اورانیوم با عدد اتمی 92 به عنوان سنگین ترین عنصر طبیعی موجود در زمین از سه ایزوتوپ با فراوانی زیر تشکیل شده است. (238U=99.2746%, 235U=0.72%, 234U=0.0054%) . اورانیوم فقیر شده طی فرآیندی که در آن نسبت ایزوتوپ 235U یا 238U کاهش یابد ، تولید می گردد. اورانیوم فقیر شده در جریان باز فرآوری چرخه سوخت نیز تولید می شود. امروزه از اورانیوم فقیر شده در ساخت صفحات محافظ پرتو ، وزنه تعادل در هواپیماها ، مهمات ضد زره و خودروهای زرهی به کار می رود. مواجهه محیطی و شغلی با اورانیوم غالبا از طریق خوراکی یا استنشاقی صورت می گیرد. اخیرا نظریاتی در مورد ساز و کارهای آسیب بیولوژیک تابش هایی نظیر ذرات آلفای ناشی از اورانیوم ارایه شده است که براساس آنها علاوه بر آسیب به DNA به عنوان مولکول هدف ، سایر جایگاه های حساس خارج سلولی تحت تاثیر قرار گرفته اند. در این مقاله نظریه سلول های ناظر (By stander) و نظریه رخ داد ثانویه (second Event) مورد بررسی قرار گرفته و شواهد اپیدمیولوژیک و تجربه آن ارایه شده است.