مجله دیابت و متابولیسم ایران
سال:1399 | دوره:19 | شماره:6 |تعداد مقالات:6

مقدمه: طی نیم قرن گذشته شیوع چاقی و اختلالات متابولیکی مرتبط با آن مانند اختلالات چربی، بیماری های قلبی-عروقی، سکته ی قلبی و مغزی به طور چشم گیری افزایش یافته است. انواع مختلفی از ارگانیسم ها از جمله باکتری ها، قارچ ها، آغازیان و ویروس ها برای زندگی در روده ی انسان تکامل یافته اند که به آن ها میکروبیوتا گفته می شود. دانشمندان دریافتند افراد لاغر، میکروبیوتای متعادل در روده ی خود دارند که باعث لاغری آن ها می شود، بنابراین از روشی به نام پیوند مدفوع و کپسول مدفوع برای درمان چاقی استفاده می کنند. هدف از این پژوهش معرفی پیوند مدفوع و کپسول آن در درمان چاقی مقاوم به دارو است. روش ها: مطالعه ی حاضر از نوع مطالعه ی مرور سیستماتیک است که مقالات انگلیسی و فارسی حاصل از جست و جوی منظم منابع اینترنتی با استفاده از عملکرد منطقی AND, OR بین کلمات کلیدی در پایگاه های Pub Med, Google scholar با استفاده از کلید واژگان انگلیسی، FMT, obesity, poop capsule, weight loss از سال 2010 تا 2020 میلادی انجام گردیده است. جستجوی کلی برای منابع مرتبط پیوند مدفوع 474 مقاله بود. سپس با اعمال فیلتر زمان این تعداد به 237 مقاله تقلیل پیدا کرد. در مرحله ی پایانی نیز با حذف مقالات تکراری و بررسی ارتباط مقالات با موضوع مورد مطالعه، 22 مقاله به عنوان منابع مربوطه و نهایی انتخاب شدند. یافته ها: در درمان چاقی با FMT مدفوع فرد اهدا کننده پس از غربالگری و تست های لازم با استفاده از روش های گوناگون نظیر انما یا کولونوسکوپی به فردگیرنده منتقل می شود و از آن پس، فرد گیرنده با دریافت میکروبیوتای متعادل فرد اهداکننده به مرور لاغر می شود. می توان به جای پیوند مدفوع که روشی نسبتا تهاجمی است از کپسول های مدفوع که متشکل ازمدفوع خشک شده ی فرد اهداکننده است استفاده نمود. نتیجه گیری: پیوند مدفوع و کپسول مدفوع با رعایت ملاحظات لازم روش موثری در کاهش وزن افراد چاق (BMI>30) است. با توجه به جدید بودن روش درمانی مطرح شده، مطالعات بیشتری در این حوزه خصوصا بررسی های کلینیکال این روش در درمان افراد چاق کشور توصیه می شود.

مقدمه: مسیر پیام رسان انسولین از اهمیت بالایی برخوردار است که دیابت می تواند منجر به اختلال در این مسیر شود؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر پروتیین کیناز-B (PKB یا AKT) و هدف مکانیکی راپامایسین (mTOR) در بطن چپ قلب موش های صحرایی دیابتی شده از طریق القاء استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید است. روش ها: در این مطالعه ی تجربی، 12 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگ داولی با میانگین وزنی 20± 270 گرم انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القاء استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین و کنترل (هر گروه 6 سر) تقسیم شدند. برنامه ی تمرینی دویدن موش های صحرایی بر روی تردمیل، به مدت 8 هفته و هر هفته 4 جلسه، شامل 30 دقیقه تمرین استقامتی با شدتی حدود 50 تا 70 درصد حداکثر سرعت انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون آماری t-مستقل استفاده شد. یافته ها: هشت هفته تمرین استقامتی منجر به افزایش معنی دار در محتوای پروتیین کیناز-B شد (03/0P=)؛ اما تغییر معنی داری در محتوای پروتیین هدف مکانیکی راپامایسین در گروه تمرین استقامتی نسبت به کنترل مشاهده نشد (97/0=P). نتیجه گیری: پروتیین کیناز-B پروتیین کلیدی برای تنظیم بسیاری از مسیرهای سلولی است که هشت هفته تمرین استقامتی منجر به افزایش معنی دار آن شد؛ با توجه به تغییر نکردن محتوای پروتیین هدف مکانیکی راپامایسین این احتمال وجود دارد که تمرین استقامتی نمی تواند از طریق مسیر mTORC1 منجر به هیپرتروفی فیزیولوژیک قلبی شود.

مقدمه: نقش Wntها به عنوان واسطه های توسعه ی پانکراس تایید شده است و تمرینات ورزشی ممکن است بر این فرآیند تاثیر داشته باشد. بنابراین هدف مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات مقاومتی و تداومی با شدت متوسط بر میزان پلاسمایی Wnt3a، Wnt4 و تعداد سلول های بتای پانکراس در رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین است. روش ها: 24 سر رت به چهار گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی، تمرین تداومی و مقاومتی با شدت متوسط تقسیم شدند. دیابت در اثر تزریق وریدی دوز 110 میلی گرمی نیکوتین آمید و تزریق دوز 40 میلی گرم استرپتوزوتوسین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موش های صحرایی ایجاد شد. برنامه ی مداخلات ورزشی به مدت هشت هفته انجام گردید. Wnt3a و Wnt4 پلاسمایی به روش الایزا و تعداد سلول های بتا با روش هماتوکسین-ایوزین ارزیابی شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که تعداد سلول های بتا در گروه های ورزشی نسبت به گروه کنترل دیابتی به طور معنی داری افزایش یافت (05/0 >P). همچنین، تغییر معنی داری در میزان پلاسمایی Wnt3a و Wnt4 گروه های ورزشی نسبت به گروه کنترل سالم مشاهده گردید (05/0 >P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که هشت هفته تمرین تداومی با شدت متوسط و هشت هفته تمرین مقاومتی شدت متوسط احتمالا باعث تکثیر و حفاظت سلول های بتا در پاسخ به افزایش Wnt3a و کاهش Wnt4 در رت های دیابتی می شود.

مقدمه: چاقی و دیابت نوع دو می توانند در عملکرد سلول ها، از جمله پروتیین های CREB و CRTC2 که برای تنظیم سوخت و ساز بافت چربی مهم هستند، اختلال ایجاد کنند؛ بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر میزان پروتیین های CREB و CRTC2 در بافت چربی زیرجلدی موش های صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع دو است. روش ها: در این مطالعه ی تجربی، 12 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگ داولی با میانگین وزن 20± 300 گرم انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القاء STZ و نیکوتین آمید به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین دیابتی (6 سر) و کنترل دیابتی (6 سر) تقسیم شدند. گروه های تمرینی 4 روز در هفته به مدت 8 هفته برنامه تمرینی را شامل 5 وهله 4 دقیقه ای با شدت معادل 85 تا 95 درصد حداکثر سرعت و دوره های استراحت فعال 3 دقیقه ای با شدت معادل 50 تا 60 درصد حداکثر سرعت انجام دادند؛ برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ی 23 و آزمون آماری t-مستقل استفاده شد. یافته ها: بعد از هشت هفته تمرین HIIT تغییر معنی داری در میزان پروتیین CREB در گروه تمرین نسبت به کنترل مشاهده نشد (22/0>P)؛ با این حال، افزایش معنی داری در میزان پروتیین CRTC2در گروه تمرین نسبت به کنترل مشاهده شد (005/0>P). نتیجه گیری: تمرین HIIT منجر به تغییری در میزان پروتیین CREB نشد؛ اما توانست میزان پروتیین CRTC2 را افزایش دهد که این افزایش می تواند منجر به تنظیم سوخت و ساز بافت چربی در آزمودنی های دیابتی شود.

مقدمه: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر شش هفته تمرین استقامتی به همراه مصرف لیموترش بر سطوح پلاسمایی اندولین-1 و نیتریک اکساید در موش های صحرایی دیابتی شده با استروپتوزوتوسین بود. روش ها: در این تحقیق تجربی، تعداد 72 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (وزن؛ 12 ± 200 گرم) انتخاب و پس از دیابتی شدن به طور تصادفی به هشت تقسیم شدند. پروتکل تمرین استقامتی به مدت 6 هفته بر روی نوارگردان انجام گرفت و اسانس لیموترش mg/kg 50 به روش گاواژ تجویز گردید. سطوح اندولین-1 پلاسما، به روش الایزا و سطوح سرمی نیتریت به عنوان یک متابولیت اصلی نیتریک اکساید اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد میانگین سطوح اندوتلین-1 در گروه تمرین استقامتی + لیموترش و گروه دیابت + تمرین استقامتی + لیموترش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود (05/0

مقدمه: ارزیابی سواد سلامت بیماران دیابتی نیازمند وجود ابزاری مختص این گروه است. پرسشنامه ی سنجش سواد سلامت بیماران دیابتی (LAD) از ابزارهای مورد استفاده برای سنجش سواد سلامت بیماران دیابتی است. پژوهش حاضر با هدف ترجمه و اعتباریابی نسخه ی فارسی پرسشنامه ی (LAD) Diabetes Health Literacy Assessment Questionnaire انجام گرفته است. روش ها: پژوهش حاضر با هدف تعیین روایی و پایایی نسخه ی فارسی پرسشنامه سنجش سواد سلامت بیماران دیابتی، روی 300 بیمار مبتلا به دیابت در سال 1398، به روش نمونه گیری انجام شد. مراحل اجرای مطالعه شامل: اول، ترجمه و تهیه ی نسخه ی فارسی پرسشنامه ی سواد سلامت به منظور طراحی و انتخاب گویه ها و ارزیابی کیفی آن ها توسط گروه متخصصین؛ دوم، ارزیابی کمی ویژگی های روایی با استفاده از نظرات گروه متخصصین؛ سوم، ارزیابی روایی صوری (قابلیت درک) و پایایی پرسشنامه توسط گروه کوچکی از جامعه ی هدف در یک مطالعه آزمایشی؛ چهارم، تحلیل گویه ها، ارزیابی روایی و پایایی پرسشنامه ی نهایی بود. یافته ها: در تحلیل گویه های سازه ی سازمان دهی، اثرات سقف و کف مشاهده نشد. بیشترین میانگین مربوط به گویه ی 8 و12 و کمترین میانگین مربوط به گویه ی 6 بود. با توجه به شاخص Skewness، کجی در گویه ها مشاهده نشد. براساس نتایج به دست آمده، ابزار از ثبات درونی قابل قبولی برخوردار بود. تحلیل عامل اکتشافی 2 عامل را برای پرسشنامه ی سواد سلامت بیماران دیابتی شناسایی کرد یک عامل درک فردی و عامل دوم حمایت اجتماعی بود. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از تحلیل عامل اکتشافی، پرسشنامه ی سواد سلامت بیماران دیابتی (LAD) از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و می توان جهت سنجش سواد سلامت بیماران دیابتی از آن استفاده کرد.