مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران
سال:1382 | دوره:15 | شماره:1 (پیاپی 31) |تعداد مقالات:12

هدف: در این مطالعه حضور پذیرنده های استروژن و پروژسترون در تومور شوانوم وستیبلار مغز مورد بررسی قرار گرفته است. روش مطالعه: در این مطالعه 31 بیمار مبتلا به شوانوم وستیبولار که بین سالهای 1373-1380 مورد عمل جراحی واقع شده اند به صورت رتروسپکتیو مورد مطالعه قرار گرفتند. بلوکها پارافینه از نظر وجود پذیرنده های پروژسترون و استروژن توسط روشهای ایمنوهیستوشیمی بررسی شدند. اطلاعات به دست آمده بیماران همراه با علائم کلینیکی، محل تومور، نوع عمل جراحی و اندازه تومور در پرونده های بیماران مورد مطالعه قرار گرفت و میزان حضور پذیرنده ها بر اساس متغیرهای متفاوت بررسی شد. نتایج: بیماران شامل 18خانم (58.11%) و 13 مرد (41.9%) با سن متوسط 9 تا 40 سال بودند. شایعترین علامت کاهش شنوایی بود (25 بیمار) در 11 بیمار(35.5%) تومور در CPA راست و در 19 بیمار (61.3%) در طرف چب بود یک بیمار مبتلا به نوروفیبروماتوز تیپ II تومور دوطرفه داشت. 18 بیمار (58/1%) پذیرنده پروژسترون داشتند و در 17 بیمار (54.8%) پذیرنده استروژن مشاهده نشد (P=542,P=0.0102,P=0.562) همچنین مورد پروژسترون هم هیچگونه ارتباطی مشاهده نشد (p=0.739,p=0.253,p=0.466) نتیجه گیری: از آن جهت که در این مطالعه پذیرنده های استروژن و پروژسترون در تعداد قابل توجهی از بیماران دیده شد پیشنهاد می کنیم که توجه بیشتری به این پذیرنده ها در شوانوم وستیبولار و نقش آنها در درمان بشود.

التهاب گوش میانی در کودکان زیر 15 سال، به عنوان شایعترین بیماری عفونی و بالاترین دلیل جراحی محسوب می گردد. افیوژن گوش میانی می تواند در غیاب هرگونه عفونت قبلی گوش و علائم حاد ایجاد گردد. اختلال در عملکرد شیپور استاش فاکتور اصلی در ایجاد افیوژن گوش میانی به حساب می آید. عوارض این بیماری که در مواردی مهم و غیر قابل برگشت می باشند. می توانند با اقدامات تشخیصی و درمانی بموقع پیشگیری شوند . مطالعه حاضر به صورت یک مطالعه مقطعی، توصیفی، تحلیلی با معاینه بیش از 7 هزار دانش آموز شاغل به تحصیل شهر ایلام انجام گرفته است. در این بررسی ضمن مشخص کردن فراوانی افیوژن گوش میانی، در این رده سنی کودکان، بعضی عوامل احتمالی مستعد کننده بیماری نیز مانند توزیع جنسی بیمارران، فراوانی سنی و تعداد افراد خانوار بیماران مورد بررسی قرار گرفته اند. در این مطالعه مشخص گردید که افیوژن در 4.65% از معاینه شوندگان و با فروانی بیشتر نزد جنس مذکر و مقطع تحصیلی پایین تر وجود دارد. بیش از 80% از کودکان بدون علامت و تعداد بیشتری از دانش آموزان دارای افیوژن گوش در خانواده های پرجمعیت عضویت دارند. با توجه به بی علامت بودن بیماری و امکان تشخیص زود هنگام و درمان مناسب آن، لزوم معاینه دانش آموزان در معرض خطر بیشتر مانند جنس مذکر و دانش آموزان مقاطع پایین تر، در طول سال تحصیلی مورد تاکید قرار گرفت.

اهداف: مطالعه تظاهرات بالینی گرانولوماتوز وگنر در ساختمان های سروگردن. روش کار: ما مشخصات بالینی تمام بیماران واجد شرایط با تشخیص گرانولوماتوز وگنر بر اساس معیارهای کالج آمریکایی و روماتولوژی (ACR) را از دو بیمارستان دانشگاهی مشهد مرور نمودیم. نتایج: 12 بیمار با تشخیص وگنر طی 10 سال گذشته بررسی شند. نسبت زن به مرد 1به 2 بود اکثر آنان در دهه سنی پنجم بودند. 72% بماران شکایات مربوط به سروگردن و 65% درگیری تنفسی تحتانی داشتند. سینوریت مکرر در 45% درگیری ساختمان های بینی در 72% شکایات چشمی و 27% و ابتلا گوش در 45% یافت شد. ما یک مورد پروپتوز یک طرف چشم و 15% تغییر شکل بینی داشتیم. هشت بیمار نمونه آسیب شناسایی داشتند و واسکولیت گرانولوماتوز به همراه نکروز در 25% یافت شد. نتیجه گیری: گرانولوماتوز وگنر یک واسکولیت سیستمیک نادر در بیماران است شایعترین تظاهرات بالینی شامل سینوزیت عود کننده مقاوم، زخمهای بینی با کراستهای بزرگ، کاهش شنوایی حسی عصبی در همراهی با یافته های عمومی مثل تب خفیف، خستگی و آرترالرژی می باشد.

به منظور تعیین رابطه بین کاهش شنوایی و آرتریت روماتوئید مطالعه مورد شاهی انجام شد. در این مطالعه آستانه شنوایی 101 بیمار با گروه کنترل مقایسه گردید. میانگین سنی بیماران 64، 44+-37 ، 13 بود . 86.1% بیمارن زن بودند. از تمامی افراد معاینات گوش. حلق و بینی و تستهای شنوایی انجام شد. میانگین آستانه شنوایی در بیمارن 8، 11+-2 ، 10 و در دو گروه شاهد (5.2+11.8 (P=0.00 بود. شیوع ابتلاء به کاهش شنوایی درفرکانسهای بالا 05، 3برابر (32.2% گروه بیماران به 10.9% گروه شاهد) بود (P=0.00 ) بود. بنابراین علی رغم این که بیماران از کاهش شنوایی شاکی نیستند، کاهش شنوایی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شایعتر می باشد. لذا توصیه می شود این بیماران از نظر بیماریهای گوش تحت بررسی قرار گیرند.

خشونت صدای (Hoarseness) شایعترین و مهمترین نشانه اختلال کارکرد حنجره و گاه، تنها نشانه بیماری این عضو است. در تشخیص افتراقی هر حالت مزمنی که حنجره را درگیر کند یک پروسه نئوپلاستیک باید مد نظر باشد و به همین دلیل نیاز به اندوسکپی و بیوپسی برای رد کردن کارسینوما می باشد. این مطالعه توصیفی، به صورت مقطعی افرادی که از فروردین 1370 تا آذر ماه 1378 به علت خشونت صدای مزمن در بیمارستان آیت الله کاشانی اصفهانی تحت عمل لارنگوسکپی مستقیم قرار گرفته اند انجام شد. انتخاب نمونه به صورت سرشماری از پرونده های موجود در بایگانی بیمارستان صورت گرفت. مواردی که لارنگوسکپی مستقیم به دلیلی غیر از خشونت صدای مزمن مثل جسم خارجی، تروما، و .... صورت گرفته و یا پرونده ناقص بود از مطالعه خارج شدند. کلا از 408 بیمار مورد بررسی، 45 پرونده به دلایل مذکور از مطالعه خارج گردید و بررسی روی 363 پرونده ادامه یافت. میانگین سنی افراد مورد بررسی 46.6 سال، انحراف معیار 18.9 و فراوانترین مراجعه در گروه سنی 40 - 31 سال بود. 67.2% بیماران مرد بودند. در 63.9% از کل بیماران فقط با لارنگوسکپی مستقیم تشخیص قطعی مسجل شده و 36.1% موارد بدون درگیری، 9.6% فلج طناب صوتی حقیقی ، 20.1 % تومر و 33.4 التهاب داشتند. دست کم 20% موارد بررسی شده به تشخیص قطعی تومر رسیده اند که درصد بالایی است. این تعداد نیازمند اقدامات سریع تشخیصی و درمانی هستند و هدف ما از این لارنگوسکپی مستقیم در افرادی که خشونت صدای مزمن دارند نیز تشخیص زودرس و درمان این گروه می باشد.

آدنوتونسیلکتومی از شایعترین اعمال جراحی در دنیا می باشد از عوارض جدی این عمل خونریزی می باشد. مطالعات زیادی در مورد فاکتورهای احتمالی تاثیر گذار بر شیوع خونریزی بعد از عمل لوزه انجام شده است. یکی از این فاکتورها نقش درمان پیشگیرانه آنتی بیوتیکی بر میزان شیوع خونریزی می باشد در این مطالعه که به صورت گذشته نگر انجام شده جهت پاسخ به این سوال که آیا درمان پیشگیرانه با آنتی بیوتیک (آموکسی سیلین) بر کاهش خونریزی بعد از عمل لوزه موثر است. 200 بیمار در دو گروه 100 نفری (گروه مطالعه آموکسی سیلین) بر کاهش شیوع خونریزی بعد از عمل لوزه موثر است. 200 بیمار در دو گروه 100 نفری (گروه مطالعه آموکسی سیلین mg/kg ،25 ) به صورت پروفیلاکتیک بلافاصله بعد از عمل و به مدت 7-5 روز گرفته و گروه مطالعه آنتی بیوتیک نگرفته اند با هم مقایسه شده اند، تعداد موارد خونریزی در گروه مطالعه یک مورد و در گروه کنترل سه مورد بوده از نظر آماری این تفاوت با ارزش نبوده و اگر چه در این زمینه نیاز به مطالعات بیشتر می باشد. در این مطالعه آنتی بیوتیک نقشی در کاهش شیوع خونریزی به دنبال آدنوتونسیلکتومی نداشته است.

شکاف لب و کام یکی از ناهنجاریهای شایع مادرزادی کرانیوفاشیال می باشد که از عوارض آن عفونت گوش میانی، سنگینی شنوایی، مشکلات تغذیه ای ، تکلم و مشکلات اجتماعی است. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی و علل شکاف لب و کام انجام شد. این تحقیق به صورت آینده نگر از دی ماه 79 روی 19545 تولد زنده در مرکز آموزشی درمانی دزیانی گرگان انجام گردید. شیوع شکاف لب و کام 1.02 در هزار تعیین گردید. میزان شیوع در جنس مذکر 1.4 درهزار و در جنس مونث 0.63 در هزار تعیین شد. شکاف لب و شکاف لب و کام در جنس مذکر بیشتر بوده است. همچنین بیشتر فراوانی شکاف لب و کام در گروه قومی سیستانی مهاجر 2.25 در هزار بوده است. عامل ارث و مصرف دارو در هنگام بارداری از مهمترین عوامل موثر در ایجاد این ناهنجاریها بوده اند. همچنین این مطالعه نشان داد که علاوه بر عوامل یاد شده با توجه به شرایط اقلیمی و بافت کشاورزی منطقه و همزمانی زمان لقاح در تعدادی از موارد با ازدیاد مصرف سموم کشاورزی، احتمال دخالت تماس و مجاورت مادران باردار با سموم شیمیایی کشاورزی در ایجاد این ناهنجاریها وجود دارد.

این مطالعه به صورت Cross-sectional در مهد کودک منتخب (به طور تصادفی) در سطح شهر مشهد انجام شده است. اهداف این مطالعه بررسی شیوع بروکسیزم رابطه آن با مشکلات دندانی و اختلالات بر اساس اظهارات والدین و معاینات دهانی - دندانی دچار دندان قروچه (بروکسیزم) بودند. شایع ترین سن شروع دندان قروچه 5-4 سالگی بود (37.1%) در تمامی موارد دندان قروچه شبانه بروز می کند. در 35.5% از کودکان با دندان قروچه در 11.1 % از اطفال بدون قروچه سابقه خانوادگی مثبت بود. در 38.5% از کودکان مبتلا و در 54.1% از کودکان بدون دندان قروچه مادر شاغل بود. در 75.5% از کودکان مبتلا به دندان قروچه مشکل دندانی وجود نداشت، درد عضلات صورت و یا درد در هنگام باز کردن دهان در هیچ مورد مشاهده نشد. درد در حرکت مفصل تمپوروماندیبولر در 4.2% مشاهده نشد.