مقدمه: نوکلئوستمین یک پروتئین هسته ای متصل شونده به GTP می باشد، که به میزان بالایی در سلول های بنیادین جنینی و بالغ بیان می شود، اما در بافت های تمایز یافته بیان نمی شود. همچنین در انواعی از بافت ها و رده های سلولی سرطانی نیز بیان می گردد. به دلیل شیوع روزافزون تومورهای پستان در سال های اخیر در این پژوهش صلاحیت بیان ژن نوکلئوستمین به عنوان مارکر مولکولی در تشخیص و درمان تومورهای پستان ارزیابی شده است.روش: در مجموع 41 نمونه توموری و 20 نمونه طبیعی مربوط به حاشیه تومور با استفاده از روش RT-PCR نیمه کمی مورد مطالعه قرار گرفتند، و ژن b2 میکروگلوبولین (b2m) به عنوان کنترل داخلی به کار رفت. با استفاده از نرم افزار SPSS، نتایج به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: بر اساس نتایج این بررسی نوکلئوستمین یک مارکر تکثیری است و بیان آن درتومورهای پستان بیشتر از حاشیه تومور می باشد. سطح بیان نوکلئوستمین به طور معنی داری در ارتباط با ماهیت تکثیری تومورهای خوش خیم پستان بوده و افزایش معنی داری را بین تومورهای بدخیم و خوش خیم نشان می دهد. همچنین سطح بیان نوکلئوستمین به طور معنی داری در ارتباط با افزایش درجه تومورهای بدخیم پستان می باشد.نتیجه گیری: این نتایج استفاده از نوکلئوستمین را به عنوان مارکر تشخیصی در تفکیک و شناسایی بافت های توموری از غیرتوموری موثر نمی داند، ولی استفاده از آن را در تخمین اندازه تومور و همچنین به عنوان فاکتور بالقوه پیش آگهی دهنده برای تعیین شدت های مختلف توموری در تومورهای پستان و پیش بینی رفتار آینده تومورها ممکن می سازد، از این رو می تواند در کنار سایر روش های مرسوم آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین ممکن است مهار نوکلئوستمین بتواند راهکار موثری در کاهش نرخ تکثیر سلول های سرطانی پستان باشد.