مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1395 | دوره:34 | شماره:379 |تعداد مقالات:7

مقدمه: آلوپسی آره آتا (AA یا Alopecia areata) یک بیماری شایع و بدون علامت است که با ریزش سریع مو در یک منطقه مشخص می شود. علت آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است. بعضی مطالعات ارتباط بین AA و سلیاک را نشان داده اند. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه سطح (Anti-tTg IgA) Anti-tissue transglutaminase IgA در بیماران مبتلا به AA با گروه شاهد بود.روش ها: این مطالعه، یک مطالعه مورد- شاهدی بود که گروه مورد آن بیماران مبتلا به AA بودند. در هر گروه، 35 نفر وارد شدند. سپس آزمایش Anti-tTg IgA برای هر دو گروه انجام شد. جواب به صورت مثبت/منفی گزارش گردید. در پایان، توزیع فراوانی این اتوآنتی بادی در گروه ها با هم مقایسه شد.یافته ها: بر حسب آزمون c2 برای جنس و آزمون t برای سن، تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر جنس (p=0.151) و سن (p=0.621) مشاهده نشد. در گروه مورد، Anti-tTg IgA تنها در یک فرد (2.8 درصد) مثبت بود. در گروه شاهد، هیچ یک از افراد از نظر این آنتی بادی مثبت نبودند. بر حسب آزمون c2، بین گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p=0.314). شایع ترین فرم AA (88.6 درصد) Patchy و شایع ترین نوع درگیری ناخن در گروه مورد، Pitting بود. 17.1 درصد گروه مورد، سابقه خانوادگی AA داشتند.نتیجه گیری: توزیع فراوانی Anti-tTg IgA در بیماران مبتلا به AA نسبت به جمعیت طبیعی جامعه اصفهان بالاتر نمی باشد. از این رو، پیشنهاد می شود اتوآنتی بادی های دیگر سلیاک نظیر Anti-gliadin IgA و Anti-gliadin IgG نیز در این بیماران مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه: حوادث ترافیکی مرتبط با الکل، هر ساله موجب هزاران مورد مرگ و آسیب های شدید در سراسر دنیا می گردد. در جوامع غربی، حوادث ترافیکی قاتل شماره یک افراد 34-5 ساله می باشد و الکل، در 45 درصد تصادفات مرگبار دخالت دارد. شناسایی الکلیسم یا صدمات مرتبط با الکل در مصدومین ترافیکی، به طور نظری می تواند به پیش گیری از مشکلات مرتبط با الکل کمک نماید. در این مطالعه، سطح خونی الکل در مصدومین ترافیکی مراجعه کننده به دو بیمارستان ارجاعی ترومای تهران اندازه گیری شد.روش ها: در 4 شیفت 12 ساعته در هر هفته (که براساس جدول اعداد تصادفی معین گردید)، نمونه گیری تا سقف 200 مصدوم بالغ مراجعه کننده طی 4 ساعت بعد از وقوع حادثه انجام شد و نمونه ها در آزمایشگاه مرجع از نظر وجود و میزان سطح خونی الکل مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: از مجموع 200 مصدوم تحت مطالعه، 174 نفر مرد و 26 نفر زن بودند. سطح خونی الکل در 19 نفر (18 مرد و یک زن) مثبت بود. میانگین ± انحراف معیار سطح خونی الکل در این افراد، 29.2±25.3 میلی گرم در دسی لیتر بود. میانگین ± انحراف معیار فاصله زمانی بین تصادف تا اخذ نمونه 85.5±51.9 دقیقه بود.نتیجه گیری: در مقایسه با مطالعات مشابه خارجی، شیوع سطح خونی الکل مثبت در این مطالعه پایین تر بود که احتمال می رود به دلیل تقیدات مذهبی و محدودیت های شدیدتر قانونی باشد.

مقدمه: مغز، اندامی با سازش پذیری بالا در پاسخ های مورفولوژیک، متابولیک و عملکردی به ورزش و تغذیه است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مصرف امگا 3 و تمرین هوازی بر سطح عامل رشد عصبی (NGF یا Nerve growth factor) هیپوکامپ در موش های نر سالم و مبتلا به بیماری آلزایمر شده با هوموسیستئین بود.روش ها: 90 سر موش صحرایی نر نژاد Wistar (با سن 12 هفته و میانگین وزن 219.99±12.60 گرم)، به 9 گروه تقسیم شدند. برای القای بیماری آلزایمر، از تزریق هوموسیستئین با دز 0.6 مولار به درون بطن مغز موش ها استفاده شد. تمرین هوازی روی نوار گردان (5 روز در هفته، با شدت 55-50 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) و مکمل (روزانه 800 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) به مدت 8 هفته اعمال گردید. 72 ساعت پس از آخرین جلسه مداخله، موش ها بیهوش و جراحی شدند و بافت هیپوکامپ جدا شد. داده ها با استفاده از آزمون One-way ANOVA و آزمون تعقیبی Tukey تحلیل گردید (p<0.050).یافته ها: در آزمودنی های سالم، مصرف امگا 3 باعث افزایش معنی دار سطح NGF شد (p=0.001). انجام تمرین (p=0.990) و همراه نمودن تمرین و امگا 3 (p=0.210)، تغییر معنی داری در سطح NGF ایجاد نکرد. در آزمودنی های مبتلا به بیماری آلزایمر، تمرین هوازی باعث افزایش معنی دار سطح NGF گردید (p=0.020) و مصرف امگا 3 (p=0.930) و همراه نمودن آن با تمرین (p=0.220)، تغییر معنی داری در سطح NGF ایجاد نکرد.نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام تمرین و مصرف امگا 3 به عنوان مداخلات درمانی در راهبردهای پیش گیری و درمان بیماری آلزایمر، به صورت های مختلفی تاثیر می گذارد.

مقدمه: دیابت ملیتوس، شایع ترین بیماری اندوکرین است که سبب اختلال در عملکرد بسیاری از سیستم های بدن می شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره هیدروالکلی گیاه بادرنجبویه دنایی بر روی برخی از شاخص های بیوشیمیایی خون در موش های صحرایی نر مبتلا به دیابت بود.روش ها: در این مطالعه تجربی، 48 سر موش صحرایی نر Wistar در محدوده وزنی 215±35 گرم مورد بررسی قرار گرفتند. حیوانات به صورت تصادفی به 6 گروه 8 تایی شامل شاهد سالم و مبتلا به دیابت دریافت کننده آب مقطر، شاهد تحت درمان دریافت کننده 120 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه دنایی، مبتلا به دیابت تحت درمان دریافت کننده 40، 80 و 120 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره هیدروالکی بادرنجبویه دنایی تقسیم شدند. مدت درمان با عصاره گیاه، 20 روز بود و موش ها عصاره را به روش خوراکی دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST یا Aspartate transaminase)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT یا Alanine transaminase)، آلکالین فسفاتاز (ALP یا Alkaline phosphatase)، نیتروژن اوره خون (BUN یا Blood urea nitrogen)، آلبومین (Albumin) و کراتینین (Creatinine) اندازه گیری شدند.یافته ها: عصاره گیاه بادرنجبویه دنایی در گروه های تحت درمان به طور وابسته به دز در مقایسه با گروه شاهد مبتلا به دیابت، موجب کاهش معنی دار فعالیت آنزیم های AST، ALT، ALP و گلوکز خون گردید (p<0.05)، اما بر روی گروه شاهد سالم تاثیر معنی داری نداشت. همچنین، در گروه های تحت درمان با 80 و 120 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره هیدروالکی بادرنجبویه دنایی، کاهش آلبومین و نیتروژن اوره خون مشاهده گردید (p<0.05).نتیجه گیری: عصاره گیاه بادرنجبویه دنایی با دزهای 80 و 120 میلی گرم بر کیلوگرم در بهبود فعالیت آنزیم های کبدی و عملکرد کلیوی موثر بوده است.

التهاب مزمن خفیف (Chronic low-grade inflammation) یافته ای پاراکلینیک است که امروزه در بسیاری از بیماری های شایع و مهم جوامع بشری مثل چاقی، دیابت، بیماری های عصبی و ... مشاهده می شود. به همین دلیل، مطالعات مختلفی بر روی علل و اثرات آن بر بدن در شرایط مختلف پاتولوژیک انجام و پیشنهاد شده است که التهاب مزمن خفیف در پاتوژنز ایجاد این بیماری ها یا عوارض آن ها نقش زیادی دارد. التهاب مزمن خفیف، با افزایش سطح لیپوپلی ساکارید باکتریایی گرم منفی در گردش خون مشخص می شود که به دنبال آن، عوامل التهابی نیز افزایش می یابد. عوامل مختلفی ممکن است در ایجاد این التهاب نقش داشته باشند و به دنبال آن، التهاب نیز می تواند عوارض و عواقبی بر عملکرد قسمت های مختلف بدن داشته باشد. در این مقاله مروری به بررسی این علل و عوارض خواهیم پرداخت.