زمینه وهدف: مشکلات کالبدی تنها آسیبی نیست که بافتهای فرسوده با آن دست به گریبان هستند، آسیبهای اجتماعی نیز از مسایلی است که در این بافتها به چشم می خورد. رخداد انواع جرایم اجتماعی در این بافتها سبب می گردد که نیاز به حضور فعال تر نیروی انتظامی بیشتر حس شود. از آن رو که کشورهای بسیاری با مشکلات این گونه بافتها روبه رو هستند، هدف این تحقیق، تحلیل تجربیات جهانی موفق پلیس به منظور کاهش آسیب های اجتماعی و جرایم در بافتهای فرسوده است. روش تحقیق: این تحقیق از نوع کاربردی است و در گروه تحقیقات توصیفی-تحلیلی قرار می گیرد. شامل تحلیل اطلاعات آماری، بازدید میدانی و بررسی اسناد کتابخانه ای، مقایسه تطبیقی با نمونه های موفق خارجی است. یافته ها: مطالعات در تجربیات جهانی نشان می دهد ترکیبی از راهکارها در بافت فرسوده تهران می تواند به کاهش آسیب های اجتماعی و جرایم بیانجامد. سیاست های اصلاح طراحی محیطی، استفاده از دوربین مداربسته، تقویت نورپردازی و مقاوم سازی در راستای کاهش سرقت، برنامه های موقعیت مدار، تمرکز پلیس در مکان های پرخطر، بازداشت متمرکز و گشت های پلیسی برخی ازاین راهکارها می باشند. نتیجه گیری: پلیس با دو رویکرد در کاهش جرایم و آسیب های اجتماعی می تواند در کاهش آسیب های اجتماعی و جرم موثر واقع شود: رویکرد نخست، اقدامات کالبدی مبارزه با آسیب های اجتماعی شامل خدمات پلیس در طراحی محیطی، بهره گیری از دوربین های مداربسته، تقویت نورپردازی وروش های پیشگیری مانند مقاوم سازی می باشد. رویکرد دوم شامل برنامه های پلیسی موقعیت مدار، خدمات اجتماعی پلیس و نظارت سازمان یافته می باشد. اما این تحقیق نشان می دهد که با ترکیب این روش ها با یکدیگر و تقویت آنها در بخش های مختلف می توان با آسیب های اجتماعی مبارزه کرد.