مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین
سال:1399 | دوره:24 | شماره:1 (پی در پی 108) |تعداد مقالات:8

زمینه: فعالیت ورزشی با محدودیت جریان خون (BFR) نقش مؤثری در سازگاری های عضله اسکلتی ایفا می کند؛ با این حال آثار این نوع فعالیت ورزشی بر پروتئین های مرتبط با دینامیک میتوکندری مشخص نیست. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر فعالیت ورزشی هوازی با و بدون BFR بر پروتئین های دینامیک میتوکندری عضله اسکلتی انسان است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و نیمه تجربی بود و به لحاظ گردآوری داده ها، روش آزمایشی میدانی با طرح پیش آزمون پس آزمون با یک گروه در دو روز مجزا به فاصله 10 روز به صورت سری با پنج مرد جوان و غیرورزشکار دانشگاه گیلان (سن 2/30± 33/40 سال، وزن 64/49± 79/10 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 2/27± 26/24) که دو مداخله فعالیت ورزشی هوازی با محدودیت جریان خون (AE+BFR) و فعالیت ورزشی هوازی بدون محدودیت جریان خون (AE) را اجرا کردند. فعالیت ورزشی هوازی شامل پنج مرحله فعالیت دودقیقه ای و یک دقیقه استراحت بین هر مرحله بود که با و بدون BFR اجرا شد. برای اندازه گیری مقادیر پروتئینی میتوفیوژن 2 (MFN2) و پروتئین مرتبط با دینامین 1 (DRP1) عضله اسکلتی، از روش وسترن بلات استفاده شد. یافته ها: سطوح پروتئینی MFN2 در هر دو مداخلهAE+BFR (05/0± 02/1 در برابر 03/0± 77/0) و AE (08/0± 65/0 در برابر 03/0± 57/0) نسبت به پیش آزمون افزایش معنی داری داشت (0/05>P). همچنین، هر دو فعالیت AE+BFR (46/0± 54/3 در برابر 66/0± 01/5) و AE (38/0± 38/3 در برابر 59/0± 82/2) منجر به کاهش معنی دار DRP1 نسبت به پیش آزمون شدند (0/05>P). علاوه بر این، AE+BFR اثرات معنی داری بر افزایش MFN2 (01/0± 24/0 در برابر 04/0± 08/0) و کاهش DRP1 (22/0± 46/1-در برابر 21/0± 33/0-) نسبت به AE داشت (0/05>P). نتیجه گیری: براساس یافته ها، به نظر می رسد که فعالیت ورزشی هوازی با محدودیت جریان خون، محرکی قوی برای بهبود دینامیک میتوکندری عضله اسکلتی باشد.

زمینه: کیفیت ضعیف خواب ممکن است منجر به اختلالاتی در سلامت به واسطه افزایش وزن بدن و بافت چربی شود. فعالیت های جسمانی و یا ورزشی عواملی مؤثر بر کیفیت خواب و چاقی هستند. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه کیفیت خواب با شاخص توده بدن (BMI) در پسران دانشجو با و بدون فعالیت ورزشی منظم انجام شد. مواد و روش ها: جامعه آماری این مطالعه توصیفی تحلیلی شامل پسران دانشجو با و بدون فعالیت ورزشی منظم بود که با نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و به ترتیب در دو گروه فعال (2/1± 21/9=BMI) و غیرفعال (5/2± 28/3=BMI) قرار گرفتند (50 نفر در هر گروه). از پرسش نامه پیتزبورگ برای تعیین کیفیت خواب استفاده شد. نمره کلی بالاتر از پنج به عنوان کیفیت ضعیف خواب در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون های یومن ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: 60 درصد پسران دانشجو دارای کیفیت ضعیف خواب بودند و میانگین نمره کیفیت خواب گروه فعال در مقایسه با گروه غیرفعال پایین تر بود (0/001>P). به علاوه ارتباط معنی داری بین BMI با نمره کیفیت خواب در پسران (0/001>P) گروه غیرفعال (0/043=P) مشاهده شد، اما در گروه فعال این ارتباط معنی دار نبود. نتیجه گیری: فعالیت ورزشی می تواند یک عامل مؤثر در افزایش کیفیت خواب در نظر گرفته شود؛ بنابراین، استفاده از فعالیت جسمانی و یا تمرین ورزشی به عنوان یک درمان غیردارویی برای بهبود کیفیت خواب به افراد جوان دارای اضافه وزن توصیه می شود.

زمینه: آسیب های سوختگی یکی از مشکلات درمانی در کشورهای در حال توسعه است. علی رغم همه پیشرفت ها در زمینه شاهد و درمان زخم های سوختگی، عامل اصلی مرگ ومیر در بیماران دچار سوختگی عفونت های بیمارستانی است. هدف: این مطالعه با هدف تعیین تأثیر تعویض زودهنگام پانسمان پیوند پوست بر عفونت زخم سوختگی انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی روی 64 بیمار سوختگی بستری در بخش سوختگی بیمارستان شهید رجایی قزوین در سال 1396 انجام شد. در گروه مداخله پانسمان محل پیوند پوست و دهنده پوست یک روز و در گروه شاهد سه روز پس از جراحی تعویض شد. تحلیل داده ها با استفاده از مداخله های تی مستقل، کای دو و فیشر انجام شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران در گروه مداخله 13/8± 36/8 و در کنترل 14/3± 40/4 سال بود. همچنین میزان درصد سوختگی در گروه مداخله 12/1 درصد و در گروه شاهد 14/5 درصد برآورد شد. نتایج مداخله دقیق فیشر نشان داد که توزیع فراوانی نتیجه کشت در دو گروه مداخله و شاهد متفاوت بوده و 7/8 درصد از کشت های ارسال شده از محل پیوند پوست و محل دهنده پوست در گروه شاهد مثبت گزارش شد؛ در صورتی که هیچ یک از نتایج کشت های ارسالی در گروه مداخله مثبت گزارش نشده است (0/03=P). نتیجه گیری: تعویض زودهنگام پانسمان پیوند پوست و دهنده پوست باعث کاهش عفونت در بیماران دچار زخم سوختگی می شود.

زمینه: پرتوهای یون ساز و غیر یون ساز به طور گسترده در تشخیص و درمان بیماری ها کاربرد دارند. با توجه به خطرات بالقوه این پرتوها، دوره های آموزش حفاظت از پرتوها، برای کارکنان عرصه پزشکی دارای اهمیت است. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی برنامه آموزشی یک روزه محافظت در برابر پرتوها، در افزایش دانش پرتویی پزشکان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، دوازده پزشک (شش پزشک عمومی و شش متخصص غیررادیولوژیست) در برنامه آموزشی حفاظت در برابر اشعه که توسط دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال 1397 برگزار شد، شرکت کردند. در این مطالعه از یک پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. پاسخ پزشکان به پرسش نامه، قبل و بعد از آموزش جمع آوری شد و تعداد پاسخ های صحیح داده شده، دارای اهمیت بود. با استفاده از آمار توصیفی، میانگین و انحراف معیار نمرات محاسبه شد. با آزمون ویلکاکسون نمره قبل و بعد از برنامه آموزشی مقایسه شد و ارتباط بین نمره پزشکان با جنس، سن، نوع تخصص و سابقه کار با آزمون همبستگی اسپیرمن بررسی شد. یافته ها: میانگین نمرات به دست آمده قبل و بعد از آموزش، از نمره کل هجده به ترتیب (3-11) 2/56± 7/00 و (8-15) 2/31± 11/92 بود. نتایج نشان داد که با گذراندن این دوره آموزشی، اطلاعات پرتویی پزشکان به طور معنی داری افزایش یافت (0/001>P). اما بین سن، جنس، رشته تحصیلی و سابقه کار با نمره پزشکان، ارتباط معنی داری یافت نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که دوره آموزش حفاظت پرتویی توانسته در افزایش اطلاعات پرتویی پزشکان مؤثر واقع شود. با توجه به اهمیت موضوع، می توان این آموزش ها را در یک جامعه بزرگ تر از پزشکان اجرا کرد.

زمینه: عدم پذیرش رژیم دارویی در بین بیماران دارای اختلال روانی امری رایج است. عدم پذیرش رژیم دارویی در این بیماران منجر به تشدید علائم، عود، بستری مجدد بیمار، کاهش عملکرد و افزایش خطر مرگ شود. هدف: این مطالعه با هدف بررسی میزان پذیرش رژیم دارویی از دیدگاه خانواده و بیماران دارای اختلال روانی بیمارستان 22 بهمن استان قزوین در سال 1396 انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 102 بیمار مبتلا به اختلال روانی بستری در بخش های روان پزشکی و 102 نفر از افراد آگاه خانواده های آنان به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده از پرسش نامه مشخصات فردی، پذیرش رژیم دارویی موریسکی توسط بیمار و یکی از افراد خانواده استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره پرسش نامه موریسکی بیماران 5/8 با انحراف معیار 1/52 با دامنه (2-8) و میانگین نمره پرسش نامه موریسکی از نظر خانواده بیماران 5/09 با انحراف معیار 1/46 با دامنه (2-8) بود. با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن مشخص شد رابطه مثبت و معنی داری بین نمره پرسش نامه موریسکی بیماران و خانواده ایشان وجود دارد. نتیجه گیری: خصوصیات فردی بیماران بر پذیرش دارویی آن ها صرف نظر از نوع و شدت بیماری تأثیر می گذارد؛ بنابراین باید به بیمار به عنوان تصمیم گیرنده فعال در همکاری با درمان توجه کرد. آموزش و توصیه های مفید کادر درمانی برای ارتقای آگاهی بیمار و خانواده وی درباره داروها و اثربخشی آن ها و نیز وضعیت ناشی از بیماری ضروری است.

زمینه: دستورالعمل های پرستاری مبتنی بر شواهد ابزارهای مهمی در افزایش کیفیت کار بالینی پرستاران هستند. هدف: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر اجرای دستورالعمل پرستاری مبتنی بر شواهد، بر کیفیت مراقبت از بیماران جراحی مغز و اعصاب بستری در بخش مراقبت ویژه در شهر قزوین، طراحی شد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی (1398) روی 54 پرستار (گروه مداخله و شاهد) بخش آی سی یو جراحی مغز و اعصاب، در دانشگاه علوم پزشکی قزوین و از طریق نمونه گیری آسان انجام شد. مداخله شامل آموزش دستورالعمل پرستاری مبتنی بر شواهد و اجرای آن توسط پرستاران بود. قبل و دو ماه بعد از مداخله در هر دو گروه کیفیت مراقبت پرستاران توسط چک لیست استانداردهای مراقبت پرستاری مورد سنجش قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه جمعیت شناختی و چک لیست 37 موردی استانداردهای مراقبت پرستاری آنا بود. داده ها با نسخه 21 نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره کیفیت مراقبت پرستاری دو گروه قبل از مداخله تفاوت آماری معنی داری را نشان نداد (0/05P). نتیجه گیری: نتایج نشان داد اجرای دستورالعمل مراقبت پرستاری مبتی بر شواهد سبب بهبود کیفیت مراقبت پرستاری می شود؛ بنابراین پیشنهاد می شود آموزش مدون دستورالمعل پرستاری مبتی بر شواهد در دستور کار واحد آموزش بیمارستان و معاونت های مرتبط قرار گیرد.

زمینه: شناسایی درست انتظارات اعضای خانواده بیماران بستری در بخش آی سی یو یک ضرورت برای پرستاران است. هدف: این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه انتظارات خانواده بیماران بستری در بخش های آی سی یو، از نظر اعضای خانواده و پرستاران شاغل در این بخش ها انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 147 خانواده بیمار و 137 پرستار بخش های آی سی یو بزرگسالان بیمارستان های آموزشی قزوین در سال 1397 با روش نمونه گیری سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسش نامه مولتر جمع آوری شد و با آزمون های آماری تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که نمره کلی انتظارات و همه زیرمقیاس های آن در اعضای خانواده به طور معنی داری بیشتر از پرستاران است (0/001>P). همچنین نتایج نشان داد که درجه اهمیت و اولویت بندی انتظارات خانواده بیماران از نظر پرستاران و خانواده بیماران بسیار متفاوت است. دلیل بستری بیمار با نمره کل انتظارات و تمام خرده مقیاس ها، همچنین سابقه بستری عضو خانواده با خرده مقیاس های اطلاعات و نزدیکی رابطه معنی دار نشان داد (0/05>P). در پرستاران، سن و سابقه خدمت آنان نیز با نمره خرده مقیاس های دست یابی به اطلاعات، اطمینان و راحتی رابطه معنی دار را نشان داد (0/05>P). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد نظرات خانواده بیماران و پرستاران در خصوص انتظارات خانواده بیماران بر هم منطبق نیست؛ بنابراین لازم است پرستاران انتظارات اعضای خانواده را نیز مدنظر قرار دهند.

نوتریژنومیک، مطالعه اثرات تغذیه بر بیان ژن است که در مورد چگونگی تبدیل DNA به mRNA و سپس تبدیل mRNA به پروتئین بحث می کند و پایه ای برای درک فعالیت بیولوژیکی ترکیبات خوراکی است. دستکاری های تغذیه ای و رهیافت های تغذیه ای ابزارهای کلیدی برای تأثیرگذاری در بهبود عملکرد و سلامت موجودات هستند. امروزه ثابت شده است که تغذیه بهتر حیواناتی که برای تولید بیشتر انتخاب شده اند، تأثیر مفیدی بر عملکرد آن ها دارد. با وجود اهمیت این موضوع در سیستم های تولید، روش هایی که روشن شدن مکانیسم های مولکولی این تغییرات را به طور واضح شرح دهند، وجود ندارد. این مطالعه مروری به منظور بررسی میان کنش ژنتیک و تغذیه به عنوان رهیافت مولکولی در بیان ژن های دخیل در سلامت و رشد موجودات انجام شد. منابع صحیح و موثق از سال 1990 تا 2018 در پایگاه های اسکوپوس، پابمد، ساینس دایرکت، ایران مدکس، رساله های دکتری و گوگل اسکالر و با استفاده از کلیدواژه های نوتریژنومیکس، بیان ژن، مواد مغذی و فرموله کردن مواد غذایی جست وجو و بررسی شدند. در ابتدا تعداد 120 مقاله ارائه شده در کنفرانس ها از مطالعات خارج و درنهایت تعداد 58 مقاله بررسی شدند. مطالعات نوتریژنومیک روی حیوانات آزمایشگاهی و دام های مزرعه ای نادر است، اما اینکه بین تغذیه، ژنتیک، باروری و رشد ارتباط وجود دارد، تأیید شده است. به همین جهت، استفاده از مواد مغذی ای که بتواند با تأثیر بر بیان ژن، باعث بهبود عملکرد و راندمان موجودات شود، در جیره نویسی به عنوان رهیافتی جدید در علم تغذیه ضروری می نماید.