مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
سال:1390 | دوره:13 | شماره:6 |تعداد مقالات:15

زمینه و هدف: کراون اترها ملکول های میزبان برای یون های فلزی و غیر فلزی هستند. توانایی کراون اترها در کنترل سیکل و تغییر فعالیت برخی از آنزیم ها گزارش شده است. در این مطالعه اثر یک کراون اتر جدید (سولفوکسو- بی لاکتام- 21- کراون- 7) بر روی بافت بیضه و اسپرماتوژنز مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه 24 سر موش نابالغ کوچک آزمایشگاهی (Balb/C) به سه گروه گروه کنترل (هیچ ماده ای دریافت نکردند)، شم (فقط توئین 80 دریافت کردند) و تجربی (سولفوکسو- بی لاکتام- 21- کراون - 7 دریافت کردند) تقسیم شدند. (LD50) Lethal dose 50  دارو، به میزان 40 میلی گرم بر کیلوگرم تعیین شد. بر این اساس، دوز 20 میلی گرم بر کیلوگرم از این کراون اتر به روش درون صفاقی هر روز به مدت یک هفته به گروه تجربی تزریق شد. دو هفته پس از آخرین تزریق، حیوانات بیهوش شده و کشته شدند. خون جهت اندازه گیری هورمون از قلب گرفته شد. بافت بیضه، استخراج شد و جهت مطالعات بافت شناسی فیکس گردید. داده ها توسط آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و به دنبال آن تست توکی آنالیز شدند.یافته ها: تزریق درون صفاقی سولفوکسو- بی لاکتام- 21- کراون -7 (20 میلی گرم بر کیلوگرم) تغییر معنی داری در تعداد اسپرماتوگنی نوع A و B، اسپرماتوسیت اولیه و سلول های لیدیک در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل و شم نشان نداد. افزایش هورمون جنسی مردانه، تستوسترون (p<0.001) و کاهش تعداد اسپرماتیدها (p<0.05) و اسپرماتوزوآ (p<0.001) در گروه تجربی نسبت به کنترل و شم معنی دار بود.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که سولفوکسو- بی لاکتام- 21- کراون -7 فعالیت سیستم تولید مثلی را کاهش می دهد و احتمالا می تواند به عنوان ماده ای جهت کنترل موالید، مفید واقع شود.

زمینه و هدف: توکسوپلاسما گوندی ای یکی از شایع ترین علل عفونت های پنهان در انسان در سرتاسر جهان محسوب می شود. میزان شیوع و بروز عفونت توکسوپلاسمایی و عوامل خطر مرتبط با آن در مناطق مختلف جهان و حتی نواحی مختلف یک کشور متفاوت است. این مطالعه به منظور بررسی میزان شیوع و برخی از عوامل خطر مرتبط با عفونت توکسوپلاسمایی در مناطق مختلف استان چهارمحال و بختیاری انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر اساس هرم سنی- جنسی جمعیت استان، 990 نمونه سرم جمع آوری شده از مراجعه کنندگان به آزمایشگاه های تشخیص طبی استان با استفاده از روش سنجش ایمنی آنزیمی (الایزا) از نظر وجود آنتی بادی های (IgG) اختصاصی ضد توکسوپلاسمایی مورد آزمایش قرار گرفت. اطلاعات دموگرافی جمعیت مورد مطالعه از طریق تکمیل پرسشنامه جمع آوری و داده های بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری کای دو، t مستقل و مدل رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در مطالعه حاضر طیف سنی افراد مورد مطالعه از 85-1سال (میانگین 27.89±18.23) متغیر بود و 339 نمونه (34.2%) از نظر وجود آنتی بادی IgG ضد توکسوپلاسمایی مثبت ارزیابی گردید. ارتباط آماری معنی داری بین سن، محل سکونت، شغل، سطح تحصیلات و عادات غذایی افراد با شیوع آنتی بادی های فوق وجود داشت (p<0.05). مدل رگرسیون لوجستیک نشان داد که در این منطقه دو متغیر سن و محل زندگی از مهمترین عوامل خطر موثر در شیوع عفونت توکسوپلاسمایی بودند.نتیجه گیری: در این منطقه از کشور، قریب یک سوم از جمعیت به عفونت توکسوپلاسمایی مبتلا گردیده اند و هنوز بخش عمده ای از افراد نسبت به ابتلا به این عفونت حساس بوده و ممکن است با افزایش سن و در خلال زندگی آینده به آن مبتلا گردند. بنابراین، لازم است دست اندرکاران بهداشتی منطقه برای پیشگیری از وقوع عفونت توکسوپلاسمایی و کاهش میزان شیوع و بروز آن با تدوین برنامه های بهداشتی مناسب سطح آگاهی آحاد جامعه و بویژه گروه های در معرض خطر را در مورد چگونگی انتقال انگل، روش های پیشگیری از آن و عوامل خطر عفونت ارتقا دهند.

زمینه و هدف: مطالعات حیوانی گوناگون نشان می دهند که گیاهانی همچون پیاز می تواند بر سطح گلوکز و انسولین سرم تاثیر داشته باشند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مصرف پیاز در وعده صبحانه بر پاسخ گلیسمی و انسولینمی مبتلایان به دیابت نوع دو انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه نیمه تجربی در دو روز به فاصله یک هفته بر روی 24 بیمار دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به انجمن دیابت ایران انجام شد. در هر روز بررسی، پس از مراجعه بیماران مقدار 2 سی سی خون در حالت ناشتا جمع آوری شد. سپس صبحانه های مورد بررسی در اختیار آنان قرار گرفت که صبحانه روز دوم، همان صبحانه روز اول به انضمام 60 گرم پیاز بود. سپس در زمان های 60، 120، 180 دقیقه پس از اتمام صرف صبحانه ها، مجددا میزان 2 سی سی خون از بیماران گرفته شد. در پایان، مقدار انسولین و گلوکز سرم بیماران در نمونه های خونی تهیه شده، اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و t زوجی مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: در بیماران مورد مطالعه میانگین سنی 49.4±7.4 و طول مدت ابتلا به بیماری 6.9±5.05 سال بود. اثر صبحانه حاوی پیاز بر سطح قندخون به لحاظ آماری معنی دار نبود، در حالی که میزان انسولین سرم به طور معنی داری افزایش یافت (p<0.001). تفاوت معنی داری در سطح زیر منحنی گلوکز بین صبحانه روز اول و صبحانه روز دوم دیده شد (p<0.05).نتیجه گیری: مصرف پیاز در وعده غذایی روزانه، ممکن است اثرات سودمندی بر کنترل گلایسمیک بیماران دیابتی نوع دو داشته باشد.

زمینه و هدف: بر اساس دستورالعمل های کنونی، مدت مصرف آهن یاری بسته به شدت کم خونی و فقر آهن متفاوت بوده و از 3 ماه برای افراد در معرض یا مبتلا به تخلیه ذخایر آهن، تا 6 ماه برای مبتلایان به کم خونی فقر آهن پیشنهاد شده است. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر 6 و 12 هفته آهن یاری بر بهبود وضعیت آهن در دختران دانشجوی غیرکم خون مبتلا به فقر آهن انجام پذیرفت.روش بررسی: در این تحقیق نیمه تجربی 30 دانشجوی دختر غیر کم خون مبتلا به فقر آهن با فریتین سرم کمتر از 23 نانوگرم بر دسی لیتر (گروه مورد) و 23 دانشجوی دختر دارای غلظت هموگلوبین بالاتر از 12 میلی گرم بر دسی لیتر و فریتین سرم بالاتر از 23 نانوگرم بر دسی لیتر (گروه شاهد) انتخاب شدند. گروه تجربی به مدت 3 ماه روزانه یک عدد کپسول فروس فومارات (حاوی 50 میلی گرم آهن المنتال) مصرف کردند. خونگیری از افراد گروه تجربی در شروع مطالعه، 6 و 12 هفته بعد از شروع (ابتدا، وسط، انتها) و از افراد گروه شاهد در ابتدا و انتهای مطالعه جهت اندازه گیری تعداد سلول های خون (CBC) غلظت فریتین سرم آهن و (Total Iron Binding Capacity) TIBC گرفته شد. از آزمون های آنالیز کوواریانس و t زوجی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: غلظت هموگلوبین خون و فریتین سرم در گروه آهن یاری تا هفته ششم افزایش یافت (p<0.001) و پس از آن تا هفته دوازدهم تقریبا بدون تغییر باقی ماند. میزان آهن سرم در گروه آهن یاری نسبت به قبل از مطالعه در هفته ششم به طور معنی دار افزایش یافت (p<0.001) و درصد اشباع ترانسفرین از هفته ششم تا هفته دوازدهم افزایش بیشتری در آهن سرم یا درصد اشباع ترانسفرین گروه ها یافت نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد آهن یاری روزانه به میزان 50 میلی گرم آهن عنصری به مدت 1.5 ماه بتواند جایگزین مناسبی برای توصیه سازمان بهداشت جهانی (WHO) مبنی بر 3 ماه آهن یاری، جهت تصحیح وضعیت آهن در نمونه های مبتلا به فقر آهن غیر کم خون باشد، بدیهی است نتایج این پژوهش هنوز برای نمونه های کم خون تعمیم پذیر نیست.

زمینه و هدف: مطالعات علمی دقیق در مورد بی خطر بودن بتاهیدروکسی بتامتیلبوتیرات (HMB) در انسان تاکنون انجام نشده است و تنها مطالعات اندکی در مورد تاثیر این مکمل بر شاخص های مرتبط با سلامت در حیوانات انجام شده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل بتا- هیدروکسی بتا-متیل بوتیرات (HMB) بر شاخص های کارکرد کلیوی و ترکیب بدنی مردان غیر ورزشکار انجام شد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 24 دانشجوی پسر غیر ورزشکار انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (دارو نما، 14نفر) و تجربی (مکمل، 10 نفر) تقسیم شدند. هر دو گروه 8 هفته تمرین مقاومتی را به صورت 3 جلسه در هفته، اجرا کردند. از آزمودنی ها یک روز قبل و 2 روز بعد از برنامه تمرینی، نمونه خون و ادرار در حالت ناشتا گرفته شد و برای تمام نمونه ها اوره و کراتینین اندازه گیری و میزان فیلتراسیون گلومرولی نیز محاسبه گردید. ترکیب بدنی، وزن آزمودنی ها و قدرت بالا تنه و پایین تنه اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری t زوجی و t مستقل انجام گرفت.یافته ها: گروه مکمل افزایش معنادار در توده خالص بدنی (p=0.002) و کاهش معناداری در توده چربی بدن (p=0.006) داشت. همچنین، مکمل سبب کاهش معنادار غلظت ازت اوره ادرار (p=0.036) شد ولی تاثیر معناداری بر غلظت ازت اوره خون، کراتینین خون، کراتینین ادرار و میزان فیلتراسیون گلومرولی نداشت.نتیجه گیری: مصرف مکمل بتا-هیدروکسی بتا- متیل بوتیرات باعث افزایش توده خالص بدنی و قدرت یک تکرار بیشینه و کاهش چربی بدن در افراد غیر ورزشکار می شود. ولی تاثیر زیان آوری بر عملکرد کلیوی در مدت مصرف شده در این مطالعه ندارد.

زمینه و هدف: وین کریستین یک داروی ضد سرطان است که دارای اثرات نوروپاتیک می باشد. نتایج برخی از مطالعات حاکی از اثرات درمانی گیاه مریم گلی بر روی سیستم عصبی است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات متقابل عصاره هیدروالکلی گیاه مریم گلی و داروی وین کریستین، با استفاده از روش استاندارد ایجاد تشنج شیمیایی، توسط پنتیلن تترازول (PTZ) در موش سوری بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 32 سر موش سوری به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول نرمال سالین، گروه دوم عصاره هیدروالکلی مریم گلی (g/kg1) به صورت داخل صفاقی، گروه سوم وین کریستین (µg/kg100) و گروه چهارم عصاره هیدروالکلی مریم گلی به همراه وین کریستین دریافت کردند و متعاقب آن آستانه تشنج کلونیک ناشی از پنتیل تترازول برای هر گروه تعیین گردید. داده ها به کمک آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و توکی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد، عصاره هیدروالکلی مریم گلی به صورت معنی دار آستانه تشنجات ناشی از پنتیل تترازول را افزایش داد (p<0.05). مصرف همزمان عصاره مریم گلی و وین کریستین باعث افزایش معنی دار آستانه تشنج ناشی از مصرف وین کریستین گردید (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به وجود انواع مختلف مواد تشکیل دهنده عصاره گیاه مریم گلی که علاوه بر اثرات آنتی اکسیدانی دارای اثرات مفید بر اعصاب هستند می توان از این گیاه برای کاهش اثرات نوروپاتیک حاصل از وین کریستین استفاده کرد. البته اثر ضد تشنجی این ماده در انسان و مکانیسم های دخیل در آن نیاز به بررسی های بیشتری دارد.

زمینه و هدف: میگرن یکی از اشکال شایع سردرد می باشد که علت و مکانیسم کاملا شناخته شده ای نداشته و علیرغم ارتباط بین کم خونی فقر آهن و سردرد، ارتباط این بیماری با حملات میگرن مشخص نیست. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آهن درمانی در شدت و مدت زمان حملات سردرد در بیماران مبتلا به میگرن انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی بر روی 90 نفر از زنان مبتلا به میگرن، در سه گروه 30 نفری (با تعادل منفی آهن، با آنمی فقر آهن و یا با آهن خون طبیعی)، در سه دوره 45 روزه انجام گردید. برای بیماران هر سه گروه در هر سه دوره درمانی داروی والپروات سدیم (mg 400 روزانه) تجویز گردید و در دوره دوم درمان بیماران هر سه گروه علاوه بر والپروات سدیم، روزانه سه قرص سولفات آهن حاوی mg 50 آهن دریافت نمودند. تعداد حملات و شدت سردرد بیماران قبل از شروع درمان و در انتهای هر دوره درمانی مورد بررسی قرار گرفت. داده ها توسط آمار توصیفی و آزمون آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تعداد حملات میگرن گروه با آهن خون طبیعی در دوره دوم علیرغم کاهش کلی نسبت به دو گروه دیگر بطور معنی داری بالاتر بود (p<0.05). شدت حملات در دوره اول درمان در گروه با آهن خون طبیعی بطور معنی داری نسبت به دو گروه با تعادل منفی آهن و با آنمی فقر آهن کمتر بود (p<0.05). در دوره سوم نیز شدت حملات گروه با آهن خون طبیعی از شدت حملات گروه با تعادل منفی آهن بطور معنی داری کمتر گزارش گردید (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، می توان داروی آهن را جایگزین بخشی از تدابیر درمانی رایج در بیماران مبتلا به میگرن که دچار کم خونی فقر آهن هم می باشند.

زمینه و هدف: سیاه دانه از خانواده آلاله بوده و از دیرباز به عنوان ادویه و دارو استفاده می شده است. با توجه به نقش این گیاه در درمان ناباروری این تحقیق با هدف بررسی اثر عصاره سیاه دانه بر میزان هورمون های گنادوتروپین، استروژن، پروژسترون و فولیکولوژنز در موش کوچک آزمایشگاهی (Balb/c) انجام شد.روش بررسی: در این تحقیق تجربی 40 سر موش ماده نژاد Balb/c به صورت تصادفی در پنج گروه هشت تایی (3 گروه تیمار، گروه کنترل و گروه دارونما) تقسیم شدند. ابتدا موش ها با تزریق درون صفاقی کلوپروستنول و 3 روز بعد از آن با تزریق زیر جلدی پروژسترون هم سیکل گردیدند. عصاره هیدروالکلی سیاه دانه با دوزهای 50، 100،mg/kg 200 به صورت یک روز در میان به روش داخل صفاقی طی 20 روز تزریق شد. در پایان دوره سطح هورمون های گنادوتروپین (FSH، LH) و استروژن و پروژسترون به روش ایمونورادیومتری اندازه گیری شد. تخمدان ها خارج شده و پس از برش بافتی توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرارگرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و دانکن تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: کاهش معنی دار در میزان هورمون های گنادوتروپین (FSH، LH) و افزایش معنی دار استروژن در تمام گروه های تیمار دیده شد (p<0.05). پروژسترون در گروه تیمار mg/kg 100 افزایش یافته و گروه تیمارmg/kg 200 افزایش معنی داری در وزن تخمدان نشان داد (p<0.05). افزایش معنی دار فولیکولوژنز در گروه تیمار mg/kg 200 و افزایش جسم زرد در گروه تجربیmg/kg 100 مشاهده شد (p<0.05). در بررسی بافت شناسی، بافت تخمدان ها به صورت طبیعی دیده شد.نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی سیاه دانه می تواند باعث افزایش فولیکول گراف و جسم زرد شود، که این امر می تواند نتیجه مثبت در باروری جنس ماده داشته باشد.

زمینه و هدف: تزاید آنکوژن (human epidermal growth factor receptor/ neuroglioblastoma) HER-2/neu بر روی پیشرفت، درمان و پیش آگاهی سرطان سینه موثر است. بررسی دقیق وضعیت HER-2/neu بافت تومور، برای اداره بیماری و انتخاب صحیح بیماران پاسخگو به داروی جدید Trastuzumab مهم می باشد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت ژن HER-2/neu در نمونه های سرطان سینه توسط روش PCR تمایزی و تطابق موجود بین این روش با تست ایمونوهیستوشیمی (IHC) در برخی از نمونه ها انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی، نخست، دقت کمی تکنیک PCR تمایزی بررسی شد و سپس 67 بافت سرطان سینه تازه و 16 بافت پارافینی توسط این روش بررسی گردید. نتایج ایمونوهیستوشیمی فقط در 27 مورد از 83 نمونه بررسی شده توسط PCR تمایزی موجود بود. داده ها به کمک آزمون های آماری مک نمار و آزمون توافقی کاپا تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: PCR تمایزی، تزاید ژن HER-2/neu را در 29 مورد از83 نمونه (35%) نشان داد. 12 مورد از 27 نمونه تست شده توسط ایمونوهیستوشیمی افزایش بیان HER-2/neu را دارا بود. تطابق بین دو روش در 19 مورد از 27 نمونه مشاهده گردید (70% مشترک). در میان 8نمونه نامطابق، 6 نمونه توسط ایمونوهیستوشیمی منفی، اما توسط PCR تمایزی مثبت بود و 2 نمونه با تزاید HER-2/neu، در بررسی توسط ایمونوهیستوشیمی بیان طبیعی HER-2/neu را دارا بود.نتیجه گیری: PCR تمایزی به منظور تعیین تعداد ژن HER-2/neu در یک حجم کوچکی از بافت تومور، تکنیکی ساده، سریع و ارزان است اما به دلیل این که روش PCR در نقطه نهایی می باشد، دقت پایینی دارد و مشاهده 6 نمونه دارای تزاید HER-2/neu بدون تغییر در میزان پروتئین آن ممکن است از این حقیقت ناشی شود.

زمینه و هدف: شواهد اخیر وجود میزان قابل توجهی از همپوشانی اختلالات اضطرابی در افراد تحت مراقبت با تشخیص اختلالات دو قطبی را نشان می دهد. پژوهش حاضر با هدف تعیین فراوانی نسبی اختلالات طیف دو قطبی در کسانی که با تشخیص یک اختلال اضطرابی تحت درمان هستند، انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 210 نفر از مراجعین به مطب روانپزشکان و درمانگاه روانپزشکی بیمارستان نور اصفهان که با تشخیص اختلالات اضطرابی تحت درمان بودند (گروه مورد) و 210 نفر از سطح جامعه در محیط های اداری دانشگاه و سایر مراکز جمعیتی (گروه شاهد) انجام گرفت. از مقیاس تشخیص اختلالات طیف دو قطبی جهت غربالگری مبتلایان احتمالی به اختلال دو قطبی استفاده شد. داده های جمع آوری شده به وسیله آزمون های آماری کای دو و رگرسیون لوجستیک تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: با توجه به همسان سازی انجام شده بین دو گروه از نظر سن، جنس و سطح تحصیلات تفاوت معنی داری وجود نداشت. فراوانی نسبی اختلالات طیف دو قطبی در مبتلایان به اختلالات اضطرابی در گروه مورد 15.8% و در گروه کنترل 5.4% بود (p<0.001) (CI%95=6.94-1.65، OR=3.38) که نشان می دهد شانس ابتلا به اختلالات طیف دو قطبی در گروه مورد حدود 3 برابر گروه کنترل است.نتیجه گیری: اختلالات طیف دو قطبی در مبتلایان به اختلالات اضطرابی در مقایسه با گروه کنترل به مراتب شایع تر است و لازم است در رویکرد تشخیصی و درمانی مبتلایان به اختلالات اضطرابی این موضوع مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: اثر گیاهان حاوی آنتی اکسیدان ها در بهبود زخم های سوختگی در مطالعات مختلف ثابت شده است. گیاه خرفه از جمله منابع غنی آنتی اکسیدان و اسید های چرب می باشد. با توجه به اثرات این مواد بر زخم سوختگی مطالعه حاضر با هدف تعیین اثرات عصاره هیدروالکلی خرفه در مقایسه با سیلور سولفادیازین بر التیام زخم سوختگی درجه 2 در موش انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی در85 سر موش Balb/c بالغ نر پس از بیهوشی، با وسیله فلزی به قطر تقریبی 1 سانتی متر مربع سوختگی درجه 2 ایجاد شد. موش ها در 4 گروه وازلین، سیلور سولفادیازین، خرفه 1% و خرفه 10% به مدت 21 روز تحت درمان موضعی قرار گرفتند. انداره زخم در روزهای 0، 7، 14 و 21 اندازه گیری و داده ها با استفاده از آزمون های آماری کروسکال والیس و تعقیبی دان تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان دهنده عدم وجود تفاوت آماری در روند و درصد بهبودی زخم سوختگی در روزهای 14 و 21 بین گروه های سیلور سولفادیازین و خرفه 10 درصد بود (P>0.05). از طرفی بین گروه خرفه 10% و وازلین تفاوت معنادار آماری مشاهده شد (P<0.05). بیشترین بهبودی در زخم سوختگی به ترتیب در گروه های سیلور سولفادیازین، خرفه 10%، خرفه 1% و وازلین بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره گیاه خرفه با دوز 10 درصد باعث تسریع در روند التیام زخم سوختگی در موش Balb/c می شود و لذا ممکن است مصرف آن در بیماران با زخم سوختگی مفید باشد.

زمینه و هدف: با گذشت بیش از 4 سال از واگذاری خدمات بهداشتی در قالب پایگاه های بهداشتی شهری در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران (مطابق ماده 88 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت)، سنجش میزان دستیابی به اهداف این راهبرد ضروری به نظر می رسید. هدف از این مطالعه بررسی موضوع واگذاری پایگاه های بهداشتی به بخش خصوصی از منظر شاخص های بهداشتی در قیاس با پایگاه های بهداشتی مشابه دولتی می باشد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی دو پایگاه از پایگاه های غیر دولتی با دو پایگاه از پایگاه های دولتی انتخاب و شاخص های بهداشتی در آنها بررسی گردید. یافته ها مبتنی بر اطلاعات موجود در واحد های ارائه خدمات بوده و جهت ارائه داده ها و تحلیل آنها از آمار توصیفی و آزمون کای دو در نرم افزار Mini tab استفاده شد.یافته ها: در میان طیف مراقبتی کودکان زیر 6 سال تنها در دو مقطع سنی زیر 2 ماه و 5 سال درصد پوشش مراقبت در بخش خصوصی بالاتر بود (P<0.05).در سایر مقاطع سنی شامل زیر یکسال، 2-1 سال، 3 سال و 4 سال درصد پوشش در بخش خصوصی پایین تر بود (P<0.05). میزان پوشش تنظیم خانواده و واکسیناسیون کودکان زیر یکسال نیز در پایگاه های بهداشتی واگذار شده کمتر بود (P<0.05). ولی میزان پوشش مراقبت مادران باردار در بخش خصوصی بالاتر از بخش دولتی بود (P<0.05).نتیحه گیری: ارائه خدمات مراقبت های بهداشتی پایگاه های واگذار شده به بخش خصوصی در زمینه مراقبت کودکان زیر 6 سال، مراقبت زنان واجد شرایط تنظیم خانواده و واکسیناسیون کودکان زیر یکسال نیازمند ارتقا می باشد. لذا با توجه به اینکه برون سپاری با هدف دستیابی به عملکرد مطلوب و بهبود ارائه خدمات صورت گرفته است، لازم است جهت تحقق این اهداف گام های موثرتری برداشته شود.