مجله دندانپزشکی (journal of islamic dental association of iran)
سال:1387 | دوره:20 | شماره:1 (مسلسل 66) |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: دستگاههای فانکشنال که در درمان مشکلات اسکلتالی فکین در سن رشد به کار می روند علاوه بر تاثیر در بعد ساژیتالی و بهبود روابط قدامی – خلفی فکین که اهداف اولیه این دستگاهها هستند، اثراتی هم بر سایر ابعاد فکین دارند. هدف از این مطالعه، شناخت تاثیردستگاه فانکشنال فرمند (Fa II) بر بعد عمودی صورت و چرخش فکین می باشد.روش بررسی: این مطالعه به روش تحلیلی (Clinical trial) از نوع قبل و بعد می باشد. بر اساس نتایج مطالعه Pilot تعداد 19 بیمـار دختر Cl II div1 با متوسط سن 10.2 (9-11) انتخاب شدند و به مدت 12-18 ماه (متوسط 16 ماه) تحت درمان با اپلاینس Fa II قرار گرفتند و سفالوگرام های لترال قبل و پس از درمان مورد بررسی واقع شدند و 15 متغیر ابعادی سه متغیر نسبی و ده متغیر چرخشی گروه تحت درمان با گروه کنترل و با مقادیر نرمال مقایسه شدند. جهت بررسی آماری تغییرات حاصل از درمان از تست توزیع نرمال استفاده شد و سپس با استفاده از t-test تغییرات در گروه مورد آزمون با گروههای کنترل و Templant مقایسه شد.یافته ها: بر اساس این مطالعه مشاهده شد افزایش محسوس بعد عمودی صورت در قدام و خلف (P<0.01) در اثر استفاده از Fa II ایجاد شد که عمدتا حاصل افزایش بعد عمودی در نیمه تحتانی صورت بود. هیچ ارتباط آماری معنی داری متعاقب استفاده از دستگاه فانکشنال بر چرخش فکین (0.86=P برای فک پایین و 0.58=P برای فک بالا) به دست نیامد. ارتباط مستقیم افزایش بعد عمودی در خلف صورت با Forward rotation مندیبل (0.004=P) و ارتباط مستقیم دریفت دنتوآلوئولر خلف فک پایین با Backward rotation مندیبل (0.034=P) وجود داشت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه دستگاه فانکشنال Fa II باعث افزایش بعد عمودی صورت هم در قدام و هم در خلف می گردد. افزایش محسوسی در طول کورپوس مندیبل در اثر استفاده از این اپلاینس دیده می شود که به علت رشد قدامی تحتانی مندیبل باعث افزایش ارتفاع قدامی تحتانی صورت می شود.

زمینه و هدف: کاربرد کامپوزیت سیال به جهت قوام کمتر و امکان افزایش تطابق با دیواره های حفره، به عنوان اولین لایه ترمیم در کفه ژنژیوال حفرات پروگزیمالی توصیه شده است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تاثیر کاربرد رنگهای مختلف کامپوزیت سیال به عنوان قطعه ژنژیوالی برریزنشت ترمیمهای کامپوزیت خلفی بود.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، 36 دندان پره مولر سالم خارج شده انتخاب شد. در سطح پروگزیمال دندانها حفرات باکس استاندارد در اندازه 3×2 میلی متر تراشیده شد، به نحوی که کفه ژنژیوال یک میلی متر زیر CEJ قرار گرفت. دندانها به طور تصادفی به شش گروه 12تایی تقسیم شدند. در گروههای یک تا پنج از کامپوزیت سیال (Bisco, USA) Aelite flow به ترتیب با رنگهای D3/C2/A3.5/A2/A1 به عنوان اولین قطعه ژنژیوالی به ضخامت یک میلی متر استفاده شد. گروه شش به عنوان گروه کنترل بوده و در آن از کامپوزیت سیال استفاده نشد. سپس بقیه حفره توسط کامپوزیت هیبرید Aelite تک رنگ (Bisco, USA) A3 در شرایط یکسان ترمیم گردید. آنگاه نمونه ها به مدت 24ساعت در دمای 37 درجه سانتی گراد و به تعداد پانصد دور تحت سیکل های حرارتی قرار گرفته، توسط لاک ناخن پوشیده شده و به مدت 24 ساعت در محلول فوشین بازی 2% قرار گرفتند. سرانجام به موازات محور طولی و از بعد مزیودیستالی برش داده شده و با کمک استریو میکروسکوپ، ریزنشت آنها بررسی گردید. یافته ها توسط آزمون Kruskal-Wallis در سطح معنی دار 0.05 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بر اساس نتایج حاصله تفاوت معنی داری بین ریزنشت رنگ در گروههای مورد مطالعه وجود نداشت. (0.05<p) کمترین ریزنشت در گروه یک که کامپوزیت سیال به رنگ A1 استفاده گردید و بیشترین ریزنشت در گروه شش که به عنوان گروه کنترل منفی و بدون کاربرد کامپوزیت سیال بود، مشاهده گردید. درتمامی نمونه های گروه A1 ریزنشت رنگ صفر بود.نتیجه گیری: کاربرد کامپوزیت سیال با رنگ روشنتر به عنوان قطعه ژنژیوالی می تواند بر کاهش ریزنشت ترمیم حفره دو سطحی کامپوزیت رزین موثر باشد.

زمینه و هدف: لکوپلاکیا شایعترین ضایعه پیش بدخیم مخاط دهان است و توان تغییر بدخیمی آن غیر قابل پیش بینی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی رنگ پذیری پروتئین p53 در ارتباط با وضعیت پرولیفراسیون (آنتی ژن Ki67) در مخاط دهانی نرمال، لکوپلاکیای هموژن و لکوپلاکیای غیرهموژن می باشد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، از رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی با روش استاندار د Biotin Streptavidin peroxidase استفاده شد تا رنگ پذیری پروتئین p53 و آنتی ژن K i67 روی بلوک های پارافینی هفت مورد لکوپلاکیای هموژن، ده مورد لکوپلاکیای غیـرهموژن و نه مورد مخاط نـرمال دهان مورد بررسی قرار گـیرد. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون های ANOVA, Fisher exact test و McNemar تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: هیچ ارتباطی بین میزان و شدت رنگ پذیری پروتئین p53 و آنتی ژن Ki67 با نمای بالینی لکوپلاکیا دیده نشد. اما الگوی انتشار آنها در لکوپلاکیا عمدتا در لایه های بازال و سوپربازال و در اپی تلیوم نرمال عمدتا بازال بود. میانگین سلول های مثبت برای Ki67 در ضایعات دیسپلاستیک نسبت به غیر دیسپلاستیک بالاتر بود. همچنین رابطه معنی داری بین میزان و شدت رنگ پذیری p53 و Ki67 در ضایعات تحت بررسی مشاهده شد.نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهند که افزایش سوپر بازال p53 و Ki67 در اپی تلیوم لکوپلاکیا می تواند نشان دهنده پروگنوز بالینی ضعیف باشد و افزایش بروز p53 ممکن است شروع کننده پرولیفراسیون سلولی باشد.

زمینه و هدف: دقت و اعتبار سی تی اسکن در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت توسط تحقیقهای متعدد به اثبات رسیده است، اما در مورد دقت و اعتبار تکنیک توموگرافی نظرات متفاوتی ارایه شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان دقت و اعتبار اندازه گیریهای تشخیصی توموگرافی اسپیرال نسبت به سی تی اسکن اسپیرال در فک بالا می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی ـ آزمایشگاهی (In Vitro)، از هشت جمجمه خشک شده انسانی که بی دندان کامل یا دارای چند ناحیه بی دندانی در فک بالا بودند استفاده گردید. تعداد پنجاه ناحیه بی دندانی به عنوان مکانهای بالقوه ایمپلنت انتخاب شدند. این نواحی عبارت بودند از: هشت نقطه در ناحیه میدلاین، 14 نقطه در ناحیه کانین ها، 15 نقطه در ناحیه پری مولرها و 13 نقطه در ناحیه مولرها. نواحی فوق با دو روش توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال تصویربرداری شدند. از روی تصاویر بازسازی شده سی تی اسکن و توموگرام ها ابعاد استخوانی خاصی اندازه گیری گردید. این ابعاد عبارت بودند از:1) فاصله بین سطح آلوئولار و کف بینی یا سینوس ها (ارتفاع).2) فاصله باکوپالاتال ریج آلوئولار در میانه ارتفاع (پهنا).ارقام به دست آمده از توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال جهت مقایسه در جدول مخصوص ثبت شدند. برای بررسی اعتبار انـدازه گیـریهای انجـام شده بـه روش Interdevice Interobserver و از آزمـون Intraclass Correlation Coefficients مـدل One-Way Random Effects استفاده شد.یافته ها: از مقایسه کل صد اندازه به دست آمده از دو روش توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال، تعداد شش اندازه، تفاوت بیش از یک میلی متر را نشان داد. میزان دقت و صحت اندازه گیری ارتفاع و پهنای نقاط مورد نظر به ترتیب 96% و 92% و در مجموع 94% بود. این مقیاس به تفکیک در ناحیه مولرها 100%، ناحیه پری مولرها 86.7%، ناحیه کانین ها 93.3% و ناحیه میدلاین100 % بود. میانگین اختلاف اندازه گیری بین این دو تکنیک 0.66 میلی متر بود. میزان پایایی اندازه گیریها در مجموع 96% بود.نتیجه گیری: در مجموع می توان این طور نتیجه گرفت که در تصویربرداریهای مورد نیاز ایمپلنت می توان با اطمینان از تکنیک توموگرافی اسپیرال استفاده کرد.

زمینه و هدف: نوع و روش قراردهی ادهزیو ممکن است در عملکرد بعدی ونیرهای سیمان شده موثر باشد. در این مطالعه تاثیر روش کاربرد ادهزیو ]انجام (پرکیور PC) یا عدم انجام (نان پرکیور NPC) سخت کردن اولیه ادهزیو[ بر ریزنشت و تطابق لبه ای ترمیمهای ونیر کامپوزیتی غیر مستقیم بررسی شد.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، سیستم چسبنده توتال اچ Excite/Variolink II (EXV) و سلف اچ Panavia F2.0(PF2) به کار رفت. چهل و هشت سنترال انسیزور انسانی برای ونیر کامپوزیتی برش خوردند. دندانها به دو گروه بیست و چهارتایی تقسیم شدند. برای هر سیمان رزینی در نیمی از گروههای آزمایشی ادهزیو با لامپ هالوژن قبل از قرارگیری سیمان رزینی پرکیور (PC) و نان پرکیور (NPC) شد. بنابراین چهار گروه آزمایشی (PC+EXV, NPC+EXV, PC+PF2, NPC+PF2) به وجود آمد. ونیرهای ساخته شده با کامپوزیت تتریک سرام با عوامل رزینی چسبنده دوگانه سخت شونده سیمان شدند. پس از نگهداری در حرارت 37 درجه به مدت یک روز، دندانها برای بررسی ریزنشت آماده شدند. دو نمونه از هر گروه به طور تصادفی برای مشاهده ریزساختار و بررسی تطابق لبه ای در بزرگنمایی c1050 انتخاب گـردیدند. داده ها با آزمون Ordinal regression با Link function از نوع Probit آنالیز شدند. (0.05=a) یافته ها: بیشترین و کمترین مقادیر ریزنشت به ترتیب در مارجین عاجی گروههای NPC+EXV و PC+EXV مشاهده شد. مارجین عاجی بر خلاف مینایی تفاوت معناداری در میزان ریزنشت گروههای پرکیور و نان پرکیور داشت. (0.05>P) تاثیر پرکیور ادهزیو از نوع سیمان رزینی با اهمیتتر بود. لایه ادهزیو مشخصی در ادهزیوهای نان پرکیور قابل رویت نبود.نتیجه گیری: تاثیر پرکیورینگ ادهزیو وابسته به ماده نبود. ادهزیوهای پرکیور بهترین مقاومت را در برابر نفوذ رنگ داشتند، اگرچه ضخامت عامل چسباننده مختصری افزایش یافته بود.

زمینه و هدف: امروزه با توجه به شیوع پوسیدگی دندان، دندانپزشکان و محققان این رشته تحقیقات خود را روی موادی متمرکز کرده اند که به اندازه کافی شبیه بافت دندان بوده و از لحاظ بیولوژیکی نیز قابل قبول باشند. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین رفتار و آنالیز حرارتی یک مدل دقیق دندان پرمولر دوم پرشده با مواد ترمیمی مختلف می باشد.روش بررسی: مدل سازی در این کار با اعمال یک روش دقیق و استفاده از ابعاد یک دندان طبیعی (پرمولر دوم فک بالا) به کمک نرم افزار SolidWorks انجام شده است. پرکردگی از نوع مزیودیستالی انتخاب و ترمیم به چهار حالت مختلف شامل دو حالت با بیس و دو حالت بدون بیس طراحی گردید. آمالگام و کامپوزیت به عنوان ماده ترمیمی و گلاس آینومر به عنوان بیس انتخاب شدند. سپس رفتار حرارتی دندان ترمیم شده و بدون ترمیم تحت بارگذاری حرارتی ناشی از نوشیدن مایعات داغ با استفاده از روش المان محدود سه بعدی و به کمک نرم افزار ANSYS مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: استفاده از بیس گلاس آینومر در زیر آمالگام، حداکثردمای نقطه مجاور پالپ را در حدود یک درجه (43%) نسبت به حالتی که بیس موجود نبوده کاهش داده است. در حالی که در پرکردگی کامپوزیتی استفاده از بیس مقدار حداکثر افزایش دمای ایجاد شده در مجاورت پالپ را 17% کاهش داده است. در پرکردگی توسط آمالگام استفاده از بیس سبب تاخیر در زمان رسیدن حرارت به پالپ شده است. در صورتی که این تاخیر در کامپوزیت حدود 10% بیشتر از آمالگام می باشد. همچنین نتایج به دست آمده نشانگر این واقعیت است که بیشترین تاخیر زمانی در رسیدن حرارت به پالپ در دندان سالم اتقاق می افتد.نتیجه گیری: استفاده از بیس رسیدن دما به پالپ و نتیجتا پاسخ شخص به گرادیان دما را به تاخیر انداخته و هم میزان دمای احساس شده توسط پالپ را کاهش داده است.

زمینه و هدف: تصویرنگاری به روش تشدید مغناطیسی هسته (MRI) باعث افزایش میزان مواجهه انسان با میدانهای مغناطیسی قوی گردیده است. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر قرار گرفتن در میدانهای الکترومغناطیسی ناشی از تصویرنگاری به روش تشدید مغناطیسی هسته بر روی آزاد شدن جیوه از آمالگام می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای قبل و بعد، سی نفر که حداقل چهار دندان ترمیم شده با آمالگام داشته و از زمان آخرین ترمیم آنها حداقل یک هفته گذشته بود و از سوی دیگر برای آنها MRI مغز تجویز شده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. شدت میدان مغناطیسی معادل 0.23 تسلا و مدت زمان قرارگیری در میدان برای هر بیمار سی دقیقه بود. برای هر بیمار پرسشنامه ای در مورد شرایط کار و زندگی وی تکمیل شد سپس پنج سانتی متر مکعب بزاق تحریک شده، درست قبل از MRI و بلافاصله بعد از آن تهیه گردید. درب لوله ها بسته و کدگذاری شدند. در مرحله بعد نمونه ها به آزمایشگاه ارسال شده تا جیوه بزاق به روش اسپکترو فتومتری جذب اتمی با تکنیک تولید بخار سرد اندازه گیری شود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد پردازش قرار گرفت و از آزمون پارامتریک t زوج (Paired t-test) برای مقایسه سطح جیوه در حالتهای مختلف استفاده گردید.یافته ها: بعد از آنالیز نمونه ها در آزمایشگاه و دریافت پاسخ، مرحله کدبرداری (Decoding) نمونه ها انجام شد. میانگین میزان جیوه بزاق قبل و بعد از MRI به ترتیب معادل 0.86±0.3 و 1.13±0.5 میکروگرم بر دسی لیتر بود. داده ها توزیع نرمال داشته و آزمون t زوج یک اختلاف آماری معنی دار بین غلظت جیوه قبل و بعد از MRI نشان داد. (0.05>P) نتیجه گیری: مطالعه حاضر تاثیر مواجهه با میدانهای الکترومغناطیسی MRI را بر روی آزاد شدن جیوه از آمالگام دندانی تایید می نماید.

زمینه و هدف: پالپوتومی معمولترین درمان در دندانهای شیری پوسیده با اکسپوز پالپ می باشد. داروهای مختلفی در پالپوتومی استفاده می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی موفقیت پالپوتومی با MTA ایرانی و خارجی می باشد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی هفتاد دندان مولر شیری در کودکان 3-7 ساله که به دلیل پوسیدگی نیاز به پالپوتومی داشته و معیارهای درمان پالپوتومی را داشتند با MTA ایرانی و خارجی درمان شده و با آمالگام ترمیم شدند. بیماران بعد از شش و 12 ماه توسط دندانپزشک دیگری که از گروههای مذکور اطلاعی نداشت، تحت بررسی قرار گرفت. نهایتا داده ها با استفاده از آزمون دقیق Fisher آنالیز شد.یافته ها: در پایان دوره 12 ماهه پیگیری هیچ مورد شکست کلینیکی و رادیوگرافیک در گروه MTA ایرانی دیده نشد و در MTA خارجی در یک دندان آبسه و در یک دندان رادیولوسنسی فورکا مشاهده گردید.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه می توان در پالپوتومی مولرهای شیری MTA ایرانی استفاده کرد.

زمینه و هدف: موضوع ارجحیت کاربردی بودن مفاهیم علوم پایه در ابعاد کلینیکی سالهاست که مورد بحث و بررسی است. هدف این مطالعه بررسی نظر دانشجویان سالهای آخر دندانپزشکی دانشگاههای دولتی تهران در خصوص دروس علوم پایه درطی سالهای تحصیلی 1382-1384می باشد.روش بررسی: مطالعه حاضراز نوع توصیفی مقطعی است که با مشارکت 175 نفر دانشجوی مقطع بالینی سه دانشگاه تهران، شهید بهشتی و شاهد در مورد میزان کاربری کلینیکی و کیفیت دروس علوم پایه انجام شد. اطلاعات از طریق تکمیل پرسشنامه که شامل تناسب زمان اختصاص داده شده به هر درس و میزان کاربری کلینیکی و تاثیر آن بر کیفیت خدمات درمانی در کلینیک بود. اطلاعات جمع آوری شده به کمک آزمونهای آماری Kruskall-Wallis & Mann-Whitney با استفاده ازنرم افزار SPSS تحلیل گردیدند.یافته ها: از نظر دانشجویان شرکت کننده در این بررسی دروس آناتومی، آسیب شناسی و فیزیولوژی دارای بیشترین کاربرد در مقاطع کلینیکی بوده در حالی که دروس بیوشیمی، فیزیک پزشکی و ژنتیک دارای کمترین کاربرد در کلینیک بودند. دروس بیوشیمی و میکروب شناسی بیش از سایر دروس مورد توجه دانشجویان قرار گـرفته بود، در حالی که دروس آمار، آناتومی، ژنتیک و روان شناسی کمتر از بقیه مورد توجه قرار گرفته بودند. مقایسه پاسخ دانشجویان دانشگاههای مورد بررسی نشانگر وجود اختلاف بین گروهها بود. آزمونهای آماری انجام شده اختلاف معنی داری را بین نظردانشجویان دانشگاه شهید بهشتی با دو دانشگاه دیگر در خصوص میزان اهمیت دروس آناتومی، روانشناسی و بیوشیمی با رضایت کمتر دانشجویان شهید بهشتی نشان داد. (0.005=P) نتیجه گیری: به طور کلی دانشجویان هر سه دانشگاه از نحوه و میزان تاکید روی دروس میکروب شناسی، پاتولوژی، بهداشت عمومی، فیزیک پزشکی و فیزیولوژی رضایت داشتند، هر چند در موارد خاص این رضایت در دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاههای تهران و شهید بهشتی از شاهد کمتر بود.

زمینه و هدف: از آنجایی که دستیابی به تمام خواص مطلوب در مواد لایه های نرم مشکل می باشد، خواص فیزیکی و مکانیکی لایه های نرم به منظور شناسایی ماده با خواص اپتیمم مورد نظر می باشد. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی میزان سختی، استحکام کششی، استحکام پارگی و درصد افزایش طول لایه نرم آکروپارس در مقایسه با مولوپلاست B می باشد.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی دو لایه نرم دایمی آکروپارس (Heat cured plasticized acrylic copolymer) و مولوپلاست  B((Heat cured silicon rubber جهت ارزیابی سختی (Hardness)، استحکام کششی (Tensile strength)، درصد افزایش طول (Elongation percentage) و استحکام پارگی (Tear strength) استفاده شدند. ده نمونه از هر ماده به صورت دمبل شکل مطابق با استانداردهای ASTM-D638 و ASTM-D412 تهیه شدند. آزمایش استحکام کششی توسط دستگاه Universal testing machine صورت گرفت. درصد افـزایش طول و بیشتـرین مقدار استحکام کششی در هر ده نـمونـه ثبت شدند. مقدار سختـی مطابق با استانـدارد ASTM-D2240 و با استفاده از دستگاه Shore- A Durometer بر روی پنج نمونه در هر گروه با قطر 31 میلی متر و ارتفاع ده میلی متر اندازه گیری شد. استحکام پارگی بر اساس استاندارد ASTM-D624 صورت گرفت. ده نمونه به ابعاد 60×10×2 میلی متر (ضخامت × عرض × طول) دارای یک بریدگی 45 درجه با عرض شش میلی متر تهیه شدند. تمامی نمونه ها پس از آماده سازی به مدت چهل ساعت در دمای 23 درجه سانتی گراد و رطوبت 5%±50% قرار داده شدند و سپس تحت آزمایش قرار گرفتند. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t تحت بررسی قرار گرفت.یافته ها: مولوپلاست B به طور معنی داری نرمتر از آکروپارس بود. (0.001>P) در حالی که استحکام کششی و استحکام پارگی لایه نرم آکروپارس به طور معنی داری بیش از مولوپلاست B بود. (به ترتیب 0.001>P و 0.001>P) همچنین مولوپلاست B درصد افزایش طول بیشتری را هم در نقطه شکست و هم در آستانه نشان داد.نتیجه گیری: با توجه به محدودیتهای این مطالعه نتایج بیان کننده این مطلب است که لایه نرم آکروپارس سختتر از مولوپلاست B اما استحکام کششی و پارگی آن بالاتراز مولوپلاست B می باشد.

زمینه و هدف: مزایای بارگذاری فوری ایمپلنت چون صرفه جویی در زمان، فانکشن فوری و رضایت بیمار سبب شده که تمایل به اجرای آن به طور روز افزونی افزایش یابد. هدف از این مطالعه بارگذاری فوری در ایمپلنت های دندانی است.روش بررسی: جستجو در Pubmed، Embase، Blackwell Synergy، Sciencedirect، Scholar.google، Google و Yahoo از 1970 - 2007 صورت گرفت و از کتب انگلیسی مرتبط نیز استفاده شد. کلید واژه های ایمپلنت، بارگذاری فوری، بارگذاری زودرس، بارگذاری تاخیری، بارگذاری اکلوزال و ثبات اولیه برای جستجو مورد استفاده قرار گرفت. عوامل موثر در موفقیت بارگذاری فوری ایمپلنت شامل انتخاب بیمار، کیفیت استخوان، ابعاد، ریزساختار و ساختار ماکروسکپیک ایمپلنت، مهارت جراح، ثبات اولیه و کنترل نیروهای اکلوزال و اصول پروتزی بررسی شدند.یافته ها: صرف نظر از نوع ایمپلنت و ویژگیهای سطح آن، بارگذاری فوری در قدام مندیبل قابل پیش بینی (موفقیت 90% - 100%) است. شواهد محدودی در مورد موفقیت بارگذاری فوری در فک بالا و نیز در افراد نیمه بی دندان وجود دارد. اکثر مطالعات به صورت گذشته نگر و فاقد گروه کنترل هستنند.نتیجه گیری: محل آناتومیک ایمپلنت، طراحی ایمپلنت و اصول پروتزی عوامل کلیدی برای اطمینان از موفقیت هستند. قبل از استفاده گسترده از این روش مطالعات آینده نگر طولانی مدت باید صورت گیرد.

زمینه و هدف: بزاق حاوی انواع آنالیت ها بوده و به علت اینکه در انسان با تکنیک های غیر تهاجمی به آسانی تهیه می شود، در غربالگری، تشخیص و ارزیابی بیماریها مورد توجه قرار گرفته است. پروتئین c-erbB-2 که Her2/neu هم نامیده می شود یک مارکر تشخیصی سرطان سینه در زنان دارای تومور بدخیم است. هدف این مطالعه بررسی همبستگی c-erbB-2 در بزاق و سرم زنان سالم، مبتلایان به سرطان سینه می باشد.روش بررسی: در مطالعه مورد/ شاهد غلظت سرمی و بزاقی c-erbB-2 به روش ELISA در 42 زن داوطلب در سه گروه مساوی (14 زن مبتلا به سرطان سینه با میانگین سنی 46.8±13.2 که از آخرین درمان آنها (جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی) بین بیست روز تا شش ماه گذشته بود، 14 زن مبتلا به سرطان سینه با میانگین سنی 36.8±11.3 که وجود تومور در آنها به اثبات رسیده بود و لیکن هنوز تحت هیچ درمانی قرار نگرفته بودند، همچنین 14 زن سالم داوطلب با میانگین سنی 42.4±7.6 که از همراهان دارای ارتباط سببی بودند وارد مطالعه شدند، که از نظر سنی جور شده بودند با آنالیز آماری ANOVA و Pearson Correlation مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: میزان جریان بزاق غیر تحریکی در زنان سرطانی درمان نشده نسبت به زنان سالم کاهش معنی دار داشت در حالی که در غلظت سرمی و بـزاقی و برون ده بـزاقی c-erbB-2 اختلاف معنی داری بین سه گـروه مشاهده نگـردید. همبستگی بین غلظت سرمی و بـزاقی(r=0.2) c-erbB-2  و بین غلظت سرمی و برون ده بزاقی آن (r=0.18) معنی دار نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که بین غلظتهای سرمی و بزاقی c-erbB-2 در مراحل ابتدایی سرطان سینه و همچنین موارد عدم وجود متاستاز همبستگی چندانی وجود ندارد.