مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1395 | دوره:34 | شماره:394 |تعداد مقالات:7

مقدمه: کمبود برخی میکروالمنت ها در بیماران مولتیپل تروما که در بخش مراقبت های ویژه بستری هستند، بسیار با اهمیت است و می تواند منجر به بروز اختلالات شدید و افرایش ناخوشی و مرگ و میر در این بیماران گردد. منیزیم، از جمله کاتیون هایی است که نقش اساسی در فعل و انفعالات سلولی و بسیاری از اعمال حیاتی بدن دارد، اما مطالعات اندکی در مورد ارتباط آن با عوامل التهابی و تاثیر آن ها بر مرگ و میر بیماران مولتیپل تروما انجام گرفته است. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین ارتباط سطح سرمی منیزیم بیماران مولتیپل تروما در بدو ورود به بخش مراقبت های ویژه با عوامل التهابی و مرگ و میر بیماران انجام شد.روش ها: طی یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، 80 بیمار مولتیپل تروما که در سال 1394 در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان بستری بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند و ارتباط سطح سرمی منیزیم آنان با عوامل التهابی و مرگ و میر بیماران سنجیده شد.یافته ها: میانگین سطح سرمی منیزیم بیماران مورد مطالعه، 1.69±0.33 میلی گرم در دسی لیتر (دامنه ی 1.2-2.66 میلی گرم در دسی لیتر) بود و 46 نفر (57.5 درصد) دارای سطح منیزیم پایین و 34 نفر (42.5 درصد) دارای سطح منیزیم طبیعی بودند. بر حسب آزمون همبستگی Pearson، بیماران هیپومنیزیمی، مدت زمان تهویه ی مکانیکی بیشتر، سطح اینترلوکین 1 پایین تر و سطح سدیم و پتاسیم بالاتری داشتند.نتیجه گیری: سطح سرمی منیزیم با سطح سرمی اینترلوکین 1، سدیم، بیلی روبین، پلاکت و مدت زمان ونتیلاسیون ارتباط معنی داری داشت، اما با مرگ و میر بیماران مولتیپل تروما ارتباط معنی داری نداشت.

مقدمه: تحقیقات متعددی بیان می دارد که عوامل گوناگونی نظیر ورزش، بر ایجاد و استمرار اعتیاد تاثیر به سزایی دارند. کاربرد ورزش با نوع و مدت زمان های مختلف، اثرات متفاوتی را نشان داده است. از این رو، در مطالعه ی حاضر تاثیر 4 هفته تمرین هوازی بر تمایل به مصرف مورفین در موش صحرایی ارزیابی شد.روش ها: این مطالعه بر روی 24 رت نر نژاد ویستار انجام شدکه به 4 گروه سالین، مورفین، سالین- ورزش و مورفین- ورزش تقسیم شدند. ابتدا موش ها آموزش داده شدند تا با فشار دادن پدال دستگاه خود تزریقی، غذا دریافت کنند. پس از بیهوشی، ورید ژوگولار کانوله شد. رت ها بعد از بهبودی، هر روز دو ساعت به مدت 11 روز داخل دستگاه قرار داده شدند که 6 روز اول با محدودیت غذا و 5 روز آخر بدون محدودیت غذا بود. گروه های ورزش قبل از جراحی به مدت 4 هفته روی تردمیل دویدند. در پایان، تعداد پدال های فشار داده شده ثبت و ارزیابی شد. سپس، در روز یازدهم علایم ترک اعتیاد اندازه گیری شد.یافته ها: تفاوت معنی داری در علایم ترک و تعداد پدال های فعال در گروه های مختلف وجود داشت (P<0.05)، اما در تعداد پدال های غیرفعال بین گروه ها، اختلاف معنی دار مشاهده نشد.نتیجه گیری: تمرین هوازی می تواند از میزان تمایل به مصرف مورفین جلوگیری کند و علایم ترک را کاهش دهد. با توجه به این که سیستم دوپامین در اعتیاد نقش مهمی دارد، احتمال می رود ورزش از این طریق اثرات خود را اعمال کرده باشد.

مقدمه: ژن های CaMCA1 و HSP90 در ایجاد مرگ سلولی برنامه ریزی شده در سلول های قارچی نقش دارند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات ضدقارچی نانوکورکومین دندروزومی علیه گونه های Candida و بررسی اثر این دارو بر بیان این ژن ها بود.روش ها: حساسیت چهار گونه ی Candida به کورکومین و نانوکورکومین طبق روش CLSIM27-S4 مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه، بیان ژن های HSP90 و CAMCA1 در سلول های تیمار شده با نانوکورکومین دندروزومی با روش Reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR) مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در نانوکورکومین حداقل غلظت مهاری برای تمامی گونه ها 0.5 میلی گرم بر میلی لیتر بود به جز Candida krusei که این مقدار 1 میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد. نتایج حاصل از RT-PCR در گونه های Candida albicans، Candida tropicalis و Candida parapsilosis افزایش چشمگیر بیان ژن CaMCA1 را نشان داد، در حالی که در Candida krusei تغییر در بیان این ژن مشاهده نشد. بیان ژن HSP90 در دو گونه ی Candida albicans و Candida tropicalis کاهش نسبی یافت و در دو گونه ی دیگر بدون تغییر بود.نتیجه گیری: نانوکورکومین در مهار رشد قارچ های گونه ی Candida در مقایسه با کورکومین اثرات بهتری نشان داد. این اثر ضد قارچی، از طریق القای آپوپتوز در قارچ می باشد و مشاهده ی بیان ژن های آپوپتوز این مکانیسم را تایید می کند. در این مطالعه، مشاهده شد که این اثر، از طریق افزایش بیان ژن CAMCA1 می باشد. کاهش و عدم تغییر بیان ژن HSP90 بیانگر این بود که نانوکورکومین، از طریق این ژن اثرات ضد قارچی را اعمال نمی کند.

مقدمه: ماکروزومی، یک عامل خطر برای پیامدهای نامطلوب زایمانی است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین میزان ماکروزومی در تولدهای تک قلویی زنده و عوامل مرتبط با آن در زایشگاه های استان تهران بود.روش ها: این مطالعه ی مقطعی بر روی 4342 زن باردار با زایمان تک قلویی زنده مراجعه کننده به زایشگاه های استان تهران طی 15-30 تیرماه 1394 انجام شد. داده ها با استفاده از چک لیست محقق ساخته و از طریق مصاحبه با مادران و بررسی پرونده ی آنان در اتاق زایمان جمع آوری شد. به منظور بررسی عوامل مرتبط با ماکروزومی، از مدل Logistic regression استفاده گردید.یافته ها: میزان ماکروزومی در این مطالعه، برابر با 3.4 درصد بود. نتایج تحلیل تک متغیره نشان داد که سن بالا، قد بلند و نمایه ی توده ی بدنی بالای مادر، سن حاملگی بیشتر، مرتبه ی تولد بزرگ تر و جنسیت پسر نوزاد با ماکروزومی ارتباط دارد (P<0.050). در تحلیل چند متغیره، قد و نمایه ی توده ی بدنی مادر، سن حاملگی، مرتبه ی تولد و جنسیت پسر، بر تولد نوزاد ماکروزوم اثر معنی داری داشتند (P<0.050).نتیجه گیری: عواملی مانند سن، قد و نمایه ی توده ی بدنی مادر، سن حاملگی، مرتبه ی تولد و جنسیت نوزاد در افزایش تولد نوزاد ماکروزوم نقش دارند. توجه به این عوامل، می تواند در شناسایی نوزادان پرخطر و کاهش عوارض مادری- نوزادی ناشی از ماکروزومی موثر باشد.

مقدمه: عصاره ی آناناس (برومیلین) به صورت گسترده در طب سنتی استفاده می شود و دارای اثرات ضد سرطانی بر لوسمی، لنفوما، سارکوما و ملانوما می باشد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر ضد سرطانی این عصاره بر روی رده ی سلولی سرطان پستان (4T1) بود.روش ها: رده ی سلولی سرطان پستان (4T1) تحت تاثیر غلظت های مختلف برومیلین و در زمان های متفاوت 2، 24، 48 و 72 ساعت در انکوباتور قرار گرفتند. سپس، رشد و تکثیر آن ها با روش سنجش 5-diphenyltetrazolium-bromide، -2 (yl-2- dimethylthiazol-5، 4) 3 (MTT) بررسی شد. برای مقایسه ی نتایج گروه های مورد مطالعه، از آزمون های غیرپارامتریک Kruskall-Wallis و آزمون تکمیلی Dunn استفاده شد.یافته ها: رشد و بقای سلول های 4T1 وابسته به غلظت های مختلف برومیلین و در زمان های متفاوت، به طور قابل توجهی کاهش یافت، اما در زمان انکوباسیون کوتاه 2 ساعت، منجر به افزایش رشد و بقای سلول های سرطانی شد.نتیجه گیری: برومیلین در زمان های طولانی انکوباسیون، دارای اثرات سمیت سلولی بر رشد و تکثیر سلول های 4T1می باشد. این مطالعه، به منظور تعیین مکانیسم عمل این عصاره ادامه دارد.