هدف نوشتار حاضر که ماحصل انجام یک پژوهش میدانی از نوع پیمایشی است، مطالعه و ارزیابی خوداتکایی اقتصادی زنان روستایی و عوامل اثرگذار بر آن، در دو منطقه «جلگه ای» و «کویری» مرکز استان اصفهان است. دستاوردهای پژوهش نشان می دهد نیاز مبرم خانواده، دلیل اصلی اشتغال درصد قابل توجهی از زنان روستایی است. نتایج پژوهش هم چنین موید این است که نزدیک به نیمی از زنان فعال در حوزه اقتصاد، دریافت کننده درآمد حاصل از دست رنج خویش نبوده، حتی برای نزدیک به دو سوم از زنانی که دریافت کننده تمام و یا بخشی از درآمد خود هستند نیز امکان هزینه کردن درآمدشان به صورت مستقل وجود ندارد. برای زنانی هم که امکان هزینه کردن درآمد حاصل از فعالیت های اقتصادی شان وجود دارد، به لحاظ درجه اختیارشان در هزینه کِرد درآمد بین سرفصل های مختلف هزینه ای تفاوتی کاملا معنی دار وجود دارد. سطح خوداتکایی نه چندان قابل اعتنای زنان منطقه پژوهش با سهم دریافتی آن ها از درآمدشان رابطه مستقیم داشته، اشتغال به فعالیت های اقتصادی خارج از خانه، کارفرما بودن، داشتن فعالیت های اقتصادی متعدد، مزدبگیری و امکان پس انداز از جمله مهم ترین عوامل موثر بر خوداتکایی آن هاست