مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1395 | دوره:34 | شماره:388 |تعداد مقالات:6

مقدمه: امروزه، نانو کامپوزیت های پلیمری زیست تخریب پذیر، با دارا بودن خواص مکانیکی و زیست سازگاری مناسب، از اهمیت ویژه ای در مهندسی بافت برخوردار هستند. هدف از انجام این مطالعه، ساخت و ارزیابی داربست نانوکامپوزیتی فیبرین/پلی وینیل الکل به روش الکتروریسی و زیستایی سلولی بر روی آن می باشد.روش ها: داربست نانو کامپوزیتی فیبرین/پلی وینیل الکل، با مقدار 28.5 درصد وزنی فیبرین نسبت به پلیمر، با روش الکتروریسی تهیه شد. درصد تخلخل داربست با استفاده از نرم افزار Matlab و شکل تخلخل ها، پراکندگی آن ها و اندازه نانوالیاف توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص شدند. آزمون جذب آب و اندازه گیری زاویه تماس انجام شد. همچنین، برای ارزیابی زیستایی سلول بر روی داربست از سلول های بنیادی مشتق از چربی انسانی استفاده شد.یافته ها: میانگین اندازه گیری قطر الیاف داربست فیبرین/پلی وینیل الکل الکتروریسی شده، 500 نانومتر به دست آمد. متوسط اندازه تخلخل در نمونه تهیه شده 7.1 میکرومتر و تخلخل 83.81 درصد به دست آمد. همچنین، میانگین زاویه تماس 31.71 درجه و میانگین جذب آب 24 ساعته، 68.5 درصد بود. آزمون بررسی زیستایی سلول اختلاف معنی داری را نسبت به گروه های شاهد نشان داد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، می توان از داربست الکتروریسی شده فیبرین/پلی وینیل الکل در مهندسی بافت غضروف و عصب استفاده کرد.

مقدمه: کارسینوم پستان، یکی از شایع ترین سرطان ها در میان زنان به شمار می رود که در میان انواع آن، کارسینوم داکتال مهاجم پستان، شایع ترین نوع کارسینوم پستان می باشد. ویروس Epstein–Barr، مظنون اصلی در ارتباط با اتیولوژی ویروسی این سرطان است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی بیان آنتی ژن هسته ای ویروس   EBNA-1) Epstein–Barrیا Epstein–Barr nuclear antigen-1) در کارسینوم داکتال مهاجم پستان بود. روش ها: در این مطالعه، 40 زن ایرانی مبتلا به کارسینوم داکتال مهاجم پستان وارد مطالعه شدند. بیان آنتی ژن هسته ای ویروس Epstein–Barr در تومور به روش Polymerase chain reaction (PCR) ارزیابی شد. خصوصیات بیماران و ویژگی های تومور از جمله اندازه، درجه و درگیری غدد لنفاوی آگزیلاری، جمع آوری و بین بیماران با و بدون بیان آنتی ژن هسته ای ویروس مقایسه شدند.یافته ها: متوسط سن بیماران 48.7 سال بود. آنتی ژن Epstein–Barr در 11 بیمار (27.5 درصد) مثبت و در 29 بیمار منفی بود. متوسط اندازه تومور 4.43 سانتی متر بود. در 22 بیمار، درگیری غدد لنفاوی آگزیلاری وجود داشت. 5 بیمار تومور درجه 1، 19 بیمار تومور در درجه 2 و 16 بیمار، تومور درجه 3 داشتند. تومور در بیماران EBNA مثبت در مقایسه با بیماران EBNA منفی اندازه بزرگ تری داشت و اختلاف مشاهده شده معنی دار بود.(P=0.049)  EBNA-1 به جز اندازه، با هیچ یک از دیگر متغیرهای مورد مطالعه ارتباط معنی داری نداشت.نتیجه گیری: با توجه به مشاهده مواردی از مثبت شدن EBNA-1 در این مطالعه، ویروس Epstein–Barr ممکن است نقشی در کارسینوم پستان داشته باشد.

مقدمه: لیپوپپتیدهای Pseudomonas مانند White line-inducing principle (WLIP) ، دارای فعالیت های ضد میکروبی حایز اهمیتی می باشند. زمانی که باکتری مولد WLIP در مجاورت با Pseudomonas tolaasii کشت داده شود، خط سفید رنگی در بین آن ها ایجاد خواهد شد. با شناسایی راهبرد White line reaction (WLR) و بررسی تنوعات آن در انواع مختلف Pseudomonas شاید بتوان از آن به عنوان رویکردی برای درمان بیماری های عفونی استفاده کرد. در این مطالعه، با استفاده از تکنیک Degenerated polymerase chain reaction (Degenerate PCR) سعی گردید تا برای اولین بار به طور جزیی سیستم ژنتیک WLR در Pseudomonas aeruginosa شناسایی شود.روش ها: آنالیز دمین آنزیم های Non-ribosomal peptide synthetase (NRPS) با استفاده از ابزار Nonribosomal peptide synthetase-Polyketide synthases (NRPS-PKS) انجام شد. همچنین، با به کارگیری برنامه Geneious الاینمنت چندگانه توالی DNA، آنالیزهای فیلوژنتیک و بلاست لوکال انجام گردید. در نهایت، DNA ژنومی LMG 1272 Pseudomonas aeruginosa  استخراج و Degenerate PCR انجام شد.یافته ها: در ابتدا تکثیر (PCR) بر اساس دمین های C1 و TE انجام شد. با وجود تکرارها و تغییرات متعدد، علاوه بر باند مورد نظر، باندهای دیگری نیز به دست آمد. بدین منظور، با استفاده از ژن wlp/wip بلاست بر علیه ژنوم های Pseudomonas aeruginosa انجام شد. دو رکورد در دو سویه Pseudomonas aeruginosa در حدود 50 درصد Identity با ژن wlpB سویه RW10S2 مشاهده شد. بعد از الاینمنت این دو رکورد با wlpB در RW10S2، طراحی پرایمر و تکثیر انجام شد. با انجام Blastp تنها یک پروتئین به نام Gramicidin D در باکتری Ralstonia solanacearum SD54 با میزان Identity حدود 43 درصد مشاهده شد.نتیجه گیری: تشکیل خط سفید دفاعی توسط سویه Pseudomonas aeruginosa به احتمال زیاد توسط یک سیستم ژنتیک متفاوت از آنچه که تاکنون گزارش شده است، انجام می شود.

مقدمه: دیرکرد یا تعلل در تشخیص التهاب آپاندیس، به عنوان شایع ترین علت شکم حاد در سراسر جهان مهم ترین عامل افزاینده مرگ و میر در بیماران می باشد. لذا، تشخیص زودهنگام آن، هنوز چالشی برای جراحان محسوب می شود که باید بر اساس علایم و نشانه ها و آزمایش ها پاراکلینیک به نتیجه ای مطمئن جهت اقدام به عمل جراحی یا درمان غیرجراحی برسند.روش ها: در یک مطالعه مقطعی آینده نگر، در جمعیت هدف مراجعه کننده به اورژانس مرکز پزشکی بیمارستان مدرس تهران با شکم حاد در طول 12 ماه، در مجموع 200 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند، اطلاعات 181 بیمار کامل بود و وارد مطالعه شدند. معیار Alvarado و معیار Alvarado تغییر یافته برای همه بیماران توسط دستیار ارشد مجری طرح تکمیل شد. گزارش پاتولوژی به عنوان معیار استاندارد قرار داده شد. لام های پاتولوژی توسط دو نفر پاتولوژیست بیمارستان شهید مدرس قرائت گردید.یافته ها: دقت تشخیصی معیار Alvarado تغییر یافته 81.4 درصد در مقابل دقت 74.0 درصدی معیار Alvarado به دست آمد. معیار طراحی شده ما با حساسیت 88.0 در مقابل 67.7 درصد و ویژگی یکسان 64.4 در تشخیص موارد طبیعی، ارزش اخباری 66.0 درصد در مقابل 41.9 درصد در تشخیص موارد آپاندیسیت حاد و ارزش اخباری مثبت 87.3 در مقابل 84.1 درصد، از نمره اسکور بالای 6 برخوردار بود.نتیجه گیری: در جمعیت مورد مطالعه ما، اضافه کردن درد شکم به همراه جنسیت مرد و C-reactive protein (CRP) کیفی به عنوان تست های قابل انجام، باعث بهبودی دقت تشخیصی آپاندیسیت حاد با یک معیار بالینی ساده می شود.

مقدمه: پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک (TTP یا Thrombotic thrombocytopenic purpura) یک فرم شدید از میکروآنژیوپاتی های ترومبوتیک است. مکانیسم این بیماری، به فعالیت A disintegrin and metalloprotease with thrombospondin type 1 motif member 13 (ADAMTS-13) وابسته است. این پروتئاز، عامل فون ویلبراند (VWF یا Von Willebrand factor) را می شکند. این بیماری با کاهش شدید ADAMTS- 13 و افزایش غلظت مولتی مرهای بزرگ VWF بروز می کند که منجر به رسوب وسیع میکرو واسکولار پلاکت در نتیجه ترومبوسیتوپنی و انسداد عروق کوچک و به دنبال آن، آنمی همولیتیک می شود. شیوع بیماری در حاملگی به 1 در 25000 می رسد. سطح VWF در تریمستر سوم، افزایش و سطح ADAMTS-13 کاهش می یابد. قبل از شروع درمان های اختصاصی مثل پلاسمافرز مرگ و میر مادر در حدود 85 درصد و مرگ و میر جنین به 80 درصد می رسد. هدف از انجام مطالعه حاضر، مروری بر جدیدترین نحوه ارزیابی و درمان بیماری TTP در تریمستر سوم حاملگی می باشد.معرفی بیمار: بیمار خانم 30 ساله با حاملگی ترم با شکایت تهوع و استفراغ و افزایش وزن و فشار خون بالا بود که در آزمایش های اولیه همولیز و افزایش آنزیم های کبدی و پلاکت پایین داشت. ابتدا بیمار با شک به سندرم Hemolysis elevated liver enzyme low platelet count (HELLP) بستری شد. به دلیل ادامه افت پلاکت و همولیز، بیمار تحت سزارین اورژانسی قرار گرفت. بعد از سزارین، با توجه به آنمی همولیتیک میکروآنژیوپاتیک و تشخیص TTP، پلاسمافرز شروع شد. بیمار بهبود یافت و مرخص شد.نتیجه گیری: TTP با حاملگی ارتباط دارد. با توجه به نقش درمانی قطعی و موثر پلاسمافرز در TTP، توصیه می شود در بیمارانی که از نظر آزمایشگاهی و بالینی شک قوی به TTP وجود دارد، پلاسمافرز شروع شود.