مجله پزشکی کوثر
سال:1383 | دوره:9 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

هدف: با توجه به هدف اندازه گیری ویژگیهای مکانیکی در مطالعات ترمیم زخم، یک تکنیک جدید تانسیومتری برای اندازه گیری خصوصیات مکانیکی نظیر شکستن و کشش زخم خطی پوستی در موش صحرایی طراحی شد. تانسیومتر طراحی شده چندین مزیت دارد: ساخت آن ارزان تمام می شود، امکان ثبت اطلاعات وجود دارد، استفاده از آن آسان بوده و بر روی حیوان بیهوش قابل اجرا است.مواد و روشها: طراحی دستگاه با استفاده از دو گیره، یک سیستم نخ و قرقره، ترانسدیوسر، مخازن آب و یک فیزیوگراف صورت گرفت. تعریف و ارزیابی دستگاه بر روی 29 عدد زخم پوستی در پشت 29 راس موش صحرایی نر از نژاد آلبینو، 30 روز پس از عمل جراحی صورت گرفت. در ابتدای آزمایشات حیوانات به سه گروه تقسیم شدند که شامل دو گروه کنترل (n=20) (کنترل 1 وکنترل 2) و یک گروه آزمایش (n=9) بود، در کلیه حیوانات در شروع آزمایشات یک زخم به طول 3 سانتی متر و با ضخامت کامل درم ایجاد شد. 30 روز پس از عمل جراحی خصوصیات مکانیکی پوست ناحیه زخم در تمام حیوانات اندازه گیری شد. در گروه کنترل 1 اندازه گیریهای مکانیکی توسط روش کلاسیک اندازه گیری در خارج از بدن (in vitro) انجام شد. در گروه آزمایش اندازه گیریها توسط تانسیومتر طراحی شده صورت گرفت و ثبت گردید. در گروه کنترل2 ، اندازه گیریها مشابه گروه آزمایش بود با این تفاوت که دو نیروسنج بین هر یک از گیره های طرفین حیوان و نخ متصل به آن به صورت افقی قرار داده شد. در اینجا اعداد بدست آمده از خواندن نیروسنج ملاک محاسبه نیروی شکستن وکشش زخم قرار گرفت. یافته ها: محاسبات آماری نشان داد که بین میانگین های نیروی شکستن زخم بین گروههای کنترل و گروه آزمایش اختلاف معنی داری مشاهده نمی شود (P>0.1). نتیجه گیری: براین اساس دستگاه طراحی شده دقت لازم برای اندازه گیری خصوصیات مکانیکی زخم بر روی بدن در موش صحرایی و ثبت آنها با استفاده از یک فیزیوگراف را دارا می باشد.

هدف: هدف این مطالعه بررسی نقش گیرنده های NMDA در شکل پذیری سیناپسی قشر بینایی موشهای پرورش یافته در شرایط روشنایی استاندارد Light Reared (LR) و پرورش یافته در تاریکی کامل Dark Reared (DR) بود.مواد و روشها: تحریک لایه IV پاسخهایی شامل دو پتانسیل پس سیناپسی Exitatory Postsynaptic Potential (EPSP) را در لایه II/III نتیجه داد. EPSP1, EPSP2 برای القای LTP، هشت مجموعه از الگوی تحریک Primed-Burst Stimulation (PBs) با فرکانس 0.1 هرتز اعمال گردید.یافته ها: آنتاگونیست های گیرنده های NMDA, AP5 و کتامین، بطور متفاوتی دامنه پاسخهای پایه در برشهای به دست آمده از موشهای صحرایی LR را تحت تاثیر قرار دادند، در حالی که در گروه DR بی تاثیر بودند. AP5 روی LTP پتانسیل های میدانی در قشر بینایی LR اثری نداشت اما مقدار LTP در EPSP2 در قشر بینایی DR را کاهش داد. از طرف دیگر کتامین LTP هر دو EPSP را در گروههای LR و DR کاهش داد. این نتایج پیشنهاد می کند که LTP پاسخهای بینایی وابسته به گیرنده های NMDA در قشر بینایی LR نسبت به AP5 غیر حساس هستند اما تحت تاثیر کتامین قرار می گیرند. همچنین در گروه DR داروها روی LTP در EPSP2 اثربخشی بیشتری داشتند.نتیجه گیری: یافته های ما نشان می دهد که وابستگی LTP به گیرنده های NMDA و یا حساسیت این گیرنده ها به آنتاگونیست های یادشده در گروههای LR و DR متفاوت است. نتایج ما با یافته های محققینی که معتقدند ترکیب و عملکرد گیرنده های NMDA به صورت تابعی از سن و تجربه حسی تغییر می کند موافق است.

هدف: به نظر می رسد که نیکوتین و مورفین دارای اثرات مشابهی در دستگاه عصبی می باشند. هدف از مطالعه حاضر آزمایش این نکته است که آیا بین اثرات نیکوتین و مورفین تداخلی وجود دارد؟ که این سوال با مشاهده وجود حساسیت متقابل بین نیکوتین و مورفین در القاء ترجیح مکان شرطی شده پاسخ داده خواهد شد.مواد و روش ها : در این مطالعه از موش های سوری ماده با محدوده وزنی 25-20 گرم استفاده شد و ترجیح مکان شرطی شده به روش Kim در موشها القاء شد. برای القاء حساسیت موشها ابتدا سه روز متوالی یک دوز ثابت از مورفین یا نیکوتین را دریافت می کردند و سپس 5 روز را بدون دارو سپری می کردند. در روز ششم القاء حساسیت با دوز بسیار کم نیکوتین و یا مورفین در حیوانات بررسی می شد.یافته ها : نتایج نشان می دهد که تجویز زیر جلدی مورفین با دوزهای mg/kg 2.5، 5 و 7.5 سبب القاء ترجیح مکان شرطی شده معنی داری در حیوانات می شود. تزریق داخل صفاتی نیکوتین (1 mg/kg) نیز به طور معنی داری ترجیح مکان شرطی شده را در حیوانات القاء نمود. تجویز مورفین (5 mg/kg) در سه روز پیاپی در یک نوبت و سپس پنج روز استراحت سبب القاء حساسیت در حیوانات گردید به نحوی که ترجیح مکان شرطی شده در این حیوانات با دوزهای غیر موثر مورفین (1, 0.5, 0.25 mg/kg) القاء شد. در حیواناتی که به روش فوق به مرفین حساس شده بودند، تجویز دوزهای غیر موثر نیکوتین (0.5, 0.25, 0.1 mgkg) نیز توانست ترجیح مکان شرطی شده معنی داری را القاء نماید. تجویز نیکوتین (0.4 mg/kg) در سه روز پیاپی در یک نوبت سبب القاء حساسیت در حیوانات گردید. پس از گذشت پنج روز دیگر، ترجیح مکان شرطی شده در این حیوانات با دوزهای غیر موثر نیکوتین (0.5, 0.25, 0.1 mg/kg) القاء شد. در حیواناتی که با روش فوق به نیکوتین حساس شده بودند، تجویز دوزهای غیر موثر مورفین (1, 0.5, 0.25 mg/kg) نیز توانست ترجیح مکان شرطی شده معنی داری را القاء نماید. نتیجه گیری : در جمع بندی به نظر می رسد که مکانیسم یا مکانیسم های نیکوتینی و اوپیوئیدی در ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین و نیکوتین و بروز حساسیت نسبت به این دو دارو نقش دارند.

هدف: مطالعه تکوین قلب پستانداران، به دلیل فقدان مدل آزمایشگاهی مناسب، مشکلات فراوانی دارد. بن یاخته های جنینی، سلولهای پرتوانی هستند که قابلیت تمایز به انواع سلولهای سه لایه زاینده جنینی و از جمله کاردیومیوسیت ها را دارند. هدف از این مطالعه، بررسی خصوصیات ضرباهنگی (کرونوتروپی) کاردیومیوسیت های حاصل از بن یاخته های جنینی با استفاده از عوامل آدرنژیک و کولینرژیک بود.مواد و روشها: بدین منظور از رده سلولی بن یاخته جنینی رویان B1، استفاده شد. از بن یاخته های جنینی در قطرات آویزان به مدت دو روز اجسام شبه جنینی ساخته شد و سپس در ظرف باکتریایی برای پنج روز دیگر کشت شدند و بدنبال آن اجسام شبه جنینی برای 14 روز در ظرف کشت سلولی رشد یافتند. خصوصیات ضرباهنگی (کرونوتروپی) کاردیومیوسیت هایی که به طور خود بخود تمایز یافته بودند در سه مرحله تمایزی ابتدایی، حد واسط و نهایی با ایزوپرنالین (آگونیست گیرنده آدرنرژیک 1 β)، فنیل افرین (آگونیست گیرنده آدرنرژیک 1α)، پروپانولول (آگونیست گیرنده آدرنرژیک β)، کارباکول (آگونیست گیرنده کولیزژیک موسکارینی) و Bay K 8644 (فعال کننده کانال کلسیمی) بررسی شدند.همچنین ایمونوسیتوشیمی با استفاده از آنتی بادی علیه  αاکتینین، دسمین، تروپونین I و کانکسین 43 انجام شد.یافته ها: تاثیر داروهای ایزوپرنالین، فنیل افرین و Bay افزایش تعداد ضربان را در سه مرحله تکوینی کاردیومیوسیت ها نشان داد و کارباکول و پروپونالول تعداد ضربان در دقیقه را کاهش داد.ایمونوسیتوشیمی کاردیومیوسیت ها نیز وجود α اکتینین، دسمین، تروپونین I و پروتئینهای کانکسین را نشان داد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که این سیستم می تواند به عنوان ابزار سودمندی در مطالعه عملکرد داروهای کرونروپی (موثر بر ضرباهنگ) و زیست شناسی تکوینی قلب باشد و سبب کاهش استفاده از قلب جانوران زنده می شود. 

هدف: ارایه یک روش جدید جهت تخلیص آنزیم اندونوکلئاز BamH I از سویه آمیلولیکوفاسینس جهت استفاده در آزمایشگاههای مولکولی و مهندسی ژنتیک.مواد و روش ها: اندونوکلئاز ویژه BamH I، از کشت باکتری باسیلوس آمیلولیکوفاسینس (BS2) تخلیص شد. باکتری مولد در محیط کشت اختصاصی (SLBH) رشد داده شد و در پایان فاز لگاریتمی سلولهای باکتریایی جمع آوری و با استفاده از سونیکاسیون شکسته و عصاره سلولی آزاد گردید. آنزیم موجود در عصاره سلولی با استفاده از سولفات آمونیوم 50-40 % اشباع رسوب داده شد و با بافر فسفاته 25 میلی مولار دیالیز، و با PEG8000 تغلیظ و سپس به منظور تخلیص بیشتر روی ستون ژل فیلتراسیون و تعویض یونی برده شد. جزء بدست آمده از ستون تعویض یونی، توسط SDS-PAGE آنالیز شد. جهت بررسی فعالیت آنزیمی از DNA فاژ لامبدا استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان می دهد که بیشترین میزان تولید آنزیم BamH I در انتهای فاز لگاریتمی می باشد.همچنین توده سلولی حاصل از کشت باکتری مورد استفاده در آزمایشگاه بیشتر از مواد گزارش داده شده قبلی بود. در این روش به دلیل کوتاه بودن مسیر تخلیص درصد فعالیت آنزیم بالا بود.نتیجه گیری: یافته های بدست آمده نشان می دهد که تولید آنزیم توسط باکتری مولد در محیط کشت فوق، خوب بوده و خلوص آنزیم در پایان کار حدود 90% می باشد. همچنین آنزیم فعالیت ویژه ای در حدود 80% از خود نشان داد.

هدف : ERCP در درمان و تشخیص بیماری های مجاری صفراوی و پانکراس کاربرد ویژه دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ERCP تشخیصی و درمانی و عوارض آن طی یک مطالعه توصیفی آینده نگر و یافتن عوامل پیشگویی کننده بروز عوامل احتمالی قبل و یا حین انجام پروسیجر در یک مرکز درمانی - آموزشی نوپا بود.مواد و روش ها : در این مطالعه مقطعی_توصیفی آینده نگر یافته های سونوگرافیک و آزمایشگاهی قبل و پس از ERCP ثبت می شد و در صورت شک به عوارض، اقدامات تشخیصی و درمانی لازم صورت می گرفت.یافته ها : از مجموع 214 بیمار با سن متوسط 47 سال 41.6% مرد، 40% بیماری زمینه ای داشتند.عوارض ERCP در 10.6% موارد دیده شد و فقط در 3.8% موارد جهت کنترل عوارض، مداخله آندوسکوپیک و در 0.6% مداخله جراحی شده است.نتیجه گیری : عوارض ERCP و اقدامات وابسته به آن در این مرکز در حد مطلوب است و با بهبود تکنیک، وسایل و تجربه افراد عوارض فوق محدودتر نیز خواهد شد.

هدف : گزارش های معدودی در مورد نتایج درازمدت قطع اندام (Amputation) تحتانی در بازماندگان جنگ ها علیرغم گستردگی وجود دارد، قطع اندام این بیماران در افراد جوانی اتفاق افتاده است که از دیگر جهات سالم بوده اند. هدف از این مطالعه بررسی عوارض و کارکرد این بیماران بعد از سالها از قطع اندامشان است.روشها و بیماران: این مطالعه شامل بررسی و معاینه و مرور شرح حال کامل 168 جانباز ایرانی است که در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در فاصله سالهای 1367-1359 دچار قطع اندام تحتانی شده اند. در یک پرسشنامه کامل تمام اطلاعات ثبت شد و تحلیل آماری صورت گرفته با معدود گزارش های مشابه که در منابع علمی وجود داشت مقایسه شد. برای مقایسه آماری از آزمون Chi-square استفاده شد.یافته ها: شایع ترین عامل قطع اندام تحتانی مین های زمینی و تله های انفجاری بود که 60.7% موارد را شامل می شد، متوسط سن بیماران در زمان بررسی 41.55 سال بود، متوسط پیگیری بیماران 17.36 سال بود. در نمونه مورد مطالعه ما شایع ترین قطع زیر زانو است، سمپتوم های اندام قطع شده شامل 76% حس فانتوم، 30.9% درد فانتوم و 47.6% درد استامپ است. همچنین شیوع کمردرد و درد زانو یا هیپ مقابل اندام آمپوته به ترتیب 59.5% و 38.6% بوده است. از 168 مورد (100%) متاهل و 162 مورد (96.4%) دارای فرزند بوده و 60 مورد (35.7%) آنان از مراقبت ها و خدمات روانپزشکی استفاده می کردند. آمار اشتغال نیز 53.5% بود.نتیجه گیری: این مطالعه وضعیت خانوادگی (ازدواج و بچه دار شدن) و نیاز به مراقبت های روانپزشکی را نسبت به نمونه های مشابه دیگر کشورها بهتر نشان داد ولی میزان استخدام و اشتغال آنان را پایین تر از دیگر نمونه های گزارش شده خارجی نشان داد. اگرچه شیوع حس فانتوم، درد فانتوم و درد استامپ در این بیماران بالا بود ولی باز هم در مقایسه با مطالعات مشابه بازماندگان دیگر جنگ ها کمتر بود.

هدف: از آنجایی که شایع ترین اختلالات راستایی بدن وضعیت جلو آمده سر Forward Head Posture (FHP) و شانه های گرد Round Shoulder و افزایش کیفوز فقرات میانی پشتی می باشد، در این تحقیق تلاش شده است که تاثیر تمرینات ثبات دهنده در کمربند گردنی شانه ای بر برخی شاخص های عملکردی این کمربند یعنی FHP و انحنای Midthoracic (مهره های میانی پشتی) در بیماران زن مبتلا به اختلال وضعیت ربع فوقانی بدن در مقایسه با تمرینات معمول بررسی گردد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه نتایج قبل و بعد از درمان بر روی 30 زن 40-18 ساله مبتلا به اختلال وضعیت ربع فوقانی بدن انجام گردید. بیماران به دو گروه تمرینات ثبات دهنده و تمرینات معمول تقسیم شدند و به مدت 18 جلسه تحت درمان فیزیوتراپی قرار گرفتند. در پنج نوبت شاخص های ذکر شده در بالا با استفاده از روش های اندازه گیری عینی (Objective) در این بیماران بررسی شد. در هر جلسه درمانی کشش و مهار عضلات کوتاه شده و تسهیل و تقویت عضلات ضعیف شده برای هر دو گروه درمانی انجام شد. تمرینات معمول و ثبات دهنده نیز برای هر گروه بطور مجزا داده شد.یافته ها: بین هیچ یک از شاخص های عملکردی ارزیابی شده قبل از شروع درمان همبستگی معنی داری وجود نداشت. آزمون T زوج اختلاف معناداری را بین ارزیابی های متوالی در داخل هر گروه (قبل و بعد از درمان) برای هر یک از متغیرهای وضعیتی نشان داد.آزمون T مستقل نشان داد که اختلاف معناداری بین دو گروه درمانی از نظر تاثیر بر شاخص های عملکردی ارزیابی شده وجود ندارد، اما در گروه تمرینات ثبات دهنده پایداری اثرات درمانی در اصلاح FHP بیشتر بوده ولی در گروه تمرینات معمول در بهبودی انحنای Midthoracic بیشتر بوده است.نتیجه گیری: در اختلالات وضعیتی ربع فوقانی بعد از بدست آوردن انعطاف پذیری عضلات ناحیه می توان برای اصلاح و بازآموزی الگوهای حرکتی صحیح و همچنین پایداری وضعیت اصلاح شده از تمرینات ثبات دهنده استفاده نمود.

هدف : آلودگی با ویروس هپاتیت B می تواند به سیروز و سرطان کبد منتهی شود، در کشور ایران حدود 3% از افراد ناقل ویروس هستند شناسایی ناقلین و اجرای برنامه های مراقبتی از مهمترین راههای پیشگیری از ابتلاء افراد جدید می باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع HBs Ag در خانم های بارداری است که به بیمارستان نجمیه مراجعه نمودند. با توجه به اینکه همسران اکثر آنها نظامی بوده و تعدادی از این افراد سابقه مجروحیت جنگی و یا تزریق خون داشتند، بر آن شدیم تا بررسی مقایسه ای در مورد شیوع HBs Ag بین آنها داشته باشیم.مواد و روشها : این مطالعه بمدت یک سال در بیمارستان نجمیه تهران انجام شد. کلیه خانم های باردار مراجعه کننده از نظر HBs Ag مورد بررسی سرولوژیک به روش Elisa قرار گرفتند. در مورد هر خانم باردار پرسش نامه ای کامل می گردید. در این پرسشنامه ها مواردی از قبیل سن، تعداد حاملگی، تعداد فرزندان، سابقه سقط، سابقه زردی، سابقه واکسیناسیون هپاتیت B، شغل همسر، سابقه مجروحیت جنگی و سابقه تزریق خون در همسر ثبت می گردید سپس نتایج با آزمون t-Test و Chi-Square مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: در این مطالعه 1198 خانم باردار مورد بررسی قرار گرفتند. از بین آنها (1.8%) 22 نفر آزمایش HBs Ag مثبت داشتند. میزان مثبت بودن HBs Ag بر حسب شغل همسر (نظامی و غیر نظامی) تفاوت آماری معنی دار داشت، 2.3% گروه همسران نظامی و 0.8% گروه همسران غیر نظامی، (P=0.07). میزان مثبت بودن HBs Ag در همسران نظامی بر حسب سابقه مجروحیت جنگی همسر تفاوت معنی داری داشت، 5.7% گروه دارای سابقه مجروحیت و 1.8% گروه بدون سابقه مجروحیت، (P=0.026). همچنین میزان مثبت بودن HBs Ag بر حسب سابقه تزریق خون در همسر به دلیل مجروحیت جنگی نیز تفاوت آماری معنی داری داشت، 7.8% گروه همسران دارای سابقه تزریق خون و 1.4% گروه همسران بدون سابقه تزریق خون، (P=0.002).نتیجه گیری : با توجه به اینکه انتقال هپاتیت B از مادر به نوزاد از مهمترین راههای انتقال بیماری می باشد و از طرفی بعلت عدم وجود درمان موثر بر علیه این ویروس B، لذا پیشگیری اولیه از طریق بیماریابی و واکسیناسیون افراد پرخطر در جهت کنترل هپاتیت B می تواند اقدام مهمی باشد. احتمال اینکه همسران پرسنل نظامی که سابقه مجروحیت جنگی و نیز تزریق خون داشته اند ناقل باشند بیشتر از افراد عادی بوده، بنابراین لازم است این افراد و خانواده شان تحت مراقبتهای بهداشتی لازم قرار گیرند.

عمل جراحی سندرم تونل کارپ (CTS) از اعمال بسیار رایج و کم عارضه است. شایع ترین عارضه قطع شاخه حسی و ادم پس از عمل می باشد. بیمار خانم 65 ساله ای است که بدلیل عارضه نادر نکروز پس از تزریق موضعی گزیلوکائین 2% به همراه بوپی واکائین و سپس عفونت ثانویه محل برش جراحی جهت درمان از مرکز دیگری ارجاع شده است و با توجه به نمایان بودن فلکسورهای سطحی و بخصوص عصب مدیان بطول 5 سانتی متر در هر دو طرف و لزوم عمل نیمه فوری و سن بالای بیمار برای پوشش عناصر حساس، فلپ موضعی چربی فاشیایی اولنار بر پایه پرفوراتوری از شریان اولنار انتخاب شد و مدتی پس از کنترل عفونت باگرفت پوست پوشانده شد.

در این مقاله به معرفی یک خانم 28 ساله ای که به علت گواتر مالتی ندولار توکسیک با یک ندول منفرد غالب به ابعاد 5´6 سانتیمتر در لوب راست تیروئید که در اسکن نواحی پراکنده با جذب ید بالا به همراه یک ناحیه بزرگ بدون جذب ید در لوب راست تیروئید جلب توجه می کرد می پردازیم. ندول لوب راست در ماههای اخیر رشد بارزتری داشته و منجر به ایجاد علایم فشاری در گردن شده بود. بعد از بررسی های آزمایشگاهی تشخیص گواتر مالتی ندولار توکسیک مطرح و تحت درمان با داروهای آنتی تیروئید قرار گرفت و سپس جهت بررسی ندول غالب لوب راست تحت آسپیراسیون سوزنی Fine Needle Aspriation (FNA) قرار گرفت اما بررسی سیتولوژیک کمکی به تشخیص نکرد. به علت علایم فشاری در گردن بعد از یوتیروئید شدن، بیمار کاندید عمل تیروئید کتومی شد. بعد از جراحی تشخیص کیست هیداتیک در لوب راست تیروئید توسط پاتولوژیست تایید شد.