مجله دندانپزشکی (journal of islamic dental association of iran)
سال:1381 | دوره:14 | شماره:2 (مسلسل 41) |تعداد مقالات:9

ماده قالب گیری زینک اکساید اوژنل یکی از پر مصرف ترین مواد قالب گیری در دندانپزشکی است که به دلیل خصوصیات مناسب آن، در قالب گیری پروتز های متحرک و نیز جهت ثبت روابط فکی مورد استفاده قرار می گیرد . به همین دلیل کارخانه های بزرگ جهان اقدام به ساخت این ماده کرده اند . در ایران نیز این ماده با نام تجاری دورالیت تولید می شود . اخیرا کارخانه تولید کننده این ماده، نوع جدیدی (با همان نام) از این ماده را به بازار عرضه کرده که مدعی است، دارای خصوصیات کاربردی مناسب تری می باشد . هدف از این تحقیق، بررسی دقت ثبت اجزا و تغییر ابعادی نوع قدیمی و جدید این ماده و مقایسه آن ها با یکی از انواع خارجی به نام لورالیت می باشد .در این بررسی تجربی آزمایشگاهی، ابتدا مطابق با استاندارد 1981: 4284 انگلستان، یک قالب فلزی شیاردار با ابعاد و قطر مشخص تهیه گردید . پس از اختلاط مواد قالب گیری بر اساس دستورالعمل کارخانه تولید کننده، دقت ثبت اجزا با بررسی عرض کوچکترین شیار 0.025) میلی متر ) و تغییر ابعاد نمونه های تهیه شده (5 دقیقه و 6 ساعت پس از حمام آب) (1±32) درجه سانتی گراد با کمک استریو میکروسکوپ برسی گردید .دقت ثبت اجزا برای تمامی نمونه ها (دورالیت قدیم، دورالیت جدید و لورالیت) برابر 0.025 میلی متر بود و میانگین درصد تغییر ابعادی نمونه ها پس از 6 ساعت برای دورالیت قدیمی 0.292-%، دورالیت جدید 0.064-% و برای لورالیت 0.052% اندازه گیری گردید .نتایج حاصل نشان داد که دقت ثبت اجزا هر سه ماده قالب گیری برابر با استاندارد می باشد.همچنین میزان درصد تغییر ابعادی دو ماده قالب گیری لورالیت و دورالیت جدید ازنظر استاندارد انگلستان قابل قبول است ولی درصد تغییر ابعادی ماده قالب گیری دورالیت قدیمی بیش از حد قابل قبول استاندارد می باشد . با انجام آزمون ANOVA (آنالیز واریانس یک طرفه) مشخص شد که درصد تغییر ابعادی این ماده دارای تفاوت معنی دار با دو ماده قبلی می باشد .

با توجه به اهمیت تاثیر محل قرار گیری دندان عقل فک پایین بر روی استخوان و ریشه دیستال دندان مولر دوم و همچنین مشکلات پریودنتال متعاقب خارج ساختن دندان عقل ، تاثیر دو نوع موقعیت نهفتگی (مزیو انگولر وافقی را که بر اساس زاویه محور طولی دندان عقل نسبت به پلن اکلوزال تقسیم بندی شده بود) بر روی سطح استخوان دیستال دندان مولر دوم فک پایین و بعد از جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت .از بین بیمارانی که جهت جراحی دندان عقل نهفته فک پایین به بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد مراجعه کردند، 31 بیمار شامل 18 مرد و 13 زن با سنین زیر 25 سال انتخاب شدند و پس از برداشتن استخوان از سمت باکال ، تمامی دندان ها به مسیله جداسازی تاج و ریشه خارج شدند. در مراجعه بعدی که 6 ماه بعد انجام شد، از  31بیمار، فقط 20 بیمار مراجعه کردند که از این تعداد 10 زن و 10 نفر مرد بودند و 11 بیمار در گروه مزیو انگولر و 9 نفر در گروه افقی قرار داشتند . برای بررسی سطح استخوان دیستال مولر دوم رادیوگرافی های قبل و بعد از عمل با هم مقایسه شدند . زمان تهیه رادیوگرافی شش ماه پس از عمل می باشد . به منظور مقایسه بهتر تصویر ، دندان  8با نرم افزار کامپیوتری حذف شد تا بهتر بتوان فاصله سطح استخوان تا لبه سطح اکلوزال را اندازه گیری کرد .پس لز ارزیابی سطح استخوان دیستال مولر دوم که به وسیله رادیوگرافی قبل و بعد از جراحی انجام شد نتایج زیر بدست آمد. 1) سطح استخوان آلوئلار در دیستال مولر دوم فک پایین نسبت به این دندان بعد از جراحی می باشد. P=0.08. آزمون مورد استفاده: Mann-whinte است .2) تفاوت معنی داری بین اختلاف سطح استخوان قبل و بعد از جراحی در بین دو گروه مشاهده نمی شود. با توجه به نتایج این تحقیق و مقایسه آن با تحقیقات دیگر چنین به نظر می رسد که جراحی خارج ساختن دندان نهفته فک پایین با فناوریهای معمول در سنین زیر 25 سال دارای عوارض و مشکلات کمتری نسبت به گروه های سنی بالاتر می باشد .

هدف از انجام این مطالعه تعیین اپید میولوژی ضایعات دهان در دانشجویان دندانپزشکی 18 تا 28 ساله دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی می باشد. در این راستا تعداد 300 نفر با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. بعد از تهیه لیست از کلیه دانشجویان ترم های مختلف، شماره گذاری انجام شد و اعداد فرد به عنوان نمونه در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت دامنه سنی دانشجویان از 18 تا 28 با میانگین سنی 22.3 سال بود. از این تعداد 33% آنان مؤنث و 67% مذکر بودند .میزان شیوع به شرح زیر می باشد: لاینا آْلبا، 82.7%، گرانول های فول دایس، 69%، سابقه آفت، 52.4%، سابقه تبخال ثانویه، 35.7%، سابقه تبخال اولیه، 23.8%، پیگمانتاسیون فیزیولوژیک، 9.1%، توروس ها، 3.8%، وجود آفت در زمان معاینه، 3.5%، لکودام، 2.7%، وجود تبخال لبی در زمان معاینه، 1%، سابقه زونا، 0.7%، ولیکن پلان، 0.35% بود .با توجه به نتایج این بررسی بالاتر بودن میزان شیوع ضایعات به ترتیب شامل سابقه آفت، تبخال ثانویه، تبخال اولیه و وقوع آفت در زمان معاینه، وقوع تبخال لبی در زمان معاینه، زونا ولیکن پلان بود. در تنوعات طبیعی نیز به ترتیب لاینا آلبا، گرانول های فوردایس، پیگمانتاسیون فیزیولوژیک و لکودام ودر اختلالات تکاملی توروس ها بیشتر دیده شد .

هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان موفقیت تکنیک جراحی Resective در درمان دندان های مولر مبتلا به گرفتاری فورکیشن پس از گذشت یک تا شش سال از درمان می باشد .شاخص های PPD - GI - BOP و میزان لقی مورد بررسی قرار گرفتند .از بررسی 2557 پرونده بیماران در یک دوره زمانی یک تا شش ساله که تحت درمان پریودنتال قرار داشتند، 173 نفر با درمان های Resective درمان شده اند. از 181 دندان، 143 مورد با ROOT amputation (RA)،  28مورد با Hemisection، هفت مورد با Bicuspidization و سه مورد با Tunneling درمان شده اند .بیشترین تعداد ریشه های قطع شده در درمان های RA در ریشه دیستال دندان مولر اول فک بالا 42.5% و در درمان Hemisection ریشه مزیال دندان مولر اول پایین 67.85% بود .از مجموع 173 بیمار، 52 نفر برای معاینه مجدد پس از فراخوان کلیه بیماران مراجعه کردند .از 52 دندان، 39 دندان درمان RA بر روی آن ها انجام شده، 12 مورد کشیده شده، 10 دندان درمان Hemisection بر روی آن ها انجام شده و هیچ مورد کشیده نشده است. سه دندان با Bicuspidization درمان شده و یک مورد کشیده شده هم بود. از مجموع 39 دندان باقیمانده که با تکینیک درمان شده اند شاخص های PPD - GI - BOP و میزان لقی بدین شرح می باشد :شاخص 1.95 :PPD میلی مترشاخص 16 :BOP مورد آن صفر (41.02 %)، 19 مورد یک ( (%48.7و چهار مورد دو (10.25 (%شاخص 32 :GI مورد آن صفر (82.05%)، شش مورد یک (15.38%) و یک مورد دو ((%2.5لقی دندان: 24 مورد لقی درجه صفر ((%61.35،14  مورد لقی درجه یک (35.8%)، و یک مورد لقی درجه دو 2.5 % میانگین طول عمر درمان با استفاده از روش آماری Survival Data Analysis از نوع کاپلان مایر74±5 (Kaplan - Meier)  ماه بود. با توجه به این مطالب می توان چنین نتیجه گرفت: روش Resective در درمان دندان های مولر مبتلا به ضایعات پیشرفته پریودنتال بسیار موثر و مفید می باشد و به طول عمر دندان می افزاید و می توان به عنوان یک روش موفق درمانی آن را توصیه کرد .

بیمارانی وجود دارند که اعمال دندانپزشکی با بی حسی موضعی برای آن ها امکان پذیر نیست و دندانپزشک ناچار به استفاده از بیهوشی است. هدف از این مطالعه یررسی ارجاع بیماران به بخش بیماری های خاص می باشد .در مطالعه حاضر که از نوع توصیفی است 96 بیمار ارجاع شده به بخش بیماری های خاص که برای انجام اعمال دندانپزشکی طی سال 79 - 78 تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته اند، مورد بررسی قرار گرفت. برای هر بیمار سه پرسشنامه تکمیل شد، که این پرسشنامه ها توسط والدین، پزشک ارجاع دهنده، دندانپزشک معالج پاسخ داده شد، سپس داده ها جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. ارجاع به دلایل مختلف به طور جداگانه در گروه های سنی زیر سه سال، سه تا شش سال، شش تا 17 سال و 17 سال به بالا مورد بررسی قرار گرفت .دلایل ارجاع بیماران شامل موارد زیر بود: 1- عدم همکاری به دلیل عقب افتادگی ذهنی  52.1%2- ترس و اضطراب از اعمال دندانپزشکی 45.8%3- عدم همکاری ناشی از سن کم  36.4%4- ترجیح والدین 31.3%5- خارج کردن دندان های متعدد 26.1%6- ترجیح بیمار 9.3%در این بخش تنها طبقه یک و دو انجمن متخصصان بیهوشی آمریکا مورد درمان تحت بیهوشی عمومی به طور سر پایی قرار می گیرند. با توجه به عوارض بیهوشی عمومی و هزینه بالایی که بیمار باید با این نوع درمان پرداخت کند تا آنجا که امکان دارد، ارجاعات غیر ضروری را باید کاهش داد. توجه بیشتری به رعایت بهداشت دهان و دندان ارتباط نزدیک بیمار و دندانپزشک، حداقل یک دو بار تلاش برای درمان به روش های معمول کنترل رفتار یا استفاده از آرام بخش همراه با هوشیاری و ارزیابی و معاینه دقیق بیماران قبل از بیهوشی عمومی می تواند باعث کاهش انجام درمان های دندانپزشکی تحت بیهوشی عمومی قرار گیرد .

دارو های آنتی بیوتیک، در درمان های پریودنتال کاربرد موضعی دارند. هدف از این مطالعه بررسی کلینیکی مصرف موضعی ژل تترا سیکلین 2%، به همراه جراحی تغییر یافته ویدمن می باشد. به همین منظور تعداد سی نمونه، بدون بیماری سیستمیک و با میانگین سنی 31 سال به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. بیماران دارای ضایعات تقریبا قرینه، با عمق پاکت 7 تا 8 میلی متر بودند. در هر بیمار، یک سمت گروه تجربی و سمت قرینه آ"، گروه شاهد محسوب گردید. در هر دو سمت تجربی و شاهد پس از انجام فلپ تغییر یافته ویدمن، جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه به عمل می آمد، در سمت تجربی از ژل تتراسیکلین 2%، ساخت دانشکده داروسازی کرمان ودر سمت دیگر فقط از پایه ژل استفاده می شد. سپس فلپ بخیه گردیده و بیمار بدون تجویز هیچ گونه آنتی بیوتیکی مرخص می گردید. فواصل بین جراحی گروه شاهد و تجربی یک هفته بود. عمق پاکت قبل از عمل و شش ماه بعد از عمل بررسی گردید و بر روی اطلاعات ثبت شده، آنالیز های آماری درون گروهی و بین گروهی به عمل آمد. پس از محاسبه کاهش عمق پاکت در دو گروه، میانگین و انحراف معیار آن ها محاسبه شد. میانگین کاهش عمق پاکت در گروه شاهد 2.20 میلی متر با انحراف معیار 0.55 و میانگین کاهش عمق پاکت در گروه تجربی 2.93 با انحراف معیار 0.91 بود. آزمون درون گروهی Student t-test در هر دو گروه به عمل آمد و نتایج را در هر گروه قابل ملاحظه بیان کرد. .(P<0.001)سپس آزمون بین گروهی Paied t-test انجام شد که با (P<0.001) نشان داد نتایج گروه تجربی بهتر از گروه شاهد است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ژل تتراسیکلین 2% ساخت دانشکده داروسازی کرمان، در درمان جراحی پریودنتیت های متوسط و پیشرفته، به عنوان کمک درمانی، می تواند نتایج مثبتی را بدنبال داشته باشد .

کنترل عفونت در مطب ها و لابراتوارهای دندانپزشکی جهت جلوگیری از انتقال بیماری ها بسیار مهم است. بیماری های زیادی به واسطه خون و بزاق فرد آلوده از طریق قالب های گرفته شده از وی قابل انتقال است، بدین ترتیب ضدعفونی کردن ماده قالب گیری خصوصا هیدروکلویید های غیر قابل برگشت بدون کاهش در دقت و ثبات ابعادی قالب اهمیت دارد. در این بررسی اثر ضدعفونی کردن قالب های آلژی ناتی ایرانی (ایرالژین) و بایر آلمان با هیپوکلریت سدیم و تاثیر آن بر روی ثبات ابعادی و ثبت جزییات کست های ریخته شده از گچ های نوع III و IV مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق در سه زمان یک، پنج و ده و سه غلظت هیپوکلریت سدیم (5.25%، 0.525%، 0.0525%) و آب به عنوان شاهد صورت پذیرفت و در نهایت برای هر ماده قالب گیری 36 مدل گچی تهیه شد و شماره گذاری گردید. قابل ذکر است هر نمونه گچی به لحاظ خشونت سطح و همچنین سختی سطح کست بررسی شد که با توجه به زمان و غلظت ماده ضد عفونی کننده اثر مشخصی بر روی کست های به دست آمده مشاهده نشد. لازم به ذکر است از لحاظ دقت در ثبت جزئیات، الژینات بایر از ایرالژین بهتر بود و بهترین زمان برای ثبت خط 75 میکرون در آلژینات بایر و برای آیرالژین یک دقیقه ثبت گردید .

التهاب لثه در دوران بارداری پدیده رایجی است که اغلب تا ایام شیردهی نیز ادامه دارد. هدف از این مطالعه مقطعی و توصیفی، ارزیابی اندکس CPITN در زنان باردار و شیرده و ارتباط آن با سن افراد در شهر ایلام در سال 1375 می باشد .در همین ارتباط 64 زن باردار و شیرده 46-14 ساله با استفاده از اندکس CPITN از نظر شیوع و نیاز های درمانی پریودنتال تحت معاینه قرار گرفتند. نتایج درمان زنان باردار و شیرده به ترتیب به شرح زیر بود: کد (صفر) لثه سالم، نیازی به درمان ندارد. 22.52% و 14.6%کد (1) لثه همراه با خونریزی ولی فاقد جرم، عمق پاکت کمتر از 3.5 میلی متر است و نیاز به آموزش صحیح دارند. 45.16% و 42.97% کد (2) لثه همراه خونریزی و جرم و عمق پاکت بیش از 3.5 میلی متر است. نیاز به آموزش بهداشت و جرم گیری دارند. 20.19% و 26.95%کد (3) لثه می تواند با جرم و خونریزی باشد. عمق پاکت 4 تا 5 میلی متر و آموزش بهداشت و جرم گیری کامل است. 3.44% و 3.8%کد (4) پاکت بیشتر یا مساوی 6 میلی متر و نیاز به جراحی لثه است. 58% و  0.32%کد(5) نشان دهنده از دست رفتن دندان هاست. 6.26% و 11.39%کد (9) که موارد غیر قابل بررسی را در بر می گیرد. 0.05% و 0.08%دستاورد های این مطالعه نشان می دهد عمده زنان باردار و شیر ده فقط نیازمند آموزش بهداشت هستند و فقط درصد ناچیزی باید تحت درمان جراحی لثه قرار بگیرند که با انجام جرم گیری می توان پاسخ گوی نیاز اکثر آن ها بود .