مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1389 | دوره:32 | شماره:6 |تعداد مقالات:17

زمینه و اهداف: جراحی های دندانهای عقل نهفته در کلینیک های دندانپزشکی رایج می باشند. عوارض بعد از عمل مثل (درد و درای ساکت) نیز شایع می باشند. کاستن عوارض بعد از عمل از اهداف مهم جراحی های دهان محسوب می شود. مطالعات کمی در این مورد انجام شده است. در اکثر این مطالعات، عوامل تاثیرگذار در مطالعه به خوبی کنترل نشده اند و لذا نتایج مختلفی بدست آمده است. به منظور بررسی بیشتر در مورد کاربرد مترونیدازول، بعد از کنترل عوامل مداخله گر این مطالعه انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و دوسوکور بر روی 42 بیمار بادو دندان نهفته عقل فک پایین انجام شد ، که یکی از آنها به عنوان دندان کنترل در نظر گرفته شد. در سمت آزمایش بعد از خارج کردن دندانها ، ژل مترونیدازول 25% در ساکت دندان قرار داده شد. همه اعمال جراحی توسط یک جراح و در شرایط یکسان انجام گردید. اطلاعات دموگرافیک، و ارزیابی درد و درای ساکت 4 روز بعد از جراحی از طریق معاینه و تکمیل چک لیست مورد بررسی قرار گرفت. فاصله بین دو عمل حداقل 1 ماه بود. یافته ها از طریق آنالیز آماری با استفاده از برنامه SPSS و تست دقیق فیشر استفاده شد.یافته ها: بعد از 4 روز از جراحی، 3 مورد در گروه آزمایش (3.6%) و 5 مورد در گروه شاهد (6%) درای ساکت را تجربه کردند. در مقایسه آماری تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (P=0.72)نتیجه گیری: قراردادن ژل مترونیدازول 25% در ساکت دندان در کاهش عوارض بعد از عمل جراحی دندانهای عقل نهفته پایین موثر نیست.

مقدمه و اهداف: دیابت قندی شایع ترین بیماری غدد درون ریز می باشد که بیماران زیادی، بدلیل درمان عوارض مزمن آن، مجبور به انجام جراحی می شوند. عدم ثبات همودینامیک در حین القای بیهوشی، بعلت داشتن اختلال عملکرد سیستم عصبی اتونوم، در این بیماران شایع است. هدف از این مطالعه، تعیین پاسخهای همودینامیک به لوله گذاری داخل تراشه در بیماران دیابتی بود.روش کار و مواد: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی و دو سوکور، 30 بیمار دیابتی و 30 بیمار غیردیابتی که جهت انجام اعمال جراحی چشم پزشکی مراجعه کرده بودند در دو گروه، از نظر تعداد ضربان قلب، فشارخون سیستولی، فشارخون دیاستولی و فشارخون متوسط شریانی، در 6 مرحله قبل از بیهوشی، حین لارنگوسکوپی، حین لوله گذاری و در دقایق 1 و 3 و 5 بعد از لوله گذاری، مورد بررسی قرار گرفتند. سن، جنس، تاثیرات دارویی، وجود عوارض، وجود نوروپاتی اتونوم قبل از جراحی، طول مدت بیماری و وجود هیپرتانسیون در این بیماران مورد مطالعه قرار گرفت.یافته ها: تعداد 5 بیمار (16.66%) دارای نوروپاتی اتونوم بودند. سن، جنس، طول مدت بیماری، نوروپاتی اتونوم، داروها و هیپرتانسیون، تاثیر معنی داری بر بروز پاسخهای همودینامیک نداشتند. تغییرات همودینامیک در هر گروه، معنی دار بود ولی اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت.نتیجه گیری: وجود نوروپاتی اتونوم در اثر بیماری دیابت، دلیلی بر ایجاد تغییرات بیشتر و بروز اختلالات همودینامیک نیست و ثبات همودینامیک حین القای بیهوشی، لوله گذاری داخل تراشه و ادامه بیهوشی در این بیماران وجود دارد.

زمینه و اهداف: رتینوپاتی دیابتی یکی از عوارض شایع دیابت است که می تواند موجب کوری غیر قابل برگشت شود. در مطالعه حاضر اثر قرص لواستاتین روی حدت بینایی و ضخامت ماکولا در بیمارانی که مبتلا به ادم ماکولای دیابتی بوده اند مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: در یک مطالعه از نوع قبل و بعد 40 بیمار با ماکولوپاتی دیابتی وارد مطالعه شده و به مدت سه ماه قرص لواستاتین 20 میلی گرم روزانه داده شد و اثر آن روی حدت بینایی (با معیار (logMAR و تغییرات ضخامت ماکولا با استفاده از (Optical Coherence Tomography) مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: میانگین بهترین دید اصلاح شده در چشم راست و چپ در زمان ورود به مطالعه (به ترتیب 0.2±0.42 و 0.3±0.46) و سه ماه پس از شروع درمان (به ترتیب 0.2±0.42 و 0.46±0.3) و ضخامت ماکولای بیماران در زمان ورود به مطالعه در چشم راست و چپ (به ترتیب 34±275 و 54±286) و سه ماه پس از شروع درمان (به ترتیب 34±278 و 76±287) به واحد میکرون بود که اختلاف معنی داری را نشان نداد.نتیجه گیری: در مطالعه ما مصرف روزانه 20 میلی گرم قرص لواستاتین به مدت 3 ماه روی حدت بینایی و ادم ماکولای ناشی از دیابت تاثیری را نشان نداد.

زمینه و اهداف: توانمندی روانشناختی بر اساس ادراکات نیروی انسانی نسبت به نقش خود در سازمان تعریف می شود و عبارت است از چهار بعد شایستگی، موثربودن، معنی داری شغل و اعتماد. هدف از این مطالعه برآورد میزان توانمندی روانشناختی مدیران بر اساس سه عامل موثر در دانشگاه علوم پزشکی تبریز می باشد.روش بررسی: تحقیق حاضر ترکیبی از مطالعه توصیفی و همبستگی می باشد. کل جامعه پژوهش، 55 نفر از مدیران میانی دانشگاه علوم پزشکی درسال 87-86 بودند که در این مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی و سازوکارهای توانمند سازی در قالب یک پرسشنامه استفاده شد.یافته ها: میانگین وضعیت شرایط سازمانی58.75 ، راهبردهای مدیریتی65.94  و منابع خودکارآمدی 65.52 در حد قابل قبول بود. میانگین توانمندی روانشناختی 77.29، احساس معنی داری 86.76، احساس شایستگی75.15 ، احساس موثر بودن 76.16 درحد قوی ولی احساس اعتماد 71.11 در حد نسبتا قوی بود. شرایط سازمانی و راهبردهای مدیریتی و منابع خودکارآمدی با توانمندی روانشناختی ارتباط مثبت و معنی داری داشتند .(P=0.001) همچنین همبستگی عامل خودکارآمدی با توانمندی روانشناختی نسبت به عوامل دیگر بیشتر بود. راهبردهای مدیریتی با منابع خودکارآمدی و شرایط سازمانی، منابع خودکارآمدی با شرایط سازمانی ارتباط مثبت و معنی داری داشتند.نتیجه گیری: شرایط سازمانی و راهبردهای مدیریتی و منابع خودکارآمدی نه تنها با توانمندی روانشناختی بلکه بین همدیگر نیز ارتباط مثبت و معنی داری دارند.

زمینه و اهداف: ضایعات ژائنت سل تقریبا 7% از تومورهای خوش خیم فکین را شامل میشود و شیوع آنها در جوامع گوناگون مختلف است. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک ضایعات ژائنتسل در رشت از سال 1379 تا 1387 بود.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی - مقطعی و گذشته نگر بر اساس اطلاعات موجود در آرشیوهای پاتولوژی است. فایلهای بیماران با تشخیص ضایعات ژائنت سل از آزمایشگاه رازی، افراه و پورسینا (مراکز ریفرال نمونه های فک و صورت در رشت) استخراج شدند. اطلاعات مربوط به سن، جنس و محل ضایعه مبتلا ثبت شدند.یافته ها: 25 مورد ژائنت سل گرانولومای مرکزی (CGCG) و 74 مورد ژائنت سل گرانولومای محیطی (PGCG) یافت شدند. میانگین سنی درCGCG ،25±15.5  و در 45.2±17.4 PGCG سال بود. 56% از موارد CGCG و 56.3% از موارد PGCG در زنان دیده شدند.نتیجه گیری: ضایعات ژائنت سل 4.2% از ضایعات دهان را شامل می شوند. یافت شدن ضایعات محیطی، بیشتر در سنین بالا و در زنان پیشنهاد کننده آن است که باید در بررسی های بعدی به عواملی که به سنین بالا و زنان مربوط است بیشتر پرداخته شود.

زمینه و اهداف: اختلالات تعادل ایستائی در بیماران همی پلژی بعد از سکته مغزی شایع است. یک روش برای درمان این اختلالات استفاده از بیوفیدبک بینائی هنگام انجام تمرینات تعادلی است. هدف این تحقیق بررسی اثرات استفاده از بیوفیدبک بینائی همراه با درمانهای مرسوم فیزیوتراپی روی تعادل استاتیک بیماران همی پلژی بعد از سکته بود.روش بررسی: این مطالعه کارآزمائی بالینی با شرکت 32 بیمار همی پلژی ثانویه به سکته مغزی با دامنه سنی 74- 34 سال (21 مرد، 11 زن) صورت گرفت که بصورت تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل دسته بندی شدند. این دو گروه از لحاظ سن، قد و وزن یکسان بودند. بیماران قبل از درمان، 6 و 12 جلسه بعد از درمان فیزیوتراپی با استفاده از پوسچروگراف (دامنه نوسان) و دو ترازوی دیجیتال (میزان قرینگی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمون، درمان فیزیوتراپی مرسوم همراه با بیوفیدبک بینائی از طریق سیستم تعادل بیودکس را دریافت کرد در حالیکه گروه کنترل تحت درمان فیزیوتراپی مرسوم بدون دریافت بیوفیدبک قرار گرفت.یافته ها: نتایج مطالعه بهبودی قابل ملاحظه ای را در معیارهای تعادل استاتیک در بیماران گروه آزمون را نشان داد. در این گروه بعد از درمان، میزان وزن اندازی روی پای درگیر افزایش (P=0.008) و دامنه نوسان پوسچرال با چشمان بسته کاهش (P=0.03) پیدا کرد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد بیوفیدبک بینایی همراه با فیزیوتراپی مرسوم قادر به بهبود حس عمقی و کاهش اثرات فراموشی نیمی از بدن در بیماران سکته مغزی است. بهبود حس عمقی باعث بهبود قرینگی و کاهش نوسان و در نتیجه باعث افزایش تعادل استاتیک در بیماران سکته مغزی می شود.

زمینه و اهداف: وجود توده و درد در پستان می تواند منشا مهم تنش و اضطراب باشد که علت عمده آن ترس از یک علت زمینه ای بدخیم است. هدف از این مطالعه ارزیابی تشخیص پاتولوژیک یکصد توده دردناک پستان است.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، 100 بیمار، 98 مونث و 2 مذکر با سن متوسط 8.79±37.86 (18-66) ساله با توده دردناک پستان که به بیمارستان امام و آزمایشگاه های پاتولوژی خصوصی تبریز ارجاع داده شده بودند در مدت 12 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. تاثیر سن بر تشخیص نهایی نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: از یکصد بیمار، درد توده در 59 مورد پایدار و در 41 بیمار متغیر و 4 بیمار درد شدید داشتند. درگیری سمت راست، چپ و دوطرفه بترتیب در 53، 40 و 7 بیمار وجود داشت. 84 بیمار یافته بافتی خوش خیم و 16 بیمار بیماری زمینه ای بدخیم داشتند. پاتولوژی های خوش خیم شامل بیماری فیبروکیستیک (50 مورد)، فیبروآدنوما (30 مورد)، آبسه (2 مورد) و ژنیکوماستی (2 بیمار مذکر) بودند و بدخیمی در تمام موارد کارسینوم داکتال بود. حساسیت و ویژگی توده دردناک در پیش بینی بیماری بدخیم در افراد مسن تر از 40 سال بترتیب 31 و 69 درصد بود.نتیجه گیری: در مطالعه فعلی سن بیماران تعیین کننده کلیدی در فرایند پاتولوژیک یک توده دردناک پستان است. اغلب بیماران با توده دردناک پستان بویژه در سنین پایین تر در نهایت تشخیص خوش خیم خواهند داشت، ولی ارزیابی کامل آنها ضروری است.

زمینه و اهداف: اسکیزوتایپی ممکن است هم بعنوان بعد تفاوت های فردی طبیعی و هم بعنوان شاخص استعداد به اسکیزوفرنی و اختلالات طیف اسکیزوتایپی درنظر گرفته شود. تاکنون مقیاس های متفاوتی جهت تعییین و اندازه گیری شدت جنبه های گوناگون اسکیزوتایپی معرفی شده اند. با این وجود، در مورد نسخه های ترجمه شده این مدل ها مطالعات اندکی صورت پذیرفته است. پرسشنامه نشانگان اسکیزوتایپیک یکی از این پرسشنامه هاست که به فارسی نیز ترجمه شده است. هدف از این مطالعه، بررسی ویژگی های سایکومتریک )اعتبار، قابلیت اعتماد و ساختار عاملی) SSQ می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی - تحلیلی، 200 دانشجوی دانشکده های مختلف دانشگاه علوم پزشکی تبریز طی مدت یک دوره 12 ماهه بررسی شدند. نسخه ترجمه شده پرسشنامه نشانگان اسکیزوتایپیک (فارسی) در این داوطلبین بکار گرفته شد. بعلاوه پرسشنامه چهار وجهی شخصیت و پرسشنامه مقیاس تجارب تجزیه ای 2 نیز استفاده شدند. روایی، اعتبار و ساختار عاملی نسخه فارسی پرسشنامه نشانگان اسکیزوتایپیک تعیین گردید.یافته ها: 200 دانشجو ( 58 مرد و 142 زن) با سن متوسط 2.71±21.54 (17-33) سال وارد مطالعه شدند. تمامی مقیاس های پرسشنامه نشانگان اسکیزوتایپیک و امتیاز کلی آن دارای آلفای کرونباخ بالای 0.5 بوده و بنابراین، ترجمه فارسی این پرسشنامه دارای پایایی بود. اغلب مقیاس های آن و امتیاز کلی آن دارای روائی قابل قبولی بودند. تفاوت معنی داری از نظر مقیاس های آن بین دو جنس وجود نداشت. ساختار سه و دوازده عاملی پرسشنامه نشانگان اسکیزوتایپیک شناخته شده در نوع ترجمه به فارسی شده آن برقرار نبود. میان مقیاس های آن همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. الگوی فرضی روابط علی میان مقیاس های دوازده گانه بر اساس تست LISREL مشابه با نتایج پیشین بوده است.نتیجه گیری: بر اساس نتایج ما، نسخه فارسی پرسشنامه نشانگان اسکیزوتایپیک معتبر و پایا بوده و می تواند در جمعیت ایرانی بکار رود. انجام مطالعات بعدی با حجم نمونه بیشتر در مورد تحلیل عاملی توصیه می گردد.

زمینه و اهداف: ضایعات سیستم عصبی مرکزی ممکن است منجر به اسپاستیسیتی گردند که مقاومت در برابر حرکات طبیعی را افزایش می دهد. درمان های مختلفی جهت کاهش اسپاستیسیتی پیشنهاد شده اند. هدف از این مطالعه بررسی کارآیی درمانی تحریک الکتریکی در اسپاستیسیتی اندام فوقانی پس از سکته مغزی است.روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 75 بیمار با اسپاستیسیتی اندام فوقانی پس از سکته مغزی طی مدت 19 ماه در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی تبریز بررسی شدند. این بیماران بطور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه E که تحریک الکتریکی در سطح موتور بر عضلات اکستانسور ساعد گرفتار دریافت نمودند؛ گروه F که تحریک الکتریکی در سطح حسی بر عضلات فلکسور ساعد گرفتار دریافت نمودند؛ و گروه C یا شاهد که تحریک الکتریکی غیرحقیقی دریافت کردند. تحریک الکتریکی بمدت 15 روز،0.5  ساعت روزانه در دو گروه مداخله اعمال گردید. تمرینات کششی نیز در تمامی بیماران صورت گرفت. قدرت مشت کردن، شاخص عملکردی دست، دامنه حرکت فعال و غیرفعال و شدت اسپاستیسیتی بر اساس مقیاس آشورث در سه گروه پیش از درمان، به محض توقف آن و 6 هفته بعد تعیین و مقایسه شد.یافته ها: میزان بهبود اسپاستیسیتی شش هفته پس از اتمام درمان با تحریک الکتریکی بطور معنی داری در گروه F نسبت به گروه شاهد بیشتر بود. میزان بهبود عملکرد اندام فوقانی بلافاصله و شش هفته پس از اتمام درمان در دو گروه F و E بطور معنی داری بهتر از گروه شاهد بود. میزان قدرت مشت کردن بلافاصله و شش هفته پس از اتمام درمان با تحریک الکتریکی در گروه E و در درجه بعد در گروه F بطور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود. میزان بهبود دامنه حرکتی فعال در برخی موارد (فلکسیون و اکستانسیون) شش هفته پس از اتمام درمان با تحریک الکتریکی در گروه E بطور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه فعلی، تحریک الکتریکی بطور مکمل یکدیگر در سطوح اکستانسور و فلکسور اندام فوقانی همراه با تکنیک های کششی می تواند باعث بهبود اسپاستیسیتی و عملکرد پس از سکته مغزی گردد.

زمینه و اهداف: افزایش مقاومت به آنتی بیوتیکها، باعث تفاوت روشهای درمانی در مناطق مختلف شده است. این مطالعه به تعیین حساسیت هلیکوباکتر به چهار آنتی بیوتیک کلاریترومایسین، مترونیدازول، آموکسی سیلین و تتراسیکلین که معمولا در درمان ریشه کنی بکار می روند، بصورت آزمایشگاهی کمک می کند.روش بررسی: بیماران با دیس پپسی مزمن که برای آندوسکوپی فوقانی به کلینیک ما ارجاع شده بودند وارد مطالعه شدند. از بین آنها کسانی که در دو هفته اخیر، آنتی بیوتیک و مهار کننده پمپ پروتون مصرف کرده بودند یا دچار بدخیمی بودند از مطالعه خارج شدند. هنگام آندوسکوپی، سه نمونه نسجی برای هیستولوژی، تست اوره آز سریع و کشت تهیه شد. پس از کشت مقاومت آنتی بیوتیکی بوسیله دو روش رقت آگار و انتشار دیسک بررسی شد.یافته ها: از میان 185 بیمار، 124 نمونه (67%) با روش هیستولوژی مثبت شدند. در مطالعه ما حساسیت و ویژگی کشت در مقایسه با هیستولوژی، بترتیب 66.1% و 100% بود. مقاومت به کلاریترومایسین 17.1% مترونیدازول 64.6% و آموکسی سیلین 9.8% بود. هیچگونه مقاومتی به تتراسیکلین مشاهده نشد. مقاومت به مترونیدازول در بیماران جوانتر از 50 سال شایعتر بود64 .(P=0.01)  نمونه های مقاوم به کلاریترومایسین، همزمان به مترونیدازول نیز مقاوم بودند.نتیجه گیری: با توجه به مقاومت بالای هلیکوباکتر پیلوری به مترونیدازول، خصوصا در بیماران جوان، طبق مطالعه آزمایشگاهی ما، این دارو بعنوان خط اول درمانی توصیه نمی شود. پیشنهاد می شود؛ در شکست درمانی با رژیم کلاریترومایسین، کشت و حساسیت میکروبی انجام شود.

زمینه و اهداف: جراحی تومورهای پاروتید همراه با عوارض گوناگونی از قبیل ضعف عصب فاسیال، سندرم تعریق چشایی، مشکلات زیبائی، فیستول، هماتوم بعد عمل و عفونت می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تجربه یک جراح در مورد پاروتیدکتومی و بررسی عوارض جراحی و مقایسه آن با سایر مطالعات می باشد.روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 50 بیمار با تومور پاروتید که تحت پاروتیدکتومی در یک دوره 6 ساله (از فروردین 81 لغایت اسفند 86) توسط یک جراح قرار گرفته اند انجام شده و عوارض زودرس و دیررس آنها بررسی شده است.یافته ها: در این بررسی 50 بیمار شرکت داشتند که 24 نفر آنها (48%) مرد و 26 نفر (52%) زن بودند. در این بررسی 13 بیمار (7 بیمار با تومور خوش خیم و 6 بیمار با تومور بدخیم) تحت جراحی پاروتیدکتومی توتال و سایر بیماران تحت پاروتیدکتومی سطحی قرار گرفتند. از نظر فراوانی عوارض بوجود آمده، 4 بیمار (8%) دچار فلج موقت عصب فاسیال، 6 بیمار (12%) دچار سندرم تعریق چشائی(Frey’s Syndrome) ، 2 بیمار (4%) دچار فیستول بزاقی و سیالوسل، 1 بیمار (%2) دچار هماتوم، 1 بیمار (2%) دچار نکروز فلپ شده بودند. عفونت زخم و فلج دائمی عصب فاسیال وجود نداشت. تمام موارد سندرم تعریق چشائی در تومور های خوش خیم دیده شده بود.نتیجه گیری: علیرغم عدم وجود مانیتورینگ عصب فاسیال حین جراحی در این مطالعه، ضعف عصب فاسیال نسبت به سایر تحقیق ها کمتر بوده است. بنابراین تکنیک جراحی در کنترل عوارض جراحی از قبیل فلج عصب فاسیال نقش مهمی دارد.

زمینه و اهداف: پیدا نمودن حداکثر ماده کنتراست تزریقی که منجر به ماکزیمم دانسیته سیگنال گردد، از اهمیت ویژه ای در MRI برخوردار است. پارامترهای مختلفی از جمله شدت میدان مغناطیس دستگاه تصویر برداری MRI ، سکانس های بکار رفته و همچنین پارامترهای تصویر برداری می توانند در افزایش دانسیته سیگنال ایفای نقش نمایند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین حداکثر غلظت ماده کنتراست و دانسیته سیگنال در میدانهای با شدت 0.3 و 1.5 تسلا با استفاده از سکانس اسپین اکو می باشد.روش بررسی: در این مطالعه از فانتومی که بتواند لوله های آزمایش با غلظتهای مختلف (0 تا 19.77 میلی مول بر لیتر) را نگه دارد استفاده شده است. میانگین دانسیته سیگنال در هر یک از غلظتهای مختلف با استفاده از تصویر T1-weighted بدست آمده است. ضرایب غیر یکنواختی غیر همگونی فرکانس رادیوئی کویل، محاسبه و در دانسیته سیگنال بدست آمده از غلظت های مختلف اعمال شده است.یافته ها: نتایج نشان می دهد که ماکزیمم شدت سیگنال در غلظت 5.95 میلی مول بر لیتر در شدت میدان 0.3 تسلا اتفاق افتاده ولی این ماکزیمم در غلظت 4.96 میلی مول بر لیتر در شدت میدان 1.5 تسلا مشاهده شد. در ضمن حداکثر رابطه خطی بین غلظت ماده کنتراست و دانسیته سیگنال در 2.02 و 2.70 میلی مول برلیتر بترتیب در شدت میدان های مغناطیسی 0.3 و 1.5 تسلا مشاهده گردید.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که شدت میدان مغناطیسی دستگاه تصویر برداری MRI می تواند در رابطه بین حداکثر غلظت ماده کنتراست و دانسیته سیگنال نقش ایفا نماید.

زمینه و اهداف: سوء مصرف مواد معضلی بزرگ در تمام دنیا بشمار می رود. سازمان ملل تخمین می زند 5% از جمعیت جهان (64-15 سال) حداقل برای یک بار در سال (شیوع سالیانه) از مواد غیرقانونی استفاده می کنند. بسیاری از عوارض جانبی مواد مخدر در پوست ایجاد می گردند و بنابراین، متخصصین پوست و پزشکان عمومی بایستی نسبت به این تغییرات آگاهی داشته باشند. هدف از این مطالعه، بررسی ضایعات جلدی در بیماران وابسته به مواد مخدر می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی، 66 بیمار وابسته به مواد مخدر طی مدت 16 ماه در بیمارستان های سینا و رازی و کلینیک شیخ الرئیس تبریز ارزیابی شدند. تشخیص سوء مصرف مواد بر اساس معیارهای DSM-IV صورت گرفته است. شرح حال کامل در مورد نوع ماده مخدر و روش اصلی استعمال اخذ و نیز معاینه فیزیکی با تاکید بر ضایعات جلدی توسط متخصص پوست انجام شد. بر این اساس، فراوانی ضایعات جلدی تعیین گردید.یافته ها: 66 فرد مذکر معتاد به مواد مخدر با سن متوسط 8.1±32.8 (55-18) سال وارد مطالعه شدند. متوسط مدت اعتیاد 41.4±56.3 (204-3) ماه بود. روش مصرف استنشاقی، خوراکی و تزریقی بترتیب در 87.9%، 13.6% و 4.5% افراد ثبت گردید. تریاک (63.3%)، کریستال (24.2%)، حشیش (21.2%)، هروئین (21.2%) و کراک (12.1%) بترتیب مواد مخدر اصلی مصرف شده در جمعیت مطالعه شده بودند. ضایعات جلدی اصلی شامل آکنه (21.2%)، ضایعات سیکاتریسی (21.2%)، گلوسیت آتروفیک (18.2%)، استوماتیت نیکوتینی (13.6%)، سوختگی (9.1%)، گلوسیت کاندیدایی (9.1%)، خشکی پوست (7.6%) و خارش (7.6%) بودند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه ما، بسیاری از ضایعات جلدی در معتادان غیرتزریقی ضایعات جلدی اختصاصی نیستند. مطالعات بعدی با حجم نمونه بیشتر و در انواع مختلف مواد مخدر توصیه می شوند.

زمینه و اهداف: عفونت محل جراحی یکی از عوارض مهم جراحی های قلب محسوب می شود. عوامل خطر متعددی مانند چاقی و دیابت در ایجاد عفونت زخم دخیل می باشند. در این مطالعه عفونت های زخم پس از جراحی قلب، عوامل خطر و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های جدا شده بررسی شده است.روش بررسی: برای بررسی عوامل خطر، بیماران در دو دسته افراد با عفونت زخم (مورد) و افراد بدون عفونت زخم (شاهد) تقسیم بندی شدند. نمونه برداری از تکه های بافتی یا مایعات چرکی ارسالی از استرنوم بیماران و کشت طبق روش استاندارد صورت گرفت. پس از مشاهده شکل کلنی و رنگ آمیزی گرم با استفاده از تست های بیوشیمیایی انجام گرفت وتست های افتراقی متعدد شناسایی باکتری ها تا حد گونه صورت گرفت. تعیین حساسیت به آنتی بیوتیک به روش دیسک دیفیوژن (modified Kriby- Bauer) انجام شد.یافته ها: کل موارد جراحی در این مدت در بیمارستان شهید مدنی 2127 مورد بود. میزان بروز عفونت زخم در این مطالعه 1.17% برآورد شد. در طول مدت مطالعه 11 بیمار (44%) از گروه مورد فوت کردند که همگی دچار مدیاستینیت بودند. تنها عوامل پیش بینی کننده مستقل بروز عفونت زخم، انتوباسیون طولانی مدت و استفاده از وازوکانستریکتور ها بودند. عارضه مشاهده شده در گروه مورد شامل 56% مدیاستینیت، 40% عفونت زخم و 4% عفونت زخم پا بود. ارگانیسم های استخراج شده از محل های عفونت عمدتا شامل استافیلوکوک اورئوس، گونه های انتروباکتر، پسودوموناس ائروژینوزا و استافیلوکوک اپیدرمیدیس بودند. نتایج آنتی بیوگرام نشان داد که باکتری ها بیشترین حساسیت به سیپروفلوکساسین، سفوتاکسیم، آمیکاسین و سفتریاکسون داشتند.نتیجه گیری: انتوباسیون طولانی مدت و استفاده از وازوکانستریکتور ها پیش بینی کننده های عفونت زخم در تمام بیماران جراحی قلب می باشند. با ارائه راه کار هایی در بهبود زمان انتوباسیون یا بهبود کیفیت دوران انتوباسیون و استفاده از وازوکانستریکتور ها در حد نیاز می توان از بروز عفونت زخم تا حد زیادی کاست.

خلاصه: سندرم گلدن هار یا دیسپلازی چشمی گوشی مهره ای عبارت است از همراهی غیرتصادفی میکروزمی نیمه صورت، ناهنجاریهای گوش، در موئید اپی بولبر چشمی و ناهنجاریهای مهره ای. علت بروز این سندرم بخوبی شناخته نشده است. با وجودی که برخی از ناهنجاریهای مادرزادی در نوزادان مادران دیابتی شایعتر دیده می شود، نقایص تکاملی اولین و دومین قوس برونشیال از موارد شایع در این نوزادان نمی باشد. در اینجا یک مورد نوزاد مادر دیابتی گزارش می شود که با علائم سندرم گلدن هار متولد گردیده است.