سلامت جامعه
سال:1400 | دوره:15 | شماره:1 |تعداد مقالات:6

مقدمه پیری با تغییرات فیزیولوژیکی تدریجی در سیستم های بدن مانند کاهش قدرت عضلات و دامنه حرکتی، افزایش زمان واکنش و تغییرات در سیستم های تعادل و حسی همراه است. فعالیت بدنی از جمله روش هایی است که برای پیشگیری، به تاخیر انداختن و یا درمان مشکلات ناشی از فرآیند پیری به کار می رود. هدف از انجام تحقیق حاضر، تعیین تاثیر تمرینات وستیبولار بر عملکرد تعادلی سالمندان غیرفعال بود. مواد و روش ها این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و همراه با گروه کنترل بود که در آن 40 داوطلب مرد غیرفعال با سن بالاتر از 60 سال شهر کرج در سال 1398، به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت دوازده جلسه (هفته ای سه جلسه 45 دقیقه ای) در تمرینات وستیبولار شرکت کردند. برای اندازه گیری عملکرد تعادلی از آزمون تعادل پویا استفاده شد. تحلیل داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه انجام شد. یافته ها نتایج تفاوت معنی داری در میانگین عملکرد تعادلی دو گروه نشان داد (002/0>p). نمره عملکرد تعادلی در گروه تجربی و کنترل به ترتیب 23/0± 45/19 و 15/0± 55/20 بود که حاکی از بهبود عملکرد تعادلی در گروه تجربی بود. نتیجه گیری با توجه به اثر تمرینات وستیبولار بر بهبود عملکرد تعادلی سالمندان پیشنهاد می شود برنامه ریزی این نوع از تمرینات برای جامعه سالمندان ضروری شود. با اجرای تمرینات وستیبولار مناسب می توان از ضعف تعادلی و ریسک سقوط در این افراد جلوگیری کرد.

مقدمه شناسایی عوامل خطر سرطان پستان در بررسی وضعیت نظام مراقبت های سرطان نقش مهمی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه فاکتورهای باروری با سرطان پستاندر زنان 35 تا 70 ساله شرکت کننده در مطالعه کوهورت شاهدیه یزد انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه توصیفی است و به صورت مقطعی در سال های 96-1394 انجام شد. تعداد 4820 زن 35 تا 70 ساله شامل 25 نفر (6/0 درصد) با سابقه ابتلا به سرطان پستان و 4795 نفر (4/99 درصد) بدون سابقه ابتلا به سرطان پستان مورد مطالعه قرار گرفتند. در این مطالعه از داده های جمع آوری شده در فاز اول مطالعه کوهورت شاهدیه در استان یزد استفاده شد. داده های مورد استفاده در این مطالعه شامل اطلاعات دموگرافیک و تاریخچه باروری زنان بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای، t مستقل و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد شیردهی کمتر از 11 ماه 78/2 برابر، هورمون درمانی بعد از یایسگی 07/2 برابر، سن شروع منوپوز بعد از 46 سال 71/1 برابر، داشتن سابقه سقط 63/1 برابر، مصرف قرص های ضدبارداری 59/1 برابر، سن شروع قاعدگی کمتر از 13 سال 49/1 برابر و داشتن اضافه وزن و چاقی 45/1 برابر شانس ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد. نتیجه گیری طبق نتایج به دست آمده شیردهی کمتر از 11 ماه، هورمون درمانی بعد از یایسگی و سن شروع منوپوز بعد از 46 سال و مصرف قرص های ضد بارداری از مهم ترین عوامل خطر سرطان پستان بودند.

مقدمه کاهش ارتباط بین زوجین و بروز دلزدگی، با اثرات و عواقب بالقوه آسیب رسان و مخاطره آمیز برای زوجین و فرزندان همراه است. دو رویکرد زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانی شناختی-رفتاری از جمله رویکردهای ارزشمندی هستند که توسط پژوهش های فراوانی حمایت شده اند. بنابراین، این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی شناختی-رفتاری و زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش دلزدگی زناشویی زوجین انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه با پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره و روان درمانی مهرسای شهر آشخانه طی سال 1398 بود که از بین آن ها با روش در دسترس، تعداد 60 نفر انتخاب و در سه گروه مساوی گمارش شدند. مداخلات درمانی برای هر یک از دو رویکرد زوج درمانی طی 12 جلسه (1 جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه) اعمال شد. اما گروه گواه مداخله درمانی دریافت نکردند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه دلزدگی زناشویی پاینز استفاده شد. داده ها با روش های آمار توصیفی و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تحلیل شد. یافته ها برحسب نتایج، دو رویکرد زوج درمانی تغییرات معنی داری در کاهش دلزدگی زناشویی و ابعاد آن در مراحل پس آزمون و پیگیری دو ماهه ایجاد کردند (05/0>p)، و بین اثربخشی این دو روش درمانی تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0

مقدمه علایم وازوموتور یایسگی از مسایل عمده کاهش کیفیت زندگی زنان است. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر مراقبه شکرگزاری بر استرس ادراک شده ناشی از علایم وازوموتو در زنان یایسه بود. مواد و روش ها مطالعه حاضر، نیمه تجربی و طرح آن پیش آزمون-پس آزمون با دوره پیگیری (یک ماه بعد) بود. جامعه آماری، زنان 55-45 سال شهر تنکابن بودند که یایسگی طبیعی و علایم وازوموتور (گرگرفتگی و عرق شبانه) داشته و در سال 1397 در مراکز بهداشتی-درمانی دارای پرونده بودند. مشارکت کنندگان به روش در دسترس از زنان حایز شرایط و پس از اخذ رضایت آگاهانه، انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش در برنامه 8 هفته آموزش مراقبه شکرگزاری بر اساس دستورالعمل مراقبه گرینبرگ (2010) و برنامه شکرگزاری اسلامی" اصفهانیان و همکاران"(2016) وارد شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن (1983) بود. داده ها به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. یافته ها بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر میانگین استرس ادراک شده تفاوت معنی داری دیده شد (05/0p <) که این اختلاف تا مرحله پیگیری پایدار بود (گروه مراقبه شکرگزاری46/3± 47/21و گروه کنترل 46/7± 47/34). نتیجه گیری مراقبه شکرگزاری روشی متناسب با فرهنگ زنان ایرانی بوده و در کاهش استرس ادراک شده آنان در زمان یایسگی قابل استفاده است.

مقدمه بر اساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی، بیماری های قلبی عروقی عامل اصلی مرگ و میر می باشند و با اصلاح سبک زندگی می توان از شیوع بیماری قلبی کاست. هدف این مطالعه بررسی تاثیر آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر میزان اضطراب، افسردگی و تاب آوری مردان مبتلا به بیماری عروق کرونر بود. مواد و روش ها پژوهش از نوع کارآزمایی آموزشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی مردان مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب مراجعه کننده به درمانگاه قلب بیمارستان توحید شهر سنندج در سال 1398 تشکیل دادند. با روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 30 نفر انتخاب و در گروه های آزمون (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و مقیاس افسردگی-اضطراب-فشار روانی لاویبوند و لاویبوند را تکمیل کردند. در گروه آزمون، آموزش مدیریت استرس در 10 جلسه (هفته ای 1 جلسه به مدت 1 ساعت) اجرا گردید. گروه کنترل برنامه آموزشی را دریافت نکرد. پس از پایان آموزش از گروه ها پس آزمون گرفته شد. داده ها با آزمون های t (مستقل و زوجی) و تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر کاهش افسردگی و اضطراب گروه آزمون در مرحله پس آزمون اثربخش بود (05/0>p). بین میانگین نمره تاب آوری آزمودنی های دو گروه نیز در مرحله پس آزمون تفاوت معنی دار بود (05/0>p). نتیجه گیری یافته ها نشان می دهد که آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری می تواند به عنوان یک شیوه انتخابی و مکمل درمان پزشکی در بیماران قلبی باشد. بنابراین، در نظر گرفتن این نوع درمان به عنوان بخشی از برنامه درمانی بیماران قلبی می تواند سودمند باشد.

مقدمه افتادن یا سقوط در جمعیت سالمندان عواقب خطرناک، شیوع بالا، تاثیرات بلندمدت و هزینه های قابل توجه دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر تمرینات مقاومتی و آب درمانی بر تعادل و زمان واکنش سالمندان مبتلا به اختلال شناخت خفیف بود. مواد روش ها پژوهش حاضر، نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. از بین زنان مبتلا به اختلال شناخت خفیف مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر کرمانشاه در بهار 1398، 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند (هر گروه 10 نفر). گروه های تجربی، 8 هفته (3 جلسه 40 دقیقه ای در هفته) تمرین انجام دادند. تعادل ایستا با چشمان باز و بسته از طریق آزمون شارپند رومبرگ و تعادل پویا توسط آزمون زمان برخاستن و رفتن قبل و بعد از دوره تمرین اندازه گیری شد. زمان واکنش ساده و انتخابی نیز اندازه گیری گردید. داده ها توسط آزمون های تحلیل کوواریانس و تی زوجی تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها اختلاف نمرات پیش آزمون و پس آزمون برای متغیرهای تعادل ایستا با چشمان باز، تعادل پویا و زمان واکنش ساده معنی دار نبود. تفاوت این نمرات برای آزمون های شارپند رومبرگ با چشم بسته + تعادل ایستا و ارزیابی زمان واکنش انتخابی معنی دار بود (05/0>p). در گروه های مداخله، نمرات پس آزمون و پیش آزمون (به جز تعادل پویا) اختلاف معنی داری داشت (05/0>p). تفاوت معنی داری از نظر اثربخشی روش های درمانی وجود نداشت. تیجه گیری با توجه به اثربخشی تمرینات مقاومتی و آب درمانی، این روش ها می توانند به عنوان درمان های کارآمد توسط فیزویوتراپ ها، جهت بهبود تعادل و زمان واکنش انتخابی سالمندان مبتلا به اختلال شناخت خفیف استفاده شوند.