مقدمه: بررسی مسیری که بیماران روانی برای مراجعه به مراکز روانپزشکی طی می کنند، نحوه مراجعه آنها به پزشکان عمومی، درمانگران سنتی، روانپزشکان، متخصصین دیگر، زمان مراجعه آنان و چگونگی ارجاع آنان به مراکز روانپزشکی هدف اصلی این مطالعه می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی با استفاده از یک پرسشنامه 13 ماده ای، 600 نفر از مراجعه کنندگان به مطب های روانپزشکی و مرکز آموزشی – درمانی ابن سینا مورد بررسی قرار گرفتند. انتخاب این افراد بر اساس نمونه گیری تصادفی بوده است. نتایج: 27% از افراد مورد بررسی در نخستین اقدام برای درمان بیماری فعلی خود به روانپزشک، 19.7% به پزشکان عمومی، 11.2% به سایر متخصصان و 42.2% به درمانگران سنتی مراجعه نموده اند. 50.7% از کل افراد در طول مدت بیماری خود به درمانگران سنتی مراجعه کرده بودند. بررسی نحوه ارجاع بیماران نشان داد که 44% از بیماران توسط خانواده و دوستان به مراکز روانپزشکی معرفی شده بودند و درمانگران سنتی هیچ نقشی در ارجاع این بیماران به مراکز روانپزشکی نداشتند. نتیجه گیری: درمانگران سنتی در این استان، هنوز نقش بسیار موثری در جلب بیماران روانی به سوی خود دارند و این خود علاوه بر صرف هزینه های هنگفت، عامل مهمی در تاخیر دستیابی این بیماران به خدمات روانپزشکی می باشد.