شنوایی شناسی (Auditory and Vestibular Research)
سال:1382 | دوره:12 | شماره:21-20 |تعداد مقالات:9

هدف: در میان اختلالات عصبی بالغین، بیماریهای عروقی مغز از شایعترین و مهمترین بیماریها محسوب می شوند. با توجه به توزیع عروقی مغز، یکی از اختلالات مهم ناشی از این بیماریها، اختلال ناشی از آسیب به سیستم عصبی مرکزی شنوایی است که ممکن است به طور مستقیم یا غیر مستقیم تحت تاثیر قرار گیرد. لذا در این پژوهش با استفاده از یک آزمون مرکزی دایکوتیک بنام آزمون جملات رقابتی به بررسی بخشی از عملکرد سیستم مرکز شنوایی در این بیماران پرداختیم.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی – تحلیلی بر روی 30 فرد سالم و 40 فرد مبتلا به سکته مغزی (30 بیمار با سی تی اسکن غیر طبیعی و 10 بیمار با سی تی اسکن طبیعی) در رده سنی 50-70 سال، بدون هیچ گونه شکایتی از عملکرد شنوایی که از تاریخ 1379/4/30 لغایت 1381/6/1 به بیمارستان لقمان حکیم مراجعه کرده اند، انجام گردیده است.یافته ها: میزان امتیاز آزمون جملات رقابتی در افراد سالم 50-70 ساله در محدوده طبیعی (%80-100) قرار داشته و در بیماران مبتلا به سکته مغزی کاهش امتیاز مشاهده می گردد. با توجه به تجزیه و تحلیل های آماری اختلاف معناداری بین امتیاز آزمون جملات رقابتی در هر دو گوش بیماران مبتلا به سکته مغزی (سی تی اسکن طبیعی/ سی تی اسکن غیر طبیعی) با هر دو گوش افراد سالم مشاهده گردید، که می تواند نشانه ضایعه عملکردی در سیستم مرکزی شنوایی این بیماران باشد.بحث و نتیجه گیری: آزمون جملات رقابتی می تواند آزمون مناسبی در مجموعه آزمون های بررسی کننده عملکرد سیستم مرکزی شنوایی بیماران مبتلا به سکته مغزی باشد.

هدف: بررسی وضعیت شنوایی دانش آموزان نابینای آموزشگاههای نابینایان پسران شهر تهرانمواد و روشها: این پژوهش سنجشی توصیفی بر روی 320 دانش آموز نابینا در سال تحصیلی 1379-80 که تحت پوشش سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی قرار داشتند صورت گرفت.یافته ها: 20.94 درصد از دانش آموزان مورد بررسی دچار افت شنوایی در یک گوش (7.19 درصد) یا هر دو گوش (13.75 درصد) بودند به عبارتی میزان افت دو طرفه بیشتر از یکطرفه بود، این اختلاف از نظر آماری نیز معنی دار بدست آمد (P.V=0.007). علاوه بر این، 5.94 درصد از دانش آموزان دارای سرومن متراکم (بدون افت شنوایی) بودند. در بررسی انواع کم شنوایی در 640 گوش مورد مطالعه، 15.16 درصد کم شنوایی حسی – عصبی، 1.56 درصد کم شنوایی انتقالی و 0.62 درصد کم شنوایی آمیخته مشاهده گردید. نکته قابل توجه این بود که فراوانی کم شنوایی حسی – عصبی در این افراد حدود 10 برابر کم شنوایی انتقالی بود. کم شنوایی عمدتا در حد ملایم و متوسط بود و شکل ادیوگرام نیز بیشتر از نوع نزولی (HTL) بود.با توجه به معاینات و ارزیابی های صورت گرفته، 8.13 درصد از دانش آموزان مورد بررسی، نیازمند اقدامات درمانی، 15.31 درصد نیازمند خدمات توانبخشی و 3.44 درصد نیز نیازمند اقدامات توام درمانی و توانبخشی بودند. درصد آگاهی والدین، مربیان و خود دانش آموزان مبتلا به مساله کم شنوایی به ترتیب 20.9 ، 22.39 و 26.87 درصد بود. نسبت فامیلی والدین با کم شنوایی حسی – عصبی ارتباط معنی داری دارد.بحث: اختلالات شنوایی در دانش آموزان نابینا نسبت به دانش آموزان بینا شیوع بیشتری دارد و غالبا از نوع حسی – عصبی است. از این رو شناسایی آنها از طریق غربالگری بویژه در فرکانهای بالا و پیگیری های درمانی و توانبخشی آنها حایز اهمیت می باشد.

هدف: برای بررسی مهارت آگاهی واج شناختی کودکان آسیب دیده شنوایی در مقایسه با کودکان عادی پژوهشی صورت گرفت که در این مقاله به بررسی مهارت تشخیص قافیه و تقطیع کلمه به هجا در این کودکان پرداخته شده است.مواد و روشها: کودکان مورد مطالعه 320 نفر بودند که نیمی دارای شنوایی سالم و نیم دیگر مبتلا به افت شنوایی مادرزادی بودند که در گوش بهتر بالاتر از 70 دسی بل افت شنوایی داشتند و از هر پایه تحصیلی اول تا چهارم، 20 دختر و 20 پسر، انتخاب شدند. کودکان آزمون تصویری مربوط به تشخیص قافیه و تعیین هجاهای کلمه را اجرا کردند.یافته ها:-1 امتیاز آزمودنیهای آسیب دیده شنوایی در آزمون تشخیص قافیه و تعیین هجاهای کلمات در مقایسه با کودکان عادی پایین تر است.-2 کودکان آسیب دیده شنوایی، در اجرای آزمون مربوط به قافیه، در مقایسه با فعالیت تقطیع کلمه به هجا، مهارت بیشتری دارند، در حالی که آزمودنیهای عادی در تقطیع کلمه به هجا در مقایسه با شناخت قافیه مهارت بیشتری دارند.بحث: شنوایی از عوامل مهم در آگاهی واج شناختی افراد است و آموزش رسمی در مدارس خاص ناشنوایان، نقص شنوایی کودکان مبتلا به افت شنوایی را برای رشد مهارتهای واج شناختی جبران نمی کند.

هدف: لزوم استفاده از  OAE در تشخیص نوروپاتی شنواییروشها: انجام ایمیتانس ادیومتری، OAE ،ABR و مداخله توانبخشی برای سه کودک مبتلا به یرقان نوزادینتایج: آزمایشهای تمپانومتری و OAE این سه کودک طبیعی بود. ABR آنها مبین اختلال عمده در سیستم شنوایی بود. سمعکهای تجویز شده و مداخلات توانبخشی برای هیچ یک مفید نبود.بحث:-1 OAE به صورت screening(DPOAE یا TEOAE) بایستی در مجموعه کارهای تشخیص شنوایی شناسی و بیمار یابی قرار گیرد.-2 هرگاه موارد بالینی گویای پدیده های چون هیپوکسی، یرقان، MS، مننژیت و مننگو آنسفالیت باشد اهمیت جایگاه OAE بیشتر خود را می نمایاند.-3 انتخاب موارد انجام کاشت حلزون بی نیاز از دانستن وضعیت OAE نمی باشد.-4 در صورت وجود نوروپاتی شنوایی لزوم پرداختن به دیگر روشهای بازتوانی شنوایی ضروری است. 

مقدمه: وزوز گوش علامت بسیار شایعی است که شاید بیش از 50 علت برای آن ذکر کرده اند. وقتی که علل بوجود آمدن یک علامت زیاد باشد طبعا تشخیص آن کار ساده ای نیست و با توجه به اینکه در بسیاری از موارد نمی توان حتی با صرف مخارج زیاد و آزمایشهای متعدد بعلت آن پی برد. هر چند بیماری وزوز گوش از بیماریهای است که به راحتی درمان نمی شود؛ ولی در هر صورت تحقیقات بعمل آمده نشان می دهد که استفاده به موقع از مواد مغذی خاص می تواند در مورد برخی از مبتلایان به وزوزگوش که به بیماریهای قلبی، عروقی و یا خونی مبتلا نباشند، هم از نظر درمان و هم از نظر پیشگیری موثر باشد: از جمله (بتاکاروتن، مس، منیزیوم، سلنیوم، ویتامین B12، ویتامین C، ویتامین E، Zn).

در پژوهش طولی حاضر، 20 کودک ناشنوا و 20 کودک شنوا در مقاطع سنی 22 ماهگی و 2 سالگی در طول بازی آزاد با مادرانشان مورد مشاهده قرار گرفتند. کودکان ناشنوا در مقایسه با کودکان شنوا دارای تاخیر شدیدی در زبان بودند. بطوری که ناشنوایان 3 ساله کمتر از کودکان شنوای 22 ماهه از زبان (گفتار یا اشاره) استفاده می کردند. مهمترین کانال ارتباطی کودکان ناشنوا صداسازی غیر زبانی بود و استفاده از اشاره از سن 22 ماهگی به سمت 3 سالگی افزایش می یافت. با وجود اینکه مادران کودکان ناشنوا نسبت به مادران کودکان شنوا از ارتباط بینایی بیشتری استفاده می کردند اما بیشترین ارتباط آنها از طریق گفتار بود، علاوه بر این کودکان ناشنوا توجه زیادی از طریق بینایی برای دریافت ارتباط مادرانشان نشان نمی دادند، بنابراین کودکان ناشنوا نسبت به افراد شنوا ارتباط بسیار کمتری داشتند. نتایج این تحقیق بیانگر این است که کوشش های مداخله ای باید بر افزایش کمیت داده های زبانی دریافت شده توسط کودک متمرکز شود.

از نظر پدیده شناسی، توهمات بارزترین نوع دریافت غلط هستند. در اینجا به چهار تعریف از توهم می پردازیم:1) دریافت کردن بدون آنکه موضوعی در کار باشد. (اسکوئیرول، 1838)2) توهمات شایان (hallucination proper) دریافتهای غلطی هستند که به هیچ وجه تحریف دریافتهای واقعی نبوده، ولی خود را به صورت موضوع کاملا جدیدی نشان می دهند و همزمان با دریافتهای واقعی و در کنار آن اتفاق می افتند. (یاسپرس، 1962)3) توهم یک دریافت برون تنی بوده که مطابق با یک موضوع واقعی نیست. (اسماتیز، 1956)4) از نظر اسلید (1976) سه ملاک برای تعریف عملیاتی توهم لازم است:الف) تجربه ای شبیه دریافت در غیاب یک محرک خارجی.ب) تجربه ای شبیه دریافت که کاملا بدون میل فرد و خود به خود اتفاق افتاده و براحتی توسط دریافت کننده قابل کنترل نیست.

کاشت حلزون شنوایی که نمایانگر یک موفقیت شگفت انگیز پزشکی و مهندسی است، بیش از هر پروتز دیگری با سیستم عصبی انسان در تقابل می باشد. کاشت حلزون شنوایی به کودک با کم شنوایی عمیق کمک می کند تا گفتار معمولی را بفهمد و تولید کند و یک بزرگسال ناشنوایی بعد از دوره زبان آموزی را قادر می سازد با تلفن ارتباط برقرار نماید. اگر چه این نتایج حیرت آور در همه بیماران دیده نمی شود، اما به ما نشان می دهند که چه چیزی ممکن و شدنی است.عصب شنوایی یک انسان زنده، برای اولین بار توسط Djourno و Eyries در سال 1953 به طور مستقیم تحریک شد و در طی 25 سال تلاش در این زمینه، سیستم کاشت حلزون شنوایی که امروزه در دسترس است، حاصل گردید.

این مورد در طبقه بندی نورولوژیک جای می گیرد. بیمار کودکی است که در وضعیت تحصیلی اش به عنوان فرد مبتلا به ناتوانی یادگیری مطرح شده است. وی، اولین بار قبل از سیزده سالگی برای ارزیابی اختلال در پردازش شنوایی مرکزی (CAPD) ارجاع داده شده بود. مادر با گذشت زمان متوجه مشکلات عدیده شنوایی فرزندش شده بود و به همین جهت انجام آزمایش مربوط به ناتواناییهای پردازش مرکزی شنوایی ضروری به نظر می رسید. کودک در شنیدن در حضور نویز و مسیر گفتاری دچار مشکل است و اغلب از اطرافیان می خواهد آنچه را گفته اند تکرار کنند. در مکان یابی صدا نیز بدون مشکل نیست. هیچ گونه اختلال تعادلی ندارد. کودک در مدرسه پیشرفت خوبی داشت و تنها مشکل وی در خواندن بود زیرا سطح خواندن او حدود یک پایه، پایین تر از حد انتظار بود. قوای هوشی کلی وی در حد هنجار بود.