تصادفات رانندگی و مسائل تبعی آن یکی از مهم ترین چالش ها در کشور ما است که در راستای بهبود آن تحلیل ها و اقدام های مختلفی انجام شده است. یکی از این تحلیل ها، طرح ادعایی با عنوان «وقوع 60 درصد تصادفات برون شهری در 30 کیلومتری شهرها» و به دنبال آن، اقدام هایی هم چون راه اندازی پویش 30-60 با همکاری نهادهای مختلف بوده است. با توجه به هزینه بر بودن چنین اقدام هایی برای جامعه، ضروری است تا بر مبانی درستی استوار شده باشد. اما بررسی پیش فرض ها و نتایج حاصله در بررسی این موضوع، نشان می دهد که ابهاماتی اساسی در آن وجود دارد. این ابهامات هم در پویش مذکور و هم در برخی از پژوهش های مرتبط با آن مشاهده می شود. لذا پژوهش حاضر با هدف تببین این ابهامات و با روش کمی-کیفی به مطالعه این موضوع پرداخته است. در این راستا، از شیوه های تحلیل محتوا وتحلیل فضایی با استفاده از تکنیک تحلیل شبکه در نرم افزار Arc GIS 10. 2استفاده شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که حدود 85 درصد از راه های برون شهری کشور در محدوده 30 کیومتری شهرها قرار داشته و این محدوده بسیار وسیع تر از تصور پویش مذکور بوده و در نتیجه، برنامه ریزی ها و اقدامات نامتناسبی را به دنبال خواهد داشت. این امر ناشی از ابهام پویش موردنظر در تعریف و کاربرد مفهوم شهر دارد که در نتیجه باعث تحلیل های ناکارآمد شده است.