مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین
سال:1388 | دوره:13 | شماره:4 (پیاپی 53) |تعداد مقالات:14

زمینه: آنتراسیکلین ها شایع ترین علت سمیت قلبی ناشی از مصرف داروها هستند و می توانند موجب ناتوانی شدید در طول زندگی بیماران و مرگ و میر آنان شوند.هدف: مطالعه به منظور مقایسه کارآیی شاخص های قلبی شامل کراتینین فسفوکیناز و تروپونین اختصاصی قلب با اکوکاردیوگرافی در تشخیص زودرس عوارض قلبی ناشی از مصرف آنتراسیکلین ها انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی در سال های 1385 و 1386 بر روی 46 بیمار مبتلا به سرطان و تحت شیمی درمانی با آنتراسیکلین ها و بستری در بخش سرطان بیمارستان امام سجاد (ع) رامسر انجام شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس از نوع متوالی بود. سطح سرمی کراتینین فسفوکیناز و تروپونین اختصاصی قلب قبل از شروع، بعد از سومین دوره و بعد از اتمام شیمی درمانی ارزیابی شد. کسر تخلیه ای بطن چپ نیز با اکوکاردیوگرافی قبل از شروع درمان و یک سال بعد از شروع شیمی درمانی بررسی و ثبت شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای، آزمون دقیق فیشر و آنالیز واریانس تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که در میان سه روش تشخیصی (تروپونین سرمی، کراتینین فسفوکیناز و اکوکاردیوگرافی) استفاده از اکوکاردیوگرافی (تعیین کسر تخلیه ای بطن چپ) بیش از روش سنجش شاخص های قلبی در تشخیص سمیت ناشی از مصرف آنتراسایکلین ها موثر بود (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به ارزش تشخیصی بالای اکوکاردیوگرافی در بررسی عملکرد قلبی ناشی از آنتراسیکلین ها و با توجه به هزینه بالای آزمایش ها، توصیه می شود که اکوکاردیوگرافی به عنوان یک روش با ارزش و کم هزینه در کنترل عملکرد قلبی مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه: هلیکوباکترپیلوری از عوامل اصلی ناراحتی ها از قبیل زخم معده و سرطان دوازدهه است. از آن جا که سویه های مقاوم به داروی این ارگانیسم در حال افزایش هستند، جستجوی ترکیب های دارویی جدید برای درمان آن ضروری به نظر می رسد.هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر مهارکنندگی عصاره های اتیل استاتی چای سبز و سیاه بر رشد هلیکوباکترپیلوری عامل زخم های معده انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1387 در مجموعه آزمایشگاهی واحد علوم و تحقیقات انجام شد. عصاره گیری نمونه ها توسط عصاره گیر سوکسله با حلال متانول %50 و جدا نمودن نهایی در مرحله اتیل استات انجام شد. برای محاسبه حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره ها از روش تهیه رقت در محیط مایع و برای سنجش عملکرد اوره آز از روش مک لارن استفاده شد. تولید اوره آز در حضور غلظت های مختلف عصاره ها با الکتروفورز پروتئین تام سلولی روی ژل %12 پلی اکریلامید آشکار شد.یافته ها: اثر چای سبز بر هلیکوباکترپیلوری و ممانعت از تولید و فعالیت اوره آز توسط آن، بیش تر از چای سیاه بود؛ به طوری که در غلظت 1.5 میلی گرم در میلی لیتر عصاره چای سبز، فعالیت اوره آزی از بین رفت ولی 2.5 میلی گرم در میلی لیتر از عصاره چای سیاه می توانست این عمل را القا نماید. غلظت های 3.5 میلی گرم در میلی لیتر عصاره چای سبز و 4.5 میلی گرم در میلی لیتر عصاره چای سیاه، بازدارنده کامل رشد هلیکوباکترپیلوری بودند.نتیجه گیری: عصاره های چای سبز و سیاه روی هلیکوباکترپیلوری اثر باکتریسیدی دارند که نشان دهنده تاثیر مهم چای، به خصوص چای سبز در کاهش ناقلین این عامل و کاهش زخم های معده است.

زمینه: خشونت های خانگی علیه زنان رو به افزایش است و موجب آسیب های روانی و اجتماعی بسیاری برای قربانیان آن می شود.هدف: مطالعه به منظور تعیین انواع و عوارض خشونت های خانگی علیه زنان و میزان تاثیر آموزش مهارت ارتباط، حل مساله و مقابله با فشار روانی به زنان در کاهش آن انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای بر روی 301 نفر از زنان 20 تا 50 ساله مقیم منطقه کوثر و مینو در شهر قزوین در سال های 86-1385 انجام شد. این افراد به روش تصادفی چند مرحله ای از بین مادران دانش آموزان مدارس منتخب منطقه انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه ای مشتمل بر خصوصیات دموگرافیک خود و همسر، 60 سوال با مقیاس لیکرت در باره انواع مصادیق خشونت علیه زنان و عوارض قربانیان خشونت، قبل و یک سال بعد از مداخله جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تی زوج تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: پس از مداخله، میانگین خشونت علیه زنان توسط همسرانشان کاهش یافته بود (از 11.51 به 8.54) که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. هر یک از مصادیق خشونت به طور جداگانه کاهش معنی داری داشتند (P<0.05). ناراحتی روانی – عصبی (%11)، سقط جنین (%4)، کبودی دور چشم (%2.66) به ترتیب شایع ترین عوارض خشونت بودند. شایع ترین رفتار خشونت آمیز با زنان داد و فریاد راه انداختن (%41.2) بود و بستن دست و پا (%0.7) کم ترین میزان شیوع را داشت.نتیجه گیری: زنان برای رهایی از خشونت های خانگی باید مهارت های بسیاری از جمله مهارت های ارتباط با همسر و روابط بین فردی را فرا گیرند. به علاوه، برای کاهش این نوع خشونت ها لازم است مردان به عنوان عاملین خشونت نیز مهارت ارتباط بین فردی را بیاموزند.

زمینه: یک جهش (جای گزینی تیمیدین با گواتین) در اگزون 2 از زیر واحد A در عامل 13 انعقادی، ساختارهای فیبرینی ضعیف تری را ضمن فرآیند انعقاد به وجود می آورد که به نظر می رسد نتیجه آن محافظت شخص در مقابل حمله های ترومبوز وریدی است.هدف: مطالعه به منظور تعیین شیوع و نقش محافظت کننده پلی مرفیسم  FXIII Val34Leuدر مقابل ترومبوز وریدهای عمقی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه موردی - شاهدی بر روی 116 بیمار مبتلا به ترومبوز ورید عمقی که از دی ماه سال 1381 تا خرداد ماه 1384 به آزمایشگاه مرکزی سازمان انتقال خون (تهران) ارجاع داده شده بودند و 100 فرد همسان از نظر سن و جنس انجام شد. پس از استخراج  DNAو واکنش زنجیره ای پلیمراز(PCR) ، ژنوتیپ های پلی مرفیسم FXIIIA Val34Leu با روش RFLP و در حضور آنزیم محدودگر CfoI شناسایی شدند. داده ها با آزمون آماری مجذور کای تحلیل شدند.یافته ها: شیوع پلی مورفیسم FXIIIVal34Leu در گروه بیماران و افراد سالم به ترتیب %22.4 و %37.4 به دست آمد. فراوانی آلل لوسین در دو گروه بیماران و افراد سالم به ترتیب %14.7 و %20.2 بود. بین شیوع این پلی مرفیسم و جنسیت افراد نیز ارتباط معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها به نظر می رسد، پلی مرفیسم FXIIIA Val34Leu فقط یک رخداد طبیعی است و فاقد تاثیر محافظتی در برابر ترومبوز ورید عمقی است.

زمینه: کمردرد از شایع ترین علل مراجعه  بالینی به پزشکان با بار اقتصادی بالاست. همچنین تنگی کانال فقرات کمری از علل عدم پاسخ بیماران مبتلا به کمردرد به درمان های معمول و نیاز آنها به عمل جراحی فقرات است.هدف: مطالعه به منظور تعیین خصوصیات دموگرافیک در بیماران با کمردرد ناشی از تنگی کانال فقرات کمری مراجعه کننده به مرکز تصویربرداری بیمارستان امام خمینی تهران انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 200 بیمار مبتلا به کمردرد که از جانب پزشک خود جهت انجام ام آر آی کمری به مرکز تصویربرداری بیمارستان امام (ره) ارجاع شده بودند، از تیر ماه 1385 تا شهریور ماه 1386 بررسی شدند. ام آر آی توسط دستگاه 1.5 تسلای جنرال الکتریک انجام شد و تصاویر از نظر تنگی کانال فقرات کمری توسط یک متخصص رادیولوژی بررسی توصیفی شدند و یافته ها با آزمون  آماری کای دو تحلیل شدند.یافته ها: از 200 بیمار مورد بررسی (112 زن و 88 مرد) با میانگین سنی 41.29 سال، %26.5 تنگی کانال فقرات کمری داشتند. %34 بیماران زن و %66 مرد بودند (P<0.001). %38.5 تغییرات کانال دژنراتیو دیسک بین مهره ای و %26.5 تنگی کانال کمری داشتند. %49 بیماران مبتلا به تنگی کانال، وزن 75 کیلوگرم یا بالاتر و %62.3 قد زیر 170 سانتی متر و %58.5 شغل مرتبط با فعالیت بیش از حد فقرات کمری داشتند. شیوع فتق دیسک بین مهره ای در گروه مبتلا به تنگی کانال کمری بیش تر از گروه بدون تنگی کانال بود (%51 به %34). میانگین سنی بیماران مبتلا به تنگی کانال، 41 سال به دست آمد.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، تنگی کانال در بیماران ایرانی در سنین پایین تر و با شیوع بیش تر از مطالعه های قبلی بود.

زمینه: مدرسه محیطی برای شکوفایی استعداد دانش آموزان است، اما بی توجهی به عوامل ارگونومی، سلامتی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد و آنها را در بزرگ سالی با ناراحتی مواجه می کند.هدف: این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین شرایط ارگونومیکی و محیطی کلاس های درس با احساس درد در دانش آموزان انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 442 دانش آموز پسر مقطع ابتدایی (6 تا 11 ساله) شهر زاهدان در سال 1386 به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. نوع، وزن و روش حمل کیف، وزن بدن و احساس درد در اعضای مختلف بدن آنها در پرسش نامه ثبت شدند. این متغیرها با استفاده از متر نواری، ترازو، فتومتر، صداسنج و پرسش نامه ارزیابی شد و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: وزن کیف و محتویات داخل آن در %30.68 دانش آموزان بیش از %10 وزن خود آنها بود. %59.3 دانش آموزان کیف را با پشت خود حمل می کردند. %83.5 دانش آموزان از کوله پشتی و بقیه از انواع دیگر کیف ها استفاده می کردند. %36.9 دانش آموزان از درد شانه، %26.7 از درد زانو و %20.8 از درد پشت شکایت داشتند. رابطه معنی داری بین روش حمل کیف و درد شانه، مچ دست و قسمت تحتانی و فوقانی پشت مشاهده نشد. ولی بین نوع کیف مورد استفاده با درد مچ دست ارتباط  معنی داری مشاهده شد (P=0.039).نتیجه گیری: آموزش و توجه به اصول ارگونومی در طراحی کلاس ها، نوع و وزن کیف دانش آموزان ضرورت دارد. اگرچه تاثیر عوامل فوق در درد اعضای بدن در کوتاه مدت محسوس نیست، ولی در درازمدت تاثیر نامطلوبی خواهد داشت.

زمینه: استئوتومی پروگزیمال تیبیا عملی مناسب برای جلوگیری از سیر پیشرونده استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو، بهبود عملکرد فیزیکی مفصل و کاهش درد بیمار بوده و مورد توافق همگان است.هدف: مطالعه به منظور مقایسه دو روش گوه ای خارجی بسته و گوه ای داخلی باز در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو انجام شد.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی طی سال  های 86-1384 در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران بر روی 59 بیمار (37 زن و 22 مرد) انجام شد. زمان پی گیری بیماران 27±6 ماه بود. زاویه محور فموروتیبیال، درد، عملکرد و محدودیت حرکتی مفصل، امتیاز حاصل از ارزشیابی معیارهای لیشلم و پایداری لیگامان رباط جانبی داخلی پیش و پس از عمل ارزیابی و ثبت شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای، تی و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: زاویه اصلاح شده در دو روش بسته و باز به ترتیب 9.8 و 9.6 درجه و عوارض جراحی به ترتیب 7 مورد (%24.1) و 8 مورد (%21.1) بود که 4 مورد در روش بسته و 1 مورد در روش باز نیاز به عمل مجدد پیدا کردند. زمان جوش خوردن استئوتومی در روش بسته 3.1±1.7 و در روش باز 2.8±1.2 ماه بود که با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشت. در هر دو روش کاهش چشمگیر درد در کنار بهبود عملکرد مفصلی و بهتر شدن نتایج ارزیابی معیارهای لیشلم دیده شد، ولی هیچ کدام بر دیگری برتری نداشتند. پایداری رباط جانبی داخلی در روش باز بیش تر بود، ولی بعد از عمل به روش بسته اندکی کاهش یافت.نتیجه گیری: با توجه به پایداری رباط جانبی داخلی پس از عمل با روش باز نسبت به روش بسته، به نظر می رسد ناپایداری قبل از عمل رباط جانبی، یکی از مهم ترین معیارهای انجام جراحی استئوتومی با روش باز است.

زمینه: فشار بر روی غضروف کریکوئید (مانورسلیک) طی لوله گذاری زنان حامله، ممکن است باعث تغییر در نمای لارنگوسکوپی شود.هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر روش های مختلف مانورسلیک بر روی نمای لارنگوسکوپی در بیماران تحت عمل سزارین انجام شد.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی 140 زن حامله 18 تا 45 ساله با وضعیت فیزیکی طبیعی کاندید سزارین انتخابی در مرکز پزشکی شهید بهشتی اصفهان وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی به چهار گروه از نظر فشار بر روی غضروف کریکوئید تقسیم شدند. در گروه اول، انگشت سبابه روی غضروف و انگشت شست و وسطی در دو طرف غضروف، در گروه دوم کف دست بر روی استرنوم و انگشت سبابه و وسطی در دو طرف غضروف، در گروه سوم، یک دست زیر گردن، انگشت شست و وسط در دو طرف غضروف کریکوئید و انگشت سبابه روی غضروف و در گروه چهارم، مانور شبیه گروه سوم با استفاده از یک بالش زیر سر انجام شد. درجه نمای لارنگوسکوپی پس از القای بی هوشی، به دنبال لارنگوسکوپی و پس از فشار بر روی غضروف کریکوئید، در بیماران تعیین شد. داده ها با آزمون های آماری اسپیرمن، آنالیز واریانس، کروسکال والیس و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نمای لارنگوسکوپی به ترتیب در گروه اول و سپس در گروه های سوم، چهارم و دوم بهتر بود. از نظر تغییرات نمای لارنگوسکوپی تفاوت معنی داری بین چهار گروه مشاهده شد (P=0.02). در هیچ یک از بیماران طی مانور سلیک، شکست در انتوباسیون وجود نداشت.نتیجه گیری: نمای لارنگوسکوپی با فشار بر روی غضروف کریکوئید بهتر از بدون اعمال فشار است. فشار روی غضروف کریکوئید در حالی که انگشت سبابه روی غضروف و انگشت شست و وسطی در دو طرف غضروف قرار می گیرد بهترین روش برای ایجاد بهترین نمای لارنگوسکوپی در زنان حامله کاندید سزارین است.

زمینه: وجود سازمان به ارتباطات وابسته است و به طور معمول مدیران بیش تر وقت خود را صرف برقرار کردن ارتباطات می کنند. بنابراین، شناسایی مهارت های ارتباطی و بهبود و توسعه آن از ضروریات سازمان های موفق به شمار می رود.هدف: مطالعه به منظور تعیین همبستگی هوش هیجانی با مهارت های ارتباطی مدیران بیمارستان های آموزشی قزوین انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1387 بر روی 78 نفر از مدیران بیمارستان های آموزشی قزوین انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه هوش هیجانی شرینگ، مهارت های ارتباطی برتون و ویژگی های دموگرافیک به شیوه لیکرت جمع آوری شدند. داده ها با آزمون های آماری هبستگی پیرسون، تی و آنالیز واریانس تحلیل شدند.یافته ها: بین میزان هوش هیجانی مدیران با مهارت بازخورد رابطه مستقیم و معنی دار آماری دیده شد (r=0.26) اما بین میزان هوش هیجانی مدیران با دو مهارت کلامی و شنود رابطه معنی داری مشاهده نشد. رابطه هوش هیجانی با هیچ یک از ویژگی های فردی مدیران (سن، جنس، سابقه خدمت، سابقه مدیریت و میزان تحصیلات) از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: مهارت های ارتباطی مدیران در زمینه بازخورد با هوش هیجانی آنها در ارتباط بود. اما در مورد مهارت های کلامی و شنود چنین ارتباطی دیده نشد.

زمینه: زخم بستر یک عارضه جدی است و در صورتی که به خوبی درمان نشود، می تواند مشکلات جبران ناپذیری برای بیمار ایجاد کند.هدف: مطالعه حاضر به منظور تعیین تاثیر اکسیژن موضعی با فشار بالا بر میزان بهبودی زخم بستر انجام شد.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور، 100 بیمار بستری در مراکز آموزشی درمانی قزوین به صورت تخصیص تصادفی با قرعه کشی برای هر فرد، در یکی از دو گروه پانسمان ساده یا اکسیژن موضعی با فشار بالا قرار گرفتند. (50 نفر در هر گروه) در گروه پانسمان ساده، زخم پس از سه بار شستشو با سرم فیزیولوژی با یک گاز استریل خشک می شد و با توجه به اندازه زخم با یک یا چند گاز استریل خشک پانسمان می شد. در گروه اکسیژن موضعی با فشار بالا، 10 لیتر اکسیژن به مدت 20 دقیقه، سه نوبت در روز توسط سوند تجویز می شد. وضعیت بیمار هر 48 ساعت تا بهبودی یا ترخیص بیمار (حداکثر به مدت 4 هفته) ارزیابی شد. داده ها با آزمون های آمار توصیفی و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: اکثر نمونه ها (551) مونث، 18 تا 94 ساله با میانگین سنی 70.02±13.81 سال بودند. میانگین مساحت زخم قبل از مراقبت در دو گروه پانسمان ساده و اکسیژن موضعی با فشار بالا به ترتیب 31.80 و 28.74 سانتی متر مربع بود که پس از مراقبت و شروع درمان به 30.02 و 13.37 سانتی متر مربع رسید. این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05).نتیجه گیری: روش اکسیژن موضعی با فشار بالا در میزان بهبودی زخم مؤثر بود و به عنوان یک روش درمانی پیشنهاد می شود.

زمینه: پارگی تاندون آشیل یک عارضه ناتوان کننده است و حدود 11 تا 18 درصد کل پارگی های تاندونی را به خود اختصاص می دهد.هدف: مطالعه به منظور مقایسه تاثیر بریس عملکردی با و بدون تحمل وزن از تاندون پاتلا بر قدرت فلکسیون کف پا و میزان رضایت بیماران مبتلا به پارگی تاندون آشیل انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه شبه تجربی در سال 1387 در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران انجام شد. 17 بیمار با پارگی تاندون آشیل وارد مطالعه شدند که 3 نفر در مراحل پی گیری حذف و تنها 14 نفر مطالعه را به پایان رساندند. این افراد به طور اتفاقی در دو گروه تقسیم بندی شدند. میزان رضایت، قدرت پلانتار فلکشن و نیز محیط کاف بیماران اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و اسمیرونوف کولموگروف تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در مورد محیط کاف و قدرت پلانتار فلکشن تفاوت معنی داری بین دو مرحله قبل و بعد از مداخله در هر گروه وجود داشت (برای محیط کاف در هر دو گروه و قدرت فلکسیون کف پا در گروه با تحمل وزن از تاندون پاتلا P=0.001 و برای در گروه بدون تحمل وزن از تاندون پاتلا P=0.002). هیچ تفاوت معنی داری بین دو گروه بعد از مداخله در مورد هیچ یک از متغیرها وجود نداشت.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها؛ هر دو نوع ارتز در افزایش قدرت پلانتار فلکشن و کاهش حجم کاف بیماران موثر بودند ولی هیچ تفاوتی بین ارتزها از نظر میزان تاثیر بر متغیرها وجود نداشت.

زمینه: امروزه کسب موفقیت و تداوم حیات سازمان با توجه به مفهوم برنامه ریزی راهبردی، مستلزم بهره گیری از برنامه راهبردی است، زیرا از یک سو آینده نگر بوده و از طریق پیش بینی تحولات آتی اقدامات مناسب را تنظیم می کند و از سوی دیگر گرایش به محیط داشته و ارتباط تنگاتنگ با آن دارد و از این لحاظ می تواند به سرعت از تغییرات محیط با خبر شده و واکنش مناسب و سریع نشان دهد.هدف: مطالعه به منظور مقایسه پیشرفت برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال 1387 نسبت به سال 1386 انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی – تحلیلی در حوزه های ذی ربط دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. از طریق بحث های گروهی و مشارکت ذینفعان روش ارزشیابی و فرم های  گزارش های پیشرفت برنامه ریزی راهبردی حوزه ها جمع آوری و بررسی شدند.یافته ها: در پایان سال 1387 از کل اهداف دانشگاه %53 کاملا محقق شدند، %32 اهداف به میزان 50-99% و %11 کم تر از %50 تحقق یافتند. در مجموع %4 اهداف تا پایان سال 1387 به اجرا در نیامدند. تا پایان سال 1386، %49 از کل اهداف تدوین شده دانشگاه به طور کامل محقق شده بودند. مهم ترین مانع دستیابی به برخی از اهداف در سال های 1386 و 1387 عدم تحقق بودجه و اعتبار بود.نتیجه گیری: تحقق بیش از نیمی از اهداف در سال 1387، نشان دهنده ارتقا روند برنامه استراتژیک دانشگاه است، اما مشکلات و موانع سال 1386 از قبیل کمبود نیروی انسانی و کمبود بودجه و اعتبارات در تحقق اهداف سال 1387 تاثیر داشته است.

این مطالعه با هدف تعیین میزان اختلال های روانی دانشجویان شاهد و ایثارگر دانشگاه های علوم پزشکی قزوین، زنجان و اراک انجام شد. در این مطالعه مقطعی تمام دانشجویان شاهد و ایثارگر دانشگاه های علوم پزشکی قزوین، زنجان و اراک با استفاده از پرسش نامه  GHQ-28بررسی شدند. نقطه برش 23 برای مقیاس کلی در نظر گرفته شد و در آنالیز داده ها از آزمون های آماری کای دو و تی استفاده شد. از میان 154 دانشجوی مورد مطالعه، %28.6 مشکوک به داشتن اختلال روانی بودند. این میزان در دانشگاه های زنجان، اراک و قزوین به ترتیب %40.7، %26.8 و %25.6 به دست آمد که از نظر آماری معنی دار نبود. توصیه می شود به سلامت روانی دانشجویان مقاطع پایین تر توجه بیش تری شود و علاوه بر استفاده از پرسش نامه های استاندارد برای مطالعه سلامت روانی دانشجویان، از روش های ارزیابی بالینی نیز استفاده شود.

این مطالعه مورد – شاهدی با هدف تعیین تاثیر روشنایی شبانه در شیوع نزدیک بینی در کودکان که تا سن زیر 3 سال شب هنگام زیر نور روشن خوابیده بودند در شهر قزوین در سال 1386 انجام شد. 200 بیمار که جهت معاینه چشمی به بیمارستان بوعلی سینای قزوین مراجعه نمودند، و 200 بیمار همسان به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسش نامه، معاینه های چشم پزشکی از جمله اندازه گیری حدت بینایی و تعیین میزان ضعف بینایی با استفاده از رتینوسکوپ و اتو ریفراکتومتر انجام و داده ها با آزمون آماری تی تحلیل شدند. در هر گروه، 126 نفر (%63) دختر و 74 نفر (%37) پسر بودند. در گروه مورد، 196بیمار (%98) نزدیک بین شماره -0.25 تا -4 دیوپتر، 3 بیمار (%1.5) دوربین و 1 بیمار سالم بود. در گروه شاهد، 124 بیمار (%62) نزدیک بین شماره -0.25 تا -1.25 دیوپتر، 44 بیمار (%22) دوربین و 32 بیمار (%16) سالم بودند. با محاسبه نسبت شانس مشخص شد که شیوع نزدیک بینی در گروه مورد 1.60 برابر گروه شاهد بود (P£0.05).