بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران
سال:1380 | دوره:6 | شماره:14 |تعداد مقالات:12

پاسخ ایمنی به مایکوباکتریوم تبرکولوزیس(Mtb)، به عوامل متعدد موجود در میزبان و پاتوژن و تقابل آنها وابسته است. مشکلات موجود درایجاد مدلی شبیه به عفونت سل در انسان و تفاوتهای مدلهای تجربی(in vivo)در موش وانسان، شناخت دقیق راهکارهای دخیل در تقابل میزبان، پاتوژن را با سختی مواجه می سازد. همچنین ایمنی شناسی انسانی نیز به علت وجود محدودیت هنوز قادر به بررسی دقیق راهکارهای  موجود درعفونت سلی نیست. برای مثال هنوز به درستی معلوم نیست که آیا میان پاسخ ایمنی در آلوئولها وفضای بینابینی تفاوت وجود دارد؟ و یا می توان از bal به عنوان نشانگر قابل اعتماد جمیعتهای سلولی و مقادیر کمی سیتوکینهای گرانولوم بافتی استفاده نمود؟

سابق و هدف: آنتی بادیهای ضد سیتوپلاسم نوتروفیلی گروهی از آنتی بادیها هستند که آنتی ژن هدف آنها اجزا سیتوپلا سمیک نوتروفیل ها و مونو سیتها می باشند. اگر چه این آنتی بادیها اساسا در واسکولیتها افزایش می یابند ولی گزارشاتی مبنی بر پیدایش آنها در سایرضایعات التهابی و گرانولوماتوز وجود دارد. در این تحقیق میزان  c-ancaوp-nca در سرم بیماران مبتلا به سل ریوی بررسی شده است. 

انسفالیت بدلیل شیوع قابل توجه، مرگ و میر بالا، مشکلات تشخیصی مهمترین تظاهر عفونت ناشی از هر پس سیمپلکس می باشد. در این مطالعه سه ساله ما به بررسی یافته های اپیدمیولوژیک، بالینی، آزمایشگاهی و نتایج درمانی موارد انسفالیت ناشی از هر پس سیمپلکس بر اساس وجود ژنوم ویروس در مایع نخاع بیماران با روش PCR پرداخته ایم.  از 242نمونه مایع نخاعی 16مورد بیماری وجود داشت. 11مورد مذکر، 5 مورد مونث با طیف سنی 89-4سال (متوسط 42 سال) و6مورد (37%) بیماری زمینه ای داشتند. یافته های بالینی به قرار زیر بود. تب 81% سردرد 81% توهمات بویایی 63% تشنج 56% علایم مننژه 50% اختلالات گفتاری 46% اختلالات رفتاری 38% استفراغ 38% اختلالات انوتومیک 25% آتاکسی 25% فلج اعصاب جمجمه ای 25% اختلال دید 19% ادم پایی 19% همی پارزی 13% در هنگام مراجعه بیماران 19 % هوشیار، 56% خواب آلوده و 25% در اغماء بودند. در بررسی مایع نخاع، 19% افزایش فشار، 44% افزایش پروتئین، 6% کاهش قند، 70% پلئوسیتوز،31%خون در مایع نخاع داشتند.در تصویربرداری، 69% ضایعه مغزی مشاهده شد که 25%در لوب فرونتال، 38%تمپورال، 6% اکسیپوت، 13%دردو لوب بود. تمامی بیماران به فاصله 28-1روز از شروع علائم تحت درمان آسیکلوویر قرار گرفته بودند که 7 مورد بهبودی کامل (8/43%)، 4 مورد عارضه عصبی (25%) و 5 مورد مرگ (2/31%) را بدنبال داشت.در بررسی های آماری با تست کای دوورگراسیون بین نتایج درمانی با فاصله شروع علائم تا شروع درمان، جنس، سن، وضعیت هوشیاری هنگام مراجعه،هیچ رابطه معنی داری یافت نشد. با توجه به یافته ها و مقایسه آن با مطالعات قبلی، انسفالیتناشی از هرپس سیمپلکس یک انسفالیتفوکال می باشد که به دلیل مرگ و میر بالا درمان هر چه سریعتر آن حیاتی خواهد بود.

این مطالب به منظور مقایسه و ارزیابی روشهای ایمنوبلاتینگ و الایزادر تشخیص ایمنولوژیک بیماری کیست هیداتیک انجام گرفت. تست ایمنوبلاتینگ براساس واکنش باندهای مختلف آنتی ژنهای مایع کیست هیداتیک با سرم افراد مورد مطالعه، باندهای   8و16کیلو دالتون که زیر واحدهایی از آنتی ژنB  میباشند با ویژگی100% و حساسیت80% بدون واکنش متقاطع با سرم بیماران غیرهیداتیک از ارزش بالایی در تشخیص افتراقی برخورداراست. حساسیت آزمایش بر اساس واکنش حداقل یکی از باندهای 16،8و24کیلو دالتون به 6/90% افزایش اما ویژگی آن به 95%کاهش می یابد. درآزمایش الایزای غیر مستقیم ، آنتی ژن B تخلیص شده (Agb-ELISA) باویژگی 83%به ترتیب کمترین و بیشترین واکنش متقاطع را با بیماران غیرهیداتیک داشتند. حساسیت این آنتی ژنها به ترتیب 89% و 94% تعیین گردید. بنابراین HFAG-ELISA به خاطر سهولت تهیه آنتی ژن خام مایع هیداتیک وحساسیت بالای روش برای مطالعات غربالگری اولیه و ایمنو بلاتینگ براساس زیر واحدهای 8 و 16کیلو دالتون با ویژگی بالا به عنوان آزمایش تکمیلی درتشخیص افتراتی هیداتیدوز مناسب می باشد. با توجه به هزینه بالا، پیچیدگی وطولانی بودن آزمایش ایمنوبلاتینگ،Agb-ELISA  می تواند جایگزین مناسبی جهت تشخیص اختصاصی هیداتیدوز باشد.

همزمانی  عفونت HIVبا بیماری سل یک معضل بهداشتی است که کنترل آن نیاز به آگاهی از سیمای اپیدمیولوژیک آنها دارد. موج عفونت HIV در مراکز باز پروری و وفور بیماری سل در سطح استان کرمانشاه به نگرانی در زمینه تاثیر مضاعف این دو بر سلامت عمومی دامن زده است. بررسی شیوع عفونت HIV در مسلولین استان کرمانشاه طی سال 1378 این امکان را فراهم کرده که برآوردی منطقی از ابعاد این مشکل بهداشتی در جامعه داشته باشیم .

باکتری های جنس سالمونلا از مهمترین آلوده کننده های مرغ و محصولات آن یعنی گوشت و تخم مرغ میباشند. در مطالعه حاضر از قسمتهای بدن 100مرغ عرضه شده در فروشگاههای شیراز نمونه برداری شد، که در 68% موارد آلودگی با سالمونلا نشان داده شده است. سالمونلا پاراتیفی B9/2%، سالمونلا پاراتیفی C41%، گونه های سالمونلا 8/36% بعضی از مرغها با دو نوع سالمونلا آلودگی داشتند (پاراتیفی C و گونه سالمونلا 7/14% و سالمونلا پاراتیفی  Bو سالمونلا پاراتیفی C4/4%) از تعداد1000تخم مرغ (500 عدد تخم مرغ محلی و 500 تخم مرغ کارخانه ای) تنها در 4عدد آنها (8/0%) آلودگی با سالمونلا در زرده تخم مرغ های محلی تشان داده است. این بررسی نشان دهنده آلودگی بالای لاشه های مرغ با باکتری سالمونلا می باشد و آلودگی تخم مرغ ها با سالمونلا بسیار ناچیز است. با در نظر گرفتن آلودگی بالای مرغ ها جهت جلوگیری از عفونت های سالمونلائی در انسان رعایت و آموزش نکات بهداشتی در امر کشتار؛ نگهداری و طبخ آن ضروری بنظر میرسد.

اگر چه درگیری قفسه سینه تنها در 15% موارد ابتلا به اکتینومایکوز دیده میشود باید همواره در تشخیص افتراقی بیماران مبتلا به ضایعات ریه و قفسه سینه که مشکوک به سل و یا موتور هستند در مد نظر باشد. این مقاله به معرفی بیماری می پردازد که به علت درد قفسه سینه، تنگی نفس، تب و افوزیون پلورال تحت درمان دارویی قرار گرفته وبه علت عود علایم جهت تشخیص دقیق بیوپی شده که جواب پاتولوژیinflammatory pseudotumor بوده است. متعاقبا مشکل بیمار به صورت توده ای مهاجم به جدار قفسه سینه پیشرفت نموده که پاسخ بیوپسی مجدد جدار نیز مشابه به جواب اولیه بود و نهایتا با توجه به رشد تومورو تهاجم به جدار و پوست تحت جراحی رزکسیون وسیع قرار گرفت. تشخیص نهایی بیماری اکتینومایکوز بود. تظاهر بالینی اکتینومایکوز قفسه سینه به این فرم عجیب وغافلگیر کننده به ندرت ممکن است دیده شود. اکتینومایکوز بیماری عفونی است با سیر آهسته که عامل مولد آن در قدیم جزء قارچها محسوب می گردید، ولی در حقیقت باکتری گرم مثبت غیر هوازی می باشد که گونه های مختلف داشته و شایعترین نوع آن  A.israelii است.این میکروارگانیسم بصورت یک فلور طبیعی در حفره دهان و دستگاه گوارش وجود دارد که عفونت با آن در نواحی گردن و صورت(Cervicofacil 60%)، قفسه سینه (Thoracic 15%) و شکم (abdominial 25%) ممکن است اتفاق بیافتد. التهاب مزمن و تحت حاد، ایجاد فیبروز زیاد و سینوسهای متعدد  جزء مشخصات این بیماری می باشد. علت مهاجم شدن این میکروارگانیسم دقیقا مشخص نیست ولی بنظر میرسد کاهش سطح ایمنی و با ایجاد خلل در سدهای مخاطی در ایجاد آن موثر باشد. نوعی از بیماری که در قفسه سینه دیده میشود ممکن است گاهی به علت آسپی راسیون ترشحات دهان و حلق (1) و در بعضی موارد بدون هیچ عامل تسهیل کننده (2) به وجود آید.

زمینه: عفونت هایی گفته می شود که در طی دوران بستری و یا یک هفته بعد از ترخیص بیمار از ببیمارستان ظاهر شده و در هنگام پذیرش هیچگونه آثاری از آن بیماری نداشته و یا بیمار در دوره کمون بیماری نبوده باشد.هدف :هدف از این طرح بررسی میزان بروز عفونت های بیمارستانی آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین می باشد.مواد و روش ها: نوع مطالعه توصیفی می باشد و جمعیت مورد مطالعه در این طرح، تمامی بیماران بستری در بخش های اعصاب بیمارستان بوعلی سینا ، ICU بیمارستان شهید رجائی ، بخش نوزادان وNICU  بیمارستان قدس از تاریخ 1/2/78 الی 31/4/78بوده است. تمامی بیماران طبق تعاریف  CDCاز عفونت های بیمارستانی (پنومونی ،عفونت سیستم اداری، عفونت جریان خون) وارد طرح شدند.یافته ها:میزان بروز عفونت در بخش اعصاب 09/4% (نه نفر از 220 مورد بستری)، در بخش%8.16 ICU (هشت نفر از 98 مورد بستری)، 15.15NICU ٪ در (5 نفر از 33 مورد بستری) و در بخش نوزادان 1% (دو مورد از 195 مورد بستری) بوده است.نتیجه گیری:عفونت های بیمارستانی در بعضی از بخش های بیمارستان مثلICU  وNICU  بسیار مهم می باشد و آشنایی پرسنل (پزشک، پرستار و...) از میزان بروز این نوع عفونت ها و راه های پیشگیری آن بسیار مهم است.

امروزه اهمیت بیماریزایی مایکوباکتریوم های غیرکلوزیس (Non-Tuberculosis Mycobacterium) برای انسان مشخص گردیده است. بطور کلی این گروه علاوه بربیماریزایی در دستگاه تنفس، از قدرت بیماریزایی درعدد لنفاوی، پوست،بافت نرم،استخوان ها و... برخوردار است. همچنین بسیاری ازگونه های محیطی (مایکوباکتریوم های آتیپیک) بالقوه مولد بیماری درانسان وسایرحیوانات اند(1). مکانیزم های ایمنی ناشی از تماس با مایکوباکتریوم های محیطی می توانند نسبت به محافظت در برابر بیماری مایکوباکتریایی مفید یا مضرباشند. همچنین تاثیرات آنها ممکن است انسان را مستعد برخی ازبیما ریهای ناشی از خود ایمنی یا ضعف ایمنی سازد، به گونه ای که بیماران با نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) در معرض ابتلاء به اینگونه مایکوباکتریوم ها بوده و HIg Riskبه شمار می آیند(7). با توجه به مجهولات فراوانی که مایکوباکتریوم های غیر توبرکلوزیس ازنظر پاتوژنیکی و اپیدمیولوژیکی، مقاومت داروئی ودرمان دارند وبا توجه به اینکه در کشورما نیز مواردی از باکتری ها از انسان ،دام وفرآورده های دامی جدا شده محتملا مشکلی است که درآینده خود را بیش از پیش نشان خواهد داد. این بررسی بطور محدود به شناسایی وتشخیص مایکوباکتریوم های غیر سلی در افراد مراجعه کننده به انستیتو پاستور ایران پرداخته است. از مجموع مراجعین سال1378، 49گونه غیر توبر کلوزیس شناسایی گردید که براساس خصوصیات کشت، تعداد کلنی وعدم آلودگی ،22نمونه شامل 9نمونه خط -6نمونهBAL-2 نمونه از بیوپسی بافت نرم -2نمونه ادرار-2نمونه شیر معده ویک نمونه آبسه با استفاده از آزمونهای بیوشیمیایی وافتراقی نیاسین –احیاء نیترات – آریل سولفاتاز (3و14روزه)-PZA- احیاء تلوریت- کاتالاز (680-SQ ) - جذب آهن – تحملNACL  و منبع کربن مورد افتراق و شناسایی قرار گرفتند. از مجموع 22نمونه موردبررسی: 8مورد مایکوباکتریوم اسکروفولاسئوم (M.Scrofulaceum)-3مورد زولگایی (M.Szulgai)-3مورد م. گوردونه ای (M.Gordonae) - 3مورد مو فورتیوم (M.Fortuitum) - 2مورد م.فلاوسنس (M.Flavesenns)- یک مورد م. مارنیوم (M.Marinum)- یک مورد م.تره آکمپلکس (M.Terra Complex) ویک مورد م.اویوم کمپلکس (M.Avium Complex) بوده اند. بیشترین موارد مشاهده شده مربوط به م.اسکروفولاسئوم بود که یک اسید- فست اسکوتو کروموژن می باشد.  

توکسوپلاسموزیس یکی از شایعترین بیماری های عفونی انگلی در مناطق مختلف جهان به ویژه ایران (51.8درصد) است که از لحاظ پزشکی و دامپزشکی حاز اهمیت می باشد .لذا با توجه به شیوع بالای آلودگی به این انگل در مناطق شمالی کشور (55.7درصد) و با عنایت به این مسئله که یکی از شایعترین راههای آلوه شدن میزبان اصلی (گربه)،خوردن جوندگان دارای کیست توکسوپلاسما در مغز و سایر نسوح می باشد، ما بران شدیم که شهر لاهیجان را به دلیل طغیان جوندگان انباری از میان شهرهای شمالی انتخاب کرده و به بررسی میزان آلودگی آنها به توکسوپلاسما گوندیی بپردازیم . در این تحقیق تعداد 100 سر جونده انباری از نوع راتوس راتوس و راتوس نروژیکوس با استفاده از روشهای تشخیصی لام مستقیم،تزریق به موشهای سفید آزمایشگاهی و آزمایش سرولوژی به روش دای تست تحت بررسی قرار گرفتند. بدین منظور ابتدا برای انجام آزمون سرولوژی ،قلب جوندگان خونگیری به عمل آمده و سرم ها جداسازی شدند که پس از تهیه رقت 1.4 و انجام مراحل تست ،24مورد (23 مورد از 93 سر نروژیکوس راتوس) مثبت گزارش گردید . سپس جهت لام مستقیم و تزریق داخل صفاقی به موشهای سفید آزمایشگاهی، از مغز راتوسها نمونه برداری و استفاده شد که تمامی لامهای مستقیم از لحاظ وجود کیست توکسوپلاسما منفی شدند و همچنین در مایع صفاقی گرفته شده از موشهای سفید آزمایشگاهی ،فرم تا کی زوئیت و اشکال داخل سلولی مشاهده و جداسازی نگردید. بدین ترتیب کلیه نتایج پارایتولوژیکی در این تحقیق منفی بوده است .  

در خوزستان عقرب گزیدگی یک آفت اجتماعی می باشد و در تابستان تعداد زیادی با گزش عقربهای گوناگون مراجعه کرده که با مرگ و میر قابل توجهی نیز همراه می باشد .در خوزستان 12گونه عقرب یافت می شود که 14% گزشها توسط آندراکتنوس کراسیکودا؛ 45% توسط میزوبوتوس؛ 13%همی اسکورپیون و 1% توسط دیگر گونه می باشد . از این تعداد خانواده های اسکوربیونیدی و بوتیدی مهمترین گونه هستند به طوری که همی اسکوربین (گادیم) سبب 95% مرگ و میر در خوزستان می گردد . عقرب سیاه (آنداراکتنوس کراسیکودا) دومین عقرب خطرناک خوزستان می باشد که در صورت نبود درمان به موقع؛ سم آن می تواند سبب مرگ بیمار گردد .مطالعه گذشته نگر سالهای 78-73 در مرکز طبی کودکان اهواز بیانگرمراجعه 28296 نفر عقرب گزیده می باشد که از این تعداد 11318 نفر (40%) اطفال بوده اند که تعداد 1316 نفر از آنها (11.62%) بستری و از بین آنها 62 نفر (4.6%) فوت نموده اند . محل سکونت 61% بیماران در روستا و 39% در شهر؛ 69%بیماران مونث و 31% مذکر بودند.میزان مرگ و میر 2.2 نفر درهزار نفر مراجعه کننده می باشد . و به طور میانگین در طی 6 سال 13 نفر مراجعه کننده در روز است با وجود تمام خدمات انجام شده بدلیل نبود سرم اختصاصی ضد عقرب و آگاهی کامل از ماهیت و ساختار شیمایی سم؛ پزشکان از نتیجه درمان بیمار اطمینان نداشته و به همین دلیل با قاطعیت و اطمنیان نمی توانند پاسخگوی مردم باشند. امید است پیامد تشکیل کمیته های مربوط به عقرب و با انجام تحقیقات وسیع در این زمینه پیشرفتها و نتایج جدید و مفیدی حاصل گردد.  

ریزش مو به دنبال مصرف مبندازولنادر است و خودبه خود بهبود می یابد.این عارضه در چهار بیمار از کل 63 بیماری که طی یک دوره نه ساله از سال 1368 تا سال 1376 با میندازول و آلبندازول درمان شده اند دیده شد . موی بیماران رویش مجدد پیدا کرد ولی رنگ و قوام آن تغییر یافت و در دو بیمار حداقل به مدت یکسال به همان شکل باقی ماند .بیمار سوم بدلیل آگرانولوسیتوزیس فوت نمود.