مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1398 | دوره:62 | شماره:5 |تعداد مقالات:17

مقدمه خوددرمانی یک مشکل مهم جهانی به حساب می آید. نوجوانان از مهم ترین گروه های آسیب پذیر در برابر خوددرمانی می باشند. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی و برخی از عوامل مرتبط با خوددرمانی در نوجوانان ساکن شهر گرگان می باشد. روش کار مطالعه به صورت مقطعی، توصیفی تحلیلی بر روی 400 نوجوان ساکن شهر گرگان انجام گردید. اطلاعات از طریق مصاحبه حضوری و تکمیل چک لیست جمع آوری گردید. نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون پیرسون کای اسکوئر برای آنالیز داده ها استفاده گردید. نتایج خوددرمانی در 50% نوجوانان مشاهده گردید. غالب نوجوانان در اظهاراتشان سرماخوردگی (58%) و سردرد (37%) را مهم ترین علل خوددرمانی قلمداد نمودند. همچنین داروهای ضد سرماخوردگی (58%) و ضد التهاب غیر استروئیدی (40%) مهم ترین داروهای مصرفی در مطالعه بودند. به علاوه غالب نوجوانان به دلیل جزیی بودن بیماری (61%) و تجربه مصرف قبلی (42%) دچار خوددرمانی شده بودند. داروخانه های سطح شهر مهم ترین منبع تامین دارو بوده است(77%). همچنین والدین و اطرافیان مهم ترین منبع اطلاعات جهت خوددرمانی بوده اند(57%). نهایتا بین خوددرمانی با جنس (03/ 0 = P)، بعد خانوار (001/ 0 > P) و درآمد ماهیانه خانوار (001/ 0 > P) ارتباط معنادار آماری مشاهده گردید. نتیجه گیری خوددرمانی در 50% نوجوانان شهر گرگان مشاهده شده که غالبا به دلیل مصرف داروهای ضد سرماخوردگی و ضد التهاب غیر استروئیدی بوده است.

مقدمه مراقبت از کودک مبتلا به سرطان می تواند منجر به ایجاد بار مراقبتی در والدین شود. شناسایی عوامل موثر در بروز بار مراقبتی والدین و طراحی استراتژی های مناسب جهت کاهش این بار ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش گروهی بر بار مراقبتی مراقبین کودکان مبتلا به سرطان بود. روش کار این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود که بر روی ولی سی مورد از کودکان مبتلا به کانسر که به بیمارستان دکتر شیخ مشهد مراجعه می کردند انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه بار مراقبتی والدین بود. پرسشنامه های ذکر شده قبل و پس از برگزاری دوره های آموزشی، توسط والدین تکمیل گردید. دوره های آموزش برای والدین بصورت توزیع جزوات و توضیحات حضوری طی سه جلسه گذاشته شد. نتایج میانگین نمره کل بار مراقبتی قبل از مداخله 3/5 ± 1/44 و بعد از مداخله 8/5 ± 4/39 بود. کاهش 7/. ± 7/4 واحد در نمره کل بار روانی بعد از مداخله نسبت به قبل از آن معنی دار بود (001/0=p). قبل از مداخله 0/50 درصد مراقبین دارای شدت بار مراقبتی متوسط و 0/50 درصد شدید بودند. بعد از مداخله 7/16 درصد مراقبین دارای بار مراقبتی شدید و 3/83 درصد آنان دارای بار مراقبتی متوسط بودند. در 7/36 درصد مراقبین بار مراقبتی کاهش پیدا کرده بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه آموزش گروهی میتواند بار مراقبتی مراقبین کودکان مبتلا به سرطان را کاهش دهد. لذا بکار گیری این رویکرد آموزشی توصیه می شود.

هدف هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر 10 هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف چای سبز بر آنزیم های کبدی و شاخص مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن بود. روش ها دراین مطالعه30 زن دارای اضافه وزن به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 10هفته به اجرای تمرینات تناوبی شدید و گروه مکمل، به مصرف روزانه 1500 میلی گرمی چای سبز پرداختند. گروه ترکیب تمرین و مکمل نیز هر دو مداخله را اجرا کردند. خونگیری از آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله در حالت ناشتایی انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (ویرایش 19) و آزمون های آنالیز واریانس دوراهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0 تحلیل شد. نتایج پس از 10 هفته تمرین و مکمل، سطوحALT، AST، گلوکز، وزن و درصد چربی در هر سه گروهنسبت به پیش آزمونکاهش معنادار یافت(05/0≤ P)؛ همچنین سطح انسولین (0/01= P) و مقاومت به انسولین (0/01= P) در دو گروه تمرین-چای سبز و تمرین-دارونماکاهش نشان داد. میانگین تغییرات در شاخص های ALT، AST، گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین، وزن و درصد چربی در گروه تمرین-چای سبز به طور معناداری بالاتر از دو گروه دیگر بود (0/05≤ P). نتیجه گیری 10 هفته تمرین تناوبی شدید، مصرف چای سبز و ترکیب این دو با یکدیگر از طریق کاهش آنزیم های کبدی و شاخص مقاومت به انسولین می تواند احتمالا درکاهش التهاب کبدی موثر باشد.

مقدمه از آنجا که دانشگاه ها با تعداد بی شماری از داوطلبان مواجه هستند، رقابت برای دسترسی به رشته های معتبرتر در آموزش عالی به طور فزاینده ای رو به رشد است. از این رو، نیاز به تحقیقات موثری جهت شناسایی عوامل تاثیرگذار بر انتخاب رشته تحصیلی و آینده شغلی داوطلبان وجود دارد. در این پژوهش، عوامل خانوادگی، شغلی و فردی به عنوان پیش بین های رضایتمندی از رشته تحصیلی و آینده شغلی دانشجویان علوم پزشکی مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: این مطالعه توصیفی، از نوع همبستگی است. شرکت کنندگان شامل 340 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد بودند که به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. پرسشنامه رضایتمندی از رشته تحصیلی و آینده شغلی دانشگاه مینه سوتای آمریکا و پرسشنامه عوامل تاثیرگذار بر رشته تحصیلی و آینده شغلی به منظور گردآوری اطلاعات به کار گرفته شد. روایی ابزارها به روش تحلیل عامل تاییدی و پایایی آن ها با استفاده از ضریب کرونباخ احراز گردید. برای تجزیه و تحلیل متغیرهای پژوهش، از نرم افزارهای AMOS و SPSS نسخه 22 استفاده شد. نتایج نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که عوامل شغلی و فردی به ترتیب قوی ترین پیش بینی کننده های مثبت و معنی دار رضایتمندی از رشته تحصیلی و آینده شغلی دانشجویان بودند؛ در حالی که عامل خانوادگی نقش معنی داری در رضایتمندی از رشته تحصیلی و آینده شغلی دانشجویان ایفا نکرد. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که نه تنها عوامل شغلی بلکه عوامل فردی به عنوان مولفه هایی ضروری برای رضایتمندی از رشته تحصیلی و آینده شغلی دانشجویان علوم پزشکی محسوب می گردند.

مقدمه بیماری های فیزیولوژیک مزمن، فرآیندهای شناختی و هیجانی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر، مقایسه میزان تحریف شناختی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به درد مزمن، غیر درد مزمن و افراد عادی بود. روش کار پژوهش حاضر پژوهشی علی-مقایسه ای می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر بیماران دارای درد مزمن و غیر درد مزمن و افراد سالم بزرگ سال (18 سال به بالا) شهر همدان بودند که تعداد 210 نفر (از هر گروه 70 نفر) از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای ارزیابی اولیه از مصاحبه و پرونده پزشکی و پرسشنامه موردیابی درد مزمن استفاده شد، و به پرسش نامه های تحریفات شناختی الیس و پرسشنامه کیفیت زندگی واروشربون پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی شفه استفاده شده است. نتایج نتایج پژوهش حاضر نشان دادبین سه گروه بیماران مبتلا به درد مزمن، غیر درد مزمن و افراد عادی در متغیرهای تحریف شناختی و کیفیت زندگی تفاوت معنادار وجود دارد (p<0/001). علاوه بر این نتایج بیانگر آن بود که میانگین نمرات تحریف شناختی و کیفیت زندگی در بین سه گروه بیماران مبتلا به درد مزمن، غیر درد مزمن و افراد عادی به شکل دو به دو نیز با هم تفاوت معنادار دارند. بدین صورت که گروه بیماران مبتلا به درد مزمن نسبت به دو گروه بیماران مبتلا به غیر درد مزمن و افراد عادی دارای میانگین نمرات تحریف شناختی بیشتر و کیفیت زندگی کمتری بود. همچنین گروه بیماران مبتلا به غیر درد مزمن نیز نسبت به گروه افراد عادی به شکل معناداری دارای میانگین نمرات تحریف شناختی بیشتر و کیفیت زندگی کمتری بود. نتیجه گیری بر اساس یافته های پژوهش حاضر، باید با بکارگیری درمان های روان شناختی مناسب نسبت به کاهش تحریف شناختی و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارای درد اقدام نموده تا از این طریق بتوان شاهد بهبود روند درمانی آنها بود

مقدمه بیماری MS یک بیماری التهابی عصبی است که در آن غلاف های میلین سلول های عصبی در مغز و ستون فقرات آسیب می بینند. در کنار فاکتورهای محیطی، بیماری MS می تواند در نتیجه اختلال ژنتیکی باشد. در این مطالعه به بررسی فراوانی جهش p. H182fs در ژن CD200R1 پرداخته شد که در یک دوقلوی بیمار MS و از طریق تکنیک تعیین توالی به روش نسل جدید مشاهده شده بود. روش کار به همین منظور50 زن مبتلا به بیماریMS و 50 زن سالم بدون سابقه بیماری های تحلیل عصبی در خانواده و خویشاوندان در استان خوزستان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. پس از استخراج ژنوم قطعه bp243 در بر گیرنده جهش p. H182fs تکثیر شد. محصول PCR با توالی یابی به روش سانجر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج جهش مذکور در 32% از بیماران به صورت هتروزیگوت و هموزیگوت دیده شد. در گروه کنترل (افراد نرمال) جهش مذکور مشاهده نگردید. نتیجه گیری این دستاورد ژن CD200R1 را به عنوان یکی از کاندیداها برای پاتوژنز MS حدااقل برای بخشی از بیماران استان خوزستان مطرح می کند.

مقدمه حس بویایی اثر مهمی بر زندگی انسان و در پیشگیری از حوادث و ایمنی دارد. اختلال در حس بویایی، فرد را در معرض مخاطرات ناشی از عدم تشخیص آتش سوزی یا نشت گاز، خوردن غذاهای فاسد یا سمی قرارمی دهد. مطالعه ی حاضر به بررسی تحلیلی چهار ساله شکایت از کاهش حس بویایی ارجاع شده به پزشکی قانونی استان فارس می پردازد. روش کار در مطالعه مقطعی حاضر، با مراجعه به بایگانی، اطلاعات پرونده کلیه موردهای ارجاع شده به پزشکی قانونی استان فارس در 1396-1393شامل سن، تاریخ کمیسیون و تاریخ کمیسیون تجدید، جنسیت، تاهل، تحصیلات، نوع حادثه، روش تشخیص، نظر کمیسیون و نوع گواهی صادر شده توسط پزشکی قانونی در مورد سایر صدمات اثباتی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تعداد 148 نفرشاکی، شامل 109 مرد (73. 5%) و 39 زن (26. 5%) با میانگین سنی76/5 ± 34/31 مورد بررسی قرار گرفتند. افراد با سن 20 الی39 سال فراوان ترین گروه بودند. غالب افراد شاکی درحادثه تصادف با فراوانی نسبی 9/91%، دچارکاهش حس بویایی شده اند. MRI شایع ترین روش مورد استفاده در تشخیص کاهش بویایی بوده است. از 148 نفر، کاهش حس بویایی 124 نفرآن ها(83. 8%) تایید شده است. نتیجه گیری میانگین سنی افراد با کاهش حس بویایی نسبت به آمارهای جهانی پایین تر است. تصادفات شایع ترین حادثه ی منجر به کاهش بویایی می باشد که این خود اهمیت انجام بررسی های بیشتر در زمینه کاهش بویایی را نشان می دهد.

مقدمه در سال های اخیر مطالعات فراوانی برای تجزیه و تحلیل مغز به منظور تشخیص بیماری های مغزی انجام شده است که تکنیک های یادگیری ماشین نقش به سزایی در ایجاد سیستم های هوشمند تشخیصی ایفا کرده اند. از بین روش های مختلف یادگیری ماشین، روش های مبتنی بر یادگیری عمیق در سال های اخیر کاربرد گسترده ای در ایجاد سیستم های هوشمند دستیار پزشکی داشته است که به ایجاد سیستم های قدرتمندی جهت تشخیص بیماری منتج شد. روش کار در این پژوهش تشخیص بیماران آلزایمری با شبکه عصبی یادگیری عمیق مبتنی بر بلوک های رسوبی سه بعدی ارایه شده است. همچنین روند آموزش و تست روش ارائه شده توسط مجموعه داده ADNI انجام پذیرفت. نتایج نتایج حاصل از خروجی این روش در مقایسه با روش های ارائه شده در پژوهش های قبلی با دقت بالایی عملیات تشخیص و طبقه بندی بیماران آلزایمری انجام گردید. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که یادگیری ماشین با روش های یادگیری عمیق می تواند زودتر از پزشکان، بیماری آلزایمر را تشخیص دهد.

مقدمه ورزش مقاومتی یکی از مولفه های اصلی برنامه های تمرینی با هدف افزایش قدرت یا توده عضلانی است. بتا هیدروکسی متیل بوتیرات (HMB)، یک متابولیت آمینو اسیدی ضروری است که به منظور تقویت افزایش قدرت و توده بدنی نا در ارتباط با تمرین مقاومت ترویج می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر مصرف شش هفته مکمل HMB و تمرینات برونگرای مقاومتی بر بیان فاکتور p70s6k در موش های نر بالغ می باشد. روش کار 24 رت نر نژاد اسپراگ داولی با میانگین وزن 20 ± 200 گرم به طور تصادفی ساده به 4 گروه کنترل (6سر)، گروه مکملHMB (6 سر)، گروه ورزش (6 سر) و گروه ورزش + HMB (6 سر) تقسیم شدند. بعد از یک هفته آشنا سازی برنامه مداخله به مدت 6 هفته اجرا شد. گروه ورزش سه جلسه در هفته تمرینات برونگرای شدید (120% 1RM) انجام دادند. گروه مکمل HMB روزانه 480 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت محلول گاواژ شدند. گروه ورزش و مکمل نیز هم فعالیت ورزشی داشتند و هم مکمل دریافت کردند و گروه کنترل نیز فعالیت نداشته و محلول نیز دریافت نکردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه موش ها با کتامین و زایلازین بیهوش و بافت عضله سه سر بازویی جهت بررسی و استخراج RNA از بافت ماهیچه استخراج و به آزمایشگاه منتقل شد. نتایج نتایج تحقیق نشان داد که وزن رت ها در گروه ورزش (002/0 p≤ ) و ورزش+HMB (001/0 p≤ ) افزایش معنی داری داشت. همچنین نتایج نشان می دهد که تمرینات مقاومتی برونگرا (003/0p≤ ) و تمرینات مقاومتی برونگرا به همراه مکمل HMB (001/0p≤ ) باعث افزایش معنا دار بیان فاکتور p70s6k داشته است. همچنین بیان فاکتور p70s6k گروه تجربی مصرف مکمل به همراه تمرین مقاومتی افزایش معناداری را نسبت به گروه مکمل HMB نشان داد (04/0p≤ ). تفاوت معنی داری نیز بین گروه های دیگر مشاهده نشد (05/0p≥ ). نتیجه گیری با توجه به یافته های تحقیق به نظر می رسد که مصرف مکمل HMB و تمرین مقاومتی برونگرا باعث افزایش معنی داری در بیان فاکتور p70s6k و وزن بدن شود و مصرف مکمل به نسبت تمرین ورزشی تاثیر غیر معنی داری یر بیان فاکتور p70s6k عضله رت داشته و هر چند که تفاوت معنی داری بین گروه های تجربی وجود نداشت ولی به نظر می رسد ترکیب آنها باعث افزایش بیشتری در بیان فاکتور p70s6k می شود.

مقدمه بروز بیماری های مزمن جسمی همچون سردردهای میگرنی سبب آسیب های هیجانی و روان شناختی در بیماران می شود. بر این اساس نیاز است که در کنار درمان های پزشکی معمول، به ویژگی های روان شناختی بیماران نیز توجه کافی صورت پذیرد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان ذهن آگاهی بر نشاط ذهنی و نظم جویی شناختی هیجان در بیماران مبتلا به سردردهای میگرنیانجام گرفت. روش کار پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلا به سردردهای میگرنی شهرستان شاهین شهر اصفهان در سه ماهه آخر سال 1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 بیمار مبتلا به سردردهای میگرنی با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 بیمار در گروه آزمایش و 15 بیمار در گروه گواه). گروه آزمایش مداخله درمان ذهن آگاهی (1) را طی دو ماه در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه نشاط ذهنی (2) و نظم جویی شناختی هیجان (3) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج نشان داد که درمان ذهن آگاهی بر نشاط ذهنی و نظم جویی شناختی هیجان در بیماران مبتلا به سردردهای میگرنی تاثیر معنادار دارد(001/0>p). نتیجه گیری بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان بیان کرد که درمان ذهن آگاهی با برخورداری از فنونی همانند افکار، هیجانات و رفتار آگاهانه می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود نشاط ذهنی و نظم جویی شناختی هیجان در بیماران مبتلا به سردردهای میگرنی مطرح باشد.

مقدمه بروز اختلال شخصیت سبب آسیب به مولفه های روان شناختی، هیجانی، ارتباطی و هیجانی مبتلایان می شود. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف مقایسه بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی در افراد مبتلا اختلال شخصیت با افراد عادی شهر اصفهان انجام گرفت. روش کار روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر به دو گروه کلی، افراد مبتلا به اختلالات شخصیت مرزی، نمایشی، وسواسی، وابسته و اجتنابی و افراد عادی شهر اصفهان تقسیم می گردد. در این پژوهش از روش نمونه گیری غیراحتمالی هدفمند استفاده شد. بدین صورت که از بین افراد 20 تا 40 ساله مبتلا به اختلال شخصیت مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان، تعداد 60 فرد و از بین افراد سالم نیز 60 نفر به صورت هدفمند انتخاب و پرسشنامه های پژوهش آن ها ارائه داده شد. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1994) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی (ریف، 1989) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس چندمتغیری توسط نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی در بین افراد مبتلا به اختلال شخصیت با افراد عادی دارای تفاوت معنادار با هم است(0001/0 < p). بدین صورت که افراد مبتلا به اختلال شخصیت نسبت به افراد عادی، دارای نمرات پایین تر در مولفه های بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی بودند. نتیجه گیری بر اساس یافته های پژوهش حاضر، لازم است که به فرایندهای روان شناختی، اجتماعی، هیجانی و خانوادگی افراد مبتلا به اختلال شخصیت توجه کافی صورت گرفته و با بکارگیری روش های مداخله ای مناسب همچون درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان ذهن آگاهی و روان درمانی مثبت نگر، به سلامت روان شناختی این بیماران یاری رسانده شود.

مقدمه بروز بیماری های مزمن همچون سرطان در فرزندان، سلامت روان مادران را با آسیب جدی مواجه می سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر امید به شیوه شناختی-معنوی بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی مادران دارای فرزندان سرطانی انجام گرفت. روش کار پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل مادران دارای فرزندان مبتلا به سرطان در استان لرستان در سال 1396 بود. در این پژوهش تعداد 30 مادر دارای فرزند مبتلا به سرطان با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 مادر در گروه آزمایش و 15 مادر در گروه گواه). گروه آزمایش مداخله آموزشی مبتنی بر امید به شیوه شناختی-معنوی را طی سه ماه در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی (ریف، 1980) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کواریانس تک متغیره توسط نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج نشان داد که بسته آموزشی مبتنی بر امید به شیوه شناختی-معنوی بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی مادران دارای فرزندان سرطانی تاثیر معنادار دارد(f= 23. 94, f= 40. 56, p<0/001). میزان تاثیر بسته آموزشی مبتنی بر امید به شیوه شناختی-معنوی بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی مادران دارای فرزندان سرطانی به ترتیب 47 و 60 درصد بود. نتیجه گیری بر اساس یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود که از آموزش مبتنی بر امید به شیوه شناختی-معنوی به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی مادران دارای فرزند سرطانی استفاده شود.

مقدمه این پژوهش بررسی نقش نگرش به رشته­ ی تحصیلی-آینده­ ی شغلی، احساس تنهایی و کیفیت خواب در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانشجویان بود. مطالعه­ ی حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه­ ی آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی98-1397 تشکیل دادند. روش کار نفر با استفاده از روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب­ گردیدند و برای جمع آوری داده­ ها نیز از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مسلش، نگرش به آینده­ ی شغلی تارویردی­ زاده، احساس تنهایی عاطفی اجتماعی و کیفیت خواب پیترزبورگ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ ها از روش آماری ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه با استفاده از 25 SPSS استفاده شد. نتایج نتایج پژوهش نشان داد که فرسودگی تحصیلی با نمره کل کیفیت خواب (15/0= r 05/0>P) و احساس تنهایی ( 31/0=r 01/0P) رابطه مثبت و با نگرش به تحصیل و آینده­ ی شغلی ( 15/0-=r 05/0>P)رابطه معکوس دارد. همچنین نتایج رگرسیون نیز نشان داد که ترکیب متغیرهای کیفیت خواب، نگرش به رشته­ ی تحصیلی _ آینده شغلی و احساس تنهایی 10 درصد از واریانس فرسودگی تحصیلی را می تواند تبیین ­ کند. نتیجه گیری با توجه به نتایج لازم است بهتر است برای پیشگیری از فرسودگی تحصیلی در محیط آموزش عالی؛ برنامه­ های مداخله­ ای، برگزاری کارگاه­ های آموزشی و دادن مشاوره برای کاهش این عوامل در راستای پیشگیری از فرسودگی تحصیلی دانشجویان اقداماتی صورت گیرد.