مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1390 | دوره:33 | شماره:4 |تعداد مقالات:28

زمینه و اهداف: گلوتاتیون عمده ترین آنتی اکسیدان داخل سلولی محسوب می گردد که بعنوان اولین خط دفاعی علیه رادیکال های آزاد عمل می کند. کاهش گلوتاتیون موجب پیدایش استرس اکسیداتیو شده و تغییراتی را در مراحل تولیدمثل، از گامتوژنز تا تکامل جنین ایجاد می کند. هدف از این مطالعه نشان دادن اثرات استرس اکسیداتیو ناشی از کاهش گلوتاتیون بوسیله تزریق بوتیونین سولفوکسیمین طی دوره تکاملی، بر پارامترهای سیمن و هیستولوژی بیضه در موش های نوزاد و بالغ می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه 40 سر موش سوری ماده با 20 سر موش سوری نر برای جفت گیری استفاده شدند. موشها بطور تصادفی در 4 گروه 10 تایی شامل گروه کنترل و Experimental نوزاد و بالغ تقسیم شدند. به گروه Experimental از روز دوم حاملگی به میزان 2 mMol/kg بوتیونین سولفوکسیمین بصورت داخل صفاقی به مدت 15 روز تزریق شد. بیضه نیمی از نوزادان در روز سوم بعد از تولد مورد مطالعه قرار گرفتند و اسپرماتوژنز و پارامترهای مایع سیمن در نیم دیگر نوزادان پس از رسیدن به بلوغ، بررسی شدند.یافته ها: نتایج حاصل از بررسی میکروسکوپی نشان داد که در موشهای نوزاد گروه آزمایش، قطر لوله های سمینی فر نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود. در موش های بالغ، تعداد سلولهای سرتولی و جمعیت سلولهای اسپرماتوژنیک در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود.در مورد پارامترهای سیمن در موش های بالغ گروه آزمایش، تعداد اسپرم های با حرکت سریع نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود و تعداد اسپرم های با حرکت کند و مورفولوژی آنرمال نسبت به گروه کنترل بیشتر دیده می شد. همچنین قطر لوله های سمینی فر در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش نشان می داد.نتیجه گیری: قرارگیری جنین در حال تکامل در معرض استرس اکسیداتیو القائی توسط بوتیونین سولفوکسیمین، می تواند باعث کاهش باروری در دوره بلوغ گردد.

زمینه و اهداف: اندومتریومای اسکار یافته نادری است که اغلب بدنبال جراحی سزارین و در مواردی بعد از هیسترکتومی و لاپاروسکوپی لگن ظاهر می شود و بیماران با تشخیص هرنی انسزیونال یا لیپوما معمولا به جراحان ارجاع می شوند. این مطالعه در طی 8 سال بر روی 9 بیمار با تشخیص توده در اسکار جراحی با هدف ارزیابی روشهای تشخیصی و نحوه درمان انجام شده است.مواد و روش ها: بطور گذشته نگر با بررسی گزارش های آسیب شناسی و تائید اندومتریومای اسکار، از پرونده بیماران اطلاعاتی نظیر تظاهر بالینی، طول مدت علائم، فاصله ظهور علائم از عمل قبلی و بررسی های قبل از عمل و عمل جراحی بیماران جمع آوری شده است.یافته ها: سن متوسط بیماران 29.7 سال بود. در اکثر بیماران علامت شایع توده دردناک در نزدیکی محل اسکار عمل سزارین یا لاپاراتومی برای حاملگی خارج رحمی بود. تنها در 2 بیمار تشخیص صحیح قبل از عمل گذاشته شد. مدت علائم بین 3 ماه تا 3 سال متغیر بود. اولتراسونوگرافی و CT اسکن نقش جزئی در تشخیص نهائی داشت. تمامی بیماران تحت اکسیزیون توده با بافت اطراف قرار گرفتند . در پی گیری چهار ساله بیماران هیجگونه عود مجدد مشاهده نشد.نتیجه گیری: اندومتریومای اسکار یک واقعیت جراحی است که بصورت توده دردناک در محل اسکار سزارین با لاپاراتومی برای هیسترکتومی یا حاملگی خارج از رحمی کشف می شود. هر چند بررسی های متعدد قبل از عمل را برای تشخیص پیشنهاد می کنند اما اکسیزیون جراحی توده نه فقط برای تشخیص بلکه در درمان آن موثر است.

زمینه و اهداف: دیابت یکی از شایعترین بیماریهای مزمن عصر حاضر است که بروز و شیوع آن در دنیا و ایران بطور فزاینده ای در حال افزایش است. عوامل روانی و نگرشی نقش عمده ای را در خودمراقبتی و کنترل دیابت به عهده دارند. از اینرو پژوهش حاضر به بررسی نقش کانون کنترل سلامت بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع II پرداخته است.مواد و روش ها: در پژوهش حاضر تعداد 60 نفر به طور تصادفی از بین کسانی که به مرکز آموزش دیابت بیمارستان سینا در شهر تبریز مراجعه کرده بودند برگزیده شدند. اطلاعات از طریق دو پرسشنامه شامل رفتارهای خودمراقبتی و کانون کنترل سلامت چندوجهی جمع آوری شد. برای تحلیل داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و آزمون t مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین رفتار خودمراقبتی با کانون کنترل درونی سلامت رابطه مثبت معنادار و با کانون کنترل شانس و اقبال رابطه منفی معنادار وجود دارد. بر اساس یافته های این پژوهش، مولفه کانون کنترل درونی بیشترین سهم را در پیش بینی رفتار خودمراقبتی فرد مبتلا به عهده دارد. همچنین در این پژوهش از نظر کانون کنترل سلامت و رفتار خودمراقبتی بین زنان و مردان تفاوتی دیده نشد.نتیجه گیری: یافته ها نشانگر وجود ارتباط و همبستگی معنادار بین کانون کنترل سلامت و رفتار خودمراقبتی می باشد. بدین معنی که گرایش به کانون کنترل درونی سلامت، باعث افزایش رفتار خودمراقبتی می شود.

زمینه و اهداف: تولید آنزیمهای بتالاکتاماز وسیع الطیف یکی از دلایل بروز مقاومت دارویی در ایزوله های سودوموناس آئروجینوزا است. این مطالعه جهت بررسی الگوهای حساسیت آنتی بیوتیکی و حضور ژن bla VEB-1 در ایزوله های بیمارستان امام رضا (ع) و شهید مدنی شهر تبریز انجام شد.مواد و روش ها: در طول یکسال (1387-1388) 85 ایزوله سودوموناس آئروجینوزا از بیماران بستری در بخش ICU مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) و شهید مدنی تبریز جدا گردیده و توسط تست های روتین باکتریولوژیک تعیین هویت شدند. سپس الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آنها با دیسک های مختلف تعیین گردید. ایزوله های مقاوم به سفتازیدیم توسط تست تاییدی برای تولید ESBL با روش CDT تحت مطالعه قرار گرفته و نیز وجود ژن bla VEB-1 با روش PCR بررسی گردید. از سویه های استاندارد سودوموناس آئروجینوزا 10.2 به عنوان کنترل مثبت ژن bla VEB-1 استفاده شد.یافته ها: چهل و سه ایزوله (50.5%) مقاوم به سفتازیدیم بودند. هفتاد و نیم درصد مقاوم به سفوتاکسیم و 17.6% مقاوم به ایمی پنم بودند که به ترتیب بیشترین و کمترین مقاومت را داشتند. هفتاد و نه درصد ایزوله ها تولیدکننده آنزیم های ESBL بودند. از ایزوله های مقاوم به سفتازیدیم %13.9 حاوی ژنblaVEB-1 بودند.نتیجه گیری: با در نظر گرفتن مقاومت بالا نسبت به سفالوسپورین های نسل سوم و چهارم در ایزوله های سودوموناس آئروجینوزا، پرهیز از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها در درمان بیماریها با عوامل باکتریائی تولیدکننده ESBLs اجتناب ناپذیراست.

زمینه و اهداف: آمپوتاسیون اندام تحتانی به علل مختلفی انجام می شود و نسبت به علل اجتماعی و شیوع بعضی بیماری ها از قبیل دیابت و بیماری های عروقی در جوامع مختلف متفاوت است. هدف از این مطالعه بررسی علل آمپوتاسیون، سطح آمپوتاسیون و فراوانی آن در بین مردان و زنان در سنین مختلف می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر که یک مطالعه توصیفی می باشد به صورت گذشته نگر و از سال 80 تا سال 85 به مدت 5 سال بر روی پرونده های موجود در بایگانی مرکز آموزشی و درمانی شهدا تبریز انجام گرفت. علل، ناحیه و انواع آمپوتاسیون مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافته ها: در بررسی پرونده های موجود به 146 مورد که تحت عمل آمپوتاسیون اندام تحتانی قرار گرفته بودند برخورد نمودیم. شایع ترین علت آمپوتاسیون، تروما با 67 مورد (46%) بود، و علل عروقی با 61 مورد (42%) و عفونت ها با 18 مورد (12%) از علل دیگری بودند که سبب آمپوتاسیون شده بودند. در ضمن 117 مورد (80%) افرادی که تحت آمپوتاسیون قرار گرفته بودند مرد و 29 مورد (20%) زن بودند.نتیجه گیری: نتیجه بررسی نشان داد که علت اصلی آمپوتاسیون در شهر و استان ما تروما می باشد و حوادث عروقی و دیابت در مرحله بعدی فراوانی قرار دارند.

زمینه و اهداف: بیماری دژنراتیو مهره های گردنی یکی از بیماری های شایع بالغین است. با توجه به شیوع بیماری دیسکوپاتی گردنی به خصوص در زندگی ماشینی فعلی و روش های جراحی متعدد که هر روز در دنیای فعلی ابداع می شوند بر آن شدیم که ارزیابی تعبیه PEEK Cage گردنی که روش جراحی نسبتا جدیدی می باشد را از طریق اندازه گیری شاخص های ناتوانی گردن NDI ((Neck Disability Index، شدت درد بیماران قبل و بعد از جراحی را بررسی نمائیم.مواد و روش ها: در این مطالعه 30 بیمار مبتلا به درد گردنی که طی شرح حال و معاینات بالینی و MRI گردن مبتلا به هرنیاسیون قابل عمل دیسک گردن بودند به صورت تصادفی انتخاب شدند. از این بیماران قبل از جراحی شدت درد بوسیله مقیاس آنالوگ بینائی (VAS) و شاخص های ناتوانی گردن (NDI) گرفته شده است و در چک لیست ثبت شد. بیماران تحت عمل تعبیه PEEK cage گردن قرار گرفته و 6 ماه بعد که جهت پیگیری به کلینیک مراجعه کرده بودند مجددا توسط محقق شدت درد و NDI اندازه گیری شده و در چک لیست ثبت شد.یافته ها: از بین 30 بیماری که مورد مطالعه قرار گرفتند 19 مرد (63.3) و 11 زن (36.7) میانگین شدت درد گردنی قبل از عمل 9.2 و بعد از عمل 2 داشتند. که نتایج تفاوت آماری معنی داری را نشان می دهد. (P<0.001) میانگین NDI قبل از عمل 31.5 و بعد از عمل 6.8 بود که نتایج تفاوت آماری معنی داری را نشان می دهد (P<0.001).نتیجه گیری: بر طبق این مطالعه تعبیه کیج PEEK در کاهش شاخص ناتوانی گردنی و نمره شدت درد گردنی موثر است و همچنین در کاهش علایم و نشانه های رادیکولوپاتی تاثیر بسزایی دارد.

زمینه و اهداف: فنیل کتونوری یک اختلال مادرزادی در متابولیسم اسید آمینه فنیل آلانین است که به علت موتاسیون در ژن فنیل آلانین هیدروکسیلاز ایجاد می شود. برخی از این بیماران دچار تشنجهایی هستند که گاها مقاوم و غیر قابل کنترل بوده باعث بستری های مکرر در بخش مراقبتهای ویژه کودکان می شود و مشکلات زیادی برای بیماران و خانواده ها ایجاد می کند.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی- تحلیلی است که روی 50 بیمار مبتلا به فنیل کتونوری در بیمارستان کودکان تبریز انجام گرفته است. هدف مطالعه بررسی فراوانی تشنج و انواع آن و یافته های الکتروانسفالوگرافیک در این بیماران بود. از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 جهت آنالیز داده ها استفاده شد و p<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران4.49±3.67  سال بود. 25 نفر از بیماران مونث (50%) و 25 نفر (50%) مذکر بودند. فراوانی تشنج در این بیماران 34% و شایعترین فرم تشنج، تونیک کلونیک ژنرالیزه و اسپاسم شیرخواران (هر کدام 35.3%) بود. 88.2 درصد از بیماران تشنجی EEG غیرطبیعی داشتند. رابطه معنی داری بین تشنج با سن بیماران (0.329=P)، جنس (0.50=P)، و سطح سرمی فنیل آلانین قبل از شروع درمان (0.454=P) یافت نشد.نتیجه گیری: حدود یک سوم کودکان مبتلا به بیماری فنیل کتونوری اختلالات تشنجی را تجربه می کنند که اغلب از نوع اسپاسم شیرخواران یا تونیک کلونیک ژنرالیزه بوده و با EEG غیرطبیعی همراه است.

زمینه و اهداف: سندرم کمپلکس درد ناحیه ای (CPRS) از عوارض شایع اعمال جراحی ارتوپدی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر داروی اسپری کلسی تونین در درمان بیماران CRPS می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه کارآزمایی بالینی می باشد که بصورت آینده نگر انجام شده است و اثرات کلسی تونین در 30 بیمار مبتلا به CRPS مورد بررسی قرار گرفته است.یافته ها: تفاوت معنی دار بین بهبود دامنه حرکت و کاهش تورم در بین دو گروه مورد مطالعه مشاهده نگردید ولی کاهش درد بیشتری در گروهی که از اسپری کلسی تونین به همراه فیزیوتراپی استفاده می کردند نسبت به افرادی که تنها مورد فیزیوتراپی قرار گرفته بودند در مدت مطالعه مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به کاهش درد موثر در افرادی که دچار سندرم کمپلکس درد ناحیه ای می باشند و افزایش رضایت مندی بیماران و نبود عارضه جانبی و همچنین پوشش بیمه این دارو مصرف آن در درمان سندرم کمپلکس درد ناحیه ای و پیشگیری از ایجاد بعدی سندرم کمپلکس درد ناحیه ای توصیه می گردد.

زمینه و اهداف: سرطان فوقانی دستگاه گوارش فوقانی یکی از شایعترین علل مرگ و میر است. برای شروع و پیشرفت این سرطان مجموعه ای از عوامل داخلی و خارجی نقش دارند که از جمله این عوامل می توان به عناصر کمیاب اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی عناصر کمیاب روی، مس و نسبت آنها در بیماران مبتلا به سرطان فوقانی دستگاه گوارش در مقایسه با گروه شاهد می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقایسه ای، تعداد 35 بیمار مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقانی و 41 نفر سالم بعنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پس از جداسازی سرم از خون تام، مس و روی آنها به روش اسپکترومتری جذب اتمی با کوره گرافیتی اندازه گیری شد.یافته ها : میانگین مقادیر روی و مس بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقانی به ترتیب 0.62±0.15 و 1.65±0.33 ppm بود. از طرفی میانگین مقادیر روی و مس در گروه شاهد به ترتیب 0.75±0.14 و 1.5±0.32 ppm بود. بین میانگینهای روی بیماران و افراد شاهد تفاوت معنی داری وجود داشت (p<0.001). نسبت مس به روی در گروه بیمار 2.78±0.71 ppm و در گروه شاهد 2.04±0.51 ppm بود که این نسبت هم بین دو گروه مورد مطالعه از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001).نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده می توان پیشنهاد کرد که تغییرات عناصر کمیاب در سطح سرمی در بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقانی، شاید در روند تغییرات بیولوژیک سلولهای سرطانی و پیشرفت آن نقش داشته باشد.

زمینه و اهداف: علی رغم باند قابل قبول ادهزیو رزین های سلف اچ به عاج، نگرانی در باب کارآیی باند آنها به مینا وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر دو برابر کردن مدت زمان افزودن ادهزیو رزین های all-in-one بر استحکام برشی باند رزین کامپوزیت به مینای گاوی بود.مواد و روش ها: 176 دندان سالم انسیزور گاوی در این مطالعه استفاده شد. پس از قطع ریشه ها و مانت نمونه ها در رزین آکریلی، مینای سطح لبیال با کاغذ سنباده 240 و 600 گریت ساییده شد. نمونه ها بطور تصادفی به 8 گروه 22 تایی تقسیم شدند. در گروه 1 تا 4، چهار نوع ادهزیو رزین all-in-one به ترتیب شامل ( Absolute 2, G Bond, Clearfil S3 Bondو Opti Bond All-In-One) طبق زمان پیشنهادی کارخانه بکار رفت. در گروه 5 تا 8 همان ادهزیو رزین ها در دو برابر زمان پیشنهاد شده توسط کارخانه استفاده شدند. سپس کامپوزیت مربوط به همان نوع ادهزیو رزین در مولد پلاستیکی قرار داده شد و کیور گردید. پس از انجام عمل ترموسایکلینگ آزمون استحکام برشی باند انجام پذیرفت. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس دو عامله آنالیز شدند. در این مطالعه P<0.05 معنی دار تلقی شد.یافته ها: بیشترین مقدار استحکام باند مربوط به Opti Bond All-In-One و کمترین مقدار مربوط به Absolute 2 بود. نوع ادهزیو رزین و زمان تاثیر آماری معنی داری بر استحکام باند نشان دادند (P<0.0005). همچنین تفاوت آماری معنی داری بین ادهزیو رزین های مختلف بر اساس آزمون دانکن وجود داشت (P<0.0005). همین طور اثر تعاملی بین نوع ادهزیو رزین و زمان از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.0005). دو برابر کردن زمان کاربرد تنها در دو گروه G Bond و Clearfil S3 Bond به طور معنی داری باعث افزایش استحکام باند شد (P<0.0005) و در دو ادهزیو رزین دیگر تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نوع ادهزیو رزین در استحکام باند به مینا موثر بود و افزایش دو برابری مدت زمان افزودن ادهزیو رزین های G Bond و Clearfil S3 Bond منجر به افزایش بارز استحکام باند به مینا شد در حالیکه در سایر ادهزیو رزین ها تفاوتی در استحکام باند ایجاد نکرد.

زمینه و اهداف: سرطان دهان یکی از سرطان های شایع و جزء 10 عامل اول مرگ و میر در سرتاسرجهان است. با توجه به نقش شرایط محیطی و اقلیمی در ایجاد سرطان ها، انجام مطالعات اپیدمیولوژیک یک ضرورت است. از این رو مطالعه ای با هدف تعیین فراوانی ده ساله موارد ابتلا به سرطان دهان، در بیماران ارجاع داده شده به مراکز آموزش درمانی امام رضا در تبریز انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه ای توصیفی – تحلیلی و گذشته نگر بر روی پرونده 256 بیمار مبتلا به سرطان دهان صورت گرفت. ابتدا اطلاعات فردی، بالینی و هیستوپاتولوژیک مورد نیاز استخراج گردید. داده های به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS.15 و با استفاده از روشهای آماری توصیفی، آزمون رابطه مجذور کای، یو من ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: کارسینوم سلول سنگفرشی (79%) شایعترین بدخیمی بود. پس از آن بدخیمی های غدد بزاقی 13.6 درصد و سارکوماها 3 درصد موارد را شامل می شدند. نسبت مرد به زن 2.46 به 1 و میانگین سن مردان 61.29±16.54 و میانگین سن زنان 57.73±17.54 سال بود. شایعترین محل ابتلا زبان (30%) و بعد از آن لب (28%) بود. 95.8 درصد موارد کارسینوم سلولهای سنگفرشی، دارای درجه میکروسکوپی I بوده و سن با درجه میکروسکوپی رابطه معکوس معنی داری داشت (P<0.05).نتیجه گیری: الگوی سرطان دهان در مطالعه حاضر مشابه سایر مطالعات بود. نسبت مرد به زن و نیز میانگین سن مبتلایان در طول سالهای مورد مطالعه افزایش یافته بود.

زمینه و اهداف: بزرگی خوش خیم یا هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) یک عارضه شایع در مردان مسن است که باعث علائم انسدادی دستگاه ادراری تحتانی می گردد. انسداد منجر به بروز تغییراتی در ضخامت جدار مثانه با تاثیر بر روی علائم بالینی فرد می شود. هدف این طرح پیدا کردن ارتباط بین تغییرات ضخامت جدار مثانه و علائم بالینی قبل و بعد از عمل جراحی است.مواد و روش ها: در یک مطالعه مداخله ای، 25 بیمار مبتلا به BPH با علائم انسدادی قبل و بعد جراحی از نظر ضخامت جدار مثانه، حجم پروستات، حجم باقیمانده ادراری (Post voiding residue, PVR) شدت علائم پروستات (international prostate symptom score, IPSS) و از نظر اروفلومتری (اندازه گیری میزان جریان ادرار یا Qmax) مورد بررسی قرار گرفتند و یافته ها مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.یافته ها: میانگین سن بیماران 69.24±9.12 سال بود. اختلاف معنی داری بین ضخامت جدار مثانه قبل و بعد جراحی (0.004=p) بین IPSS قبل و بعد جراحی (p<0.01). و PVR قبل و بعد جراحی نیز معنی دار بود (0.011=p). میانگین Qmax قبل جراحی 6.25±2.55 بود که بعد از جراحی به 16.16±5.07 رسید که این اختلاف معنی دار بود (p<0.01). ارتباط معنی داری بین ضخامت جدار مثانه و حجم پروستات وجود داشت (0.044=p) و ارتباط ضخامت جدار مثانه و سن بیماران نیز معنی دار بود (p<0.01). ارتباط مشابهی بین تغییرات ضخامت جدار مثانه و تغییرات IPSS قبل و بعد از جراحی وجود داشت هر چند که که این ارتباط معنی دار نبود (0.074=p).نتیجه گیری: بررسی ضخامت جدار مثانه در بیماران BPH قبل و بعد از پروستاتکتومی به روشنی نشانگر ارتباط آن با علائم انسدادی و رفع انسداد است هر چند که مطالعات بیشتری برای نشان دادن این ارتباط معنی دار بین آنها لازم است.

زمینه و اهداف: در مورد درمان مناسب برای شکستگی های دیستال رادیوس با جابجایی شدید و ناپایدار اختلاف نظر وجود دارد. درمان جراحی جااندازی باز و فیکساسیون داخلی تبعاتی مانند بریدگی عناصر کپسولی و سایر عوارض را در پی دارد. در مقابل درمانهای غیرتهاجمی این نوع شکستگی موجب آسیب بافت نرم نمی شوند و با تهاجم کمتری همراه هستند. علاوه بر این با توجه به اینکه این روشها قدرت تصحیح بالا و هزینه کمتری دارند مورد توجه جراحان استخوان و مفاصل قرار دارند. در این مطالعه نتایج روش Pin-Plaster به عنوان یکی از درمانهای جراحی شکستگی تیپ C دیستال رادیوس مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در یک مطالعه از نوعCase series ، 23 بیمار (16 مرد و 7 زن) که دچار شکستگی دیستال رادیوس تیپ C تقسیم بندی AO بودند و در سالهای 1388-1387 به بیمارستان شهدای تبریز مراجعه کرده بودند و تحت درمان با روش Pin-Plaster قرار گرفتند، تحت مطالعه واقع شدند. بیماران قبل از عمل و بعد از عمل و به فاصله 6 ماه بعد از عمل تحت مطالعه رادیولوژیک (گرافی رخ و نیمرخ) قرار گرفتند. معیارهای خروج از مطالعه شامل گذشت بیش از 10 روز از زمان آسیب، وجود تخریب سطح مفصلی قبلی، شکستگی غیر از تیپ C تقسیم بندی AO، وجود اندیکاسیون جااندازی باز و پلاک گذاری و عدم تمایل بیمار به همکاری بود. نتایج با استفاده از آزمونT زوجی و در سطح معنی داری P£0.05 مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی بیماران 43.9 سال بود. 12 نفر از بیماران شکستگی رادیوس سمت راست و 11 نفر شکستگی رادیوس سمت چپ داشتند. تعداد 9 نفر از بیماران دارای شکستگی تیپC1 ، 10 نفر دارای شکستگی تیپ C2 و 4 نفر دارای شکستگی تیپ C3 تقسیم بندی AO بودند. بررسیهای ما نشان داد که اختلاف معنی داری بین میانگینRadial inclination ،Palmar (volar) Tilt ، Radial Length، Radial Shift و ما Intra articular Step–Off قبل و بعد از عمل و همچنین بین میانگین قبل از عمل و 6 ماه بعد از عمل وجود دارد (P=0.001).نتیجه گیری: استفاده از روش جراحی Pin-plaster در درمان شکستگی دیستال رادیوس تیپ C تقسیم بندی AO مزایای قابل توجه از جمله قدرت تصحیح بالا، قدرت حفظ این تصحیح طی شش ماه و هزینه پایین را دارد و برای بیمار نیز به علت امکان تحرک بیشتر، قابل تحمل بوده و قابل توصیه است.

زمینه و اهداف: در یک نوزاد مبتلا به دررفتگی مادرزادی مفصل ران که همراه با دیسپلازی مادرزادی استابولوم باشد، اگر درمان به روش بسته دیر شروع شود تغییرات دژنراتیو ثانویه در استابولوم و سر استخوان ران ایجاد می شود و مانع از رشد طبیعی مفصل ران می گردد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج عمل جراحی ردکسیون باز مفصل ران با برش قدامی توام با واروس استئوتومی فمور و اثر آن روی اصلاح ایندکس استابولوم در کودکان مبتلا به دیسپلازی مادرزادی مفصل ران بود.مواد و روش ها: مطالعه بر روی 25 کودک 1 تا 2 ساله مبتلا به دررفتگی مادرزادی مفصل ران توام با دیسپلازی مادرزادی استابولوم، که از سال 1367 تا 1377 در مرکز آموزشی و درمانی امام خمینی و شهدا تبریز تحت عمل جراحی ردکسیون باز همراه واروس استئوتومی فمور قرار گرفتند انجام شد، و ایندکس استابولار بیماران و زاویه مرکز سر فمور به لبه استابولوم و دامنه حرکت مفصل ران بیماران و عوارض احتمالی بعد از عمل اندازه گیری و کلیه بیماران برای مدت ده سال پیگیری شدند.یافته ها: در هیچکدام از بیماران در مدت زمان مطالعه نکروز آواسکولار دیده نشد و هیچگونه محدودیت حرکتی در مفاصل ران عمل شده بوجود نیامد. در یک مورد کوکسا والگا یکطرفه با 5 سانتی متر بلندی در اندام تحتانی عمل شده به وجود آمد. در دو مورد بعد از 10 سال پیگیری هنوز دیسپلازی استابولوم وجود داشت. در بقیه موارد شکل استابولوم طبیعی شده بود و در مقایسه با طرف مقابل تغییر واضحی نداشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بعد از عمل ردکسیون باز دررفتگی های مادرزادی مفصل ران در کودکان 1 تا 2 ساله، تصمیم برای بازسازی دوباره استابولوم باید حداقل به مدت سه سال به تعویق انداخته شود.

زمینه و اهداف: ترومبوز سینوس های وریدی (CVT) از اختلالات نسبتا ناشایع سیستم وریدی مغز می باشد که اغلب در خانم های سنین باروری دیده می شود. مجموعه علائم و نشانه های این بیماری گاهی غیراختصاصی بوده و تشخیص و درمان آنرا به تاخیر می اندازد. در پاره ای موارد نیز سیر بیماری از همان ابتدا بسیار پیشرونده بوده و باعث ایجاد عوارض جدی و حتی مرگ می گردد. در این مطالعه ما درمان موفقیت آمیز سه بیمار مبتلا به ترومبوز سینوس های وریدی پیشرونده را گزارش کرده ایم.مواد و روش ها: سه بیمار با تشخیص قطعی ترومبوز سینوس های وریدی که علیرغم دریافت درمان رایج یعنی هپارین وریدی بمدت سه روز، دچار سردرد شدیدا پیشرونده و تاری دید شدید شده بودند جهت انجام درمان داخل عروقی و ترومبولیز موضعی معرفی شده بودند. برای بیماران ابتدا آنژیوگرافی چهار رگ مغزی انجام و سپس از طریق ورید فمورال راست، سینوس مبتلا در دسترس قرار گرفت. جهت ترومبولیز از تزریق 20 میلی گرم (Recombinant tissue plasminogen activator r-Tpa) در مدت نیم ساعت استفاده شد.یافته ها: بیماران سه زن به ترتیب 41 و 44 و 47 ساله بودند. در دو مورد سینوس لاترال چپ و در یک مورد لاترال راست مبتلا بود. در هر سه مورد، درمان داخل عروقی باعث باز شدن مجدد سینوس های درگیر و بهبود قابل توجه سردرد و از بین رفتن تاری دید شد. هیچگونه عارضه ناشی از درمان مشاهده نشد.نتیجه گیری: گرچه درمان استاندارد CVT هپارین وریدی است ولی این دارو در موارد شدید موثر نیست. در اینگونه حالات انجام مداخلات داخل عروقی (آندواسکولار) و استفاده از ترومبولیز مستقیم توصیه می گردد.

زمینه و اهداف: کاتترهای عروق نافی بطور معمول در نوزادان بسیار بدحال در اغلب بخش های مراقبت ویژه نوزادان کارگذاری می شوند تا امکان دستیابی آسان جهت کنترل گازهای خون شریانی، فشار خون شریانی و ورید مرکزی و تجویز مایع داخل وریدی فراهم گردد. به نظر نمی رسد مایعات هپارینه در این دسته از کاتترها بطور کامل امکان ایجاد ترومبوز مرتبط با کاتتر را منتفی سازد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان بروز و عوامل خطر مرتبط با ترومبوز وابسته به کاتتر نافی در نوزادان توسط سونوگرافی داپلر رنگی می باشد.مواد و روش ها: در یک مطالعه تحلیلی مقطعی، 256 نوزاد دارای کاتتر عروق نافی در مرکز آموزشی- درمانی کودکان تبریز طی مدت 15 ماه بررسی شدند. سونوگرافی داپلر رنگی جهت کشف ترومبوز عروقی مرتبط با جایگذاری کاتتر نافی طی 24 تا 48 ساعت اول پس از پذیرش و هر هفته پس از آن تا ترخیص و 72 ساعت پس از خارج سازی کاتتر صورت گرفت. بر این اساس، بیماران به دو گروه با و بدون ترومبوز تقسیم شده و عوامل خطر احتمالی مرتبط بررسی گردیدند.یافته ها: 256 نوزاد وارد مطالعه شدند. 12 (4.7%) مورد دچار ترومبوز عروقی بودند. 144 کاتتر شریانی، 35 کاتتر وریدی و 77 کاتتر شریانی- وریدی بودند. ترومبوز در کاتترهای شریانی و وریدی به ترتیب در 6.9 و 5.7 درصد ایجاد شده بود. رابطه معنی دار آماری بین جنس، وزن زمان تولد، سن زایمان، نوع کاتتر، اندازه کاتتر، محل قرارگیری کاتتر، بیماری زمینه ای و نوع داروی تجویزی با ایجاد ترومبوز مشاهده نشد. تنها عامل خطر معنی دار در این زمینه، مدت کاتتریزاسیون بود (بطور متوسط 5.3 روز در گروه دچار ترومبوز و 3.3 روز در گروه دیگر؛ 0.005=P). کشف ترومبوز در 75% موارد طی 72 ساعت پس از خارج سازی کاتترها صورت گرفت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج ما، افزایش مدت کاتتریزاسیون همراه با افزایش خطر بروز ترومبوز است. ارزیابی بیماران توسط سونوگرافی داپلر رنگی پس از خارج سازی کاتترها در این دسته از بیماران توصیه می شود.

زمینه و اهداف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثرات تمرینات هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر کنترل قند خون، ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی و ترکیب بدنی در بیماران دیابتی نوع 2 صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای 152 بیمار (69-33 ساله) مبتلا به دیابت نوع 2 از طریق کلینیک غدد و متابولیسم ثبت نام شدند که پس از تمرینات دو هفته ای از میان آنها 80 نفر آزمودنی واجد شرایط به صورت تصادفی و به طور داوطلبانه به چهار گروه 20 نفره شامل گروههای ورزشی هوازی، مقاومتی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. تمرینات ورزشی سه بار در هفته و در هر جلسه به مدت 45- 15 دقیقه در 52 هفته انجام پذیرفت. اختلاف میانگین ها از طریق تحلیل واریانس یک طرفه با سطح معنی داری P>0.05 مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: میانگین هموگلوبین گلیکوزیله A1C کاهش آماری معنی داری در هر سه گروه ورزشی نشان داد. گروههای ورزشی بهبودی در مقادیر گلوکز خون پس از غذا، فشار خون، حداکثر اکسیژن مصرفی و درصد عضلانی را نشان دادند. کاهش تری گلیسرید در گروههای تمرین هوازی و ترکیبی و همچنین کاهش درصد چربی بدن در گروههای تمرینات مقاومتی و ترکیبی معنی دار بود. تمرینات ترکیبی منجر به بهبود هر چه بیشتر شاخص هایی مثل A1C و تری گلیسرید در مقایسه با هر یک از تمرینات بی هوازی یا مقاومتی به تنهایی شد.نتیجه گیری: هر دو تمرینات هوازی و مقاومتی روشهای موثری در کنترل دیابت نوع 2 ریسک فاکتورهای قلبی - عروقی محسوب می شوند ولی تمرینات ورزشی ترکیبی با بهبودی بیشتری همراهند.

سندرم ورید اجوف فوقانی (SVC Syndrome) در زمینه اثرات فشاری ضایعات اینتراتوراسیک روی ورید اجوف فوقانی و انسداد آن و اختلال در درناژ وریدهای سر و گردن و بازوها و قسمت فوقانی قفسه سینه ایجاد می شود که بسته به میزان درگیری هر یک از اجزای فوق، علایم بالینی متنوعی در بیماران ظهور می یابد. در این بررسی یک مورد سندرم ورید اجوف فوقانی در آقایی 54 ساله را معرفی می کنیم که در زمینه لنفادنیت آهکی شده که از علل نادر این سندرم به شمار می آید ایجاد شده است.

Congenital pulmonary airway malformation یک ضایعه نادر و هامارتومای ریه است که اکثرا کیستیک بوده و مغایر با زندگی نوزاد می باشد. این مالفورماسیون شایعترین ضایعه مادرزادی در ریه محسوب می شود. با وجود مادرزادی بودن ضایعه انجام سونوگرافیهای پره ناتال باعث افزایش موارد کشف قبل از تولد شده است. ما نمونه کالبدشکافی جنین 20 هفته دارای این ضایعه را گزارش می کنیم، در ضمن یافته های ماکروسکپی و میکروسکپی آنرا مرور می کنیم.

موکورمایکوزیس یک عفونت شدید مهاجم قارچی است که بیشترین تهاجم را در بین تمام بیماریهای قارچی دارد و مرگ و میر ناشی از آن 69%-30% گزارش شده است. این عفونت، اغلب بیماران دچار نقص ایمنی را درگیری می کند و در افراد سالم نادر است. شاید وجود جسم خارجی در زخم های باز مهمترین عامل ایجاد موکورمایکوزیس در بیماران سالم باشد. تشخیص صحیح بیماری مشکل است. تشخیص زودهنگام برای درمان موفق بسیار حیاتی است.در این مقاله موکورمایکوزیس در یک خانم 52 ساله بدون بیماری سیستمیک گزارش شده است که حدود یک ماه قبل دندان مولر بالای وی خارج گردیده بود که با علائم درد در ناحیه ساکت دندان مذکور، تورم در ناحیه آلوئول فوقانی همراه با اریتم منتشر و ترشحات از حفره دندان، استخوان نکروتیک و اکسپوز استخوان همراه بود. بیمار تحت درمان و دبریدمان، فلوکونازول، ساپورت تغذیه ای و هیدراتاسیون قرار گرفت و بهبودی حاصل شده است. به نظر می رسد وجود جسم خارجی مثل جرم دندان و تاخیر در اپی تلیالیزه شدن حفره دندان عامل مستعدکننده برای ایجاد بیماری بوده است.