زمینه و هدف: پرستاران در شرایط و محیط پیچیده درمان بایستی مهارت کافی جهت حل مساله را داشته باشند تا بتوانند، مشکلات را سریع، کامل و درست حل کنند. علاوه بر آن، بایستی دارای قدرت تحمل استرس بوده تا توان برخورد با مشکلات مختلف را با کمترین آسیب ها داشته باشند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت حل مساله بر میزان تحمل استرس در دانشجویان پرستاری شیراز، اجرا گردید.روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی دو گروهی با طرح پیش آزمون – پس آزمون بود که در آن 43 نفر از دانشجویان سال چهارم پرستاری شیراز در سال 1387 مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از تکمیل پرسشنامه های اطلاعات فردی و هوش هیجانی Bar-On (برای تعیین میزان تحمل استرس)، به طور تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. افراد گروه مداخله در گروه های کوچک، تحت آموزش مهارت حل مساله بر اساس الگوی دزوریلا و گلد فراید (Dzurilla, Goldfride) قرار گرفتند. بلافاصله و 2 ماه پس از پایان دوره آموزشی مهارت حل مساله، مجددا هوش هیجانی دانشجویان دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی، آنالیز واریانس مشاهدات تکرار، تی زوج، تی مستقل و مجذور کای تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: آموزش حل مساله باعث افزایش میانگین میزان تحمل استرس بلافاصله پس از مداخله (P<0.01) و 2 ماه پس از مداخله (P<0.01) نسبت به قبل از مداخله در گروه آزمون شد.نتیجه گیری: استفاده از برنامه های آموزشی مهارت حل مسئله باعث افزایش سطح تحمل استرس در دانشجویان پرستاری می شود. لذا استفاده از این روش در آموزش، پژوهش و خدمات بالینی پرستاران توصیه می گردد.