مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1387 | دوره:26 | شماره:91 |تعداد مقالات:19

گروه های هدف: دانشجویان پزشکی و پرستاری، پزشکان عمومی، دستیاران و متخصصان رشته های مختلف علوم پزشکی و داروسازی و همچنین عموم مردم جامعه.اهداف آموزشی:1- یادگیرنده با ضرورت پیشگیری و کنترل اضافه وزن آشنا شود.2- یادگیرنده در مورد نقش محوری تغییر شیوه زندگی برای پیشگیری و کنترل اضافه وزن آگاهی پیدا کند.3- یادگیرنده با راه های ساده و عملی و بدون هزینه درمان اضافه وزن آشنا شود.4- یادگیرنده در مورد عدم کارآیی روش های تجاری ارایه شده برای درمان اضافه وزن آگاهی پیدا کند.5- یادگیرنده بتواند افراد مختلف جامعه را با راه های ساده و عملی برای تغییر شیوه زندگی در راستای پیشگیری و کنترل اضافه وزن آشنا نموده، با فرهنگ غلط استفاده از روش های تجاری در این رابطه مقابله نماید.

مقدمه: مشاوره پزشکی یعنی درخواست کردن از پزشکی دیگر تا نظر خود را در مورد تشخیص بیماری یا چگونگی درمان بیمار بیان نماید. مشاوره پزشکی امروزه یکی از ارکان مهم طب است، از این رو درخواست مشاوره و پاسخ گویی به آن باید بر اساس اصول علمی باشد. در این تحقیق، ضرورت داشتن یا نداشتن مشاوره های قلبی انجام شده قبل از جراحی های غیر قلبی انتخابی و چگونگی پاسخ دهی به آن ها مورد بررسی قرار گرفت.روش ها: در این مطالعه مقطعی، پرونده 300 نفر از بیماران بستری شده در بیمارستان امیر المومنین (ع) شهر سمنان که در سال 1384 تحت عمل جراحی غیر قلبی انتخابی قرار گرفته بودند و مشاوره قلبی برای آنها درخواست شده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات موجود در پرونده بیماران از جمله اطلاعات برگه های مشاوره و برگه شرح حال، بر اساس معیارهای انجمن قلب امریکا بررسی شده، در چک لیستی ثبت گردید و مورد پردازش آماری قرار گرفت.یافته ها: از 300 مورد مشاوره درخواست شده، 7/15 درصد موارد (با فاصله اطمینان 95 درصد: 8/19-6/11%) مشاوره های ضروری بودند. 66 درصد مشاوره های ضروری به طور کامل پاسخ داده شده بودند. هیچ یک از مشاوره های انجام شده در بیمارستان ضروری نبود، در حالی که 6/17 درصد مشاوره های انجام شده در مطب ها ضروری بودند. ضروری بودن مشاوره درخواست شده با مکان انجام مشاوره (P=0.009) و با سن بیمار (P=0.003) ارتباط معنی داری داشت، اما بین جنس و ضروری بودن مشاوره درخواست شده ارتباط معنی داری دیده نشد ((P=0.378.نتیجه گیری: با توجه به این که تنها 7/15 درصد از مشاوره های درخواست شده ضروری بوده اند، به منظور بهینه سازی روند درخواست مشاوره و پاسخ گویی به آن، اقدامات لازم جهت آموزش اصول علمی مشاوره پزشکی الزامی به نظر می رسد.

مقدمه: ان استیل سیستیئن به عنوان یک داروی موکولیتیک در بیماران تحت تهویه مکانیکی در بخشهای ICU مورد استفاده قرار می گیرد. تحقیق حاضر جهت بررسی موثرترین روش کاربرد این دارو در این بیماران طراحی گردید.روش ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور در سال 86-1385 درICU  بیمارستان امام رضا (ع) 60 بیمار سکته مغزی تحت تهویه مکانیکی به صورت تصادفی به سه گروه 20 نفری شامل درمان وریدی، گوارشی و داخل تراشه ای تقسیم شدند. همه گروهها با دوز روزانه 600 میلی گرم ان-استیل سیستئن به مدت یک هفته درمان شدند. متغیر های کمپلیانس دینامیک و اندکس تنفس سطحی و سریع (RSBI) قبل و بعد از درمان، تعداد موارد نیاز به ساکشن ریوی و تعداد موارد نیاز به تعویض لوله تراشه در گروهها ثبت شد.یافته ها: کمپلیانس دینامیک ریوی در روش داخل وریدی بیشتر از گوارشی و در روش گوارشی بیشتر از داخل تراشه ای بود (RSBI .(P<0.05 در روش داخل تراشه ای بیشتر از گوارشی و داخل وریدی کمتر از همه بود (P<0.05). نیاز به تعویض لوله تراشه در روش گوارشی بیشتر از داخل تراشه و داخل وریدی کمتر از همه بود (P<0.05).  ساکشن لوله تراشه و ریه در آخرین شیفت کاری 8 ساعته در روش داخل وریدی کمتر از گوارشی و در روش داخل تراشه بیشترین بود (P<0.05).نتیجه گیری: در صورت نیاز به تجویز ان-استیل سیستئین در بیمارانی که تحت تهویه مکانیکی هستند، به ترتیب روش داخل وریدی سپس گوارشی و در نهایت داخل تراشه ای در اولویت می باشند.

مقدمه: قرار دادن لوله بینی-معدی در اورژانس های پزشکی همیشه موفقیت آمیز نیست و تلاش مکرر برای جایگذاری آن علاوه بر تاخیر در اداره بیمار، سبب افزایش احتمال ایجاد عوارض نیز می شود. بنابر این لازم است برای جایگذاری صحیح لوله از تکنیک هایی استفاده کرد که علاوه بر موفقیت آمیز بودن، بروز عوارض را نیز کاهش دهد. در این مطالعه کارایی نوعی Guide wire جهت جایگذاری لوله بینی-معدی بررسی شده است. همچنین در مورد سایر تکنیک هایی که میزان موفقیت آمیز بودن جایگذاری لوله بینی-معدی را افزایش می دهند نیز بحث شده است.روش ها: این مطالعه بر روی 60 نفر از بیماران بستری در بخش جراحی عمومی بیمارستان الزهرا (س) اصفهان انجام شد. بعد از انجام بیهوشی عمومی و ایجاد برش لاپاراتومی، NG tube برای بیماران در گروه مورد (30 نفر) با وایر و در گروه شاهد (30 نفر) بدون وایر گذاشته شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، تعداد دفعات تلاش جهت جایگذاری NG tube، و انواع عوارض ناشی از آن ثبت شده، به وسیله نرم افزار SPSS-13 بررسی شدند.یافته ها: محدوده سنی بیماران، 18-60 سال (میانگین: 9/44) بود. میانگین تعداد دفعات تلاش جهت جایگذاری موفق NG tube در گروه اول، 26/1 بار و در گروه دوم، 13/2 بار به دست آمد 7 .(P=0.011) بیمار (23.3%) در گروه اول و 11 بیمار (6/36%) در گروه دوم هنگام جایگذاری لوله دچار عوارض زودرس شدند که در گروه اول شامل 5 مورد گیر کردن لوله در نازوفارنکس، 1 مورد خونریزی بینی، و 1 مورد دور زدن لوله بود. در گروه دوم نیز همین عوارض با فراوانی 6، 1، و 4 مورد، به ترتیب، مشاهده شدند (P=0.5).نتیجه گیری: با توجه به موفقیت آمیز بودن استفاده از guide wire جهت جایگذاری NG tube به نظر می رسد به کار بردن این وسیله مفید منجر به کاهش عوارض ناشی از جایگذاری لوله می گردد.

مقدمه: اندازه گیری تستوسترون و استرادیول بزاق، می تواند به عنوان روش مناسبی برای اندازه گیری این دو پارامتر مورد استفاده قرار گیرد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط سطح سرمی و بزاقی هورمون های تستوسترون و استرادیول با روش رادیوایمینواسی (RIA) است.روش ها: از 80 نفر مراجعه کننده به آزمایشگاه بیمارستان قائم (38 مرد و 42 زن) با متوسط سن 46±16.5 سال با در نظر گرفتن شرایط ورود به مطالعه نمونه سرمی و بزاقی گرفته شد. نمونه های سرمی و بزاقی در بین ساعت 8 تا 9 صبح جمع آوری شد. تستوسترون و استرادیول کل سرمی و بزاق با روش رادیوایمونواسی (RIA) اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین تستوسترون سرم 313.68±322.25 نانوگرم در دسی لیتر و میانگین تستوسترون بزاق 14.60±23.26 نانوگرم در دسی لیتر محاسبه شد. همبستگی معنی داری بین میانگین تستوسترون سرم و بزاق وجود دارد (P<0.003 و r=0.33). میانگین استرادیول سرم 269.54 1279.02 پیکوگرم در دسی لیتر و میانگین استرادیول بزاق 10.99±17.00 پیکوگرم در دسی لیتر محاسبه شد. همبستگی معنی داری بین میانگین استرادیول سرم و بزاق در این مطالعه پیدا نشد (P=0.07 و P=0.20).نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که اندازه گیری تستوسترون و استرادیول بزاق با روش رادیوایمنواسی (RIA) می تواند جایگزین اندازه گیری سرمی این هورمون گردد. چرا که اندازه گیری بزاقی این هورمون نشانه قسمت آزاد و از نظر بیولوژیک فعال این هورمون است. به علاوه این روش، ساده غیر تهاجمی و بدون استرس می باشد.

مقدمه: گیاه درمانی یکی از روش های مکمل پزشکی مورد استفاده در ایران و بسیاری از مناطق دیگر دنیاست. در طب سنتی ایران از ریشه آزارچوب به صورت موضعی در کوفتگی ها و شکستگی ها جهت کاهش التهاب و درد مفاصل استفاده می شود. مطالعه حاضر به بررسی اثرات ضدالتهابی عصاره آزارچوب و مقایسه آن با اثر ضدالتهابی ایبوبروفن می پردازد.روش ها: این تحقیق بر روی 8 گروه موش صحرایی بالغ نر با ایجاد التهاب حاد، در کف پنجه حیوان توسط تزریق ml1/0 از محلول کاراگینان 5/0 درصد ایجاد شد. 10 دقیقه قبل از تزریق کاراگینان، عصاره هیدروالکلی آزارچوب با دوز 50، 100، 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم و ایبوبروفن با دوز 12 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی به حیوان تزریق شد. میزان التهاب با اندازه گیری تغییرات حجم پنجه با روش پلتسمومتری مایع چهار ساعت بعد از تزریق گاراگینان تعیین و با پنجه گروه شاهد مقایسه شد.یافته ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که ایبوبروفن به طور معنی داری افزایش حجم پنجه ناشی از کارگینان را مهار نموده است (P>0.01). همچنین تمامی دوزهای مصرفی عصاره هیدروالکلی آزارچوب به جز دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم به طور معنی داری افزایش حجم پنجه را مهار نموده اند (P>0.01). با توجه به محاسبه درصد تغییرات بین گروه های آزمایشی و ایبوبروفن می توان اذعان نمود که دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره با اثر ضدالتهابی ایبوبروفن مشابهت زیادی دارد.نتایج حاصل از این پژوهش موید این مساله است که مصرف عصاره هیدروالکلی آزارچوب می تواند خیز التهابی ایجاد شده توسط کاراگینان را مهار نماید.

مقدمه: در بین داروهای ضد صرع، فنوباربیتال بیشترین عوارض سوء را بر قوای شناختی و حافظه دارد. از آن جا که روند سالم تشکیل حافظه به سلامت مدارهای نورونی در نواحی مختلف هیپوکامپوس بستگی دارد. این مطالعه، با هدف تعیین تغییرات حجم نواحی شکنج دندانه ای DG) یا (Dentate Gyrus و شاخ آمون CA) یا (Cornu Ammonis هیپوکامپوس متعاقب مصرف بلند مدت فنوباربیتال انجام شد.روش ها: در این مطالعه تجربی، 20 رات یک ماهه نر ویستار به طور تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند و به گروه شاهد نرمال سالین و به سه گروه آزمایش، به مدت 45 روز، روزانه 50 و 75 و mg/kg 100فنوباربیتال به صورت داخل صفاقی تزریق شد. از بخش عقبی مغز که حاوی هیپوکامپوس است برش های سریال به ضخامت 25 میکرون تهیه شد و از هر 20 برش، یکی را (به صورت تصادفی سیستماتیک) برداشته و حجم لایه های نواحی هیپوکامپوس با روش استریولوژیک کاوالیه اندازه گیری گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که درمان با فنوباربیتال، تاثیر معنی داری بر حجم لایه های نواحی DG و CA1 و CA3 هیپوکامپوس رات دارد (P<0.05). مقایسه ها نشان داد که فقط اندازه حجم لایه های مختلف نواحی مذکور در هیپوکامپوس حیواناتی که 75 و mg/kg 100 فنوباربیتال را دریافت کرده بودند کاهش یافته است.نتیجه گیری: اثرات درازمدت درمان با فنوباربیتال بر روی حجم نواحی هیپوکامپوس به دوز وابسته است و ضروری است که برای کاهش اثرات منفی، دوز مصرفی فنوباربیتال در حداقل نگه داشته شود. همچنین کاهش اندازه نواحی هیپوکامپی می تواند به عنوان علتی برای آسیب های یادگیری و حافظه متعاقب مصرف فنوباربیتال پیشنهاد شود.

مقدمه: سنجش آمادگی تحصیلی پیش از ورود کودکان به سیستم آموزشی رسمی در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته است. در مجموع، آزمون سنجش آمادگی تحصیلی، توانایی کودک را برای سازگاری با الزامات نظام آموزشی کشور و مدرسه و نیز فراگیری محتوای برنامه های آموزشی مورد سنجش و توجه قرار می دهد. در این مطالعه، میانگین امتیاز کسب شده توسط کودکان ایرانی در آزمون سنجش آمادگی تحصیلی و ارتباط آن با برخی از عوامل مورد بررسی قرار گرفته است.روش ها: جمعیت مطالعه، شامل 899035 کودک 6 ساله متقاضی ورود به دبستان در سال 1386 در 31 استان کشور بودند که در 800 پایگاه در 565 شهر و به روش نمونه گیری سر شماری از جهت سلامت جسمی و حرکتی، سلامت روانی و عاطفی، شایستگی های اجتماعی، مهارت های زبانی، اطلاعات عمومی و مهارت های شناختی بررسی شدند. هر بخش دارای 20 امتیاز و در مجموع 100 امتیاز تعیین شده بود.یافته ها: از مجموع 899035 کودک بیشترین فراوانی مربوط به استان تهران با 88735 نفر و کمترین فراوانی مربوط به استان کهگیلویه و بویراحمد با 7516 نفر بود. میانگین کلی امتیاز 19/58 گردید. میانگین امتیاز کسب شده توسط دختران بیشتر از پسران بود. بیشترین ارجاع در همدان (9/15%) و کمترین در قزوین (2/3%) بوده است. در این مطالعه، 63198 کودک به مراکز تخصصی ارجاع شدند.نتیجه گیری: شناسایی زود هنگام بیماری ها و سایر اختلالات در کودکان و برنامه ریزی برای بر طرف ساختن آنها از اولویت بالایی برخوردار است؛ چرا که با انجام این آزمون ها می توانیم به بهبود سلامت و سیر تحصیلی و موفقیت کودکان کمک نماییم.

مقدمه: هیپروپی یکی از عیوب انکساری شایع چشم می باشد و تمایل به اصلاح آن به روش جراحی رو به افزایش است. یکی از این روش های جراحی PRK می باشد که کارآیی آن برای درجات پایین هیپروپی تایید شده است. لذا در این مطالعه بر آن شدیم که کارآیی PRK را برای درمان دوربینی بالای 3 دیوپتر، 4 ماه پس از عمل جراحی مورد بررسی قرار دهیم.روش ها: تعداد 30 چشم از 19 بیمار (66-18 سال) برای مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی به طور اتفاقی از مراجعین به یک کلینیک چشم پزشکی انتخاب شدند و تحت عمل جراحی PRK قرار گرفتند؛ سپس به صورت آینده نگر 4 ماه بعد حدت بینایی آنها ارزیابی و با قبل از عمل مقایسه گردید. همه بیماران توسط یک دستگاه به نام تکنولاس 217 مورد عمل قرار گرفتند. سپس داده های قبل و بعد از عمل در 2 فرم جمع آوری اطلاعات گردآوری شد و با استفاده از آزمون آماری paired-t در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: عیب انکساری یا (Spherical equivalent) SE بعد از عمل از 00/2- تا 00/5+ متغیر بود. هیچکدام از موارد عیب انکساری شان به طور کامل اصلاح نشد. تصحیح در 30% بیماران به صورت بیشتر از حد (Overcorrection) و در 70% به صورت Undercorrection وجود داشت. در 46.6%  SEدر فاصله ±1.00 دیوپتر قرار داشت. در 80% موارد SE در فاصله±2.00  دیوپتر قرار گرفت. میانگین بهترین دید اصلاح شده قبل از عمل 0.8±0.18 و بعد از عمل نیز 0.8±0.18 بوده است. میانگین بهترین دید اصلاح نشده قبل از عمل 0.13±0.1 و بعد از عمل 0.51±0.25 بوده است. میانگین عیب انکساری کروی قبل از عمل 5.45±2.06+ و بعد از عمل 1.00±1.62+ بوده است. میانگین عیب انکساری از نوع آستیگماتیسم، قبل از عمل 1.42±1.13- و بعد از عمل 0.95±0.55- بود.نتیجه گیری: بر اساس مطالعه حاضر عمل جراحی PRK برای هیپروپی با درجات متوسط یا بالا (بالاتر از 3 دیوپتر) قابلیت پیشگویی پایینی دارد و هرچه درجه هیپروپی بیشتر باشد میزان پایین بودن Predictability بیشتر است.

مقدمه: آنمی یکی از شایع ترین مشکلات سلامتی در دنیاست. آنمی ناشی از کمبود آهن باعث عوارض مختلفی مانند اختلال در یادگیری، کاهش تمرکز، ضعف، افسردگی و حتی مرگ زودرس می شود. این عوارض به ویژه در میان دانش آموزان می تواند عواقب بیشتری داشته باشد. این مطالعه، به بررسی شیوع آنمی در ارزیابی های غربالگری دانش آموزان در مناطق مختلف کشور می پردازد.روش ها: جمعیت نمونه، شامل کلیه دانش آموزان پایه اول دبستان، پایه سوم دبستان و اول راهنمایی در مدارس وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی ایران در سال 1386 می باشد.یافته ها:شیوع آنمی در این مطالعه، 8/1% در دانش آموزان مقطع اول ابتدایی، 4/2% در دانش آموزان مقطع سوم ابتدایی و 6/1% در دانش آموزان مقطع اول راهنمایی در ارزیابی های غربالگری به دست آمد. بیشترین میزان آنمی از دانشگاه های علوم پزشکی استان تهران گزارش شده است.نتیجه گیری: شیوع آنمی در برخی مناطق نسبت به کشورهای مطالعه فعلی و گذشته بالا می باشد. طراحی مطالعات دقیق برای تعیین علل احتمالی نظیر عوامل محیطی برای بررسی نوع آنمی ضروری است.

پروستاگلاندین ها شامل لاتونوپروست، انوپروستون، تراوپروست و بیماتوپروست است و جزء داروهای جدید گلوکوم می باشند. آنالوگ های پروستاگلاندین از طریق افزایش فلوی یوو اسکلرال توسط تغییر دادن ماتریکس خارج سلولی منجر به کاهش فشار داخل چشم می شوند. این داروها در صورتی که با دوز یک بار در روز استفاده شوند، خاصیت ضد افزایش فشار چشم دارند به جز انوپروستون که دو بار در روز باید تجویز شود. منوتراپی با پروستاگلاندین ها منجر به کاهش فشار داخل چشم به میزان 32-29 درصد برای بیش از 12-1 ماه می شود.پروستاگلاندین ها به زودی جز اولین انتخاب های دارویی برای درمان گلوکوم شناخته می شوند. تحمل آنها بسیار خوب و فاقد عوارض عمده سیستمیک می باشد و منفعت دیگر آنها برای بیمار دوز یک مرتبه در 24 ساعت است.در دوز بالا ایجاد التهاب و افزایش فشار چشم می نمایند ولی در دوز پایین باعث کاهش فشار چشم می شوند.کنترا اندیکاسیون مصرف پروستاگلندین ها در بیمارانی که به این داروها حساسیت دارند، بیماران با ریسک فاکتورهای متعدد، بیماران با آریتیس و کراتیت هرپس سیمپلکس، مصرف دارو بلافاصله بعد از اعمال جراحی داخل چشمی و بیماران با سابقه یووئیت و عفونت چشمی وجود دارد.

مقدمه: آمیلوئیدوز اولیه، شایعترین فرم آمیلوئیدوز سیستمیک است و علایم کلینیکی آن در ارتباط با منطقه و وسعتی است که آمیلوئید رسوب می کند. اکثر ارگان های بدن به جز CNS در این بیماری گرفتار می شوند (قلب، کلیه ها، کبد، دستگاه گوارش، طحال، تیروئید، آدرنال، غدد لنفاوی، مغز استخوان، ریه، سینوویوم، پوست، عضلات اسکلتی و زبان.گزارش مورد: ما بیمار 43 ساله ای را با علایم سفتی بدن و مفاصل(Scleroderma skin like) ، دردهای مکانیکال غیر اختصاصی، شانه های بزرگتر از حد معمول، دیسفاژی، گرفتگی صدا، ضایعات پاپولار پوستی و علایم سندرم تونل کارپ شرح می دهیم که به علت تنگی نفس در بیمارستان بستری شده بود. در بیوپسی پوست بیمار اپی درم اندکی آتروفی و در ناحیه درم پاپیلری رسوب مواد آمورف ائوزینوفیل دیده شد و در رنگ آمیزی Congo-red آمیلوئیدوز تایید گردید.

هموفیلی یک اختلال خونریزی دهنده ارثی وابسته به جنس است.شایع ترین علامت هموفیلی خونریزی غیر قابل کنترل و بیش از حد است که به علت کمبود یا عدم وجود فاکتورهای انعقادی در خون می باشد. خونریزی حتی می تواند بدون هیچ گونه آسیبی رخ دهد و در بیشتر موارد در مفاصل و بروز می کند و علایم آن عبارتند از: 1 .کبودی حاصل از صدمات کوچک که می تواند منجر به ایجاد یک هماتوم بزرگ شود. 2. خونریزی: خونریزی از بینی، دهان و لثه ها، با یک آسیب کوچک مانند مسواک زدن یا اعمال دندانپزشکی اغلب نشانگر هموفیلی است؛ خونریزی درون مفصلی باعث درد و عدم تحرک می گردد و در صورت عدم درمان کامل طبی منجر به بد شکلی مفصل می شود. مفاصل از مکان های شایع عوارض ناشی از خونریزی در هموفیلی هستند. این خونریزی مفصلی منجر به التهاب مفصلی دردناک و مزمن، بدشکلی و لنگیدن های مکرر می گردد؛ خونریزی داخلی عضلانی: خونریزی داخل عضلات منجر به تورم، درد و قرمزی می شود. تورم ناشی از خونریزی در این مناطق از طریق افزایش فشار بر بافت ها و اعصاب ناحیه منجر به صدمات پایدار و بد شکلی می گردد.این کلیپ ویدیویی نشان دهنده یک بیمار هموفیلی و عوارض ناشی از بیماری در وی است.