علوم مراقبتی نظامی
سال:1400 | دوره:8 | شماره:2 (مسلسل 28) |تعداد مقالات:11

سردبیر محترم مجله علوم مراقبتی نظامی با سلام و ادب و احترام با توجه به اینکه در شماره 4 مجله علوم مراقبتی نظامی در سال 1399، مقاله ای تحت عنوان «تأثیر برنامه مراقبت معنوی مبتنی بر قلب سلیم بر کیفیت خواب جانبازان» به چاپ رسیده، لازم می دانم به عنوان نظریه پرداز مدل مراقبت معنوی قلب سلیم مطالبی به عرض برسانم: 1-ترجمه صحیح واژه «قلب سلیم» (Sound Heart) است که در این مقاله اشتباهاً به (Pure Soul Heart) ترجمه شده است...

مقدمه: ترس از خواب یکی از اختلالات جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه جنگی می باشد. هدف: با توجه به اهمیت بررسی عوامل مرتبط با ترس از خواب، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط ترس ازخواب با اضطراب مرگ در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه جنگی انجام گرفت. مواد روش ها: این مطالعه توصیفی همبستگی بر روی 125 نفر از جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه جنگی استان گلستان در سال 1398 انجام شد. روش نمونه گیری این مطالعه سرشماری می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ترس از خواب Sleep Inventory-Short Form (FOSI-SF) و پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (Tmpler) می باشد. اطلاعات بعد از جمع آوری با نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 آزمون آماری (ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون کروسکال والیس) تجزیه تحلیل شد. یافته ها: میزان ترس از خواب 14/27± 47/52 و میزان اضطراب مرگ 2/56± 9/69 بود. آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن ارتباط معنی داری را نشان داد (0/002= P، 0/27= r). طوری که با افزایش ترس از خواب میزان اضطراب مرگ افزایش پیدا می کرد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد با کاهش ترس از خواب میزان اضطراب مرگ کاهش پیدا می نماید. لذا، ضرورت دارد به بهداشت خواب جانبازان مبتلا به استرس پس از سانحه توجه بیشتری شود.

مقدمه: میزان پایبندی به رفتارهای پیشگیرانه افراد جامعه بر سلامت مردم آن جامعه موثراست. انجام این رفتارها و تعیین عوامل پیش بینی کننده ی آن ها در سربازان به خاطر موقعیت و شرایطی که در آن قرار می گیرند از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف: مطالعه ی حاضر با هدف تعیین رابطه بین سواد سلامت و رفتارهای پیشگیرانه سربازان انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی بود که جامعه ی پژوهشی آن را سربازان در دوره خدمت ضرورت پادگان های نیروهای مسلح شمال غرب کشور در نیمه ی اول سال 1399 تشکیل دادند. 300 نفر از سربازان واجد شرایط به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک سربازان، سواد سلامت جمعیت بزرگسال ایرانی و رفتارهای پیشگیرانه محقق ساخته استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 23 و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: 84/3 درصد واحدهای مورد پژوهش مجرد، 38/8 درصد تحصیلات زیر دیپلم، 80 درصد غیربومی با میانگین سنی 3/24± 22/16 سال بودند. میزان سواد سلامت سربازان (12/93± 62/08) در حد نه چندان کافی و میزان رفتارهای پیشگیرانه (5/66± 12/69) در حد پایین بود. بر اساس نتایج ارتباط سواد سلامت و رفتارهای پیشگیرانه (0/006=P, 0/163= r) و ارتباط بین وضعیت تاهل (0/046=P) و سابقه بستری (0/049=P) با سواد سلامت معنی دار بود و سواد سلامت سربازان متاهلی که سابقه بستری داشتند بالاتر بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سواد سلامت در پیش بینی رفتارهای بهداشتی و ارتباط مستقیم و معنی دار آن با رفتارهای پیشگیرانه، پیشنهاد می شود سواد سلامت در شروع دوران سربازی برای تمام سربازان سنجیده و در موارد پایین برای ارتقای آن برنامه های آموزشی در نظر گرفته شود.

مقدمه: عزت نفس پایین، می تواند منجر به بروز بیماری های روانی شود. بعضی از سربازان طی دوره سربازی ممکن است با مشکلاتی از قبیل افسردگی و کاهش عزت نفس مواجه شوند. هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر درمان شناختی-رفتاری گروهی بر عزت نفس سربازان افسرده بستری در بخش های روان پزشکی بیمارستان های منتخب اهواز انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه شبه تجربی در سال 99-1398 انجام شد. 88 سربازی که با تشخیص افسردگی اساسی در بخش های اعصاب و روان بستری بودند به روش تصادفی ساده با استفاده از قرعه کشی به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. جهت بررسی عزت نفس سربازان از آزمون روزنبرگ در مرحله قبل و یک هفته بعد از مداخله استفاده شد، گروه آزمون علاوه بر درمان دارویی، وارد جلسات درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی در قالب شش جلسه 60 دقیقه ای شدند. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 آنالیز گردید و سطح معنی داری 0/05P< در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که میانگین نمره عزت نفس سربازان در مرحله قبل از مداخله در گروه آزمون و کنترل به ترتیب (3/91± 4/13-) و (1/81± 6/39-) بود که دو گروه از این نظر همگن بودند (0/190=P). در مرحله بعد از مداخله نیز در گروه آزمون و کنترل به ترتیب (31/31± 3/68) و (2/77± 5/86-) بود و دو گروه تفاوت معنی داری داشتند (0/0001

مقدمه: تریاژ مناسب بیماران توسط پرستاران نیازمند دانش و مهارت کافی می باشد. لذا، آموزش دانشجویان پرستاری که در آینده به عنوان پرستار مشغول خواهند شد، با رویکردی مناسب در زمینه تریاژ ضروری است. هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر شبکه تحت وب و سخنرانی در زمینه تریاژ بیمارستانی بر یادگیری دانشجویان پرستاری دانشگاه های منتخب نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در زمان پاندمی کووید-19 انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی کنترل شده تصادفی در سال 1398 الی 1400 انجام شد. شرکت کنندگان به صورت تمام شماری انتخاب و با انجام قرعه کشی در دو گروه آزمون و یک گروه کنترل قرار گرفتند. آموزش تریاژ بیمارستانی انجام شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته دانش و چک لیست ارزیابی مهارت انجام تریاژ بیمارستانی بود که روایی و پایایی آن تایید شد و در مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد (0/05P<). یافته ها: در گروه تحت وب میانگین نمرات دانش از 3/75± 15/30 به 1/36± 27/20 (0/0001

مقدمه: در نظام آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی به لحاظ ماهیت رشته های آموزشی این دانشگاه ها، امر تدریس بسیار حایز اهمیت است و ارتقای کیفیت آموزش دانشجویان علوم پزشکی، بدون تحول در فنون تدریس امکان پذیر نیست. پس آموزش پرستاری، زمانی می تواند موثر باشد که به سمت به کارگیری شیوه های مختلف تدریس و یادگیری پیش رود. هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر تدریس به روش سخنرانی و یادگیری مبتنی بر مباحثه بر میزان یادگیری و رضایت دانشجویان پرستاری صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر پژوهش نیمه تجربی بوده که بر روی 76 نفر از دانشجویان ترم پنج کارشناسی پرستاری نیمسال دوم تحصیلی سال 96-97 دانشگاه منتخب نظامی که مشغول گذراندن درس بهداشت مادر و نوزاد 2 بودند اجرا شد. نمونه گیری به صورت سرشماری صورت گرفت. مطالعه در دو گروه 38 نفره اجرا شد. در گروه اول (کنترل) در طول ترم از روش سخنرانی، استفاده شد و شیوه تدریس در گروه دوم (مداخله) شیوه یادگیری مبتنی بر مباحثه بود. برای بررسی میزان رضایت دانشجویان از پرسشنامه رضایت سنجی با شیوه آموزشی توسط فراگیران استفاده گردید. نمرات کسب شده دانشجویان در پایان ترم شاخص اندازه گیری میزان یادگیری دانشجویان در هر دو روش بود. در نهایت داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری استنباطی و توصیفی تجزیه تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد، بین میانگین نمره آزمون پایان ترم گروه آزمون (2/49± 16/62) و گروه کنترل (3/10± 15/88) دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (0/05P>). گویه های رضایتمندی، سهولت دریافت پاسخ سوالات، صرف انرژی جهت شرکت در این روش و ایجاد انگیزه ناشی از شیوه آموزشی دو گروه تفاوت معنی داری داشتند. بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه آموزش به روش مباحثه نتوانسته سبب بهبود نمرات دانشجویان در مقطع کارشناسی شود و پیشنهاد می شود این روش تدریس در مقاطع تحصیلات تکمیلی به کار گرفته شود.

مقدمه: مراقبت از بیماران تحت درمان با تهویه مکانیکی به خاطر عوارض ناشی از آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف: مطالعه ی حاضر با هدف تعیین وضعیت اجرای دستورالعمل های ایمنی مراقبت از راه هوایی بیماران تحت تهویه مکانیکی توسط پرستاران انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های منتخب نظامی شهر تهران در سال 1399 انجام شد. جامعه مورد مطالعه کلیه پرستاران شاغل در این بخش ها بود. بر این اساس عملکرد 90 پرستار چهار بار، مورد مشاهده قرار گرفت. در مجموع 270 مشاهده از عملکرد پرستاران در مراقبت از راه هوایی بیماران، در چک لیست مشاهده ای محقق ساخته، ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 25 و با کمک آزمون های آماری توصیفی و استنباطی مانند آزمون تی مستقل، آزمون آنووا (ANOVA)، ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: 1/61 درصد نمونه های مورد پژوهش مرد، 92/2 درصد با مدرک کارشناسی و میانگین سنی 8/44± 33/36 سال بودند. میانگین و انحراف معیار مراقبت ایمن در بار اول مشاهده 7/59± 35/08، در بار دوم 7/30± 12/35 و در بار سوم 7/05± 35/61 بود. کیفیت مراقبت در هر سه دوره زمانی در حد نامطلوب بود. انجام مراقبت ایمن از راه هوایی بیماران با متغیرهای جنس، تاهل، سابقه کار، نوع استخدام، شیفت و سابقه ی گذراندن کارگاه در مورد ایمنی بیمار، مراقبت های ویژه و تهویه مکانیکی ارتباط معنی داری داشت. بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شد وضعیت اجرای دستورالعمل های ایمنی مراقبت از راه هوایی بیماران تحت تهویه مکانیکی توسط پرستاران در سطح نامطلوبی قرار دارد. نظارت بیشتر بر عملکرد پرستاران، آموزش کاربردی و با کیفیت در مورد چگونگی مراقبت از راه هوایی بیماران و اجرای دقیق دستورالعمل های ایمنی، اکیدا توصیه می شود.

مقدمه: رو به رویی مختصر با علامت هایی که مواد مخدر را تداعی می کنند منجر به بازتثبیت خاطره و از هم گسستن خاطره ی مواد با استفاده از دارو می تواند موجب به روزرسانی خاطره و کاهش برگشت اعتیاد شود. هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تداخل در بازتثبیت خاطرات با پروپرانولول بر ولع مواد و هیجان در مصرف کنندگان هرویین انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بر روی 50 نفر مرد (میانگین سن 22 تا 68 سال) در کمپ های درمان اعتیاد در شهر قم در سال 1399 انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مصاحبه ساختار یافته تشخیصی بر مبنای DSM. 5، پرسشنامه آمادگی برای تغییر، مقیاس تکانش گری بارت، آزمون کامپیوتری تصویری ولع مصرف، مقیاس بصری آنالوگ ولع القایی و مقیاس عاطفه مثبت و منفی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و با آزمون های تحلیل واریانس چند متغیری با اندازه گیری مکرر و همبستگی پیرسون در سطح معنی داری کمتر از (0/05

مقدمه: اعتیاد و مصرف مواد نه تنها یک بیماری جدی بلکه یک آسیب اجتماعی می باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی روابط ساختاری مهارت های اجرایی، تاب آوری ایگو و هویت اخلاقی در پیش بینی خودکارآمدی ترک افراد وابسته به مواد: نقش میانجی گری ذهن آگاهی انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه افراد وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز سرپایی ترک اعتیاد اردبیل در سال 1399 تشکیل داد. از این جامعه، نمونه ای به حجم 230 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به پرسش نامه های مهارت های اجرایی، تاب آوری ایگو، هویت اخلاقی، خودکارآمدی ترک و ذهن آگاهی پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزارهای SPSS نسخه 25 و Lisrel نسخه 8/8 استفاده شد. سطح معنی داری در آزمون ها 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد خودکارآمدی ترک با مهارت های اجرایی و مولفه های بازداری پاسخ، شروع تکلیف، برنامه ریزی، سازماندهی و پشتکار معطوف به هدف، تاب آوری ایگو، هویت اخلاقی و مولفه های آن و ذهن آگاهی ارتباط مثبت دارد. همچنین ذهن آگاهی با مهارت های اجرایی و مولفه های بازداری پاسخ، شروع تکلیف، برنامه ریزی، سازماندهی، انعطاف پذیری، تاب آوری ایگو و هویت اخلاقی و مولفه های آن ارتباط مثبت و معنادار دارد. شاخص های برازش مدل نیز، تاثیر مهارت های اجرایی، تاب آوری ایگو و هویت اخلاقی بر خودکارآمدی ترک را با میانجی گری ذهن آگاهی تایید کرد. بحث و نتیجه گیری: مدل مورد نظر از برازش خوبی برخوردار است و مدل نظری با داده های مشاهده شده در نمونه برازش دارد.

مقدمه: ورزش فریزبی باعث تقویت سیستم غیرهوازی و هوازی و دستگاه قلبی-عروقی شده و همچنین باعث بهبود وضعیت آمادگی جسمانی و روانی افراد شود. هدف: پژوهش حاضر با هدف تاثیر فعالیت ورزشی فریزبی بر خودکارآمدی، پیش بینی از بازگشت و کیفیت زندگی در گروه معتادان انجام شد. مواد و روش ها: این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود که 70 نفر از معتادین تحت درمان دهکده سلامی شیراز بر اساس جدول مورگان و به صورت هدفمند در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابتدا همه آزمودنی ها سه پرسشنامه خودکارآمدی شرر، پیش بینی از بازگشت رایت و کیفیت زندگی ویر و شربورن را تکمیل کردند، در ادامه تمامی آزمودنی ها در برنامه تمرینی هشت هفته ای (3 ست در روز) فعالیت ورزشی فریزبی، شرکت کردند. در پایان نیز دوباره سه پرسشنامه مذکور را تکمیل کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی وابسته و نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که فعالیت ورزشی فریزبی بر خودکارآمدی، احتمال مصرف در موقعیت خاص، شدت نیرومندی میل در موقعیت خاص و کیفیت زندگی در گروه معتادان مرد تاثیر داشت به طوری که تمرین فریزبی باعث کاهش معنادار احتمال مصرف در موقعیت خاص (0/047=P)، شدت نیرومندی میل در موقعیت خاص (0/046P=) و افزایش معنا دار کیفیت زندگی (0/044=P) و خودکارآمدی (0/048=P) شد. بحث و نتیجه گیری: فعالیت ورزشی فریزبی عامل موثر و مهمی بر عوامل روان شناختی در گروه معتادان مرد می باشد. لذا، پیشنهاد می شود جهت کمک به پیشرفت ترک مواد و جلوگیری از بازگشت فرد به سوءمصرف مواد در این گروه، از این نوع فعالیت ورزشی استفاده شود.

مقدمه: علم روان شناسی و روان پرستاری مدعی است که می تواند تاثیرات مفیدی بر زندگی افراد به خصوص افراد مبتلا به بیماری های مزمن داشته باشد و باعث ارتقای کارکردهای شخصی و اجتماعی و افزایش نیرومندی های انسانی گردد. جهت نیل به این مقصود، متخصصان امر به برنامه های روانی، آموزشی، درمانی بسیاری دست یافته اند که یکی از جدیدترین آن ها معنویت درمانی می باشد. هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر معنویت درمانی بر سبک زندگی بیماران تحت همودیالیز انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 96 بیمار تحت همودیالیز به صورت نمونه گیری در دسترس از بیمارستان امام رضا شهر آمل در سال 1399 انتخاب و به گروه آزمون و کنترل با روش تخصیص تصادفی تقسیم شدند. 12 جلسه ی آموزش معنویت درمانی به صورت انفرادی و با رعایت حریم خصوصی بیمار به مدت 6 هفته جهت بیماران گروه آزمون برگزار گردید. در ابتدای مطالعه و یک ماه پس از اجرای جلسات، پرسشنامه ی سبک زندگی والکر توسط بیماران هر دو گروه تکمیل شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ی 16 و آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند، سطح معنی داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: بین میانگین نمرات سبک زندگی بیماران همودیالیزی گروه آزمون قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (0/001>P)، در صورتی که این اختلاف در بیماران گروه کنترل معنادار نبود. میانگین سبک زندگی بیماران گروه آزمون و کنترل قبل از مداخله (0/6=P) معنادار نبود اما اختلاف میانگین نمرات سبک زندگی بیماران دو گروه بعد از مداخله معنادار بود (0/001=P). بحث و نتیجه گیری: آموزش مسایل معنوی یا معنویت درمانی موجب بهبود سبک زندگی بیماران تحت همودیالیز گردید. توجه به مسایل معنوی و مذهبی در کنار درمان پزشکی بیماران تحت همودیالیز جهت بهبود سبک زندگی توصیه می گردد.