مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان (Journal of Advances in Medical and Biomedical Research)
سال:1395 | دوره:24 | شماره:107 |تعداد مقالات:15

زمینه و هدف: با توجه به افزایش ناتوانی جسمانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و کمبود اطلاعات در زمینه تمرینات ترکیبی، این مطالعه به منظور مقایسه تاثیرسه شیوه تمرین پیلاتس، مقاومتی وترکیبی (پیلاتس، مقاومتی) بر کیفیت زندگی، قدرت عضلانی و میزان خستگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد.روش بررسی: دراین تحقیق نیمه تجربی، 44زن عضوانجمن مولتیپل اسکلروزیس شهر رشت درسال 1394 به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه آزمون و شاهد (n=11) قرار گرفتند. گروه های آزمون دریک برنامه 8 هفته ای نظارت شده شرکت کردند. کیفیت زندگی و خستگی به ترتیب با پرسشنامه 54 سوالی کیفیت زندگی و مقیاس اصلاح شده خستگی درشرایط پایه و پایان هفته 4 و 8 و قدرت عضلانی درشرایط پایه و پایان هفته 8 با دینامومتر ارزیابی شدند. اطلاعات با استفاده از تحلیل کوواریانس و ازمون تعقیبی LSD مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: تفاوت آماری معنی داری در تغییر نمرات کیفیت زندگی بین پیش آزمون، 4و 8 هفته پس از مداخله تمرینی در 4 گروه مورد مطالعه به دست آمد (P£0.05). بیشترین مقدار افزایش کیفیت زندگی مربوط به گروه تمرینی پیلاتس بود (P£0.05). تفاوت آماری معنی داری بین میانگین قدرت دست برتر و غیر برتر در پس آزمون در بین 4 گروه پس از 8 هفته وجود داشت (P£0.05). تغییرات قدرت دست غیربرتر در پس آزمون تفاوت آماری معنی داری را نشان داد (P£0.05) و آزمون LSD نیز نشان داد که بین گروه کنترل وتمرین ترکیبی تفاوت آماری معنی داری وجود داشته است (P=0.021). نمرات پرسشنامه خستگی بعد از 4 و 8 هفته در 4 گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (P>0.05). نتیجه گیری: شیوه تمرین پیلاتس تاثیر معنی داری در بهبود کیفیت زندگی و تمرین ترکیبی افزایش معنی داری در قدرت عضلانی آزمودنی ها داشت. متخصصان مربوطه می توانند از این تمرینات به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران مولتیپل اسکلروزیس استفاده کنند.

زمینه و هدف: تمرینات اکسنتریک و تیپینگ به عنوان دو روش موثر در بهبود علایم عارضه آرنج تنیس بازان مطرح شده اند. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر شش هفته برنامه تمرینات اکسنتریک با و بدون تیپینگ بر قدرت گرفتن، اکستنشن مچ دست و انگشت میانه ورزشکاران زن مبتلا به آرنج تنیس بازان بود. روش بررسی: 45 زن ورزشکار مبتلا به آرنج تنیس بازان به صورت هدفمند انتخاب شدند. پس از اندازه گیری قدرت گریپ توسط دینامومتر (Yagummy)، اکستنشن مچ وانگشت میانه با دینامومتر دستی، آزمودنی ها به گروه های 15 نفری تمرین، تمرین با تیپ و کنترل تقسیم شدند. تمرینات اسنتریک عمدتا توسط فلکس بار (Flexbar) محصول شرکت ترابند (Thera Band) انجام شد. آرنج آزمودنی ها با تکنیک الماسی تیپ شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از SPSS نسخه 21 در سطح معناداری P<0.05 استفاده شد.یافته ها: تفاوت معناداری بین اندازه های پیش آزمون و پس آزمون قدرت گرفتن مشاهده شد (P=0.001). اما بین اندازه های پیش آزمون و پس آزمون متغیرهای قدرت اکستنشن مچ دست (P=0.504) و قدرت اکستنشن انگشت میانی (P=0.96) تفاوت معناداری مشاهده نشد (P>0.05). همچنین نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی حاکی از آن بود که بین دو گروه تمرینات اکسنتریک و تمرین با تیپ تفاوت معناداری به لحاظ آماری وجود ندارد (P=0.818).نتیجه گیری: تمرین اسنتریک و تمرینات ترکیبی اکسنتریک به همراه تیپ احتمالا می توانند به منظور افزایش قدرت گرفتن و به تعبیری دیگر افزایش عملکرد، در برنامه توانبخشی بیماران مبتلا به آرنج تنیس بازان تاثیر بسزایی داشته باشند.

زمینه و هدف: سوختگی یک عامل مهم موربیدیتی در کشورهای در حال توسعه می باشد که بیشتر در انگشتان پا و پشت پا ناشی از مایعات داغ و افتادن در تنورهای سنتی بوده و در شمال غرب ایران شایع تر است. کودکان در معرض خطر بیشتر سوختگی و نوع درجه بالاتر هستند. لذا کنتراکچر و دفورمیتی در آنها شدیدتر است. از طرفی درمان با برداشتن اسکار مزمن و گرفت پوستی با عود زیاد کنتراکچر (تقریبا 41 درصد) و عدم بهبودی دفورمیتی همراه است، لذا در این مطالعه روش جدید فلاپ و گرافت بعنوان یک روش جدید ترمیم پوستی مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در درمان 17 بیمار سوختگی پا، فلاپ Z پلاستی انجام شد و به دلیل کمبود بافت، از گرفت پوستی split-thickness نوع ضخیم استفاده شد، که ضمن آزادسازی کپسول مفصلی انگشتان برای پیشگیری از عود، پین گذاری شد و با ویزیت منظم تا حدود شش ماه پیگیری شدند. یافته ها: در این پژوهش تعداد 17 بیمار (12 زن و 5 مرد) با میانگین سنی 13.76 سال و متوسط زمان سوختگی 10 سال که دفورمیتی و مشکل پوشیدن کفش داشتند تحت این عمل قرار گرفتند. در هفته اول تا سوم بعد عمل، چهار مورد (23.5 درصد) دچار ایسکمی خفیف نوک فلاپ شدند که با درمان طبی بهبود یافتند. ضمن اصلاح دفورمیتی و بهبود حرکت مفصلی در هیچ بیماری عودی گزارش نشد، و 11.7 درصد رضایت متوسط و 88.3 درصد از نتیجه عمل رضایت خوب داشتند که با پیگیری 6 ماهه، نتایج نهایی در کل رضایت بخش بود.نتیجه گیری: با توجه به اینکه در کنتراکچر شدید ناشی از سوختگی سطح پشتی پا و انگشتان، کمبود بافت وجود دارد، انجام z پلاستی همراه با گرافت پوستی، آزادسازی کپسول مفصل و پین گذاری طولانی مدت، مانع عود کنتراکچر می شود و شانس نکروز فلاپ را هم از بین می برد.

زمینه و هدف: اخیرا استفاده از پپتید های دارویی جهت ساخت داروهای نوین مورد توجه می باشد. از این میان نانو پپتید بروینین-2 R، دارای طیف وسیعی از عملکردهای زیستی می باشد. بر این اساس این مطالعه با هدف بررسی اثر بروینین-2 R بر روی سلول های اسکواموس سل کارسینوم دهانی (KB) در مقایسه با سلول طبیعی فیبروبلاست موش (L 929) در شرایط In vitro انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی سلول های اسکواموس سل کارسینوم دهانی (KB) و رده سلول طبیعی فیبروبلاست موش (L 929) به عنوان شاهد کشت شدند. سلول ها با غلظت های مختلف پپتید بروینین-2R (0.1 تا 30 ﻣﻴﻜﺮﻭﮔﺮﻡ بر ﻣﻴﻠﻲ ﻟﻴﺘﺮ) به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. میزان زنده بودن سلول ها به روش MTT تعیین گردید. سپس داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 20 به روش one way ANOVA و توکی مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: میزان غلظت کشندگی 50 درصدی (IC 50) در این مطالعه برای پپتید بروینین-2R، بر دو رده سلولی KB و L 929 به ترتیب برابر با 15.48 و 24.14 میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. نسبت IC 50 رده L 929 به IC 50 سلول اسکواموس کارسینوم دهانی برابر با 1.56 می باشد که نشان از نیاز بیشتر غلظت بروینین-2R به میزان تقریبا 1.5 برابر برای مشاهده اثر کشندگی 50 درصدی روی سلول L 929 نسبت به رده سلولی KB دارد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که پپتیدبروینین-2R، دارای اثر سمیت سلولی بیشتری بر روی سلول های اسکواموس سل کارسینومای دهانی (KB) نسبت به سلول های طبیعی فیبروبلاست موش (L 929) می باشد.

زمینه و هدف: بروز بلوک دهلیزی-بطنی در بیمارانی که به دلایل فشار خون شریانی یا نارسایی سیستولیک بطن چپ تحت درمان با داروهای بتابلاکر، کلسیم کانال بلاکر و یا دیگوکسین هستند، در مطالعات مختلف بیان شده است. ازسوی دیگر تعیین سطح بلوک در تعیین چگونگی درمان بیماران اهمیت ویژه ای دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی صحت تشخیصی الکتروکاردیوگرافی (ECG) در تعیین غیرتهاجمی سطح بلوک قلبی، در مبتلایان به بلوک دهلیزی- بطنی به دنبال مصرف داروهای مذکور صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه تحلیلی- مقطعی بر روی 42 بیمار مبتلا به بلوک دهلیزی- بطنی تحت درمان با داروهای بتابلاکر، کلسیم کانال بلاکر و یا دیگوکسین مراجعه کننده به مرکز آموزشی- درمانی دکتر حشمت رشت در سال1393 انجام شد. از تمامی بیماران ECG گرفته شد و نیز تحت الکتروفیزیولوژی (EPS) قرار گرفتند و سطح بلوک آن ها تعیین گردید، سپس صحت تشخیصی الکتروکاردیوگرام در تعیین سطح بلوک در مقایسه با EPS به عنوان استاندارد طلایی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه-تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 21 SPSS و آزمون های آماری توصیفی- تحلیلی انجام شد.یافته ها: تعداد 42 بیمار (16 مرد و 26 زن با میانگین سنی 4±74 سال) وارد مطالعه شدند. داروهای خانواده بتابلوکرها و در راس آن ها آتنولول (40.5 درصد)، بیشترین فراوانی مصرف را داشتند. شایع ترین تظاهر بیماران، سرگیجه یا سردرد خفیف بود (28.6 درصد). در بررسی مورفولوژی کمپلکس QRS، بیشترین فراوانی مختص به مورفولوژی طبیعی بود (38.1 درصد). میانگین مدت زمان کمپلکس QRS، 117.7±29.9 میلی ثانیه بود و بیشتر بیماران مطالعه ما بلوک درجه 3 داشتند (76.2 درصد). صحت تشخیصی ECG در تعیین سطح بلوک، با حساسیت 68 درصد، ویژگی 85.7 درصد، ارزش اخباری منفی 57 درصد و ارزش اخباری مثبت 90.5 درصد تعیین گردید. نتیجه گیری: الکتروکاردیوگرافی صحت بالایی در تعیین سطح بلوک گره دهلیزی- بطنی دارد. در مطالعه حاضر الکتروکاردیوگرام در مردان دارای حساسیت بیشتر و در زنان دارای ویژگی بالاتر می باشد. لذا باتوجه به اینکه الکتروکاردیوگرافی روشی غیرتهاجمی است، پیشنهاد می شود در مواقعی که روش های تهاجمی با محدودیت مواجه اند، این روش به کارگرفته شود.

زمینه و هدف: سرب یکی از مهم ترین آلوده کننده های محیط زیست می باشد. استفاده از گیاهان دارویی مانند عصاره برگ گیاه شمعدانی عطری ممکن است از ایجاد صدمات ناشی از سرب جلوگیری کند. دراین مطالعه به بررسی اثر حفاظتی عصاره هیدرواتانولی برگ گیاه شمعدانی عطری بر اثرات نامطلوب سرب در فرآیند اسپرماتوژنز در موش صحرایی نر پرداخته شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 42 سر موش صحرایی نر در 6 گروه 7 سری شامل گروه های کنترل، شاهد (دریافت کننده استات سرب، ppm 500 در آب آشامیدنی)، تیمار با عصاره شمعدانی عطری (با دوز کم 250 میلی گرم بر کیلوگرم و دوز زیاد 500 میلی گرم بر کیلوگرم)، دریافت کننده استات سرب به همراه تیمار با عصاره دوز کم و دوز زیاد عصاره شمعدانی عطری به صورت خوراندن از راه لوله دهانی و به مدت یک ماه استفاده شد. نمونه های اپیدیدیم و بافت بیضه جهت انجام شمارش اسپرم و مطالعات بافت شناسی تهیه گردید. داده های هر آزمون با استفاده از روش آنالیز ANOVA و سپس آزمون توکی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که استات سرب موجب کاهش تعداد اسپرم و تخریب بافت بیضه نسبت به گروه کنترل می شود. (P<0.001). عصاره شمعدانی عطری توانست اثر محافظتی بر بافت بیضه اعمال نماید و موجب افزایش تعداد اسپرم ها در موش های دریافت کننده استات سرب در مقایسه با گروه کنترل گردید (P<0.001). نتیجه گیری: عصاره برگ گیاه شمعدانی عطری قادر است از اثرات مخرب سرب بر بافت بیضه و اسپرماتوژنز در موش صحرایی جلوگیری کند. همچنین عصاره این گیاه موجب افزایش روند اسپرم سازی در موش های القا شده با استات سرب گردید.

زمینه و هدف: بیماری سل، از شایع ترین بیماری های عفونی در جهان است که سازمان جهانی بهداشت، آن را به عنوان یک اورژانس جهانی اعلام کرده است. با وجود شناخت عامل این بیماری و وجود داروهای موثر برای درمان آن، هنوز این بیماری یک معضل جهانی است. هدف از این مطالعه جدا سازی و تعیین هویت سویه های کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس با روش PCR-RD Typing در مسلولین استان زنجان و شناسایی موارد سل زئونوز می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تعداد 27 نمونه کشت مثبت سال 1392 از مرکز بیماری های ریوی و سل استان زنجان دریافت شد و روی محیط های کشت لوین اشتاین جانسون گلیسیرین دار و پیروات دار مجددا تکثیر گردید. DNA جدایه ها به روش Van Soolingen استخراج و برای تایید جنس مایکوباکتریوم آزمون PCR- 16 SrRNA و تعلق به گروه کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس PCR-IS 6110 و تعیین گونه توسط PCR- RD Typing (RD 1، RD 4، RD 9، RD 12) انجام شد. یافته ها: از 27 جدایه، تمامی جزء جنس مایکوباکتریوم و متعلق به کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بودند که 25 جدایه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و 2 جدایه مایکوباکتریوم بویس بودند.نتیجه گیری: نتیجه به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که گونه های مایکوباکتریوم بویس در مسلولین استان زنجان وجود دارد و دلیلی بر زئونوز بودن بیماری سل و انتقال آن از حیوان به انسان می باشد و این زنگ خطری برای گسترش سویه های حیوانی در جامعه می باشد. برای همین در مواقع کار بر روی نمونه های انسانی مشکوک به سل، باید مساله جداسازی سویه های زئونوز قابل انتقال از حیوان به انسان را مد نظر قرار داد.

زمینه و هدف: بیماران دیالیزی با تنش های روانی بسیاری مواجه هستند که بر وسعت مشکلات روانی- اجتماعی آنان تاثیر گذار است. امروزه درمان های موج سوم روان شناختی نسبت به سایر درمان ها در بهبود مشکلات این بیماران پیشی گرفته است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روان درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و روان درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس بیماران دیالیزی انجام شد.روش بررسی: مطالعه از نوع آزمایشی به روش کار آزمایی «پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل» روی30 نفر از بیماران تحت درمان همودیالیز در سال 1393 در شهر بجنورد انجام شد. جهت جمع آوری داده ها ازپرسشنامه استاندارد DASS- 21 استفاده و داده ها با آزمون های توصیفی، مجذور کای، فیشر، واریانس یک طرفه و کوواریانس و به وسیله نرم افزار SPSS 21 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد، مداخله های صورت گرفته بر استرس بیماران دیالیزی اثربخش بوده و روان درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به صورت معنی داری موثرتر از روان درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بوده است (P=0.003).نتیجه گیری: روان درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به صورت گروهی می تواند بر کاهش استرس بیماران دیالیزی موثر باشد، اما با توجه به شرایط درمانی متفاوت و مقابله بیماران باشرایط تنش زا به صورت روزانه، به نظر می رسد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت انفرادی بتواند اثربخشی بیشتری نسبت به درمان گروهی داشته باشد.

زمینه و هدف: نانو ذرات اکسید آهن کاربردهای زیادی در پزشکی دارد. نانو مواد ذراتی با ابعاد حدود 100 نانومتر هستند. اگرچه مزایای استفاده ازنانو ذرات اکسیدآهن قابل توجه است، اما شناسایی هرگونه آسیب احتمالی این نانوذرات نیازمند تحقیق بیشتر است. هدف از این مطالعه نیز بررسی اثر سمیت نانوذرات اکسید آهن بر روی ریه جنین موش ها می باشد. روش بررسی: دراین مطالعه تجربی، اثرات نانو ذرات اکسیدآهن بر رشد و نمو شش جنین موش در شرایط in vivo مورد بررسی قرارگرفت. در این مطالعه گروه کنترل بدون تزریق، گروه شم با تزریق آب مقطر (حلال نانو اکسید آهن) و گروه های تجربی نانو ذرات اکسیدآهن با قطر 20 نانومتر در دوزهای کم (10و 30و 50 میکروگرم بر کیلوگرم) و دوزهای بالا (10و 20و 30 میلی گرم بر کیلوگرم) به موش باردار در روز 9 بارداری به صورت درون صفاقی تزریق شد و در روز 16 بارداری جنین ها از بدن مادر خارج و شش جنین مورد بررسی قرارگرفت. یافته ها: نتایج کاهش معنی داری در دوزهای 30 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم در طول بدن جنین و در دوزهای 10، 30، 50 میلی گرم بر کیلوگرم در وزن جنین و تعداد برنشیول ابتدایی نشان داد. همچنین افزایش معنی داری در دوزهای 30 و 50 میکروگرم بر کیلوگرم در وزن و طول شش، در 10، 30، 50 میکروگرم بر کیلوگرم و 10 میلی گرم بر کیلوگرم در تعداد آلوئول جوانه و در دوزهای 30 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم در تعداد سلول نکروتیک مشاهده شد.نتیجه گیری: نانوذرات اکسید آهن پتانسیل دوگانه ای دارد. این ماده در دوزهای کم باعث تکوین شش جنین و در دوز بالا باعث نکروزه شدن بافت شش می شود.

زمینه و هدف: سویه های اشریشیاکلی عامل اصلی عفونت مجاری ادراری (UTI) بوده که به گروه بزرگی از اشریشیاکلی های بیماری زای خارج روده ای تعلق دارند. این باکتری ها به چهار گروه اصلی فیلوژنتیک B 2، B 1، A و D تقسیم می شوند. هدف از مطالعه حاضرتعیین گروه های فیلوژنتیک در اشریشیاکلی اوروپاتوژنیک و کامنسال بود و با توجه به افزایش مصرف آنتی بیوتیک ها و افزایش مقاومت دارویی، ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های اشریشیاکلی و اروپاتوژن جداسازی شده از بیماران مشکوک به عفونت ادراری نیز انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- توصیفی 137 ایزوله اشریشیاکلی اوروپاتوژن از بیماران مشکوک به عفونت ادراری از بیمارستان های زنجان و 50 ایزوله از نمونه های مدفوع بالغین سالم جمع آوری شد. بعد از تایید ایزوله ها با روش های بیوشیمیایی و استخراج DNA کل، PCR توسط پرایمرهای اختصاصی برای گروه بندی فیلوژنتیک انجام گرفت. حساسیت آنتی میکروبی ایزوله های تایید شده اشریشیاکلی اوروپاتوژن (باروش دیسک دیفیوژن)، طبق دستورالعمل CLSI دربرابر با سیزده آنتی بیوتیک انجام گرفت.یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده از تست مقاومت آنتی بیوتیکی بیشترین میزان مقاومت به ترتیب مربوط به آمپی سیلین (74.5 درصد) و آزترئونام (59.1 درصد) بود، همچنین کمترین میزان مقاومت دربرابر ایمیپنم (1.5 درصد) و آمیکاسین (10.9 درصد) گزارش شد. ارزیابی PCR گروه های فیلوژنتیک سویه های اشریشیاکلی اوروپاتوژنیک نشان داد که بیشترین میزان فراوانی مربوط به گروه B2 (67.15 درصد) سپس D (21.17 درصد) و A (11.68 درصد) بود و گروه فیلوژنتیک B 1 در ایزوله های اوروپاتوژنیک مشاهده نشد. در ایزوله های اشریشیاکلی کامنسال فراوانی گروه ها به ترتیب مربوط به 52 D درصد، 24 B2 درصد، 14 A درصد و 10 B1 درصد بود. نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد که درصد فراوانی گروه های فیلوژنتیکی B2 و D در ایزوله های اشریشیاکلی اوروپاتوژنیک و کامنسال مورد مطالعه بالا بوده است.

زمینه و هدف: دیابت یکی از مهم ترین بیماری های شایع و مزمن است که آمار جهانی آن از جمله در ایران رو به افزایش می باشد. دیابت ملیتوس با ایجاد استرس اکسیداتیو و تولید بیش از حد گونه های فعال اکسیژن (ROS) می تواند سبب آسیب های متابولیسمی شود و دفاع آنتی اکسیدانی را غیرفعال نماید. پالماتین هیدروکلراید آثار فارماکولوژیکی متعددی دارد از جمله این که آنتی دیابت و آنتی اکسیدان است. این مطالعه با هدف پیشگیری از عوارض اکسیداتیو ناشی از دیابت انجام گردید. روش و بررسی: در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به طور تصادفی انتخاب و به چهار گروه: کنترل، غیر دیابتی تیمار شده با پالماتین هیدروکلراید، دیابتی و دیابتی تیمار شده با پالماتین هیدروکلراید تقسیم شدند. دیابت با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین با دوز 55 میلی گرم بر کیلوگرم القا گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار با پالماتین هیدروکلراید با دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت شش هفته و به صورت زیر جلدی انجام گردید. پس از اتمام زمان آزمایش، از قلب موش های صحرایی خون گیری به عمل آمد و پارامترهای گلوکز، انسولین، مالون دی آلدئید (MDA)، فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و نیتریت اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج مطالعه نشان می دهدکه دیابت باعث افزایش سطح گلوکز، مالون دی آلدئید، نیتریت و کاهش انسولین (P<0.001) و فعالیت سوپراکسیددیسموتاز در موش های صحرایی دیابتی، نسبت به گروه کنترل گردید و تجویز پالماتین هیدروکلراید سبب بهبودی استرس اکسیداتیو در موش های دیابتی (P<0.05) شد.نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که درمان با پالماتین باعث کاهش قندخون و استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین گردید.

زمینه و هدف: بیماری های قلب و عروق از شایع ترین بیماری ها در ممالک پیشرفته می باشند و در سایر کشورها به سرعت در حال افزایش هستند. از آنجا که بیماری قلبی و عروقی روان تنی محسوب می شوند در بررسی عوامل موثر در پیدایش آن باید به ترکیبی از عوامل زیستی و روانی توجه داشت. هدف پژوهش حاضر مقایسه طرح واره های ناسازگار اولیه و تنظیم شناختی هیجان در بیماران قلبی و افراد عادی بود.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه پس رویدادی می باشد که به روش مقطعی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بیماران قلبی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر ارومیه در سال 1392 بود. از جامعه فوق تعداد 96 بیمار دارای تشخیص بیماری قلبی- عروقی به شیوه هدفمند انتخاب شدند. گروه افراد عادی (92= N) نیز از همراهان بیماران به صورت در دسترس انتخاب شدند. به منظور آزمون فرضیه پژوهش از روش تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. در این پژوهش از پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی، نسخه کوتاه پرسشنامه طرح واره های ناسازگار یانگ (YSQ-SF) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد تفاوت دو گروه در طرح واره های حوزه محدودیت های مختل، هشداری معنادار می باشد، همچنین تفاوت دو گروه مبتلا به بیماری قلبی و گروه عادی تنها در دو طرح واره بازداری هیجانی و خویشتن داری/ خود انضباطی ضعیف معنادار بود. بین دو گروه از لحاظ سبک های تنظیم هیجان تفاوت معناداری یافت نشد.نتیجه گیری: طرح واره های ناسازگار اولیه از عوامل شخصیتی تاثیرگذار در اختلالات قلبی عروقی است و باید به نقش آن ها در این اختلالات توجه کرد.