زمینه و هدف: سندرم درد مزمن لگنی در مردان، سندرمی شایع و مشکل ساز همراه با تاثیرات قابل توجه بر کیفیت زندگی بیماران است. تاکنون پروتکل درمانی استانداردی معرفی نشده است که بتوان برای تمام بیماران استفاده کرد. این مطالعه به منظور دستیابی به دید جامعی در جهت تشخیص و درمان مردان با مشکل درد مزمن لگنی، طراحی شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مروری و جست و جوی نظام مند است. در سال 2019، حدود 41 مقاله معتبر که در فاصله سال های 1975تا 2019 منتشر شده بودند و درباره راهکارهای تشخیصی و درمانی سندرم درد مزمن لگنی بحث کرده بودند، گردآوری، مطالعه و جمع بندی شدند. یافته ها: تشخیص این بیماری بر اساس تاریخچه کامل بیمار همراه با بررسی علائم و رد سایر بیماری هایی انجام شده است که می توانند سبب ایجاد علائم مشابه در بیمار شوند است. بهتر است درمان را با کم تهاجم ترین روش شروع کرد، اما در بیشتر موارد درمان هم زمان با دو روش یا بیشتر نتایج بهتری دارد. به علاوه درمان براساس همکاری و تعامل مناسب میان پزشک و بیمار این بیماری را تحمل پذیر تر می کند. مشاوره با سایر متخصصان در روند درمان، در بهبود علائم بیمار بسیار مؤثر است. نتیجه گیری: برای دستیابی به نتایج بهتر درمانی لازم است پزشک و بیمار بر سر رابطه ای مؤثر در شروع درمان به توافق برسند. متخصص بیماری های دستگاه ادراری از طریق ارتباط نزدیک با پزشک مراقبت اولیه (پزشک خانواده) که تکیه گاه اصلی در مراقبت محسوب می شود، قادر است برنامه ریزی مناسبی برای درمان این بیماری مزمن داشته باشد.