بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران
سال:1382 | دوره:8 | شماره:22 |تعداد مقالات:13

سابقه و هدف: در ایران حدود 2 میلیون نفر بیمار آلوده به هپاتیت B وجود داشته که از این تعداد حدود 200 هزار نفر مبتلا به هپاتیت مزمن B میباشند. در حال حاضر داروی لامیوودین که یک آنالوگ نوکلئوزیدی است و از سنتز DNA ویروسی جلوگیری می نماید، به عنوان درمان مناسبی در هپاتیت مزمن ب فعال شده، مورد استفاده قرار میگیرد. از آنجایی که برخی بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی، به ویروس هپاتیت ب آلوده میباشند، سؤال عمده این مطالعه بر این پایه استوار است که آیا در بیماران ناقل هپاتیت ب که به دنبال شیمی درمانی دچار نقص ایمنی میشوند، درمان پروفیلاکتیک توسط داروی لامیوودین، امری اثربخش و به صرفه (cost-effective) خواهد بود یا خیر؟ روش کار: این تحقیق، یک مطالعه تحلیل تصمیم براساس مرور سیستماتیک است. کلیه مطالعات شامل مطالعات توصیفی، کارآزمایی بالینی، گزارش موارد (case series) که افراد ناقل هپاتیت ب تحت شیمی درمانی را تحت پی گیری (follow up) یا درمان با داروی لامیوودین قرار داده اند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق پس از ترسیم درخت تصمیم گیری، احتمالات مربوط به هر شاخه تصمیم گیری براساس جمع بندی مطالعات انتخاب شده محاسبه شد و هزینه های مربوط به درمان بیماران نیز محاسبه و نهایتاً تصمیم صحیح براساس این شواهد اتخاذ گردید. نتایج: مجموعاً 6 مطالعه که احتمال فعال شدن حاد بیماری را به دنبال عدم مصرف لامیوودین مورد بررسی قرار داده بود و سه مطالعه که به بیماران ناقل هپاتیت ب تحت شیمی درمانی به طور پروفیلاکتیک، لامیوودین تجویز کرده و نتایج آن را ارزیابی نموده بودند، انتخاب و بررسی شدند. در بیمارانی که تحت پروفیلاکسی قرار گرفته بودند، هیچ مورد فعال شدن حاد بیماری یافت نشد در حالی که بیمارانی که پروفیلاکسی نداشتند به طور متوسط 32 درصد دچار فعال شدن حاد هپاتیت شدند و از این بیماران 40 درصد بر اثر این فعال شدن فوت نمودند.بحث: در صورتی که هزینه درمان یکسال بیماران هپاتیت ب را توسط لامیوودین 730 دلار و هزینه غربالگری هپاتیت ب را نیز 10 دلار و شیوع هپاتیت ب را 2 درصد در نظر بگیریم، پس از محاسبه متوجه خواهیم شد، در صورت غربالگری کلیه بیماران تحت شیمی درمانی هزینه جلوگیری از فعال شدن حاد یک بیمار معادل 7/3843 دلار (64/000،246) و هزینه جلوگیری از یک مورد مرگ در این بیماران معادل 5/9461 دلار خواهد بود. با توجه به عدم وجود عوارض جدی در درمان لامیوودین و همچنین میزان نسبتاً بالای فعال شدن حاد هپاتیت و وقوع مرگ در بیماران بدون پروفیلاکسی لامیوودین و همچنین برآورد هزینه ای کمتر از ده هزار دلار برای غربالگری و جلوگیری از وقوع یک مورد مرگ، به نظر می آید غربالگری هپاتیت ب در کلیه بیماران مبتلا به بدخیمی که کاندید شیمی درمانی میباشند و تجویز پروفیلاکتیک داروی لامیوودین در افراد HbsAg مثبت، نتایج قابل قبول و به صرفه ای را به دنبال خواهد داشت.

سرطان دهانه رحم شایعترین شکل سرطان در کشورهای در حال توسعه است و از نظر فراوانی دومین سرطان شایع در بین زنان جهان بشمار میرود. در شمال ایران که کمربند سرطان ایران محسوب میگردد، همانند سایر بدخیمیها سرطان دهانه رحم نیز بسیار شایع است. حضور تیپهای خاصی از پاپیلوماویروسهای انسانی (HPV) به ویژه تیپهای 16 و 18 در این نوع سرطان نشان داده شده است. در این مطالعه شیوع تیپهای مختلف پاپیلوماویروسهای انسانی در 254 نمونه بافت دهانه رحم از شمال ایران که از نظر پاتولوژیکی در سه گروه نرمال، Dys/Metaplasia و سرطانی قرار داشتند مورد بررسی قرار گرفت. روشهای PCR In Situ Hybridization و (ISH) به ترتیب برای تشخیص حضور HPV DNA و تعیین ژنوتیپ ویروس مورد استفاده قرار گرفتند. در (4/74%) 87 مورد از نمونه های سرطانی (6/66%)16 مورد از نمونه های Dys/Metaplasia و (8/8%) 10 مورد از نمونه های نرمال HPV DNA تشخیص داده شد. این نتایج رابطه معنی داری را بین سرطان دهانه رحم و حضور HPV DNA نشان میدهند( P=0.0000000) .و 1/51% پاپیلوماویروسهای حاضر در نمونه های سرطانی تیپهای 18/1، 16/24% تیپهای 33/31 و 4/18% تیپهای 11/6 بودند. در نمونه های HPV مثبت گروه Dys/Metaplasia 56.25% تیپهای 18/16، 25/31% تیپهای 11/6 و 25/6% تیپهای 33/31 تشخیص داده شد. در حالی که در نمونه های نرمال تیپهای 18/16 و 31 دیده نشدند و تیپ 33 تنها در (20%) دو مورد و تیپهای 11/6 در (80%) نمونه های نرمال HPV مثبت مورد شناسایی قرار گرفتند. این نتایج به روشنی نشان میدهند که در شمال ایران سرطان دهانه رحم در وحله اول با تیپهای 18/6 و با درصد کمتری با تیپهای 33/31 پاپیلوماویروسهای در ارتباط است و تیپهای 11/6 تیپهای ملایم یا تیپهایی که سرطانزایی کمتری دارند در نظر گرفته میشوند.

باکتری استرپتوکوکوس آگالاکتیه (استرپتوکوک گروه B) یکی از علل مهم مننژیت و سپتی سمی در نوزادان میباشد. عفونت میتواند از مادران آلوده در حین زایمان به نوزاد منتقل گردد. در این مطالعه که از نوع توصیفی ـ تحلیلی میباشد به منظور تعیین شیوع ناقلین واژینال باکتری و بررسی برخی علل احتمالی زمینه ساز این آلودگی در مادران در یک دوره 8 ماه (مرداد تا پایان اسفند سال 79) از مخاط واژن 624 نفر از مادرانی که برای زایمان ترم یا زایمان پیش از موعد و یا به دلیل پارگی زودرس کیسه آب (PROM) به بخش زایمان بیمارستان هاجر شهرکرد مراجعه نمودند نمونه گیری توسط سواب استریل به عمل آمد و نمونه ها از نظر وجود باکتری استرپتوکوک گروه B مورد بررسیهای باکتریولوژیک قرار گرفتند. همچنین از کلیه مادران پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات مربوط به سن مادر نوع زایمان تعداد زایمانهای قبلی مادر وجود کمپلی کاسیونهای حین زایمان محل سکونت مادر (از نظر زندگی در مناطق شهری و روستایی استان) و سابقه استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری (قرصهای خوراکی و IUD) تکمیل گردید. به علاوه به مدت 3 ماده بعد از ترخیص مادر نیز هر گونه ارجاع نوزادان به اورژانس اطفال بیمارستان از نظر احتمال بروز بیماری در آنان کنترل گردید. براساس نتایج به دست آمده مجموعاً 110 نفر (18%) از مادران ناقل باکتری در واژن خود بودند، سابقه استفاده از قرصهای ضد بارداری در 23% و استفاده از IUD در 15% آنان موجود بود. زایمان در 46 مورد (42%) به صورت زایمان طبیعی و در 64 مورد (58%) با روش سزارین انجام گرفت. 45% از مادران کشت مثبت از مناطق شهری و 55% از مناطق روستایی استان مراجعه نموده بودند. هیچ یک از نوزادان تولد یافته از مادران کشت مثبت با علائم احتمالی مننژیت و سپتی سمی به مراکز درمانی رفرانس اطفال ارجاع نگردیدند. در این بررسی رابطه معنی دارای بین زایمان ترم، پیش از موعد نوع زایمان و استفاده از قرصهای ضدبارداری بین مادران دارای کشت مثبت و مادران کشت منفی موجود نبود. در مقابل بین استفاده از IUD و وجود PROM در این دو گروه رابطه ی معنی داری مشاهده گردید (P<0.05). بین مادران یاد شده از نظر زندگی در مناطق شهری و روستایی استان نیز تفاوت معنی داری وجود نداشت. بنابراین با توجه به نتایج موجود پیشنهاد میگردد نمونه گیری از واژن مادران در هفته های آخر حاملگی انجام شده و در صورت وجود کشت مثبت از نظر باکتری استرپتوکوک گروه B در مادرانی که به روش طبیعی وضع حمل مینمایند و نیز در صورت وجود برخی مشکلات زایمانی مانند پارگی زود رس کیسه آب تجویز آنتی بیوتیک مناسب در حین زایمان صورت گیرد.

پیشه های آنوفل استفنسی (Anopheles stephensi) از ناقلین اصلی بیماری مالاریا در جنوب ایران به شمار می آیند. بر اساس تحقیقاتی که تا به امروز در زمینه سطح این آنوفل در نقاط مختلف ایران صورت گرفته است، این گونه نسبت به بعضی از حشره کشهای گروه ارگانوفسفره و ارگانوکلره مقاوم میباشد، ولی تابحال هیچگونه گزارشی مبنی برعدم حساسیت آن نسبت به حشره کشهای کاربامات پیروترویید ارائه نگردیده است. از این رو به منظور تعیین سطح حساسیت پشه های آنوفل استفنسی نسبت به حشره کشهای مالاتیون 5% فنیتروتیون 1% و د.د.ت 4% آزمایشاتی بر روی پشه های صید شده از اماکن مسکونی قریه بکش دودانگه شهرستان نورآباد ممسنی در سال 1377 انجام شد. آزمایشها براساس روش استاندارد سازمان جهانی بهداشت با استفاده از پشه های ماده خون خورده بالغ در 4 تکرار 25 تایی انجام شد. نتایج به دست آمده از تماس پشه های آنوفل استفنسی سوش نورآباد ممسنی با حشره کشهای مالاتیون 5% و فنیتروتیون 1% در زمانهای 20، 30، 60 دقیقه، شامل مرگ و میری معادل 8/86، 2/84، 3/98 درصد برای مالاتیون و 1/57، 3/60، 02/97 درصد برای فنیتروتیون بوده است. نتایج این بررسی نشان داد که آنوفل استفنسی سوش نورآباد ممسنی نسبت به حشره کش مالاتیون 5% حساس میباشد، ولی در مقابل حشره کش فنیتروتیون 1% دارای تحمل نسبی است. البته این آنوفل دارای سابقه مقاومت نسبت به حشره کش مالاتیون در منطقه نورآباد ممسنی میباشد. دلیل عدم حساسیت کامل این آنوفل نسبت به حشره فنیتروتیون را میتوان در کمی ماده مؤثر حشره کش و ناکافی بودن زمان تماس 60 دقیقه دانست. از این رو افزایش غلظت حشره کش یا بالا بردن زمان تماس را پیشنهاد مینماید. علاوه برحشره کشهای فوق میزان حساسیت این آنوفل با حشره کش ارگانوکلره د.د.ت 4% نیز مورد بررسی قرار گرفت. مرگ و میر حاصل از این آزمایشات در زمانهای تماس 20، 30، 60 دقیقه 4/38، 3/56 و 1/37 درصد بوده است. همچنین آزمایشات ناکداونی با استفاده از این حشره کش انجام شد. زمانهای تماس در این تستها مانند آزمایشات مرگ و میر 20، 30، 60 دقیقه بود که منجر به ناکداون گشتن 6/7، 9/13 و 7/39 درصد پشه های آنوفل استفنسی مورد آزمایش گردید. نتایج این بررسی نشانگر عدم حساسیت پشه های آنوفل استفنسی سوش نورآباد ممسنی نسبت به حشره کش د.د.ت 4% میباشد. علت این مقاومت را میتوان در سابقه مقاومت این سوش نسبت به د.د.ت دانست.

در این مطالعه توزیع زیر تایپ ویروس هپاتیت C در 78 سرم به دست آمده از بیماران تعیین شد. از این تعداد 69 نمونه برحسب ناحیه NS5B و 9 نمونه براساس ناحیه 5NCR+CORE با استفاده از روش توالی یابی و آنالیز فیلوژنیک تعیین تایپ شدند. زیر تایپهای شناسایی شده و فراوانی آنها به ترتیب (48.7%) 1b (6.4%) 3a (38.5%) 1aو (6.4%) 4 می باشد. این اطلاعات نشان میدهد که زیر تایپ غالب ویروس هپاتیت 1a)C ) میباشد و در مقایسه با کشورهای همسایه مانند عراق، پاکستان، ترکیه و آسیای میانه که تایپ غالب ویروس در این مناطق به ترتیب 4، 3، 1b میباشد، متفاوت است.

سابقه و هدف: در مراکز درمانی اغلب کشورها تست سریع شناسایی آنتی ژن استرپتوکوکی گروه A معمولاً انجام میشود. اهمیت برخی از پارامترهای دخیل در انجام تست سریع و نیز استفاده نابجا از آنتی بیوتیکها سبب ارائه پیشنهاداتی در مورد تشخیص زود هنگام استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه A گردید. هدف از این تحقیق، تعیین قدرت روش شناسایی سریع آنتی ژن در تشخیص فارنژیت استرپتوکوکی بتاهمولیتیک گروه A بوده است. مواد و روشها: در این مطالعه حساسیت و ویژگی تست سریع آنتی ژن استرپتوکوکی در مقابل کشت مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تست سریع از کیت با مارک ACON Laboratories, Inc, San diego, CA) ACON one-step strep A) استفاده گردید که روی 127 بیمار در دو بیمارستان دانشگاهی در شهر تهران انجام شد.یافته ها: از 127 بیمار فوق 41 مورد (31%) دارای کشت حلق مثبت استرپتوکوک بتاهمولیتیک A بودند. حساسیت، ویژگی، ارزش پیش گویی کنندگی مثبت و منفی تست سریع آنتی ژن استرپتوکوک بتاهمولیتیک A به ترتیب 3/68%، 8/98%، 5/96%، 7/86% بوده است. درصد بالایی از بیماران که کشت حلق آنها مثبت بود دارای تب بالای 38 درجه و لنفادنوپاتی حساس گردنی، ولی درصد نسبتاً کمتری از بیماران دارای سرفه و آبریزش بینی بودند. نتیجه گیری: تست سریع آنتی ژن استرپتوکوکی مورد استفاده در این مطالعه تا حدی قابل مقایسه با کشت بوده است. این تست میتواند در تصمیم گیری به موقع پزشک در خصوص لزوم درمان آنتی بیوتیکی کمک کننده باشد. با این وجود پیشنهاد میگردد کشت حلق در مورد بیمارانی که تست سریع آنها منفی میباشد انجام پذیرد. علائم بالینی مانند تب بالای 38 درجه سانتی گراد، لنفاد نوپاتی حساس گردنی و عدم وجود سرف و آبریزش بینی در تشخیص فارنژیت حایز اهمیت میباشد.

گیاه آنغوزه گیاهی است از خانواده چتریان که از تیغ زدن ریشه آن شیرابه شیری مایل به قهوه ای با بوی قوی و نامطبوع به دست می آید. این شیرابه از سه جزء اسانس، صمغ و رزین تشکیل شده است. در این طرح به کمک دستگاه اسانس گیری، اسانس آنغوزه استخراج گشته و به کمک روش GC/Mass اجزاء آن شامل هفت ترکیب تشخیص داده شد. قسمت رزین که به شکل مایع قهوه ای عسلی است به کمک اتانول و به صورت محلول جدا گردید. قسمت باقیمانده صمغ میباشد که پس از خشک شدن در آزمایشات به کارگرفته شد. در مجموع از آنغوزه 2/4% اسانس، 21% صمغ و 74% رزین بدست آمد. با استفاده از آنغوزه تام به صورت محلول و با غلظت mg/ml20 میتوان بیش از 95% از انگل لیشمانیا ماژور را که در محیط ( BHI(Brain Heart infusion رشد کرده بودند از بین برد. در صورتی که اسانس آنغوزه حل شده در محیط ( DMSO(Dimethyl Sulfoxide و در غلظت 4/1 میلی گرم بر کیلوگرم توانست 95% از انگل لیشمانیا ماژور را از بین برد. در حالی که رزین آنغوزه و محلول در محیط DMSO با غلظت 40 میلی گرم بر کیلوگرم قادر به از بین بردن 95% از انگل لیشمانیا ماژور در محیط کشت BHI بود ولی صمغ آنغوزه فاقد اثرات ضد لیشمانیایی بود.

سل یکی از بیماریهای مهم کشورمان است و نظر به ظهور جهانی مجدد آن مورد توجه قرار گرفته است. با در نظر گرفتن اینکه آمار و ارقام دقیق و منسجمی از وضعیت بمیاری سل در کشورمان در دسترس نمی باشد، لذا انجام مطالعات اپیدمیولوژیک روی بیماری سل در مناطق مختلف ضرورت پیدا میکند. در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی که در سالهای 1375 لغایت 1380 در منطقه بم انجام گرفت از 2486 فرد مشکوک به سل مراجعه کننده به پزشکان و مراکز بهداشتی شهرستان بم، 401 نفر مسلول تشخیص داده شد. از نظر بالینی، 8/80% را سل ریوی و 2/19% موارد را سل خارج ریوی تشکیل می داد و از مجموع موارد سل ریوی 5/77% دارای سل ریوی اسمیر مثبت و 5/22% دارای سل ریوی اسمیر منفی بودند. از نظر توزیع جنسی 215 نفر (6/53%) مؤنث و 186 نفر (4/46%) مذکر بودند و سن آنها از 2 سالگی تا 90 سالگی متغیر بوده و میانگین سنی آنها 58/45 سال مشاهده گردید. 214 نفر (4/53%) روستایی و 187 نفر (6/46%) شهری بودند که از کل موارد شهری 23 نفر 2/12% در ندامتگاه به سر می برند. بیشترین میزان بروز سالیانه سل روی خلط مثبت در طی سالهای مورد مطالعه در سال 1376 (6/8 مورد در یکصد هزارنفر) و بیشترین میزان بیماریابی نیز در همین سال مشاهده گردیده است. از مجموع تعداد مسلولین 27 بیمار 7/6% جان خود را از دست داده اند.

جدا سازی انواع باکتریهای هوازی و بیهوازی و تشخیص سویه های مقاوم به آنتی بیوتیکها و فقدان الگوی مناسب دارویی جهت درمان سینوزیت مزمن ناشی از آنها از ضرورتهای انجام این تحقیق بوده است. روش مطالعه: در این بررسی از 110 بیمار مبتلا به سینوزیت مزمن که به بیمارستان امیراعلم و طالقانی مراجعه نموده بودند و در آندوسکوپی سینوس از آنها نمونه بردرای به علم آمد نمونه ها پس از جمع آوری در شرایط استریل در محیط ترانسپورت مناسب جهت باکتریهای بیهوازی وهوازی به آزمایشگاه انتقال یافت و در اسرع وقت لام تهیه و رنگ آمیزی گرم به عمل آمد و مراحل کشت در محیط های انتخابی و افتراقی جهت باکتریهای هوازی و بیهوازی اختیاری و بیهوازی مطلق انجام شد، پس از رشد باکتریها لام مجدد از آنها گرفته شد و پس از شناسایی آنتی بیوگرام به روش Kirby-bauer برحسب شرایط هوازی و بیهوازی انجام شد. نتایج: از 110 بیمار مبتلا 42 نفر زن و 68 نفر مرد بودند. سن متوسط آنها 36 سال بود از نظر شیوع علائم بالینی انسداد بینی 81% سردرد 58% درصد صورت 45% دیس شارژپشت بینی 90% سرفه 23% رینوره 62% رینوره 62% هیپوسمی 48% داشتند. حدود 91% از کشتها از نظر رشد باکتریها مثبت بودند و در برخی از نمونه های مثبت بیش از یک باکتری وجود داشت. از نظر شیوع میکروارگانیسم در باکرتیهای هوازی، بیهوازی اختیاری بترتیب عبارت بودند از کلبسیلا پنومونیه 19% استافیلوکوک کوآگولاز منفی 13% پسودومونا آئروژینوزا 13% اشریشیاکلی 8% استافیلوکوک کوآگولاز مثبت 7% پروتئوس میرابلیس 7% آنتروباکتر 3% موراکسلا کاتارالیس 3% استرپتوکوک پنومونیه 2% در میان باکتریهای بیهوازی شیوع میکروارگانیسمها عبارت بودند از پپتواسترپتوکوک 9% پروتلا 8% پروپیونی باکتریوم 6% فوزو باکتریوم 3% از قارچها اسپرژیلوس فومیگاتوس 2% اسپرژیلوس نیگرا 1% از نظر تست آنتی بیوگرام میزان حساسیت باکتریهای هوازی ـ بیهوازی اختیرای نسبت به آنتی بیوتیکهای مورد استفاده بدین ترتیب بود: آمیکاسین 33%، سفتازیدیم 12% سپیروفلوکساسین 98% سفتی زوکسیم 100% توبرامایسین 47% و میزان مقاومت به جنتامایسین 97% کلوکز اسیلین 86% پنی سیلین 93% واریترومایسین 62% بود. باکتریهای بیهوازی نسبت به سپیروفلوکساسین 100% سفتی زوکسیم 100% ریفامپین 76% کلستین 67% سفتازیدیم 91% و میزان مفاومت به پنی سیلین 95% اریترومایسین 82% و کلوکز اسیلین 85% بوده است از دیسکهای آمینوگلیکوزیدی نظیر توبرامایسین، جنتامایسین، آمیکاسین استرپتومایسین به دلیل غیرفعال شدن در شرایط بیهوازی فقط برای باکتریهای هوازی ـ بیهوازی اختیاری استفاده شده است.

کزاز بیماری حادی است که به دلیل اسپاسم شدید عضلات غالباً کشنده میباشد. با توجه به اهمیت تشخیص زود هنگام بیماری در بقای بیماران، این مطالعه، به منظور بررسی بیماران مبتلا به کزاز در بیمارستان لقمان حکیم در مدت 9 سال انجام گرفت. روش تحقیق توصیفی و تکنیک انجام آن مصاحبه و مشاهده بود. فرم اطلاعاتی تدوین شد، سپس برای همه بیماران با تشخص احتمالی کزاز تکمیل گردید. این مطالعه از فروردین 1370 لغایت خرداد 1379 در بخش عفونی بیمارستان لقمان حکیم انجام شد. 7/85% بیماران مذکر، 3/14% مؤنث بودند. شایعترین گروه سنی مبتلایان 60-45 سال بود و 4/71% بیماران به کار کشاورزی و دامداری اشتغال داشتند. 100% بیماران سابقه زخم را می دادند که در 5/71%، زخم در اندام تحتانی و در 5/28% در دست بیماران مشاهده گردید. تریسموس در 100% سردرد در 7/85%، اپیستوتونوس 4/71% و اسپاسم ژنرالیزه در 1/57% بیماران وجود داشت. طولانی ترین دوره کمون بیماری 20 روز و کوتاه ترین آن 6 روز بود. طولانی ترین زمان بستری 21 روز و کوتاه ترین زمان 7 روز و دو نفر از بیماران مورد بررسی فوت نمودند. سابقه واکسیناسیون کامل یا دریافت واکسن یادآور در زمان مناسب و یا تزریق تتابولین به دنبال زخم اخیر در بیماران وجود نداشت. با توجه به قابل پیشگیری بودن بیماری کزاز و ارزان بودن خدمات پیشگیری از بیماری نسبت به خدمات درمانی در بیماران مبتلا، لزوم و تأکید بیشتر و کاربرد مناسب و صحیح واکسن و ضد سم کزاز در مراکز بهداشتی و درمانی ضروری به نظر می رسد.

افراد سالمند مستعد ابتلاء به عفونت هستند. با هدف تعیین شیوع عفونت سیستمهای مختلف بدن در سالمندان این مطالعه انجام شده و پرونده بیماران بالای 65 سال بستری در بخشهای عفونی بیمارستانهای دانشگاه شهید بهشتی از مهر 80 لغایت شهریور 81 مورد بررسی قرار گرفته است 1003 پرونده بررسی، 975 بیماری تشخیص داده شده، که از این تعداد 499 نفر مرد و 476 نفر زن بودند. عفونت سیستم تنفسی، سیستم ادراری و سیستم گوارشی شایعترین عفونتها بودند. ترتیب فوق برای هر دو جنس یکسان بود. در زمان بستری 7/39% بیماران تب نداشتند و کاهش سطح هوشیاری در 7/19% بیماران و Sepsis و Sepsis synd در 2/42% بیماران دیده شد. 1/54% بیماران لکوسیتوز نداشتند و ESR بالا در 3/58% موارد عفونت استخوان و مفاصل دیده شد. بیماریهای زمینه ای از قبیل دیابت، COPD، COA و… در 9/41% بیماران مشاهده گردید. در افراد سالمند عدم وجود تب، لکوسیتوز و سایر نشانه های تی پیک دلیل عدم وجود عفونت نمی باشد و علائم آتی پیک نظیر خستگی، کاهش سطح هوشیاری و… را به عنوان علامتی از عفونت باید مدنظر داشته باشیم.

افراد سالمند مستعد ابتلاء به عفونت هستند. با هدف تعیین شیوع عفونت سیستم های مختلف بدن در سالمندان این مطالعه انجام شده و پرونده بیماران بالای 65 سال بستری در بخش های عفونی بیمارستانهای دانشگاه شهید بهشتی از مهر 80 لغایت شهریور 81 مورد بررسی قرار گرفته است 1003 پرونده بررسی، 975 بیماری تشخیص داده شده، که از این تعداد 499 نفر مرد و 476 نفر زن بودند. عفونت سیستم تنفسی، سیستم اداری و سیستم گوارشی شایعترین عفونتها بودند. ترتیب فوق برای هر دو جنس یکسان بود. در زمان بستری 39.7% بیماران تب نداشتند و کاهش سطح هوشیاری در 19.7% بیماران و Sepsis و Sepsis synd در 42.2% بیماران دیده شد. 54.1% بیماران لکوسیتوز نداشتند و ESR بالا در 58.3% موارد عفونت استخوان و مفاصل دیده شد. 54.1% بیماران لکوسسیتوز نداشتند و ESR بالا در 58.3% موارد عفونت استخوان و مفاصل دیده شد. بیماریهای زمینه ای از قبیل دیابت، COPD ، COA و ... در 41.9% بیماران مشاهده گردید. در افراد سالمند عدم وجود تب، لکوسیتوز و سایر نشانه های تی پیک دلیل عدم وجود تب، لکوسیتوز و سایر نشانه های تی پیک نظیر خستگی، کاهش سطح هوشیاری و ... را به عنوان علامتی از عفونت باید مد نظر داشته باشیم ...

هدف از این مطالعه تعیین درصد ناقلین استرپتوکوک پیوژن (Streptococcus pyogenes) در دانش آموزان تعدادی از دبستانهای دخترانه و پسرانه در اصفهان و تعیین حساسیت دارویی آنها نسبت به پنی سیلین، اریترومایسین و سفالوتین میباشد. 328 دانش آموز (129 دختر و 179 پسر) در دو نوبت (خرداد و دی ماه 1375) مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه توسط سوآپ استریل از گلوی دانش آموزان غیربیمار گرفته شده و در آزمایشگاه در محیط کشت خون حاوی 10 درصد خون دفیبرینه گوسفند کشت داده شد. کلنیهای مورد نظر با رنگ آمیزی گرم و تست هویت بوسیله حساسیت به دیسک باسیتراسین شناساییی گردیدند و تعیین حساسیت با استفاده از دیسکهای آنتی بیوتیکی و روش کربی بائر انجام گردید. درصد ناقلین در کل 86/4 درصد و در ماههای خرداد و دی به ترتیب 94/3 و 65/4 و دختران 36/5 درصد ناقلین بودند. در بین ناقلین در دو فصل اختلاف معنی داری مشاهد نشد اما ناقلین مذکر و مؤنث اختلاف معنی داری را نشان دادند. تمامی سوشهای بدست آمده نیز نسبت به سه آنتی بیوتیک مذکور حساس بودند.