مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1389 | دوره:28 | شماره:110 |تعداد مقالات:12

مقدمه: در بیماران مبتلا به هپاتیت B و C عوامل محیطی، مانند سیگار و الکل، باعث پیشرفت فیبروز کبد می شوند ولی در مورد اثر تریاک بر آسیب کبد مطالعه ای انجام نشده است؛ با توجه به این که درصد قابل توجهی از مبتلایان به هپاتیت B و C معتاد می باشند، وجود این رابطه می تواند حایز اهمیت باشد.روش ها: مطالعه مقطعی به صورت مورد - شاهدی در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B و  Cانجام شد که بیماران در گروه شاهد فقط سیگار و در گروه مورد سیگار به همراه تریاک مصرف می کردند. 60 نفر در گروه هپاتیت B و 60 نفر در گروه هپاتیت C قرار گرفتند. همه بیماران جهت درمان، بیوپسی کبد شدند و شدت آسیب بر اساس  HAI (Histopathological activity index) مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین ارتباط شدت آسیب با میزان و مدت زمان مصرف تریاک تعیین شد.یافته ها: در این مطالعه، ارتباط معنی داری بین مصرف تریاک با Grade و Stage بیماری در هر دو گروه هپاتیت B و C مشاهده شد. در گروه هپاتیت B میزان مصرف تریاک با  Gradeارتباط معنی داری داشت ولی با Stage رابطه معنی داری به دست نیامد و ارتباطی بین مدت زمان مصرف با Grade و Stage یافت نشد. در هپاتیت C میزان مصرف و مدت زمان مصرف تریاک با Stage بیماری در ارتباط بود ولی با Grade ارتباط نداشت.نتیجه گیری: با توجه به رابطه بین مصرف تریاک و فیبروز کبد، به خصوص در بیماران هپاتیت C، لزوم توجه کافی به روش های ترک اعتیاد در این افراد، جهت جلوگیری از روند پیشرفت بیماری، حایز اهمیت است.

مقدمه: پژوهش حاضر به بررسی عوامل موثر بر میزان شاخص توده بدنی در بیماران اسکیزوفرنیا و عوامل موثر بر آن شامل جنسیت، سن، تحصیلات، مدت بستری، دفعات بستری و نوع داروهای مصرفی بیماران پرداخته است.روش ها: مطالعه توصیفی حاضر در نیم سال دوم 1385 بر روی 160 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی (103 مرد و 57 زن) بستری در بخش روان پزشکی مرکز پزشکی نور اصفهان صورت گرفت. روش نمونه گیری، آسان یا در دسترس بود. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های c2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 32±10 سال با دامنه سنی 15-65 سال بود. 3.8 درصد بیماران بی سواد، 45 درصد زیر دیپلم و 41.2 درصد دیپلم یا بالاتر بودند. میانگین شاخص توده بدنی در کل بیماران 24.2±5.4 بود. این میانگین برای مردان و زنان به ترتیب 32.2±4.7 و 25.2± بود که اختلاف معنی داری داشت (P=0.03). بین تحصیلات، سن، نوع داروهای مصرفی، طول مدت بستری و دفعات بستری با شاخص توده بدنی تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان می دهد که شاخص توده بدنی بیماران اسکیزوفرن نسبت به افراد عادی بالاتر است و این شاخص در زنان بیش از مردان می باشد. تحصیلات و سن با افزایش این شاخص رابطه معنی داری ندارد؛ نوع داروهای مصرفی بیماران نیز اثرات متفاوتی در افزایش شاخص توده بدنی ندارند.

مقدمه: آسیب های نافذ به ساعد و مچ دست یکی از آسیب های شایع در بالغین و کودکان می باشد که می تواند باعث عوارض و ناتوانی های بارزی گردد. این مطالعه به بررسی صحت ارزیابی قبل از عمل جراحی در این نوع آسیب ها پرداخت.روش ها: در این مطالعه آینده نگر از بین بیمارانی که به بیمارستان کاشانی اصفهان از مرداد ماه 1385 لغایت اسفند ماه 1387 مراجعه کرده بودند، 150 نفر با ترومای نافذ ناشی از اجسام برنده شیشه ای به ساعد و مچ دست، وارد مطالعه شدند. در این بیماران، ابتدا یک معاینه بالینی دقیق و بررسی عناصر آسیب دیده زخم بدون وسعت بخشیدن به سایز زخم توسط یک متخصص ارتوپدی انجام گرفت و سپس ارزیابی دقیق زخم در اتاق عمل توسط همان شخص انجام شد. اطلاعات جمع آوری شده قبل و بعد از عمل جراحی با هم مقایسه گردید.یافته ها: با وجود صحت کافی ارزیابی قبل از عمل جراحی در مورد آسیب های نافذ ساعد و مچ دست در سطح دورسال، ارزیابی قبل از عمل جراحی در مورد آسیب های وارد شده به تاندون ها، اعصاب و شریان ها در سطح ولار از صحت کمتری برخوردار بود. بیشترین عناصری که در سطح ولار آسیب دیده بودند، تاندون های فلکسور سطحی (60 درصد موارد)، عصب مدین (18 درصد موارد)، فلکسور کارپی اولناریس (16 درصد موارد) و بیشترین عناصر آسیب دیده در سطح دورسال ساعد، تاندون های اکستانسور بودند.نتیجه گیری: به نظر می رسد که ارزیابی قبل از عمل جراحی، حتی اگر به شکل دقیق انجام گیرد، وسعت ضایعه در آسیب های نافذ ناشی از اجسام برنده شیشه ای در سطح ولار را کمتر تخمین می زند؛ بنابراین در این نوع آسیب ها (حتی در موارد معاینه فیزیکی طبیعی)، ارزیابی دقیق و اقدامات جراحی باید مد نظر باشد.

مقدمه: انواعی از مداخلات روان شناختی به عنوان بخشی از درمان سندرم روده تحریک پذیر (IBS) مورد توجه بوده است. با این وجود، اثر بخشی آموزش راهبردهای مقابله ای در درمان این بیماری به خوبی شناخته نشده است. هدف این مطالعه، بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای مقابله ای در درمان IBS بود.روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده، 46 بیمار مبتلا به IBS، که بین سال های 1387 و 1388 به صورت پی در پی به بیمارستان نور اصفهان ارجاع شدند، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 24 نفره مداخله و دارونما تخصیص داده شدند. گروه مداخله علاوه بر درمان های طبی معمول، در 8 جلسه هفتگی 2 ساعته شامل آموزش راهبردهای مقابله ای به صورت گروهی شرکت کردند؛ در حالی که در گروه دارونما علاوه بر درمان های طبی معمول، از روش توجه و پی گیری علایم در قالب 4 جلسه 90 دقیقه ای (هر دو هفته یک بار) استفاده شد. قبل و دو هفته پس از پایان مداخله شدت علایم، کیفیت زندگی، شدت اضطراب و افسردگی با استفاده از پرسش نامه های استاندارد ارزیابی شد؛ سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کواریانس آنالیز شد.یافته ها: در تحلیل کواریانس، تفاوت معنی داری بین دو گروه مداخله و دارونما در شدت علایم IBS (F=9.15؛ P=0.004) مشاهده گردید. همچنین نتایج، تفاوت معنی داری در درصد پاسخ بیماران بین دو گروه نشان داد (P=0.001). گرچه یافته ها تفاوت معنی داری بین دو گروه در سطوح افسردگی (F=0.8؛ P=0.376) و اضطراب (F=1.408؛ P=0.242) بعد از درمان نشان نداد اما در سطح کیفیت زندگی (F=3.131؛ P=0.084) گرایش به معنی داری مشاهده شد.نتیجه گیری: ترکیب آموزش راهبردهای مقابله ای با درمان های معمول، به طور قابل توجهی در بهبود علایم بیماران مبتلا به IBS موثر می باشد. با این وجود، مطالعات بیشتر روی نمونه های بزرگ تر و با پی گیری طولانی تر پیشنهاد می شود.

مقدمه: پرسش نامه SNAP-IV، مقیاس درجه بندی جهت تشخیص اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) است که توسط Swanson،Nolan  و Pelham تالیف شده است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین مشخصات روان سنجی این آزمون در جامعه دانش آموزان شهر تهران بود.روش ها: بدین منظور از جامعه دانش آموزان شهر تهران 1000 دانش آموز دختر و پسر به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. سپس از آموزگاران این دانش آموزان خواسته شد تا طبق مقیاس SNAP-IV، دانش آموزان را ارزیابی کنند. 30 نفر از دانش آموزان جهت مطالعات بازآزمایی بار دیگر مورد بازآزمون و جهت برآورد روایی ملاکی مورد مصاحبه بالینی قرار گرفتند.یافته ها: ضریب روایی ملاکی آزمون 55 درصد بود و تحلیل عاملی نشان داد که این آزمون دارای 2 عامل است که در مجموع 71 درصد واریانس را تبیین می کند. روایی محتوا نیز مورد تایید متخصصان قرار گرفت. ضریب پایایی به روش بازآزمون برابر با 88 درصد، آلفای Cronbach برابر 0.95 و ضریب حاصل از دو نیمه کردن 73 درصد بود. نقطه برش در کل مقیاس ADHD و هر کدام از خرده مقیاس های ADD و HD به ترتیب برابر با 2.08، 2.10 و 2.37 است. همچنین بین دختران و پسران از نظر شدت ADHD تفاوت معنی دار وجود داشت و بین سن و شدت اختلال رابطه منفی مشاهده شد.نتیجه گیری: آزمون مورد نظر با اطمینان بالایی در موقعیت های بالینی قابل استفاده است.

مقدمه: سلول های P19 سلول های کارسینوماهای جنینی موشی هستند که از نظر تکوینی پرتوان بوده، همانند سلول های جنینی طبیعی قادر به تمایز هستند. برخی خصوصیات سلول های P19، آن ها را برای بررسی وقایع اولیه تکوین ارزشمند می سازد.روش ها: وکتور بیانی pUcD2.hygro.PTS2-EGFP به سلول های P19 ترانسفکت گردید؛ سپس با استفاده از آنتی بیوتیک هیگرومیسین کلونی های سلولی رشد یافته مقاوم به آنتی بیوتیک انتخاب شده، با روش های مختلف خصوصیات سلولی آن ها بررسی گردید.یافته ها: بررسی های RT-PCR نمایانگر بیان ژن EGFP در این سلول ها است و مطالعات ایمونوسیتوشیمی نیز موید حفظ حالت پرتوانی سلول های ترانسفکت شده می باشد.نتیجه گیری: از آن جایی که سلول های P19 قادرند به راحتی به سلول های مختلف تمایز یابند، با استفاده از این رده سلولی، تغییرات ایجاد شده در پراکسی زوم ها در حین تمایز این رده سلولی قابل ارزیابی است.

مقدمه: عفونت های بیمارستانی از معضلات و مشکلات مهم پزشکی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می باشد که موجب اشاعه بیماری های عفونی در جامعه می گردد. سودوموناس آئروجینوزا به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی، به خصوص در زخم های تمیز بیماران، عمل شده می باشد. افزایش روزافزون مقاومت آنتی بیوتیکی سودوموناس آئروجینوزا مشکلات زیادی را برای بیماران ایجاد نموده، در مواردی موجب سپتی سمی و مرگ و میر بیماران می شود. با توجه به گزارش های مربوط به افزایش مقاومت های آنتی بیوتیکی، این مطالعه به منظور جداسازی، شناسایی و تعیین الگوی مقاومت دارویی سودوموناس های بومی که در ایجاد عفونت های پوستی بیماران بستری شده در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان نقش داشته اند، صورت پذیرفت.روش ها: در این مطالعه از 770 بیمار نمونه گیری به عمل آمد و پس از انجام کشت و انجام تست های تشخیصی، از سودوموناس آئروجینوزا شناسایی شده، الگوی مقاومت دارویی نسبت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، تازوسین، سفتازیدیم، سفتریاکسون، آمیکاسین و ایمی پنم به روش Disk diffusion و با روش استاندارد Kirby-bauer انجام گردید.یافته ها: از 770 بیمار مورد بررسی 56 بیمار (7.3 درصد) مبتلا به عفونت های پوستی ناشی از سودموناس آئروجینوزا بودند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سودوموناس آئروجینوزا جدا شده از بیماران نشان داد که 82.14 درصد سودوموناس آئروجینوزا به سفتریاکسون مقاوم بودند و مقاومت باکتری نسبت به سایر آنتی بیوتیک ها به ترتیب آمیکاسین 57.14 درصد، سفتازیدیم 53.57 درصد، سیپروفلوکساسین 42.85 درصد، تازوسین 39.28 درصد و ایمی پنم 14.28 درصد می باشد.نتیجه گیری: نتایج، ضرورت انجام کشت و آنتی بیوگرام قبل از اقدام به درمان ضد میکروبی عفونت های پوستی را مطرح می نماید. الگوی مقاومت به آنتی بیوتیک ها می تواند تعیین کننده انتخاب داروی مناسب در برخورد اولیه باشد؛ پاسخ آنتی بیوگرام نیز می تواند برای درمان بیمار مورد نظر قرار گیرد.

مقدمه: هرچند دیابت بارداری یکی از عوارض شناخته شده آبستنی می باشد، اپیدمیولوژی آن در ایران به طور منظم بررسی نشده است. هدف از این مطالعه، مرور داده های منتشر شده درباره اپیدمیولوژی دیابت بارداری در ایران می باشد.روش ها: سایت های مدلاین، www.sid.ir، www.magiran.com،www.iranmedex.com  و www.irandoc.ac.ir تا سال 1387 جستجو و فهرست مراجع مقاله های مربوط بررسی شد.یافته ها: تعداد 20 مطالعه شامل 4 مقاله چاپ شده به زبان انگلیسی و 16 مقاله به زبان فارسی واجد شرایط بررسی بودند که شامل 20985 شرکت کننده و 826 مورد دیابت بارداری بود. شیوع دیابت بارداری 3.9 درصد (95 درصد دامنه اطمینان: 3.64-4.19 درصد) بود. این یافته بین مطالعه هایی که در تهران انجام شده بودند، ثبات بیشتری داشت و در بین سایر مناطق کشور شیوع آن از 1.3 تا 11.9 درصد متغیر بود؛ علت این تفاوت ها می تواند تفاوت های روش غربال گری و معیارهای تشخیصی بوده یا ناشی از وجود اقوام مختلف ایران باشد که مقایسه شیوع دیابت بارداری را در نقاط مختلف کشور دشوار می سازد. با وجود این، دیابت بارداری با سن، شاخص توده بدنی و تعداد بارداری رابطه داشته است. عدم وجود معیارهای یکسان برای غربال گری یا تشخیص دیابت بارداری از محدودیت های مطالعه های این بررسی متون بود.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهند که دیابت بارداری در بین زنان باردار ایرانی شایع است و بررسی شیوع دیابت بارداری در تمام استان های کشور با یک دستورالعمل یکسان غربال گری و تشخیصی و همچنین در نظر گرفتن عوامل خطر و تفاوت اقوام مختلف ضروری به نظر می رسد.