو دفنوترین 0.2 درصد (29 درصد) در مقایسه با شامپو لیندین 1 درصد (36 درصد) کم تر بوده است (P<0.05). در هفته دوم این میزان ها برابر 71 و 72، 72 درصد به ترتیب برای شامپوهای دفنوترین 0.2 درصد و لیندین 1 درصد و پرمترین 1 درصد به دست آمده است که به لحاظ آماری با یکدیگر تفاوتی نداشته اند (P>0.05). در پایان هفته سوم این میزان ها به 87 و 88، 88 درصد به ترتیب برای سه نوع شامپو ذکر شده به دست آمده و مجددا مقایسه با یکدیگر به لحاظ آماری تفاوتی را از نظر اثربخشی نشان نمی دهد. آنالیز لگاریتم خطی نتایج نیز حاکی از عدم تفاوت در عملکرد شامپوهای مختلف (P=0.58) و در زمان های مختلف (P=0.25) بوده است. اما نسبت افرادی که در هفته های اول، دوم و سوم درمان شده اند با یکدیگر متفاوت است (P<0.0001).استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده و با لحاظ نمودن ملاحظات اقتصادی و میزان پذیرش فورمولاسیون شامپو در بین مردم، شامپو لنیدین 1 درصد به عنوان گزینه نخست در درمان موارد آلوده به شپش سر و با رعایت دستورالعمل مصرف و توام نمودن آن با روش شانه زدن مرتب موهای خیس با شانه های دندانه ریز برای بر طرف نمودن تخم شپش (رشک) و آموزش والدین و مسوولین بهداشتی مدارس، توصیه می گردد.

سابقه و هدف: هیپوسپادیاس از بیماری های شایع دستگاه تناسلی پسران می باشد. با توجه به تکنیک های مختلف درمان این آنومالی و عوارض مهمی مانند فیستول، تلاش بر آن است که جهت درمان از روشی استفاده شود که بهترین نتیجه و کم ترین عارضه را داشته باشد. در سال های اخیر روش جراحی (Tubulized inciside plate urethroplasty) TIP جهت عمل جراحی هیپوسپادیاس مطرح شده است در این مطالعه بیماران مبتلا به انواع هیپوسپادیاس که با این روش جراحی شده اند، مورد بررسی قرار می گیرند.مواد و روش ها: مطالعه به شکل توصیفی بر روی پرونده 66 پسر مبتلا به هیپوسپادیاس با سن 8 ماه تا 13 سال و میانگین سنی 2.96±2.31 سال که از فروردین 1378 لغایت تیر ماه 1383 در بیمارستان بوعلی ساری تحت یورتروپلاستی به روش TIP قرار گرفته اند، انجام شد. بیماران پس از ترخیص جهت بررسی عوارض پس از جراحی همانند عفونت، فیستول و تنگی به طور متوسط 3 ماه پیگیری و معاینه شدند. جهت توصیف داده ها از فراوانی، میانگین و انحراف معیار استفاده شد.یافته ها: 57 بیمار (86.4 درصد) هیپوسپادیاس دیستال و 9 مورد (13.6 درصد) نوع مید شفت و پروگزیمال بودند.در تمام بیماران شکل ظاهری گلانس و مئاتوس جدید بسیار مناسب و مشابه افراد سالم بود. وضعیت ادرار کردن در تمام بیماران نرمال و در هیچ موردی احتباس ادراری وجود نداشت. در 59 بیمار (89.4 درصد) هیچ عارضه ای مشاهده نشد اما 5 بیمار با هیپوسپادیاس دیستال و 2 بیمار در گروه مید شفت و پروگزیمال دچار فیستول شدند (10.6 درصد). عفونت و یا باز شدن کامل محل ترمیم بعد از عمل مشاهده نشد.استنتاج: یورتروپلاستی به روش TIP در ترمیم هیپوسپادیاس روش بسیار مناسب، ساده، سریع و با عوارض نادر می باشد نتایج مطالعه نشان داد فیستول تنها عارضه جراحی با شیوع 10.6 درصد بود که نسبت به آمار جهانی قابل قبول است.

سابقه و هدف: پایین بودن قندخون در نوزادان مساله مهم و شایعی است که به دلیل عوارض مغزی نیاز به توجه جدی دارد. با توجه به این که در برخی مراکز قبل از تغذیه با شیر مادر مبادرت به انجام آزمایش قندخون می شود و بر اساس آن اقدامات درمانی صورت می گیرد که موجب خطرات ناشی از باز کردن رگ، بستری کردن نوزاد در بیمارستان و همچنین تحمیل هزینه اضافی به خانواده می شود، در این مطالعه تاثیر تغذیه با شیر مادر بر میزان قندخون نوزادان با وزن بالا مورد بررسی قرار می گیرد.مواد و روش ها: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی قبل و بعد (before and after) بوده و جمعیت مورد مطالعه نوزادان با وزن بالا (بیش تر از 3800 گرم) متولد شده در مراکز آموزشی درمانی امام (ره) و رازی قایم شهر می باشد. شاهد هر نوزاد خود او و مداخله، تغذیه با شیر مادر بود. روش نمونه گیری به شیوه نمونه های در دسترس و معیار خروج از مطالعه شامل؛ نوزادان با قندخون پایین علامت دار، قندخون کم تر از 30 میلی گرم در دسی لیتر و عدم تغذیه با شیر مادر در عرض 2 ساعت پس از تولد بود. پس از اندازه گیری قندخون، تغذیه با شیر مادر انجام شد، سپس قندخون نیم ساعت و 2 ساعت پس از تغذیه شیر مادر اندازه گیری و با قندخون قبل از تغذیه با شیر مادر مقایسه شد. داده ها با روش های آماری Paired test, Anova تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: 94 نوزاد مورد بررسی قرار گرفتند، میانگین وزن نوزادان 4120±234 گرم و میانگین و سن حاملگی 39.6±1 هفته بود. اکثر نوزادان نتیجه حاملگی های 1 و 2 (38.2 و 40.4 درصد) و حاصل سزارین (63.8 درصد) بودند. سابقه فشار خون، در 7.2 درصد و دیابت حاملگی در 6.4 درصد وجود داشت. قندخون بدو تولد 52.25±10.5 میلی گرم/دسی لیتر، قندخون نیم ساعت پس از تغذیه با شیر مادر 56.89±14.45 میلی گرم/دسی لیتر و قندخون دو ساعت پس از تغذیه با شیر مادر 68±14.5 میلی گرم بود. تفاوت قندخون نیم و دو ساعت پس از تغذیه با شیر مادر با قندخون بدو تولد معنادار بود. از عواملی که به طور معناداری در قندخون نوزادان موثر بودند، وزن نوزاد و زمان شروع تغذیه با شیر مادر بود.استنتاج: تغذیه با شیر مادر به طور معناداری سبب افزایش قندخون نوزادان با وزن بالا و کاهش شیوع نوزادان با قندخون پایین می شود. که با شروع زودرس تغذیه با شیر مادر و افزایش طول زمان پس از تغذیه با شیر مادر این اثر بیش تر می باشد. بنابراین توصیه می شود در نوزادان با وزن بالای بدون علایم بالینی، ملاک بررسی قندخون و قرار دادن نوزاد در گروه کاهش قندخون، مقدار قندخون پس از تغذیه با شیر مادر باشد.

سابقه و هدف: شکستگی آلت تناسلی در جوامع و فرهنگ های مختلف به دلایل متعددی از قبیل مقاربت جنسی در وضعیت غیر عادی، خودارضایی و ضربه مستقیم ایجاد می گردد. هدف از این مطالعه کسب آگاهی از فراوانی، علل و ضایعات همراه به خصوص پارگی پیشابراه در این بیماران بوده تا بتوان با آگاهی و شناسایی علل در پیشگیری از ضایعه و عوارض آن گامی موثر برداشت.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی – مقطعی بوده و بر روی کلیه مردان مراجعه کننده به علت شکستگی آلت تناسلی (84 مورد) به بیمارستان شهید بهشتی بابل (83-1375) انجام شد. داده ها با پرسشنامه جمع آوری و با نرم افزار آماری SPSS و روش های آماری کای دو و تی تست تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در طی مدت مطالعه، 84 بیمار به علت شکستگی آلت تناسلی به بیمارستان مراجعه کردند. میانگین سنی نمونه ها 28±4.7 سال و اکثریت آنان (78 درصد) مجرد بودند. مهم ترین شکایت بالینی، درد (36 درصد) و تورم آلت (30 درصد) بود. علل زمینه ای ایجاد کننده شکستگی؛ خود ارضایی (74 درصد)، آمیزش جنسی (18 درصد) و اطلاعات مشکوک و تروما و جسم خارجی (8 درصد) بود. فراوانی پارگی پیشابراه در این بیماران (8 درصد) بود و ارتباط معنی داری بین علل زمینه ای ایجاد شکستگی و پارگی پیشابراه وجود داشت.استنتاج: با توجه به درصد زیاد موارد شکستگی آلت به علت دستکاری در بین جوانان، آموزش این گروه در مورد پیامدها و عوارض مهم این مشکل، می تواند نقش مهمی در پیشگیری و درمان به موقع این ضایعه و عوارض آن داشته باشد.

سابقه و هدف: ناباروری یکی از مشکلات مهم بهداشتی – درمانی جوامع مختلف محسوب می شود. شیوع بالای این بیماری (12-8 درصد) اهمیت آن را دو چندان می کند. نسبت قابل توجهی از ناباروری وابسته به شرایط محیطی و عوامل خطرساز اکتسابی بوده و قابل پیشگیری می باشد. تفاوت شرایط محیطی، لزوم مطالعه فراوانی علل مختلف ناباروری در هر منطقه را مورد تاکید قرار می دهد. این مطالعه به منظور بررسی علل مختلف ناباروری در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه ناباروری بیمارستان امام ساری انجام شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 657 زوج نابارور که طی سالهای 1380 الی 1383 به درمانگاه نازایی بیمارستان امام خمینی ساری مراجعه کرده اند، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به بیماران از پرونده های آنان استخراج و ثبت شده است. این اطلاعات شامل مشخصات دموگرافیک، تاریخچه بلوغ جنسی و بیماری های تاثیر گذار بر قدرت باروری و نتایج معاینات دقیق هر زوج به منظور تعیین علت ناباروری بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی مانند درصد فراوانی و میانگین استفاده شد.یافته ها: در جامعه آماری مورد مطالعه، فراوانی ناباروری اولیه و ثانویه به ترتیب 76.5 و 23.5 درصد بوده است. میانگین دوره ناباروری در هنگام اولین مراجعه به درمانگاه نازایی 5.7 سال و میانگین سنی مردان و زنان به ترتیب 33 و 29 سال بوده است. از لحاظ سبب شناسی 37.6 و 31.1 درصد بیماران به ترتیب به علت فاکتور زنانه و فاکتور مردانه دچار ناباروری بودند. در 17.2 درصد از موارد نیز هر دو جنس در بروز ناباروری دخیل بوده اند. در 14.2 درصد از بیماران، علت شناخته شده ای برای ناباروری پیدا نشد. مهم ترین علت ناباروری در مردان، مایع منی (Semen) غیرطبیعی و در زنان اختلالات تخمدانی بوده است.استنتاج: الگوی سبب شناسی ناباروری با بسیاری از مناطق دیگر که توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) گزارش شده است، نزدیک می باشد. با وجود این، میزان اختلالات تخمدانی، از بسیاری از مطالعات دیگر بالاتر می باشد که نیاز به بررسی بیش تری دارد. همچنین دوره ناباروری طولانی، نشان دهنده ضعف اطلاعات باروری مردم و ضعف سیستم ارجاع می باشد.

سابقه و هدف: علی رغم تاثیر روی بر رشد و تکامل کودکان اما با توجه به کمبود نسبی روی در دوران بارداری به خصوص در قشرهای فقیرتر جامعه، ذخایر نوزادان آنان ناچیز می باشد. لذا با توجه به فواید بالقوه تجویز ارایه مکمل روی به زنان شیرده و موفق بودن طرح ترویج تغذیه با شیر مادر محقق بر آن شد تا تاثیر مکمل سولفات روی به زنان شیرده را بر رشد و تکامل شیرخواران مورد بررسی قرار دهد.مواد و روش ها: در یک کارآزمایی دوسویه کور، 500 مادر دارای نوزاد زیر یک هفته جهت تحقیق انتخاب شدند. شرایط ورود به مطالعه؛ داشتن سابقه حداقل 4 مراقبت در طول حاملگی اخیر، نداشتن بیماری سیستمیک از قبیل فشار خون بالا و دیابت بود. نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله قرار گرفتند. گروه مداخله روزانه 1 عدد قرص سولفات روی حاوی 15 میلی گرم روی المنتال و گروه شاهد دارونما دریافت نمودند. قد و وزن و دور سر نوزادان در بدو تولد و در طول یک سال مطالعه ماهانه اندازه گیری و نیز شاخص های تکاملی در طول 12 مراجعه مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و فرمول های آماری T و Ancova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از 500 کودک مورد بررسی در دو گروه، میزان افزایش وزن و قد در گروه مداخله به طور معنی داری بیش تر از گروه شاهد بود و نیز زمان دست یابی به شاخص های تکاملی از قبیل لبخند زدن، خندیدن، بلند کردن سر، سینه خیز رفتن و چهار دست و پا رفتن در گروه مداخله به طور معنی داری کوتاه تر از گروه شاهد بود. اما زمان دستیابی به شاخص های دیگر مثل ایستادن، گردن گرفتن و نشستن در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. بین وزن زمان تولد و تغییرات وزن در طی مطالعه ارتباط معنی داری وجود داشت. به این معنی که هر چه کودکان وزن تولد کم تری داشتند افزایش وزن بیش تری داشتند.استنتاج: با توجه به نتایج بررسی و تفاوت در تغییرات وزن و قد بین دو گروه، به نظر می رسد بتوان در برنامه های ارایه مکمل به زنان شیرده افزودن روی به ترکیبات را، مدنظر قرار داد.

سابقه و هدف: اپی زیاتومی و پارگی ها صدمات شایع پرینه در زایمان زنان نخست زا هستند و وضعیت زایمانی مادر یکی از عوامل موثر بر کاهش این صدمات می باشد هدف از این مطالعه مقایسه اثر وضعیت خوابیده به پهلو با لیتوتومی در مرحله دوم زایمان بر صدمات پرینه زنان نخست زا می باشد.مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی 100 خانم نخست زا (1380) که به زایشگاه های شهرستان نیشابور مراجعه کرده و دارای حاملگی ترم و سیر زایمان طبیعی بودند، در مرحله دوم زایمان به روش تخصیص تصادفی در دو وضعیت خوابیده به پهلو و لیتوتومی قرار گرفته و زایمان نمودند. ابزار جمع آوری داده ها فرم اطلاعاتی بود که از طریق مصاحبه، مشاهده و معاینه جهت قدرت عضلانی لگن تکمیل می گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری تی دانشجویی، کای دو، فیشر ولگای خطی و با ضریب اطمینان 95 درصد انجام گرفت.یافته ها: 7.8 درصد نمونه های گروه خوابیده به پهلو و 30.6 درصد نمونه های گروه لیتوتومی دارای برش اپی زیاتومی شدند، وقوع پارگی پرینه در کسانی که اپی زیاتومی نداشتند، در گروه مورد 63.8 درصد و در گروه شاهد 79.4 درصد بود. پرینه سالم پس از زایمان در گروه خوابیده به پهلو 33.3 درصد و در گروه لیتوتومی 14.3 درصد موارد را تشکیل داد. نمره قدرت عضلانی لگن و وضعیت سر جنین در شروع مرحله دوم زایمان ارتباط آماری معنی داری با انجام اپی زیاتومی داشت هم چنین تعداد زورهای مادر در هر انقباض در فاز فعال مرحله دوم زایمان با وقوع پارگی پرینه ارتباط آماری معنی داری را نشان داد.استنتاج: بر اساس نتایج پژوهش میزان صدمات پرینه در وضعیت خوابیده به پهلو نسبت به لیتوتومی کم تر بود. لذا به عنوان روشی ایمن جهت کاهش صدمات پرینه زنان نخست زا پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: از آنجا که بخش های تصویربرداری گران ترین بخش بیمارستان به لحاظ تجهیزات بوده و از طرفی فن آوری تجهیزات رادیولوژی دایما در حال تحول است، توجه به استانداردهای بین المللی و کشوری ضروری به نظر می رسد. هدف از این تحقیق بررسی وضعیت بخش های رادیولوژی تشخیصی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مازندران و مقایسه آن با استانداردهای تعیین شده برای این بخش ها از طرف سازمان های معتبر ملی و بین المللی (ICRP NCRP ICRU) می باشد.مواد و روش ها: در این بررسی توصیفی رعایت استانداردها در بخش های پرتونگاری تشخیصی بیمارستان های آموزشی و غیرآموزشی (1382) با استفاده از پرسش نامه سه قسمتی؛ که وضعیت فضای فیزیکی، اطلاعات پرسنلی و وسایل حفاظت فردی آنان و بیماران و وضعیت دستگاه پرتونگاری مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده از طریق پرسش نامه، دوزیمتر و دماسنج با مقادیر استاندارد مقایسه گردید و وضعیت کمی و کیفی تجهیزات پزشکی بخش های پرتونگاری مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که میانگین هم خوانی وضعیت موجود با استانداردهای بین المللی 50 درصد می باشد. هم چنین هیچ یک از بخش های رادیولوژی دارای تاریک خانه استاندارد و علایم هشدار دهنده کافی نبوده و در 63 درصد این مراکز هیچ گونه بایگانی درباره حفاظت پرسنل از تابش وجود نداشت. اتاق رادیوگرافی به میزان 60 درصد، پوشش حفاظتی 51 درصد و عدم نشت پرتو به میزان 47 درصد دارای اشکال و نقص بودند.استنتاج: با توجه به نتایج تحقیق و اختلاف معنی دار بین میزان رعایت استانداردها در بخش های پرتونگاری و استانداردهای بین المللی، لزوم پایش های دوره ای با فاصله زمانی هر سه ماه توصیه می گردد.

سابقه و هدف: در مدارک بالینی، تاریخچه، یافته های فیزیکی، کلیه اقدامات انجام شده و پاسخ بیمار به درمان ثبت می شود و محتوای آن ها نمایانگر نحوه ارزیابی پزشک می باشد. اگر مدارک بالینی به طور دقیق، روشن و منظم تهیه شده باشد، بر تفکر بالینی منطقی دلالت دارد و فرایند تشخیص بیماری را تسهیل می نماید. این مدارک نقش مهمی در هماهنگی بین کارکنان حرفه ای که در مراقبت از بیمار سهم دارند، ایفا می کند. با توجه به این که در مراکز آموزشی – درمانی، پزشکان و دانشجویان پزشکی بیش از سایر کارکنان بیمارستان در پرونده نویسی دخالت دارند، ضرورت بررسی میزان آگاهی، نگرش و نحوه عملکرد آن ها نسبت به رعایت اصول پرونده نویسی مطرح می گردد.مواد و روش ها: پژوهش از نوع مطالعه توصیفی می باشد که طی آن میزان آگاهی، نگرش و عملکرد 207 دانشجوی پزشکی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران مورد بررسی قرار گرفت و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی و جهت تعیین ارتباط بین آگاهی، نگرش و عملکرد از آزمون تاوکندال B استفاده شد.یافته ها: اکثریت جامعه مورد بررسی (77.8 درصد) نسبت به اصول پرونده نویسی، آگاهی ضعیفی داشتند و اکثریت پاسخگویان (54.1 درصد) نسبت به کامل بودن پرونده پزشکی بیماران، اهمیت و جایگاه آن در عرصه درمان، آموزش و پژوهش نگرش خوبی داشتند. همچنین جامعه مورد مطالعه نسبت به اصول پرونده نویسی، عملکرد ضعیفی (21.8 درصد) داشتند.استنتاج: نتایج حاکی از آن است که ناقص بودن پرونده های پزشکی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران ناشی از آگاهی ضعیف دانشجویان نسبت به اصول و فنون پرونده نویسی است. هم چنین عدم توجه به کامل بودن پرونده در ارزیابی دانشجو از جمله عواملی است که می تواند بر عملکرد آن ها تاثیر بگذارد.

سابقه و هدف: نظر به تاثیر اسید فولیک در پیش گیری از ناهنجاری ها و دیگر مشکلات ناشی از کمبود آن و با توجه به تجویز معمول آن در طرح کشوری، این مقاله به بررسی دانش و عملکرد کارکنان بهداشت و درمان استان مازندران نسبت به خواص و نحوه تجویز اسید فولیک انجام گرفته است.مواد و روش ها: در این بررسی توصیفی، 400 نمونه به روش خوشه ای چند مرحله ای به تفکیک تخصص از کارکنان بهداشت و درمان شهرهای استان (1383) انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه سه قسمتی شامل مشخصه های دموگرافیک، آگاهی و چک لیست عملکرد با مصاحبه و مشاهده جمع آوری شد. آگاهی به سه سطح خوب، متوسط و ضعیف تقسیم شده و ارتباط آن با مشخصه های دموگرافیک و سوالات عملکرد و نیز ارتباط عملکرد با مشخصه های دموگرافیک با استفاده از آزمون های آماری میانگین و کای دو تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میزان آگاهی 64.8 درصد نمونه ها از خواص و نحوه تجویز اسید فولیک در حد متوسط بوده و فقط 20.1 درصد نمونه ها آگاهی خوبی داشتند و نیز هر چه میزان آگاهی بیش تر بوده، میزان مشاوره در طول باروری بیش تر بود. 81 درصد نمونه ها از ارتباط نقص لوله عصبی با کمبود اسید فولیک و 47.4 درصد از ارتباط کاهش وزن جنین و کمبود آن آگاه بودند. هم چنین 64.4 درصد نمونه ها با زنان باردار در مورد اسید فولیک مشاوره کرده و یک سوم آنان، زنان را از نظر دریافت آن بررسی می کردند که از این میان 64 نمونه، این بررسی را با آزمایش انجام می دادند. ارتباط معنی داری بین جنس و سابقه کار با آگاهی و عملکرد مشاهده نشد.استنتاج: آگاهی متخصصین بهداشت از ارتباط اسید فولیک و دیگر جنبه های متابولیسم فولات و بیماری ها به غیر از نقص لوله عصبی، در حد متوسط بود. بنابراین با توجه به دیگر اثرات مفید اسید فولیک بر سلامت مانند پیش گیری از بیماری های قلبی – عروقی و سرطان ها و از آنجا که کارکنان بهداشت نقش مهم و فرصت زیادی جهت انتقال اطلاعات مربوط به تغذیه به زنان در سنین باروری دارند توصیه می گردد جهت بازده بهتر با اجرای طرح کشوری، کلاس های باز آموزی جهت کارکنان برگزار گردد.

سابقه و هدف: دانه های گندم آلوده به زیرالنون (Zearalenone) می تواند باعث ایجاد مشکلات و اختلالات اندام های جنسی و تناسلی در حیوانات اهلی شود و در انسان به عنوان عامل بزرگی پستان در دختران جوان و بلوغ زودرس جنسی گزارش شده است. همچنین به نقش این توکسین در عدم توازن هورمونی و در نتیجه سرطان پستان در نواحی که آلودگی به زیرالنون بالا می باشد، نیز اشاره شده است. با توجه به اهمیت زیرالنون در به خطر انداختن سلامتی انسان و با در نظر گرفتن این موضوع که گندم به عنوان پر مصرف ترین غله در سطح کشور می باشد، در این بررسی میزان شیوع و مقدار زیرالنون موجود در نمونه های گندم انبارهای استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روش ها: مجموعا 118 نمونه گندم به طور تصادفی از 12 انبار گندم استان مازندران برداشت گردید. تعداد نمونه های هر انبار بر اساس ظرفیت سالانه انبارها انتخاب گردید. هر نمونه حاوی یک کیلوگرم گندم بود. برای سنجش میزان زیرالنون از روش ایمونواسی آنزیمی رقابتی با کمک میکروتیترپلیت هایی که از شرکت (Sigm-Riedel-de Haen) Aldrich laborchemikalien GmbH تهیه شده بود، استفاده گردید و دستورالعمل کارخانه سازنده به کار بسته شد.یافته ها: 80.5 درصد نمونه ها به زیر النون آلوده بودند. 64.40 درصد نمونه ها حاوی >200 μg/kg از زیرالنون بودند، حداقل آلودگی نمونه ها به این سم 29 μg/kg بود و همه انبارها از نظر آلودگی به زیرالنون مثبت بودند. به استثنای یکی از انبارها، 50 تا 100 درصد نمونه ها در هر انبار دارای آلودگی >200 μg/kg از زیرالنون بودند.استنتاج: نتایج مطالعه شیوع و سطح بالای آلودگی به زیرالنون را در نمونه های گندم نشان داد. بر اساس استاندارد ارایه شده به وسیله اداره استاندارد ایران، میزان مجاز زیرالنون در نمونه های گندم زیر 200 μg/kg می باشد؛ در حالی که در این بررسی 64.4 درصد نمونه های گندم بیش تر از حد مجاز آلودگی به زیرالنون داشتند. این موضوع می تواند برای جامعه خطرناک باشد.

سابقه و هدف: زباله های بیمارستانی به عنوانی یکی از مشکلات بهداشتی عمومی مطرح می باشند. این مساله بستگی به ترکیبات زباله دارد. سوزاندن زباله یکی از روش های قابل قبول برای مدیریت زباله بیمارستانی می باشد ولیکن زباله سوزهای کنترل نشده، می تواند سبب ورود آلاینده ها به اتمسفر گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی بعضی از آلاینده های خروجی از زباله سوزهای بیمارستانی در شهر همدان می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش جهت بررسی آلاینده های هوای خروجی از چهار زباله سوز بیمارستانی دانشگاه علوم پزشکی همدان شامل سرب، جیوه، کادمیوم، بنزن، تولوئن، زایلین، مونواکسید کربن، دی اکسید گوگرد و ذرات معلق نمونه برداری شد.آنالیز نمونه ها در آزمایشگاه و یا از طریق قرائت مستقیم مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از دستگاه های آزمایشگاهی مانند گاز کروماتوگراف، جذب اتمی، SO2 و CO سنج استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که حداکثر غلظت بخارهای فلزی سرب، جیوه، کادمیوم به ترتیب 1113، 540 و 3340 میلی گرم بر متر مکعب و غلظت گاز دی اکسید گوگرد 127ppm و غلظت ذرات معلق 639mg/m3 مربوط به بیمارستان شماره چهار می باشد. همچنین حداکثر غلظت هیدروکربن های آروماتیک بنزن، تولوئن و زایلین به ترتیب میانگین 77.46، 108.64 و 33.6 میلی گرم بر متر مکعب و میانگین غلظت گاز مونواکسید کربن 1041ppmمربوط به بیمارستان شماره دو می باشد.استنتاج: با بررسی های انجام شده می توان نتیجه گرفت که آلاینده های خروجی از بیمارستان های شهر همدان حداقل با P<0.05 از استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست (EPA) بیش تر بوده است که می تواند به دلیل باز شدن بی موقع درب محفظه احتراق، هوادهی بیش از حد، عدم اختلاط زباله ها در هنگام احتراق و طراحی نامناسب و استفاده های نادرست از وسایل کنترل آلودگی هوا باشد.با توجه به این طیف وسیع آلودگی، به نظر می رسد استفاده از سایر روش های دفع زباله های بیمارستانی مانند دفع پس از استریل کردن زباله ها برای بهداشت محیط مناسب تر باشد.

سابقه و هدف: مطالعات قبلی نشان دهنده نقش یک عامل مهم ژنی در سبب شناسی اختلال خلقی دو قطبی و تالاسمی است. موارد گزارش شده متعددی حکی از همراهی احتمالی این دو بیماری است. اما یک مطالعه مقطعی قبلی این فرضیه را به طور کامل تایید نکرده است. با توجه به جایگاه های مختلف ژن مسوول تالاسمی در جمعیت های مختلف، همراهی این دو بیماری در استان مازندران که یکی از مناطق شیوع بتاتالاسمی است، بررسی شد.مواد و روش ها: این مطالعه به روش مورد – شاهدی بر روی 110 بیمار مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی نوع یک و 118 نفر که سابقه اختلال خلقی در خود و بستگان درجه یک خود نداشتند، انجام شد. برای تمام افراد مورد مطالعه CBC، و در صورت وجود میکروسیتوز، الکتروفورز هموگلوبین انجام شد و برای افرادی که هموگلوبین A2 بین 3.4 تا 7 درصد داشتند، تشخیص بتاتالاسمی مینور گذاشته شد.یافته ها: 8.18 درصد افراد گروه مورد و 4.24 درصد افراد گروه شاهد، بتاتالاسمی مینور داشتند که این تفاوت از نظر آماری فاقد اهمیت است.استنتاج: احتمالا ارتباط های گزارش شده قبلی بین اختلال خلقی دو قطبی و بتا تالاسمی مینور از نوع «همراهی کاذب» می باشد. با این حال، با توجه به متفاوت بودن جایگاه اتصال ژن های مربوط به بتاتالاسمی در جمعیت های مختلف، تعمیم پذیری این مطالعه محدود خواهد بود و توصیه می شود در سایر جمعیت ها تکرار شود.

سابقه و هدف: کم وزنی هنگام تولد (LBW) از شاخص های مهم بهداشتی هر کشور است. به منظور بررسی میزان تولد نوزادان کم وزن و برخی عوامل مرتبط، مطالعه ای در سال 1381 در شهرستان تنکابن انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه به روش Cross-sectional انجام شد. هر نوزاد که وزن کم تر از 2500 گرم داشت، وارد مطالعه می گشت. جهت مقایسه عوامل خطر وابسته، نوزادان با وزن طبیعی که قبل و پس از نوزاد کم وزن متولد شده بودند نیز وارد مطالعه شدند. پرسشنامه با معاینه نوزاد و مصاحبه با مادر پر می شد. توزین با ترازوی Seca انجام شد. برای نمایش داده ها از آزمایش توصیفی و رگرسیون لجستیک استفاده شد. همچنین برای هر یک از عوامل خطر، نسبت شانس در فاصله اطمینان 95 درصد محاسبه گشت.یافته ها: در مدت مطالعه 2016 نوزاد متولد شد. 85 تن از نوزادان (4.2 درصد) نوزادان کم وزن بوده (فاصله اطمینان 95 درصد از 3.8، 4.6 درصد) و 7 تن از نوزادان (0.34 درصد) دارای وزن بسیار کم (VLBW) بودند. کمبود وزن یا نارسی (P<0.000)، رتبه حاملگی (P<0.042)، نوع زایمان (P<0.025) و فاصله با زایمان قبلی (P<0.03) به لحاظ آماری مرتبط بود. اما با جنس نوزاد و سن مادر مرتبط نبود.استنتاج: فراوانی LBW در تنکابن کم تر از میانگین کشوری است. علت آن احتمالا وضعیت سیستم اقتصادی و تغذیه ای مردم این منطقه نسبت به میانگین کشوری می باشد.

بیمار مرد 27 ساله مبتلا به اسکیزوفرنی است که به علت درد شکم در ناحیه بالای معده (epigastrium) اطراف ناف و نهایتا ربع تحتانی راست (RLQ) مراجعه نمود و بی اشتهایی و استفراغ را نیز ذکر می کرد. در معاینه، حساسیت RLQ و پهلوی راست مشهود بود. در سونوگرافی، تجمع مایع در این ناحیه به نفع آپاندیسیت حاد گزارش گردید. در پرتونگاری ساده شکم تعداد ده عدد جسم فلزی کوچک و بزرگ در فضای شکم مشاهده و نهایتا طی عمل جراحی خارج گردید. گزارش این بیمار بر اهمیت پرتونگاری ساده شکم در تشخیص افتراقی های آپاندیسیت از جمله بلع جسم خارجی تاکید می نماید.  

در این گزارش بیماری معرفی می شود که با تشخیص نارسایی مزمن پیشرفته کلیه (به علت کلیه پلی کیستیک) برای او همودیالیز بعد از جای گذاری کاتتر ژوگولار، شروع شد. اما بیمار جهت خروج کاتتر مراجعه نکرده و به مدت یک سال با کاتتر ژوگولار دیالیز می شد و عارضه ای نیز مشاهده نشد. بیمار پس از یک سال با تب مراجعه و علایمی از عفونت کاتتر (شایع ترین عارضه کاتترها) مشاهده نشد. تشخیص نهایی بیماری کارسینوم سلول کلیوی بود.