مواد پرانرژی
سال:1398 | دوره:14 | شماره:1 (پیاپی 41) |تعداد مقالات:6

در این پژوهش نوع جدیدی از پلیمرهای قالب یونی مغناطیسی انتخاب پذیر نسبت به یون های سرب(II) و کروم(VI) با استفاده از ذرات مغناطیسی Fe3O4@SiO2 به عنوان بستر، بنزوئیل فنیل هیدروکسیل آمین و دیتیزون بترتیب به عنوان لیگاندهای عاملی یون های سرب و کروم، 4-وینیل پیریدین به عنوان منومر عاملی، اتیلن گلیکول دی متاکریلات به عنوان عامل شبکه ساز و 2و2-آزوبیس ایزوبوتیرو نیتریل به عنوان آغازگر سنتز شدند. پلیمرهای قالب یونی توسط هیدروکلریک اسید 2 مولار به عنوان محلول شوینده بدست آمد. بررسی ساختار شیمیایی، ریخت شناسی، رفتار حرارتی و مغناطیس پذیری پلیمرهای جاذب با استفاده از روش های طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، میکروسکوپ الکترونی روبشی، تجزیه وزن سنجی حرارتی و اندازه گیری پسماند مغناطیسی انجام شد. بهینه سازی پارامترهای موثر بر جذب گونه ها شامل pH محیط، زمان جذب، نوع و غلظت محلول شوینده، زمان شویش و دمای جذب با استفاده از روش طیف سنجی جذب اتمی شعله ای انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد حداکثر مقدار ظرفیت جذب برای گونه های سرب و کروم بترتیب 3/92 و 8/96 میلی گرم بر گرم در pH 6 و 3 در دمای ◦ C40 می باشد. جاذب های سنتز شده دارای حداکثر گزینش پذیری بودند و بطور موفقیت آمیزی برای حذف این آلاینده ها از پساب های مراحل مختلف فرایند تولید آمونیوم پرکلرات بکار گرفته شدند.

در این پژوهش تاثیر مقدار کرنش و دمای نورد بر ریزساختار و سختی اتصال انفجاری ورق های فولاد زنگ نزن 304-مس بررسی شد. جوشکاری انفجاری با دو ضخامت ماده منفجره (46 و 79 میلی متر) و دو فاصله توقف (2و 3 میلی متر) انجام شد. نتایج میکروسکوپ نوری بعد از جوش نشان داد که همه نمونه ها دارای فصل مشترک موجی می باشند. نتایج میکروسکوپ الکترونی و آنالیز EDS قبل از نورد نشان داد که در همه نمونه ها ناحیه ذوب در فصل مشترک مشاهده شد. نتایج ریزسختی سنجی نشان داد که بیشترین سختی فصل مشترک مربوط به نمونه با بیشترین ضخامت ماده انفجاری و فاصله توقف است. عملیات نورد نمونه ها با میزان کاهش ضخامت mm2 در دو حالت مختلف بدون پیش گرم و با پیش گرم در دمای 300 و زمان 30 دقیقه انجام شد. نتایج میکروسکوپ نوری بعد از نورد نشان داد که در تمام حالت های بعد از نورد کاهش دامنه موج ها (ضخامت موج ها) ایجاد شده است. نتایج میکروسکوپ الکترونی و آنالیز EDS در شرایط بعد از نورد به همراه پیش گرم نشان داد که در نتیجه عملیات پیش گرم قبل از نورد نفوذ عناصر مس و آهن از فصل مشترک ناحیه ذوب-فلز مس اتفاق افتاده است. نتایج ریزسختی سنجی بعد از نورد در حالت بدون پیش گرم نشان داد که میزان سختی بعد از نورد در نمونه ها افزایش پیدا کرده است. اما در نمونه های پیش گرم شده میزان سختی کمتر از نمونه های قبل از نورد بود.

پلی بوتادی ان آکریلیک اسید آکریلونیتریل (PBAN) بایندر پیشرانه های جامد مرکب سامانه های فضایی بوده و سینتیک پخت آن حائز اهمیت می باشد. در این پژوهش اثر تعداد عاملیت عامل پخت اپوکسی بر سینتیک پخت PBAN بررسی شده است. نسبت های استوکیومتری برابر از PBAN و عوامل پخت دوعاملی DER 331 و سه عاملی LY 5052، در دمایº C 80 پخت شد. حین پخت با تهیه طیف FT-IR از 16 نمونه، میزان تشکیل گروه استری و میزان پیشرفت پخت مشخص شد. واکنش پخت با هر دو نوع عامل پخت دارای دو مرحله مجزا با سینتیک متفاوت می باشد. انتقال از مرحله اول به مرحله دوم برای عامل پخت دوعاملی بعد از 7 و برای عامل پخت سه عاملی بعد از 3 روز مشاهده شد. سرعت واکنش با عامل پخت دو عاملی تقریبا نصف سرعت واکنش با عامل پخت سه عاملی می باشد. این نتایج برای تنظیم و کنترل شرایط فرآیند تولید و خواص مکانیکی محصول نهایی، بسیار با اهمیت می باشند.

در این تحقیق، با ارزیابی حلالیت ماده منفجره هگزامتیلن تترانیترامین (HMX) در غلظت های مختلف آب-حلال متیل اتیل کتون (MEK)، در محدوده دمایی ° C 70-40، پارامترهای ترمودینامیکی حلالیت ماده ازجمله آنتالپی انحلال و اختلاط محاسبه شد. سپس جهت افزایش ظرفیت فرایند تبلور، تأثیر روش هضم a-HMX در فرایند کریستالیزاسیون تبخیری بر مورفولوژی و تبدیلات پلی مورفHMX خام با استفاده از میکروسکوپ الکترونی، پراش اشعه X((XRD و طیف سنجی رامان بررسی شد. در ادامه، دو روش تجزیه ای بر اساسXRD و طیف سنجی رامان جهت تعیین مقدار پلی مورف آلفا در محصول b-HMX ارائه شد. نتایج نشان می دهد که با روش XRD و رامان می توان a-HMX در محصول b-HMX رادر محدوده غلظتی خطی 25/5-32/0 درصد وزنی اندازه گیری نمود. همچنین مطالعات کریستالیزاسیون ماده در MEK، حاکی از تبدیل کامل پلی مورفHMX خام به نوع استاندارد بتا، همراه با افزایش ظرفیت فرایند کریستالیزاسیون تبخیری به روش هضم است.

اکسید آهن هماتیت یا در صنایع نظامی به عنوان جزء اصلی مخلوط های ترمیتی، کاتالیزور نرخ سوزش پیشرانه های کامپوزیتی و آتشزنه های پیروتکنیکی مورد استفاده قرار می گیرد. فعالیت کاتالیستی و اکسیدکنندگی این ترکیب معدنی با کاهش اندازه ذرات به شدّت افزایش می یابد. در این تحقیق، نانو ذرات اکسید آهن هماتیت به روش هم رسوبی جدید و با بکارگیری نیترات آهن 9 آبه در محیط قلیایی با pH=11 سنتز شد. برای تکمیل مرحله اکسیداسیون، از آب اکسیژنه 35 درصد در مرحله پایانی استفاده شد. محصول پس از جداسازی، شستشو و خشک کردن در دمای ᵒ C 60، با روش های SEM، TEM، FT-IR و XRD مورد آنالیز قرار گرفت. تصاویر SEM و TEM نشان داد که محصول به شکل میله ای با قطر متوسط nm 40 و طول nm 150 است در ادامه، اثرات بکارگیری آن در فرمولاسیون آتشزای ترمیتی بررسی شد. نتایج نشان داد که فرمولاسیون ترمیتی حاوی نانو در مقایسه با نمونه مشابه حاوی میکرونیزه، دارای اثرات اشتعالی شدیدتری است. زمان سوزش این دو ترکیب به ترتیب 3 و 4 ثانیه بوده است. ضمن اینکه قطر سوراخ ایجاد شده بر روی هدف فولادی، با بکارگیری نانو اکسید آهن حدود 23% افزایش داشته است.

در این کار پژوهشی کمپلکس جدید پرانرژی مس با لیگاند 5، 4-دی آمینو-3-متیل-H4، 2، 1-4-تری آزول-1-یوم کلرید-(DAMT. HCl)، [Cu(μ-DAMT)Cl2]2، تهیه و با استفاده از روش های طیفی (FT-IR)، فیزیکی (هدایت سنجی و نقطه ذوب) و تجزیه ی عنصری شناسایی شد. بررسی داده های طیفی و خواص فیزیکی ترکیب حاصل اثبات کننده تشکیل یک کمپلکس دو هسته ای از مس(II) می باشد. در ساختار پیشنهادی کمپلکس، اتم مس دارای عدد کئوردیناسیون چهار و هندسه مسطح مربعی می باشد. رفتار حرارتی کمپلکس و لیگاند آزاد با استفاده از نمودار TGA/DSC مورد بررسی قرار گرفت که نتایج این بررسی پرانرژی بودن ماهیت کمپلکس را اثبات می کند. بر اساس این داده ها تخریب کمپلکس همراه با آزادسازی Jg− 1 08/279− انرژی می باشد.