مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1396 | دوره:35 | شماره:442 |تعداد مقالات:8

مقدمه: درد پس از عمل، شایع ترین عارضه ی اعمال جراحی است که تاکنون مطالعات مختلفی در مورد کاهش بروز آن صورت گرفته است. این مطالعه، با هدف مقایسه ی تاثیر تجویز دو پیش داروی وریدی کتورولاک و پاراستامول بر بی دردی پس از اعمال جراحی شکم انجام شد.روش ها: طی یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 80 بیمار کاندیدای اعمال جراحی شکم به روش تصادفی در دو گروه 40 نفره توزیع شدند. در گروه اول، 30 میلی گرم کتورولاک وریدی و در گروه دوم 1 گرم پاراستامول وریدی در یک ساعت قبل از عمل جراحی به بیماران تزریق شد. بروز و شدت درد در دو گروه بررسی و مقایسه گردید.یافته ها: میانگین شدت درد در ریکاوری در دو گروه پاراستامول و کتورولاک به ترتیب 7.4±0.9 و 5.9±2.0 بود و اختلاف معنی داری بین دو گروه دیده شد (P<.001). همچنین، شدت درد در 2، 6 و 18 ساعت بعد از عمل در گروه کتورولاک کمتر بود و روند تغییرات شدت درد در طی مدت مطالعه در دو گروه اختلاف معنی داری داشت (P=0.034)، اما بروز تهوع و استفراغ در گروه کتورولاک به طور معنی داری بیشتر بود.نتیجه گیری: تزریق کتورولاک در قبل از عمل بروز کمتر درد بعد از عمل و بروز بیشتر تهوع و استفراغ بعد از عمل را به همراه دارد. از طرف دیگر، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی در برخی بیماران محدودیت مصرف دارد، از این رو، احتمال می رود پاراستامول بتواند جایگزین مناسبی برای کنترل درد بعد از عمل در این بیماران باشد. در عین حال، انجام مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می شود.

مقدمه: آنمی فقر آهن، از مشکلات سلامت عمومی جهان و شایع ترین علت آنمی در جهان است. شیوع آن در کودکان قبل از سنین مدرسه در خاورمیانه 75-17 درصد می باشد. تشخیص و درمان این نوع از آنمی، می تواند اثرات مثبتی بر رشد جسمی و ذهنی کودکان داشته باشد. اولین قدم در پیش گیری، تشخیص و درمان آنمی فقر آهن، غربالگری است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی نسبی آنمی فقر آهن بر اساس سطح فریتین در کودکان 6-2 سال در شهر اصفهان بود.روش ها: این مطالعه ی مقطعی بر 257 کودک 6-2 سال در شهر اصفهان انجام شد. اطلاعات مربوط به سن و جنس، قد و وزن توسط پزشک خانه ی بهداشت در فرم مخصوص به هر کودک ثبت گردید. سطح هموگلوبین و فریتین در هر کودک، از طریق بررسی آزمایشگاهی اندازه گیری و فراوانی نسبی آنمی فقر آهن تعیین گردید.یافته ها: در این مطالعه، 257 کودک با میانگین سنی 3.90±1.47 سال بررسی شدند که 128 نفر (49.8 درصد) پسر و 129 نفر (50.2 درصد) دختر بودند. بر اساس مطالعه ی صورت گرفته، شیوع آنمی فقر آهن در کودکان پیش از دبستان 14.8 درصد گزارش گردید. بین فقر آهن و جنسیت در کودکان رابطه ی معنی داری وجود نداشت، اما بین سطح فریتین و وزن، ارتباط معکوسی وجود داشت  (P=0.007)و با افزایش شاخص توده ی بدنی، آنمی فقر آهن افزایش یافته است (P=0.010). همچنین، مشخص گردید که افراد در گروه سنی 5-2 سال نسبت به گروه سنی 6 سال، کمتر به آنمی فقر آهن مبتلا هستند (P=0.002).نتیجه گیری: آنمی فقر آهن در کودکان شایع است و با افزایش سن، شیوع آن افزایش می یابد. مطالعات بیشتر در جهت یافتن مناسب ترین مداخلات جهت درمان و پیش گیری از این نوع آنمی پیشنهاد می شود.

مقدمه: فرسودگی شغلی واکنشی عاطفی و انفعالی به استرس شغلی مزمن است که به صورت خستگی هیجانی، خستگی جسمانی و درماندگی شناختی بروز می یابد. دوره ی دستیاری پزشکی، یکی از چالش انگیزترین دوره های زندگی حرفه ای پزشکان و نیازمند انرژی بالای روانی و جسمانی است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی شیوع فرسودگی شغلی بین دستیاران پزشکی بود.روش ها: این مطالعه ی مقطعی، بر روی 104 نفر از دستیاران طب اورژانس، داخلی و زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با استفاده از پرسش نامه ی Maslach burnout inventory انجام شد.یافته ها: 71.15 درصد دستیاران دارای فرسودگی بودند. درصد فراوانی فرسودگی در دستیاران زنان و زایمان بیش از دو گروه دیگر (غیرمعنی دار) و در دستیاران سال های دوم و سوم نسبت به سایرین بالاتر (معنی دار) بود. همچنین، درصد فراوانی فرسودگی زنان بیش از مردان (غیرمعنی دار) و دستیاران متاهل بیش از دستیاران مجرد (معنی دار) بود. میانگین فرسودگی دستیاران، تفاوت معنی داری در سطوح مختلف متغیرهای جمعیت شناختی یعنی نوع تخصص، سال تحصیل، جنسیت و وضعیت تاهل نداشت. سن و فرسودگی، همبستگی معنی داری نداشتند.نتیجه گیری: بیشتر دستیاران دارای فرسودگی بودند. با توجه به اهمیت پیامدهای فرسودگی، لازم است دستیاران پزشکی به صورت دوره ای از نظر فرسودگی مورد ارزیابی قرار گیرند و مداخلات روان شناختی لازم برای بهبود افراد فرسوده فراهم گردد.

مقدمه: بر اساس جستجوهای انجام شده تا زمان اجرای این مطالعه، نشانگری که بتواند خطر مرگ و میر بیماران تحت دیالیز بستری در بخش مراقبت های ویژه را پیش گویی کند، شناخته و معرفی نشده بود. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین معیارهای ارزش تشخیصی تروپونین I و T و نسبت آن ها در پیش گویی مرگ و میر بیماران نیازمند دیالیز بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شد.روش ها: در یک مطالعه ی مقطعی، 70 بیمار نیازمند دیالیز بستری در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان در سال 1394 وارد مطالعه شدند و سطح سرمی تروپونین I و T در آنان اندازه گیری شد و ارتباط آن با مرگ و میر بیماران بررسی گردید. همچنین، معیارهای ارزش تشخیصی تروپونین I و T برای پیش گویی مرگ و میر در این بیماران محاسبه و تحلیل شد.یافته ها: بهترین نقطه ی برش برای ترپونین I معادل 1.5 و برای ترپونین T معادل 1.2 به دست آمد و طبق آن، حساسیت، ویژگی، درصد مثبت و منفی کاذب و ارزش اخباری مثبت و منفی برای ترپونین I به ترتیب 26.7، 81.8، 18.2، 73.3، 28.6 و 80.4 درصد به دست آمد. همچنین، این مقادیر برای ترپونین T به ترتیب 26.7، 78.2، 21.8، 73.3، 25.0 و 79.6 درصد به دست آمد. میزان صحت دو آزمایش ترپونین I و T به ترتیب 67.1 و 70.0 درصد بود.نتیجه گیری: تروپونین I و T نشانگرهای مناسبی برای پیش گویی مرگ و میر در بیماران نیازمند دیالیز بستری در بخش مراقبت های ویژه نمی باشند؛ چرا که از حساسیت و ویژگی مناسبی برای این منظور برخوردار نیستند.

مقدمه: اختلالات بینایی در کودکانی که دچار افت شنوایی هستند، شایع تر است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی انواع و فراوانی اختلالات بینایی در کودکان کم شنوای حسی- عصبی مادرزادی و کاشت حلزون شده بود.روش ها: این مطالعه ی مقطعی- توصیفی در سال های 96-1395 در شهر اصفهان بر روی 51 فرد کم شنوای 18-3 ساله انجام گرفت. نمونه ها به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. تعیین حدت بینایی، افتالموسکوپی مستقیم، بررسی انحراف چشم، تعیین رفرکشن قبل و بعد از قطره ی سیکلوپلژیک و معاینه ی ته چشم با اسلیت لامپ و عدسی دستی انجام شد. نتایج با روش های آمار توصیفی و آزمون  c2تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین سن کودکان 8.0±3.4 سال بود. 26 نفر (51.0 درصد) پسر و 25 نفر (49.0 درصد) دختر بودند. در 24 نفر (47.1 درصد) از بیماران حداقل یک اختلال بینایی یافت شد. 8 نفر (15.7 درصد) کاهش حدت بینایی، 13 نفر (25.5 درصد) عیب انکساری، 4 نفر (7.8 درصد) تنبلی چشم، 4 نفر (7.8 درصد) انحراف چشم و 9 نفر (17.6 درصد) شبکیه ی غیرطبیعی داشتند. برای 3 نفر سندرم Usher و برای 1 نفر سندرم Goldenhar مطرح شد. فراوانی کاهش دید در پسرها بیشتر از دخترها بود (P=0.02).نتیجه گیری: با توجه به فراوانی قابل توجه اختلالات بینایی در کودکان مورد مطالعه، شناسایی عیوب چشمی و درمان لازم در اولین فرصت پس تایید مشکل شنوایی کودک توصیه می گردد.

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط بین الگوهای الکتروانسفالوگرافیک Electroencephalography) یا (EEG تشنج با نتیجه ی جراحی در بیماران مبتلا به صرع اکستراتمپورال مقاوم به درمان بود.روش ها: این مطالعه به صورت هم گروهی گذشته نگر بر روی بیمارانی که در سال های 94-1390 در مرکز صرع بیمارستان کاشانی اصفهان با تشخیص صرع اکستراتمپورال مورد بررسی و جراحی صرع قرار گرفتند، انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و بالینی، یافته های تصویربرداری و نیز یافته های به دست آمده در حین ویدئو- EEG مانیتورینگ، بیماران ثبت شدند و ارتباط بین یافته ها و نتیجه ی یک ساله ی جراحی مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه، 91 تشنج از 27 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. 49.5 درصد از تشنجات در حین خواب رخ دادند. ژنرالیزاسیون ثانویه در 15.4 درصد از تشنجات مشاهده شد. شایع ترین الگوی اولیه در EEG حین تشنج، امواج تتای ریتمیک و شایع ترین الگوی تاخیری، امواج اسپایک یا شارپ ریتمیک بودند. نتیجه ی مطلوب جراحی پس از یک سال، در 74.1 درصد بیماران گزارش گردید. سن کمتر از 35 سال در زمان جراحی، نیاز به مصرف تعداد کمتر داروهای ضد تشنج و بروز تغییرات EEG قبل از علایم بالینی تشنج، با نتیجه ی جراحی مطلوب همراه بود و ژنرالیزاسیون ثانویه و تشنجات حین خواب در بیماران با نتیجه ی نامطلوب به میزان بیشتری مشاهده شدند.نتیجه گیری: یافته های بالینی و الکتروانسفالوگرافی به دست آمده در حین ویدئو- EEG مانیتورینگ، می تواند اطلاعات ارزشمندی در زمینه ی پیش آگهی بیماران مبتلا به صرع اکستراتمپورال ارایه نماید. انجام مانیتورینگ اینتراکرانیال و مطالعات با حجم نمونه ی بالاتر، منجر به نتایج دقیق تری خواهد شد.

مقدمه: پیوند کلیه، درمان انتخابی بیشتر بیماران مبتلا به بیماری پیشرفته کلیه می باشد. بنابراین، تحلیل بقای پیوند کلیه دارای اهمیت است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان بقای تجمعی کلیه ی پیوندی و تعیین عوامل موثر بر آن بود.روش ها: این مطالعه به صورت هم گروهی تاریخی و شامل اطلاعات 381 بیمار مبتلا به (ESRD) End stage renal disease بود که از آذر 1386 تا پایان اسفند 1394 در بیمارستان نور اصفهان تحت جراحی پیوند کلیه قرار گرفتند. برای انجام محاسبات آماری، از روش Kaplan-Meier، آزمون Log rank و مدل رگرسیونی Cox استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار R نسخه ی 0-1-3 انجام و  P<0.050به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته ها: با استفاده از روش Kaplan-Meier میزان بقای 1، 3، 5 و 8 ساله ی کلیه ی پیوندی به ترتیب 98.7، 93.3، 86.9 و 83.9 درصد برآورد گردید. نتایج حاصل از مدل رگرسیونی Cox نشان داد که مدت زمان دیالیز قبل از پیوند (P£0.050) و مقدار کراتینین زمان ترخیص (P£0.050) با بقای پیوند کلیه ارتباط معنی داری داشت.نتیجه گیری: میزان بقای پیوند محاسبه شده برای این مرکز در مقایسه با سایر مراکز پیوند مقدار رضایت بخشی داشت و کراتینین زمان ترخیص و مدت زمان دیالیز قبل از پیوند، از عوامل تاثیرگذار بر بقای پیوند بودند.