سالمند: مجله سالمندی ایران
سال:1400 | دوره:16 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

اهداف: مطالعه حاضر با هدف مروری بر اثرات پاندمی کووید 19 بر سالمندان انجام شد. در این مطالعه مروری به مباحثی همچون علل شدت کووید 19 در سالمندان، مشکلات روان شناختی سالمندان، ارتباط بیماری های زمینه ای با شدت کووید 19 و مقایسه کووید 19 با سایر پاندمی ها پرداخته شد. مواد و روش ها: این مطالعه مروری نظام مند در سال 2020 با جست وجو در پایگاه های بین المللی جست وجوی اینترنتی انجام شد. برای جست وجوی ترکیبی از Boolean Operator (AND, OR) بدون محدودیت زمانی استفاده شد. استراتژی جست وجو به مقالات فارسی و انگلیسی با استفاده از کلیدواژه های سالمندان، کووید 19، مشکلات روان شناختی، انزوای اجتماعی، سوء رفتار، تبعیض سنی و کلیدواژه های انگلیسی covid-19, older adult, ageism, social isolation, Elder abuse, Psychological problems محدود شد. درنهایت براساس معیارهای ورود و خروج 58 مقاله وارد مطالعه شدند. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعات استخراج شد و اثرات پاندمی کووید 19 بر سالمندان در هشت قسمت شامل «چرا بیماری کووید 19 بیشتر در سالمندان دیده می شود و عوارض بیشتری دارد؟ »، «مرگ ومیر و عوارض کووید 19 در سالمندان چگونه است؟ »، «کووید 19 و بیماری های زمینه ای»، «مشکلات روان شناختی ناشی از کووید 19 در سالمندان»، «سوء رفتار در سالمندان و کووید 19»، «کووید 19 و تبعیض سنی در سالمندان»، «مقایسه کووید 19 با سارس، مرس و آنفولانزا در سالمندان» و «مراقبت از سالمندان در دوران کووید 19» مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری: همه گیری کووید 19 باعث چالش های جدی برای سالمندان در سراسر جهان شده است. برای مدیریت این چالش ها همه باید دست به کار شوند، از مسیولین دولتی گرفته تا مردم و خانواده ها. دولت ها باید قوانینی در نظر بگیرند که احتمال سوء رفتار و تبعیض سنی به حداقل برسد و امکانات به مساوات در اختیار همه افراد جامعه بدون در نظر گرفتن سن و جنسیت قرار گیرند. خانواده ها نیز باید نسبت به افزایش انزوای اجتماعی در سالمندان هوشیار باشند و ارتباط خود را با آن ها حفظ کنند.

اهداف: پژوهش حاضر با هدف کشف تجارب زیسته سالمندان از قرنطینه در دوران پاندمی بیماری کووید 19 انجام شد. مواد و روش ها: طرح این پژوهش، کیفی و به روش تحلیل محتوا بود. نمونه گیری در یک نمونه ده نفری به روش مبتنی بر هدف انجام شد و تا اشباع داده ها ادامه یافت. برای گردآوری داده ها از مصاحبه حضوری نیمه ساختاریافته استفاده شد. متن های حاصل از مصاحبه ها به وسیله روش کیفی تحلیل محتوا تحلیل شدند. یافته ها: در نتیجه مصاحبه ها، دو مضمون اصلی پیامدهای منفی با مضمون های فرعی اضطراب بیماری، خلق پایین، اضطراب مرگ، تعارضات بین فردی، انزوای اجتماعی، محدودیت های درمانی و کاهش فعالیت های جسمانی و مضمون اصلی پیامدهای مثبت با مضمون های فرعی غنیمت شمردن فرصت های زندگی، رشد معنوی و بهبود سبک زندگی کشف شدند. هریک از مضمون های مذکور دارای چندین واحد معنایی حمایت کننده بودند. نتیجه گیری: مضامین کشف شده بر اساس تجربه زیسته سالمندان، اطلاعات مفیدی در خصوص اثرات دوران قرنطینه بر سلامت جسمانی و روانی و کیفیت زندگی سالمندان به دست آورد که می تواند در برنامه ریزی ها و اقدامات درمانی مورد توجه قرار گیرد.

اهداف: اپیدمی ها تغییرات رفتاری و اجتماعی زیادی را در تمامی عرصه ها به وجود می آورند، ورزش نیز از این قاعده مستثنا نیست. هدف از این تحقیق واکاوی تجربه زیسته سالمندان ورزشکار تهرانی از همه گیری کووید 19 بود. مواد و روش ها: این تحقیق از طریق روش کیفی و با استفاده از استراتژی پدیدارشناسی انجام شد. شانزده سالمند ورزشکار تهرانی با استفاده از نمونه گیری هدفمند به عنوان مشارکت کننده انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق و بدون ساختار جمع آوری شده و با استفاده از رویکرد هفت مرحله ای دیکلمن (1989) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بر اساس تجزیه و تحلیل انجام شده چهار دسته معانی برای تجربه زیسته سالمندان ورزشکار تهرانی از همه گیری کووید 19شناسایی شد که عبارت بودند از: تجربه انزوای روانی اجتماعی و مرگ اندیشی فزاینده؛ به حاشیه رانده شدن ورزش سالمندی؛ تغییر ناخواسته سبک زندگی و درهم ریختگی خلق و خو؛ کنشگری فعال و خلاقانه ورزشی. نتیجه گیری: سالمندان ورزشکار در شرایط همه گیری کووید 19 مضامین متعددی را تجربه کرده اند که در صورت تحلیل صحیح، مدنظر قرار دادن و به کارگیری آن ها می توان مدیریت بهتری را در ورزش سالمندی در شرایط اپیدمی ها شاهد بود.

اهداف: پاندمی بیماری کووید 19 را می توان به عنوان یک بحران بهداشت عمومی استرس زا و غیر قابل کنترل در نظر گرفت. هدف این مطالعه، ارزیابی بهزیستی روانی سالمندان در دوران همه گیری بیماری کووید 19 در شهر مشهد بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، چهارصد نفر از افراد بالای 60 سال مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه نمونه گیری به صورت چند مرحله ای انجام شد. بهزیستی روانی سالمندان با استفاده از نسخه فارسی شاخص بهزیستی روانی سازمان بهداشت جهانی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون های آماری کای دو و رگرسیون لجستیک در سطح معنی داری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سن سالمندان شرکت کننده در مطالعه 5/80± 66/77 سال بود. از کل شرکت کنندگان در مطالعه 224 (56 درصد) نفر زن و 176 (44 درصد) نفر مرد بودند. میانگین نمره بهزیستی روانی در سالمندان 24/7± 44/8 گزارش شد. بر اساس نتایج این مطالعه، نمره بهزیستی روانی در 285 نفر (71/2 درصد) از سالمندان کمتر از 50 بود که نشانگر بهزیستی روانی ناکافی است. به منظور بررسی ارتباط بین بهزیستی روانی و متغیرهای زمینه ای از مدل رگرسیون لجستیک چندگانه استفاده شد. بر اساس نتایج مطالعه، تنهایی (14/31-4/79=CI 95 درصد؛ 8/28=OR)، ابتلا به بیماری مزمن (42/08-13/42=CI 95 درصد؛ 23/77=OR)، ماندن در منزل (17/30-2/98=95CIدرصد؛ 03/8=OR) و عدم فعالیت فیزیکی (18/18-2/98=25CI درصد؛ 7/377=OR) بهزیستی روانی کمتر را پیشگویی کردند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، بهزیستی روانی سالمندان در شرایط بحران کووید 19 مطلوب نبوده است. بنابراین اتخاذ استراتژی های تطابقی به منظور حفظ و بهبود بهزیستی روانی سالمندان در شرایط بحران ها و تهدید هایی نظیر جهان گیری بیماری کووید 19 ضروری به نظر می رسد.

اهداف: پایین بودن سواد رسانه ای و مواجهه با محتوای تولیدشده توسط رسانه ها در جریان همه گیری کووید 19 می تواند سلامت افراد جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین این مطالعه به منظور بررسی آثار روان شناختی دنبال کردن رسانه ها بر سلامت روان سالمندان مقیم جامعه صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بوده که به صورت مقطعی در سال 1399 و در شهر کرمان انجام گرفت. 200 سالمند به روش نمونه گیری در دسترس از سالمندان تحت پوشش مراکز روزانه توانبخشی وکانون بازنشستگان انتخاب شدند. سوالات پرسش نامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی (شامل سن، جنسیت، تحصیلات، شغل، وضعیت تاهل و درآمد) و سوالاتی در خصوص وضعیت استفاده از رسانه ها بود. جهت سنجش سلامت روان نیز از نسخه دوازده سوالی پرسش نامه GHQ که روایی و پایایی آن در مطالعات مختلف مورد تایید قرار گرفته است (آلفای کرونباخ 0/8)، استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 5/08± 66/60 سال بود. بیش از سه چهارم افراد مورد مطالعه اخبار کووید 19 را از طریق رسانه ها دنبال می کردند و رادیو و تلویزیون داخلی مهم ترین منبع دریافت این اخبار معرفی شدند. از نظر سلامت روان، 77/4 درصد از وضعیت مطلوبی برخوردار نبودند. یافته های حاصل از رگرسیون لجستیک حاکی از این بود که تحصیلات بالاتر (0/003>P)، شاغل بودن (0/001=P) و عدم دنبال کردن اخبار کووید 19 از طریق رسانه ها (0/001>P) به عنوان عامل حفاظتی سلامت روان و افزایش میزان استفاده از رسانه، عامل خطری برای سلامت روان سالمندان در دوران کووید 19 بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر سلامت روان سالمندان در دوران پاندمی کووید 19 تحت تاثیر نوع و میزان استفاده از رسانه های مختلف قرار دارد. به سالمندان توصیه می شود از پیگیری مستمر اخبار مرتبط با کووید به ویژه اخبار از منابع غیرموثق اجتناب کنند. مدیران رسانه ای هم بایستی نظارت بیشتری بر محتوای تولیدشده در ارتباط با بیماری کووید 19 داشته باشند.

اهداف: ارتباط برخی از بیماری های زمینه ای مانند دیابت و فشار خون با شدت بیماری کرونا مکررا بررسی و اثبات شده است. ولی پژوهش در مورد این ارتباط در دوران سالمندی به طور اختصاصی کمتر انجام شده است. با افزایش سن امکان دارد اثر بیماری های زمینه ای در بروز پیامد ثاثیرگذار باشد. از طرفی سالمندی، خود به اندازه قابل توجهی دستگاه های بدن را دستخوش تغییر می کند. از این رو هدف از این مطالعه، توصیف خصوصیات جمعیت شناختی و بالینی و بررسی همراهی بیماری های زمینه ای و ارتباط آن با افزایش درصد بستری در آی سی یو و مرگ ناشی از کووید 19 در سالمندان بود. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت گذشته نگر در سالمندان مبتلا به کووید 19 بستری شده در بیمارستان بهارلو انجام شد. اطلاعات بیماران بستری شده شامل اطلاعات جمعیت شناختی، انواع بیماری های زمینه ای و همراه، نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه یا عدم نیاز به آن و ترخیص با حال عمومی رضایت بخش یا فوت در بیمارستان از اسفند 1398 تا تیر 1399 از بانک اطلاعاتی کووید بیمارستان به صورت بدون نام استخراج شد. از رگرسیون لجستیک نیز به منظور برآورد نسبت شانس به عنوان اندازه ارتباط متغیرها با پیامدهای مرگ و بستری در آی سی یو به صورت جداگانه استفاده شد. یافته ها: مجموعا 522 سالمند که در بیمارستان بهارلو بستری شده بودند، وارد مطالعه شدند. حدود 77 درصد (422 نفر) سالمندان نجات یافته بودند و 23 درصد آن ها فوت کرده بودند. میانگین سن شرکت کنندگان 44/8± 55/72 سال بود و حدود 54 درصد (281 نفر) آن ها مرد بودند. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد شانس مرگ در شرکت کنندگانی که دو یا چند بیماری زمینه ای داشتند، 69/1 برابر (69/1=OR، 91/2-97/0=CI%95، 04/0=P) و شانس بستری در آی سی یو 26/2 برابر (26/2=OR، 81/3-34/1=CI 95 درصد، 002/0=P) سالمندانی بود که بیماری زمینه ای نداشتند که این مقدار از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: انتظار می رود نتایج ما تاثیری در مداخلات پیشگیرانه داشته باشد و به جای اتخاذ سیاست هایی که از سن تقویمی به عنوان یک شاخص کلی برای برآورد خطر استفاده می کنند، رویکرد هدفمندتری برای اولویت بندی افراد مسن با عوامل خطر اتخاذ شود.

اهداف: اگرچه بروز بیماری کووید 19 در تمام رده های سنی مشاهده می شود، اما با افزایش سن، خطر مرگ ومیر افزایش می یابد. عوامل مختلفی در بروز این بیماری نقش دارند. این تحقیق با هدف تعیین ارتباط برخی ریسک فاکتورها در ابتلای سالمندان به بیماری کووید 19 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی روی افراد بالای 50 سال شامل میانسال و سالمند مشکوک به کووید 19 مراجعه کننده به مراکز ثبت در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود از تاریخ 1398/12/1 تا 1399/3/31 انجام شد. در این تحقیق مبنای تشخیص کووید 19 در مراجعین، مثبت بودن نتیجه آزمایش RT-PCRبر اساس سواپ بینی یا نازوفارنژیال یا تست سی تی اسکن بود. داده های مورد استفاده شامل اطلاعات جمعیت شناختی، سابقه مصرف سیگار و داشتن بیماری زمینه ای بود. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون کای دو، مقایسه میانگین دو جامعه مستقل و رگرسیون لجستیک انجام شد. یافته ها: در چهار ماه ابتدای همه گیری، 3945 مورد مشکوک به مراکز بهداشتی شاهرود مراجعه کردند. بعد از حذف موارد گمشده، از 3119 مراجعه کننده در این تحقیق، 1348 نفر در سنین بالاتر از پنجاه سال بودند. از این تعداد 602 نفر مبتلا به کووید 19 تشخیص داده شدند. میانگین سن سالمندان شرکت کننده در تحقیق 11/33± 66/62سال بود. داشتن بیماری دیابت (0/014=P) و نیز داشتن هریک از بیماری های زمینه ای همچون آسم، بیماری حاد تنفسی، کبدی، کلیوی و سرطان به طور مرزی معنی دار شانس بیماری را به ترتیب 38 و 32 درصد افزایش دادند. علاوه بر این، افزایش یک واحد در شاخص توده بدنی 4 درصد شانس ابتلا را افزایش داد (0/002=P). نتیجه گیری: بر اساس نتایج رگرسیون لجستیک چندمتغیره در این پژوهش، شاخص توده بدنی بالا و دیابت نقش خطرزای واضحی در ابتلا به بیماری کووید 19 در سالمندان دارند. این نتیجه به اهمیت ارزیابی این دو متغیر در بیماران در دوره میانسالی و سالمندی تاکید دارد.

اهداف: بحران کووید 19 و پیامدهای مرتبط با سلامتی یکی از مهم ترین وقایع اجتماعی بشر در قرن 21 است. ناشناخته بودن این بیماری و ترس از ابتلا، باعث ایجاد واکنش های احساسی از جمله مصرف خودسرانه دارو در سالمندان شده است. بنابراین این مطالعه به بررسی عوامل مرتبط با مصرف خودسرانه داروها در پیشگیری از کووید 19 در سالمندان شهر سبزوار پرداخت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی روی 342 سالمند در شهر سبزوار در سال 1399 انجام شد. واحدهای پژوهش به صورت خوشه ای از شانزده پایگاه بهداشتی انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسش نامه خوددرمانی آنلاین صورت گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 5/67± 66/2 سال بود. فراوانی مصرف خودسرانه دارو به منظور پیشگیری از ابتلا به کووید 19، در سالمندان 193 نفر (55/5 درصد) بود که مسکن ها، ویتامین ها، ضد سرماخوردگی و آنتی بیوتیک ها شایع ترین داروهای مورد استفاده بودند. مهم ترین عوامل مرتبط با خوددرمانی، پیشگیری از ابتلا به بیماری، قرنطینه خانگی، عدم استطاعت مالی، تجربه قبلی در استفاده از دارو و توصیه دیگران تعیین شدند. ارتباط آماری معنی داری بین خوددرمانی با میزان تحصیلات و پوشش بیمه ای وجود داشت، اما بین جنسیت، شغل و وضعیت تاهل با خوددرمانی رابطه معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: خوددرمانی در همه گیری کووید 19 به عنوان یک بحران تهدیدکننده سلامتی سالمندان قابل توجه است. کنترل و نظارت بر چگونگی مصرف دارو از ملزومات حفاظت و ارتقای سلامت در سالمندان جامعه محسوب می شود.

سابقه و هدف: افراد مسن بیشتر در معرض ابتلا به COVID-19 قرار دارند و در صورت بیماری، خطر مرگ آنها بیشتر است. به منظور پیشگیری از مرگ و میر در بیماری های عفونی مشابه، شناخت یافته های بالینی و عوامل خطر در ابتلا و مرگ افراد سالمند مورد نیاز است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، اطلاعات دموگرافیک، علایم و تظاهرات بالینی تمامی بیماران سالمند بالای 60 سال بستری شده با تشخیص COVID19 در مراکز درمانی زیر مجموعه دانشگاه علوم پزشکی مازندران که در بازه زمانی 1 ساله، 1 اسفند ماه سال 1398 الی اسفند سال 1399 پذیرفته شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. سپس اطلاعات در نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از تعداد کل 54523 بیمار بستری شده در بازه زمانی 1 ساله، 12875 سالمند زن (51/05%) و مابقی (12343) نفر مرد بودند. تعداد 3512 سالمند فوت شدند، از این تعداد (51/65٪ ) 1814 سالمند مرد و مابقی زن بوده اند. تعداد 16203 سالمند مبتلا در گروه سنی 60 الی 75 سال (سالمند جوان)، 8270 نفر در گروه سنی 76 الی 90 سال (سالمند پیر) و مابقی به تعداد 745 نفر در گروه سنی 90 سال به بالا (سالمند کهنسال) قرار داشتند. نتیجه گیری: انجام اقدامات پیشگیرانه برای حمایت از سالمندان برای مقابله با همه گیری COVID-19، با تمرکز بر نیازهای ویژه سلامتی سالمندان، مانند: تغذیه مناسب، بهزیستی و ارتقای سلامت روان این گروه آسیب پذیر ضروری است.

اهداف: گسترش بیماری کووید-19 به دلیل سرعت انتقال آن باعث ایجاد یک وضیعت اورژانس در بهداشت جهانی طی کمتر از چند ماه در سراسر کشورهای جهان شد. این بیماری نه تنها سبب نگرانی های سلامت همگانی می گردد بلکه سبب بروز تعدادی از بیماری های روانشناختی از جمله افسردگی می شود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف شیوع افسردگی در دوران قرنطینه کووید-19 در سالمندان شهرستان گناباد طراحی شده است. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی-مقطعی حاضر بر روی 432 سالمند که معیار ورود به مطالعه را داشتند انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای دو بخشی شامل بخش اول پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم پرسشنامه افسردگی GDS بود. نمونه ها به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. جمع آوری داده ها به صورت تلفنی (به علت سرایط بیماری) از مراکز سلامت جامعه و پایگاه های بهداشتی انجام شد. داده ها با کمک نرم افزار (SPSS) با استفاده از آمار توصیفی واستنباطی و با سطح معنی داری کمتر از0/05 مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند. یافته ها: در پژوهش حاضر شیوع افسردگی 55/8% بود. یافته ها حاکی از آن بود بین تاهل (0/001 > p)، همراه زندگی (0/001 >p)، وضعیت اقتصادی (0/001 >p)، سابقه خانوادگی به افسردگی (0/001 >p)، سابقه بیماری مزمن (0/003 >p)، سطح تحصیلات (0/001 >p) و کیفیت خواب (0/001 >p) با شیوع افسردگی ارتباط آماری معنی داری وجود داشت. نتایج: بر اساس یافته های پژوهش افسردگی در سالمندان در دوران قرنطینه بیماری کووید-19 شیوع بالا دارد. با توجه به شیوع بالای افسردگی سالمندان در دوران همگیری بیماری هایی مانند شرایط کووید 19، مداخلات مرتبط و توجهات به این گروه از سالمندان در برنامه ریزی های مراقبین سلامت لحاظ گردد.