با رشد جمعیت انسانی، فعالیت های روزافزون کارخانه ها و در پی آن افزایش انتشار آلاینده های زیست محیطی در هوا، نیاز به سنجش سریع این آلاینده ها در محیط های متفاوت بیش از هر زمانی احساس می شود. حسگرهای مبتنی بر چارچوب های فلز-آلی از نظر هزینه ساخت، سادگی روش، زمان پاسخ کوتاه و بازگشت پذیری مناسب گوی سبقت را از دیگر حسگرهای شیمیایی ربوده اند و توانسته اند جایگاه ویژه ای در تشخیص آلاینده های سمی و خطرناک به دست آورند. این ترکیب های نانومتخلخل که با پیوند مراکز فلزی و لیگاندهای آلی از راه پیوند کوئوردیناسیونی ایجاد می شوند، به دلیل پایداری شیمیایی و گرمای بالا، توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده اند. بهره برداری از جنبه های متفاوت تهیه و ساختاری جدید این سامانه ها به موفقیت های متنوعی در حوزه ویژگی شیمیایی و فیزیکی منجرشده است که بسیاری از آن ها بی سابقه هستند. چارچوب های فلز-آلی به دلیل داشتن ویژگی بی همتایی مانند اندازه بزرگ حفره ها، مساحت سطح بالا، جذب انتخاب پذیر مولکول های کوچک و پاسخ های نوری در حضور مولکول های مهمان، افق امیدبخشی در کاربرد حسگری نشان داده اند. در این پژوهش مروری به اصول طراحی حسگرهای چارچوب فلز-آلی و سازوکارهای حسگری این ترکیب ها پرداخته شده است.