مجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران
سال:1400 | دوره:39 | شماره:1 |تعداد مقالات:7

ویروس BK (BKV) یکی از پولیوماویروس های عمده انسانی است که معمولا اشخاص در طی دوران کودکی با آن آلوده می شوند. این ویروسها می توانند در اشخاص با ضعف یا نقص سیستم ایمنی اعم از اولیه و یا ثانویه (اشخاص مبتلا به HIV، مبتلایان به انواع سرطان، گیرندگان پیوند عضو بخصوص پیوند کلیه) دوباره فعال شده و موجب رد پیوند در گیرندگان عضو گردند. عمده ترین علایم آلودگی به این ویروس بصورت نفروپاتی مرتبط به BKV در گیرندگان پیوند کلیه، مغز استخوان و همینطوربصورت سیستیت هموراژیک باشد. ویروس BKV براساس ترادف ژنومی نواحی مختلف، به 4 الی 6 ژنوتیپ و زیر تیپ های مختلف تقسیم میشود.

در پی شیوع بیماری ویروسی COVID-19 در جهان، موضوع جا به جا کردن بیماران مبتلا و حفاظت فردی برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری جدید و مرموز به طور جدی مطرح و پیگیری می شود. یکی از مهمترین و جدی ترین پیچیدگی های انتقال مبتلایان به این بیماری، سرایت بیمارستانی (nosocomial) است. بنابراین اولین و مهم ترین مساله پیش رو بررسی ضرورت انتقال بیمار است. همچنین باید احتیاط های مورد نیاز و ضروری برای نقل و انتقال این دسته از بیماران از پیش تعریف و به طور جدی اجرا و پیگیری شود. پروتکل های بهداشتی و احتیاط های مورد نیاز را در چهار بخش اصلی امنیت بیمار، امنیت مراقبین سلامت و کادر درمان، امنیت افرادی که احتمالا در مسیر انتقال حضور دارند و ضدعفونی تجهیزات مورد استفاده بعد از انتقال و جا به جایی می توان دسته بندی کرد. انتقال بیماران بین بیمارستانی و داخل بیمارستان با چالش ها و خطرات مختلفی روبرو می باشد. این مقاله مروری بر پژوهش های میدانی و پروتکل های تعریف شده که در بازه پاندمیک شدن بیماری ویروسی COVID-19، انجام و پیاده سازی شده اند می پردازد که می توان با در نظر گرفتن شرایط و امکانات کشورمان از آنها برای بهبود شرایط جابه جایی بیماران مبتلا استفاده کرد. این تحقیق با استفاده از موتورهای جستجو در پایگاه های داده معتبر شامل Scopus, Web of Science, PubMed, Science Direct, Google Scholar و مرور مصاحبه های علمی و کنفرانس های برگزارشده در مورد جابه جایی مبتلایان بیماری کرونا و بیماران حاد و یا نیازمند به مراقبت های ویژه، انجام شده است. با توجه به نوپدید بودن این بیماری و عدم وجود شواهد کافی و متقن درمورد ابعاد متعدد و احتمالا ناشناخته این بیماری، از پژوهش ها و پروتکل های تعریف شده در مورد انتقال سایر بیماران مبتلا به بیماری های حاد و واگیردار نیز در این تحقیق استفاده شده است.

زمینه ترس از صمیمیت یک ناتوانی و معلولیت فراگیر اجتماعی است و افرادی که از صمیمیت می ترسند در خطر مشکلات هیجانی به سر می برند. بنابراین ترس از صمیمیت با بهزیستی و سلامت شخص در تضاد خواهد بود. هدف این تحقیق تعیین تفاوت اثربخشی آموزش گروهی مفاهیم مشاوره پیش از ازدواج مبتنی بر دو رویکرد شناختی-رفتاری و واقعیت درمانی بر ترس از صمیمیت دانشجویان است. روش کار مطالعه حاضر نیمه آزمایشی بوده و از نوع پیش آزمون، پس آزمون و با گروه کنترل است. جامعه مورد مطالعه این تحقیق دانشجویان مجرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری و تعداد نمونه مورد مطالعه برابر با 45 نفر است. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ترس از صمیمیت و دوره آموزش گروهی مفاهیم مشاوره پیش از ازدواج با رویکرد شناختی-رفتاری و واقعیت درمانی در 8 جلسه 2 ساعته به آزمودنی ها استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نتایج حاصل از تحقیق بیانگر آن است که آموزش گروهی مفاهیم مشاوره پیش از ازدواج با دو رویکرد شناختی-رفتاری و واقعیت درمانی بر کاهش ترس از صمیمیت دانشجویان معنادار بوده، اما این دو روش آموزش، از نظر اثربخشی، تفاوت آماری معنا داری با هم نداشته اند. نتیجه گیری اگرچه هر دو روش آموزش مشاوره پیش از ازدواج شناختی رفتاری و واقعیت درمانی تاثیر معنا داری بر کاهش ترس از صمیمت داشته اند اما اینکه از کدامیک از این دو روش آموزش برای این مهم استفاده گردد، تفاوتی نداشت.

زمینه پژوهش حاضر با هدف تعیین سهم تنظیم هیجانی، مکانیسم های دفاعی و دلبستگی، در پیش بینی علایم سایکوسوماتیک با تعدیل گری جنسیت و سطح پریشانی انجام شد. روش کار روش تحقیق از نوع تحلیل مسیر بود. به این منظور540 نفر مبتلا به اختلالات روان تنی شهر تهران با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به پرسشنامه های تحمل پریشانی، تنظیم هیجان، مکانیسم های دفاعی و علایم روان تنی PHQ-15پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها، از تحلیل مسیر با متغیرهای مشاهده شده، استفاده شد. یافته ها بر اساس مطالعه حاضر، تفاوت های جنسیتی در سهم تنظیم هیجان، سبک های دلبستگی و مکانیسم های دفاعی در پیش بینی علایم سایکوسوماتیک با توجه به سطح پریشانی افراد، یکسان نبود. از لحاظ دلبستگی و تنظیم هیجانی مشخص شد که تفاوت ضرایب مسیر پیش بینی در سطح پریشانی پایین و بالا معنی دار نیست، اما در مکانیسم دفاعی روان رنجور در سطح پریشانی پایین تفاوت معنی داری وجود دارد. در شرایط پریشانی بالا نیز بین هیچ کدام از ضرایب مسیر تفاوت های جنسیتی وجود ندارد و کماکان سطح پریشانی افراد عامل مهمی در سهم سبک های دلبستگی، مکانیسم های دفاعی و تنظیم هیجانی در پیش بینی علایم سایکوسوماتیک است. نتیجه گیری وقتی سطح پریشانی پایین باشد، زنان روان رنجورتر و علایم سایکوسوماتیک بیشتری نسبت به مردان دارای سطح پریشانی پایین نشان می دهند.

زمینه به دلیل مقاوم شدن برخی از میکروارگانیسم های بیماری زا به آنتی بیوتیک های رایج، درمان عفونت های ناشی از آن ها به طور چشم گیری مشکل شده است. این امر توجه محققان را به استفاده از داروهای ضد باکتری استخراج یافته از منابع طبیعی به ویژه جانوران سمی همانند مارها جلب کرده است. در این مطالعه، برای اولین بار اثرات ضد باکتریایی و سمیت سلولی سم خام افعی زنجانی (Vipera albicornuta) در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید. روش کار در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی اثر ضد باکتریایی غلظت های مختلف سم خام افعی زنجانی بر روی باکتری های استافیلوکوکوس اوریوس، اشریشیا کولی و باسیلوس سوبتیلس با استفاده از روش های MTT assay، MIC assay، انتشار در دیسک و چاهک مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی سمیت سلولی سم خام سلول های HepG2 به مدت 24 ساعت با غلظت های مختلف 50، 100، 200 و 400 میکروگرم بر میلی لیتر سم خام تیمار شدند و با استفاده از روش هایreduction MTT وNeutral red uptake درصد بقا و با روش Comet Assay نوع مرگ سلولی تعیین شد. یافته ها بر اساس نتایج، سم خام بر روی باکتری اشریشیا کولی فاقد اثر ضد باکتریایی بوده اما بر روی باکتری های باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اوریوس دارای اثر ضد باکتریایی معنی دار می باشد. همچنین نتایج نشان داد سم خام افعی زنجانی در دوزهای 50 تا400 میکروگرم بر میلی لیتر از طریق القای آپوپتوز و نکروز سبب از بین رفتن سلول ها می شود. نتیجه گیری بر اساس یافته های این مطالعه نشان داده شد که سم خام افعی زنجانی دارای اثرات ضد باکتری و سایتوتوکسیک است و می تواند جهت مطالعات بعدی مورد بررسی قرار گیرد.

زمینه امروزه نیتریک اکساید (NO) به عنوان تنظیم کننده بسیاری از فرآیندهای بیولوژیک سلول های بدن، از جمله سلول های اپی تلیالی روده شناخته شده است. لذا این مطالعه به منظور بررسی تغییرات ارتفاع و تعداد سلول های اپی تلیال دوازدهه موش صحرایی به دنبال تجویز L-Arginine (به عنوان پیش ساز) و (L-NG-Nitroarginine Methyl Ester, L-NAME) به عنوان مهارکننده سنتز نیتریک اکساید انجام گرفت. روش کار 40 سر موش صحرایی ماده با وزن 250-200 گرم و سن 8 هفته، به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. به غیر از گروه کنترل، بقیه گروه ها به ترتیب ml/kg2 نرمال سالین، mg/kg200 L-Arginine، mg/kg20 L-NAME و L-Arginine + L-NAME را با همان دوزهای مشابه، به صورت داخل صفاقی به مدت 3 روز دریافت کردند. پس از دو هفته، موش ها با اتر بیهوش و دوازدهه از شکم خارج و در فرمالین 10 درصد فیکس شد. نمونه ها پس از پاساژ بافتی و رنگ آمیزی معمولی (H&E) با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. با استفاده از اندازه گیری های مورفومتریک تعداد سلول ها شمرده و ارتفاع آن ها اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از نرم افزارSPSS-21 و آزمون One-Way ANOVA آنالیز و p<0. 05 به عنوان سطح اختلاف معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها ارتفاع و تعداد سلول های اپی تلیال در گروه دریافت کننده L-NAME افزایش یافته، ولی اختلاف معنی داری با سایر گروه ها نشان نداد (p>0. 05). در گروه دریافت کننده L-Arginine نیز ارتفاع سلول های اپی تلیال کاهش یافته، ولی اختلاف معنی داری با سایر گروه ها نشان نداد (p>0. 05). نتیجه گیری با وجود اهمیت NO در عملکرد بسیاری از سلول ها، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که L-Arginine و L-NAME دارای اثرات مختلفی بر ساختار، ارتفاع و تعداد سلول های اپی تلیال دوازدهه است، لکن این تغییرات از نظر آماری معنی دار نبود(p>0. 05).

هایپراگزالوری اولیه می تواند منجر به نارسایی کلیه شود و احتمال عدم تشخیص این مشکل یا عود در کلیه ی پیوندی شایع است. در این مقاله یک بیمار 36 ساله با سابقه ی عود متعدد سنگ کلیه که منجر به نارسایی کلیوی شده است را معرفی می کنیم که تحت پیوند کلیه قرار گرفته و در عرض یک هفته کلیه پیوندی عملکرد خود را از دست می دهد. در بیوپسی از کلیه ی پیوندی، تشخیص بیماری زمینه ای هایپراگزالوری اولیه داده می شود. بستری ها و عوارض متعدد این بیمار ما را بر آن داشت تا با گزارش این مورد، پیشنهاد بررسی مجدد هایپراگزالوری اولیه پیش از پیوند و در مرحله ی نارسایی انتهایی کلیوی را ارایه نماییم.