مجله طب نظامی
سال:1386 | دوره:9 | شماره:4 (مسلسل 34) |تعداد مقالات:14

مقدمه: دیسانتری باسیلی توسط گونه های باکتریایی موجود در جنس شیگلا ایجاد می شود. از نظر بالینی، دیسانتری، تظاهر قاطع بالینی شیگلوز و عبارت از دفع مکرر مدفوع خونی توام با مخاط و درد شکمی می باشد. عفونت های ناشی از گونه های شیگلا یکی از عوامل مهم ایجاد اسهال در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. در این مطالعه سیمای دیسانتری ناشی از شیگلا از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار می گیرد.مواد و روش کار: این مطالعه شامل جمع بندی و آنالیز اطلاعات جدید مربوط به دیسانتری باسیلی در کشور می باشد. موارد اندمیک شیگلوز در سالهای اخیر در کشور از جنبه های مهم مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: در بررسی های بعمل آمده مشخص گردید در سالهای اخیر سیمای اپیدمیولوژیک دیسانتری باسیلی در کشور تغییر نموده و متمایل به الگویی است که در جوامع صنعتی رخ می دهد.بحث: هم اکنون جداسازی شیگلا الگوی کشورهای صنعتی را تبعیت می کند که این یافته از نظر همه گیری شناحتی فوق العاده حائز اهمیت است. این واقعیت می تواند برنامه های پیشکیری و درمان شیگلوز را تحت تاثیر خود قرار دهد.

مقدمه: اندوتوکسین باکتریایی یک ترکیب لیپوپلی ساکاریدی است که تماس با آن باعث اسهال، استفراغ، تب، کاهش فشار خون سیستولیک، شوک، انعقاد درون رگ و مرگ میگردد. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر کلر زنی آب در رهاسازی و حذف اندوتوکسین به عنوان فرآورده جانبی گند زدایی در آبهای آلوده بود.مواد و روش کار: در این مطالعه تاثیر اشکال و غلظت های مختلف کلر آزاد بر گندزدایی آب آلوده به اشرشیاکلی (25922 ATCC) با دانسیته باکتریایی 0.5 مک فارلند در رهاسازی و حذف اندوتوکسین حاصله از مرگ این باکتری در راکتور منقطع با حجم 50 میلی لیتر مورد بررسی قرار گرفت. گندزدایی با زمان تماس 40 دقیقه و شمارش باکتری ها با استفاده از روش کشت درپلیت انجام گردید. اندازه گیری اندوتوکسین در طی فرآیند گندزدایی با تناوب زمانی 40،30،20،10،5 دقیقه و روش رنگ سنجی 1 و 9 دی متیل متیلن بلو با اسپکترفتومتر در طول موج 535 نانومتر انجام شد.نتایج: کلر به عنوان یک گندزدای متداول، باعث گندزدایی عوامل باکتریایی گرم منفی و رها سازی اندوتوکسین می گردد ولی کلر آزاد موجود در مدت زمان متداول گندزدایی (30-15 دقیقه) تاثیری بر حذف اندوتوکسین ندارد. همچنین اشکال مختلف کلر آزاد و غلظت های مختلف آنیون نیترات که از عوامل شیمیایی متداول در آبهای سطحی حاوی اندوتوکسین است تاثیری برمیزان رها سازی و حذف اندوتوکسین ندارد. تنها عامل موثر در میزان رهاسازی اندوتوکسین دانسیته باکتریایی موجود در آب است.بحث ونتیجه گیری: با توجه به اینکه اندوتوکسین اثرات سوء بهداشتی متعددی دارد و در شرایط مختلف صحرایی و نظامی غالبا از کلرزنی به عنوان گزینه نهایی جهت سالم سازی آبها استفاده می شود، لازم است از گندزداهایی استفاده شود که ضمن گندزدایی کامل آب تولید فرآورده های جانبی نظیر اندوتوکسین و سایر سموم میکروبی بر سلامت مصرف کنندگان تاثیر سو نداشته باشد.

مقدمه: بیمارستان از اجزای بسیاری برای ارایه خدمت به بیماران تشکیل شده است و روابط بین این اجزا بایستی از یکپارچگی لازم برخوردار باشد، زیرا نقص در هر یک از اجزا منجر به ایجاد مشکل در روند ارایه خدمت به بیمار می گردد. بطور کلی بمنظور ارتقا سطح کمی و کیفی خدمات تشخیصی و درمانی بخش اورژانس توجه به 3 محور اساسی ساختار، فرآیند و فعالیت از ضروریات بوده و در صورت توجه به این موارد می توان انتظار داشت که این بخش بتواند خدمات مطلوب و موثری را به نیازمندان ارایه نماید هدف از پژوهش حاضر بررسی ساختار، فرآیند و فعالیت بخش اورژانس بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله (عج) و مقایسه آن با استانداردهای موجود وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی است.مواد و روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی انجام گرفته است. در بخش توصیفی به بررسی مشخصات دموگرافیک سرپرستان اورژانس و در بخش تحلیلی به بررسی رابطه بین متغیرهای وابسته با یکدیگر و همچنین رابطه متغیرهای مستقل با متغیرهای وابسته پرداخته است. جامعه آماری و حجم نمونه شامل بخش اورژانس بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله (عج) می باشد. داده ها از طریق مشاهده و پرسشنامه و نیز بررسی دفاتر و اسناد موجود جمع آوری گردید. آنالیز توصیفی با استفاده از فراونی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار بیان شد و آنالیز تحلیلی با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون من ویتنی و همچنین تست دقیق فیشر انجام شد.نتایج: در این پژوهش بیمارستان های مورد مطالعه با کسب میانگین امتیاز 76.04 در وضعیت نسبتا مطلوب قرار داشتند. شاخص فعالیتها با کسب میانگین امتیاز 94 درصد در حد مطلوب، شاخصهای مدیریت و فضا و تسهیلات و تجهیزات به ترتیب با کسب میانگین امتیاز 87.27 و 79.01 درصد در حد نسبتا مطلوب، و شاخص های نیروی انسانی، فرآیند و دستورالعملها به ترتیب با کسب میانگین امتیاز 65.83، 58.33 و 70.37 درصد در حد متوسط قرار داشتند. همچنین بین بین نیروی انسانی و شاخص فضا، تسهیلات و تجهیزات و بین فرآیند آموزشی و شاخص فعالیت ها رابطه مستقیم و معنا داری وجود دارد (P<0.05).اکثر بیمارستان های مورد مطالعه از نظر شاخص های مورد مطالعه در وضعیت نسبتا مطلوب قرار دارند اما در خصوص برخی شاخص ها مانند شاخص فضا، تسهیلات و تجهیزات و شاخص فعالیت ها مانند ارتباط ارجاع بیماران و تخت های موجود، مغایرت هایی به صورت نسبی در مقایسه با استانداردهای وزارت متبوع مشاهده گردید که نیاز به توجه مستمر دارد. با توجه به ماهیت بیمارستان ها و آمادگی اورژانس برای رویارویی با حوادث توجه به استانداردها و رعایت آنها امری ضروری است

مقدمه: این تحقیق به منظور ارزیابی ایمنی هومورال متعاقب واکسیناسیون بر ضد مننژیت مننگوکی در نیروهای مسلح صورت پذیرفته است.روش کار: به 150نفر 50 mg واکسن پلی ساکاریدی گروهA  و C مننگوکوک بصورت زیر جلدی تزریق شده است و از تمامی افراد قبل از واکسیناسیون، 1، 4 و 7 ماه بعد از واکسیناسیون خونگیری شد. میزان آنتی بادی سرمها با روش هماگلوتیناسیون غیر مستقیم تعیین گردیده است، که با این روش تیتر 16(معادل 1-2 mg آنتی بادی) حفاظتی(Protective)است.نتایج: بررسی نمونه های خون تهیه شده نشان داد که در مرحله قبل از واکسیناسیون فقط 5 نفر یعنی 3.3 درصد افراد دارای تیتر آنتی بادی حفاظتی بوده اند. در یک ماه بعد از واکسیناسیون، 134 نفر یعنی معادل 89.3% رزمندگان در سرم خود دارای تیتر آنتی بادی حفاظتی شده اند، 7.4% آنتی بادی حفاظتی را کسب نکرده اند، و نیز 3.3% افراد واکسینه شده هیچ گونه آنتی بادی بر علیه واکسن مصرفی تولید نکرده اند. در ماه چهارم نه تنها تیتر آنتی بادی افزایش نیافته، بلکه سطح آن در گردش خون پایین آمده است، با این حال درصد افراد غیر مصون نسبت به ماه اول افزایش نیافته است. نتایج بررسی نمونه های خون در ماه هفتم بعد از واکسیناسیون نشان داد که افراد غیر مصون به 18 درصد افزایش یافته است.نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن تیتر آنتی بادی در افرادی که مصونیت یافته اند و پایین بودن تعداد این افراد (82%) در مقایسه با گزارشات دیگران (95-90%) و نیز کاهش میزان آنتی بادی بعد از مدت کوتاهی که تا یک سالگی پس از واکسیناسیون ادامه دارد، میزان مصونیت حاصله از واکسن مصرفی در این تحقیق، مطلوب ارزیابی نشد.

مقدمه: علایم روانشناختی و کاهش اعتماد به نفس دو یافته شایع در جانبازان شمیایی می باشد. با توجه به گزارش های منتشر شده در زمینه همبستگی بین عزت نفس و این علایم در جمعیت های مختلف، مطالعه حاضر با هدف بررسی همبستگی عزت نفس و علایم اضطراب و افسردگی در جانبازان شیمیایی سردشت انجام شد.مواد و روش کار: در مطالعه توصیفی حاضر، 134 جانباز شیمیایی از بین مردم سردشت در سال 1385 به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. بیماران بر اساس علایم اضطراب به گروه های Ianx (دارای علایم غیر طبیعی اضطراب، 103 نفر) و IIanx (فاقد علایم غیر طبیعی اضطراب، 31 نفر)، بر اساس علایم افسردگی به گروه های Idep (دارای علایم غیر طبیعی افسردگی، 87 نفر) و IIdep (فاقد علایم غیر طبیعی افسردگی، 47 نفر) و بر اساس علایم افسردگی و اضطراب همزمان به گروه های Icom (فاقد علایم غیر طبیعی اضطراب و افسردگی، 17 نفر)، IIcom (دارای علایم غیر طبیعی اضطراب یا افسردگی، 44 نفر) و IIIcom (دارای علایم غیر طبیعی اضطراب و افسردگی توام، 73 نفر) تقسیم شدند. ویژگی های دموگرافیک (سن، جنس، وضعیت تاهل و سطح تحصیلات)، مجروحیت (درصد جانبازی و شیمیایی)، علایم اضطراب و افسردگی (HADS) و عزت نفس (Rosenberg Self-Esteem Scale) در کلیه شرکت کنندگان ارزیابی گردید. عزت نفس در گروه های Ianx و IIanx، گروه های Idep و IIdep و گروه های Icom، IIcom و IIIcom به تفکیک مقایسه گردید.نتایج: 86 نفر (64%) از نمونه ها مرد، محدوده و میانگین (انحراف معیار) سن برابر 79 – 20 و 11±48 سال، و محدوده و میانگین (انحراف معیار) درصد جانبازی برابر 70 – 10 و 12±30 درصد و محدوده و میانگین (انحراف معیار) درصد شیمیایی برابر 70 – 10 و 10±27 درصد بود. محدوده و میانگین (انحراف معیار) نمره عزت نفس بیماران برابر 22 - 0 و 4.6 ±11.411، بود. نمره عزت نفس در گروه های Ianx و IIanx (10.8±4.5 در مقابل 4.3±13.6) اختلاف آماری معنی داری نشان داد (0.003=P). نمره عزت نفس در گروه های Idep و IIdep (10.0±4.5 در مقابل 4.0±14.0) اختلاف آماری معنی داری نشان داد (0.001=P). نمره عزت نفس در گروه های Icom، IIcom وIIIcom  (9.5±4.3, 13.6±3.0, 14.0±5.4) اختلاف آماری معنی داری نشان داد (0.001=P).بحث: عزت نفس و علایم روانشناختی در جانبازان شیمیایی دارای ارتباط تنگاتنگی می باشند. کاربرد بالینی این همبستگی، مطرح کننده ضرورت توجه به هر یک از این دو عامل، در بیماران دچار مشکلات در زمینه دیگری می باشد. این یافته می تواند روانشناسان و روانپزشکان را در جهت ارتقای سطح سلامت روان این جمعیت یاری رساند.

مقدمه: ابتلا به دردهای مفصلی با منشا فیزیکی در جوامع انسانی مطلب جدیدی نیست. عوامل مختلفی از جمله شغل و استرسهای شغلی، جنسیت، وضعیت فیزیکی بدن، نحوه انجام فعالیتهای روزانه و … در ایجاد این دردها موثر می باشند. عدم توجه به این مطلب در نیروهای نظامی بخاطر فشارهای کاری و استرسهایی که دارند می تواند تبعات و هزینه های درمانی بالایی را برای سیستم بهداشت و درمان نظامی و غیر نظامی کشور ایجاد نماید. در این مطالعه ما به بررسی و مقایسه توزیع دردهای مفصلی در بین کارکنان شاغل نظامی با کارکنان غیر نظامی (مردم عادی) بر اساس رسته کاری آنها می پردازیم.مواد و روش ها: تحقیق حاضر تحقیقی توصیفی – تحلیلی و مقطعی می باشد که طی یک دوره یکساله در 3 بیمارستان نظامی و 3 بیمارستان غیر نظامی به صورت نمونه گیری سرشماری در مورد کلیه مراجعه کنندگان به مراکز درمانی فیزیوتراپی که دارای دردهای مفصلی با منشا فیزیکی بودند انجام گرفت. برای انجام اینکار از یک پرسشنامه 3 قسمتی که حاوی مشخصات دموگرافیک، نوع و رسته شغلی، و مفاصل مبتلا بود استفاده شد. اطلاعات پس از گردآوری و دسته بندی، وپس از یکسان سازی (matching) شرایط افراد از طریق انجام روشهای آماری توصیفی و آزمون  chi-squareآنالیز شدند.نتایج: از 1230 نفر مورد بررسی تعداد 640 نفر (52%) کارکنان شاغل نظامی، و تعداد 630 نفر (51.2%) مرد بودند. بین میانگین سن، قد، وزن، و سابقه کاری درکارکنان شاغل نظامی و غیر نظامی اختلاف معنی داری وجود نداشت. پراکندگی جنسیت بین دو گروه بصورت 53.1% درافراد مذکر نیروهای نظامی و 49.1% در افراد مذکر غیر نظامی بود. تعداد مراجعین با درگیری مفاصل با منشا فیزیکی در کارکنان نظامی بر اساس رسته های شغلی (عملیات، اداری مالی پشتیبانی، فنی مهندسی، فرهنگی، امنیتی، و آزاد) بترتیب 179(28%) و 218(34%) و 102(16%) و 51(8%) و 90(14%) و 0(0%) نفر بود. این اعداد در کارکنان غیر نظامی بترتیب 0(0%) و 236(40%) و 100(17%) و 112(19%) و 18(3%) و 124(21%) نفر بود. بین تعداد مراجعین با درگیری مفاصل درکارکنان شاغل نظامی با افراد غیر نظامی بر اساس رسته کاری تفاوت معنی داری وجود داشت (0.001>P). این مطلب بین کارکنان مذکر شاغل نظامی با کارکنان مذکر شاغل غیر نظامی نیز صادق بود (0.001>P). ولی بین کارکنان مونث شاغل در دو گروه فوق تفاوت معنی داری دیده نشد.بحث: با توجه به یافته های تحقیق، بنظر می رسد کارکنان نظامی (بخصوص درجنس مذکر و در رسته های عملیاتی و امنیتی)، نسبت به کارکنان سایر مشاغل غیر نظامی در معرض فشار و آسیب پذیری بیشتر مفاصل قرار دارند. و این مطلب توجه بیشتر مسوولان رده بالای نظامی کشور نسبت به پیشگیری، وضعیت سلامت و بهداشت فیزیکی، بکارگیری این افراد بر اساس خصوصیات فیزیکی و بدنی آنها در رسته های شغلی، انجام آزمایشات ادواری منظم و جدی، و بالا بردن توان و آمادگی جسمانی کارکنان را می طلبد.

مقدمه: دوزیمتری بیولوژیکی یکی از مهم ترین روش ها جهت تخمین دوز تابشی در افراد پرتو دیده است. معمول ترین روش بیودوزیمتری، آنالیز کروموزومی با استفاده از روش آنالیز متافاز می باشد. در این روش پس از تحریک رشد لنفوسیت های خون محیطی در شرایط in vitro، توقف سلول ها در مرحله میتوز و شمارش کروموزوم های دی سانتریک، مقدار دوز تابشی با استفاده از منحنی دوز- پاسخ تخمین زده می شود. از آنجا که منحنی های کالیبراسیون برای هر آزمایشگاهی اختصاصی هستند لذا در این مطالعه منحنی کالیبراسیون (دوز- پاسخ) با روش فوق و با استفاده از پروتکل استاندارد برای آزمایشگاه کشت سلول دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله (عج) رسم شده است.مواد و روش کار: نمونه خون کامل که از سه فرد سالم گرفته شده بود با دوزهای مختلف پرتو گاما (0.25-4) گری تابش داده شد. سپس لنفوسیت ها از نمونه خون جدا شده و در محیط کشت کامل RPMI-1640 کشت داده شدند. پس از محصول برداری و رنگ آمیزی، 500 سلول میتوزی در هر دوز تابشی برای هر فرد جهت شمارش دی سانتریک ها مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: پس از محاسبه میانگین تعداد دی سانتریک ها در سلول در هر دوز تابشی، منحنی دوز- پاسخ رسم شد. در این منحنی فراوانی دی سانتریک ها با افزایش دوز تابشی به صورت خطی درجه دو افزایش یافته است.بحث: منحنی دوز- پاسخ بدست آمده در این مطالعه با سایر مطالعات مشابه مطابقت دارد. این منحنی کالیبراسیون برای تخمین دوز دریافتی افرادی که تحت تابش پرتوهای با LET پایین چون پرتوهای ایکس و گاما قرار گرفته اند معتبر است.

مقدمه: در شروع هزاره جدید با ظهور تهدیدات تروریستی منجلمه بیوتروریسم، روشنی آینده به تیرگی گراییده است. مهمترین راه مقابله با اقدامات بیوتروریستی در درجه اول تقویت آگاهی تیم پزشکی و بهداشتی جهت تشخیص و عکس ا لعمل سریع در مقابله با این حوادث می باشد. مطالعه حاضر به بررسی تاثیر آموزش پیشگیری و درمان حوادث بیوتروریسم بر آگاهی و نگرش پرستاران می پردازد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است.جامعه پژوهش را 65 نفر ازپرستاران تشکیل دادند که واجد کلیه مشخصات افراد مورد پژوهش بودند. در این مطالعه از پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد.یافته ها:آگاهی پرستاران در رابطه با بیوتروریسم قبل از آموزش (14.79 درصد) بود که بعد از آموزش به (94.43 درصد) رسید. نگرش پرستاران نسبت به بیوتروریسم قبل از آموزش (55.50 درصد) بود که بعد از آموزش به (85.46 درصد) رسید.نتیجه گیری: آموزش درآگاهی و نگرش پرستاران از بیوتروریسم تاثیر مثبت داشته است.

مقدمه: تب خونریزی دهنده کریمه ـ کنگو یک بیماری خونریزی دهنده ویروسی است که عامل آن ویروسی از جنس Nairovirus از خانواده Bunyaviridae است. گرچه CCHF یک بیماری زئونوز است ولی موارد تک گیر و طغیانهایی از این بیماری، انسانها را هم درگیر نموده است. این بیماری در بعضی از کشورهای آفریقایی، اروپایی و آسیایی بصورت آندمیک وجود دارد. تهوع، استفراغ، گلو درد و درد منتشر شکم ممکن است وجود داشته باشد. تشخیص از طریق شناسایی آنتی بادی اختصاصی ضد CCHF صورت می گیرد. این مطالعه جهت بررسی علایم و نشانه های بیماران مبتلا به CCHF بستری در بیمارستان امیرالمومنین زابل طراحی و اجرا گردید.مواد و روشها: این یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی (Cross sectional) است که در آن، پرونده بیماران بستری از ابتدای سال 1382 تا پایان سال 1384 که در بیمارستان امیرالمومنین زابل با تشخیص CCHF بستری بوده اند، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده بوسیله نرم افزار SPSS ver. 14 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: در مجموع در طی سالهای 84 – 82 تعداد 65 بیمار با تشخیص CCHF در بیمارستان امیرالمومنین زابل بستری شدند. از این تعداد (80%) 52 نفر مرد و (20%) 13 نفر زن بودند. از 65 بیمار بستری 60 بیمار معادل 92% بهبود یافتند و به زندگی بازگشتند ولی تعداد 5 بیمار معادل 8% علی رغم اقدامات درمانی و حمایتی فوت نمودند. یعنی میزان مرگ و میر بیماری CCHF در مطالعه ما 8% بود. از کل بیماران بستری (98.4%) 64 نفر تب داشتند، و تنها یک بیمار یعنی 1.6% بدون تب بود. از 65 بیمار بستری (80%) 52 نفر سردرد داشتند، دردهای عضلانی در (72.3%) 47 نفر از بیماران وجود داشت، (60%) 39 نفر از بیماران از تهوع و استفراغ شاکی بودند. از مجموع 65 بیمار (49.2%) 32 بیمار از شکم درد شاکی بودند. تعداد 9 بیمار (13.8%) دچار ضایعات پتشی پورپورا شدند. در (4%) 3 بیمار اسپلنومگالی وجود داشت. در 100% بیماران ترومبوسیتوپنی دیده شد. در 46 بیمار یعنی 70.7% در سیر بیماری دچار لکوپنی شدند. تعداد (20%) 13 نفر از بیماران بستری شده دچار آنمی شدند.بحث: از آنجاییکه بیماری CCHF از سالهای قبل در این منطقه از ایران شناخته شده است، لذا موارد مشکوک سریعا جهت بستری و اقدامات تشخیصی و درمانی معرفی می شوند و در نتیجه میزان مرگ و میر در مطالعه ما (8%) کمتر از سایر مطالعات مشابه بود. در این بررسی تعداد بیماران مرد بیشتر از بیماران زن بود (52 مرد در مقابل 13 زن) که این امر می تواند به دلیل مسایل شغلی باشد که باعث می شود مردان بیشتر از زنان در معرض گزش کنه و تماس با محصولات دامی آلوده باشند. در این مطالعه تب و سردرد از علایم شایع بیماران بود. لذا در مواجهه با بیماری که با شکایت تب، سردرد و دردهای عضلانی در مناطق آندمیک بیماری مراجعه می نماید و یا سابقه تماس با دام را به دلیل مسایل شغلی عنوان می کند، در لیست تشخیص افتراقی می باید به بیماری تب خونریزی دهنده کریمه – کنگو توجه کرده و در خصوص اقدامات تشخیصی و درمانی قدم برداریم. از آنجاییکه انتقال بیمارستانی این عفونت به اثبات رسیده است در مورد بیمارانی که با تشخیص احتمالی CCHF بستری شده اند، رعایت احتیاطات استاندارد لازم است که اعمال گردد. از آنجاییکه تا کنون واکسن موثر برای استفاده عمومی در دسترس نمی باشد، کنترل کنه جهت پیشگیری از این بیمـاری لازم است. همچنین در مناطقی که این بیماری آندمیک می باشـد استفاده از لباس مناسب و مواد دفـع کننده بندپایان مفیـد واقع می شود.

مقدمه: آسیب نخاع به علت ایجاد اختلالات حسی و حرکتی و تغییر درعملکرد سیستم ادراری سبب افزایش بروز عفونت ادراری می گردد. عوامل بیماریزا بر اساس مناطق جغرافیایی مختلف متغییر می باشد. عفونت ادراری شایعترین عفونت بیمارستانی است و بیش از 80% موارد ان ناشی از کاتترهای ادراری می باشد. در این مطالعه باکتریهای ایجاد کننده عفونت ادراری در مبتلایان به آسیب نخاعی و بیماران بستری در بیمارستان مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روشها: در این مطالعه که به صورت توصیفی تحلیلی و رو به آینده طی سالهای 85-1384 انجام شد بیماران به دو گروه  Aو  Bتقسیم شدند. درگروه A، 145 جانباز مبتلا به آسیب نخاعی که قادر به تخلیه مثانه به روش طبیعی نبودند و به علت علایم عفونت ادراری به بیمارستان الزهرا اصفهان مراجعه کرده بودند و در گروه B 150 بیمار مرد بستری دارای سونداژ ادراری در بیمارستان بودند که درموقع بستری تب و علایم ادراری نداشتند و بعد از 48 ساعت از بستری دچار علایم عفونت ادراری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تکمیل از هر فرد نمونه ادرار بر اساس روش تخلیه مثانه تهیه وبلا فاصله جهت انالیز و کشت ارسال شد. بیمارانی که در دو هفته اخیر از آنتی بیوتیک استفاده کرده بودند از مطالعه خارج شدند. جهت ارزیابی پیوری در تشخیص عفونت ادراری بیماران به دو گروه یکی با علایم ادراری با کشت ادراری منفی و گروه دیگر با علایم ادراری با کشت ادراری مثبت تقسیم شدند. بررسی وتحلیل اماری توسط نرم افزار SPSS (version13) صورت گرفت. P<0.05 به عنوان اختلاف معنی دار در نظر گرفته شد.بیماران مورد مطالعه در گروه A در محدوده سنی 34-54 سال و در گروه B در محدوده سنی 40-58 سال قرار داشتند. در گروه 120A مورد کشت مثبت به دست آمد. طبق نتایج حاصل از کشت نمونه های ادرار بیماران مبتلا به آسیب نخاع 64 مورد (%43.8) اشرشیاکولی، 24 مورد (%16.4) کلبسیلا، 11 مورد (%7.5)، انتروکوک، 10 مورد (%6.8)، سودوموناس ائروژینوزا، 1 مورد (%0.7) پروتئوس، 3 مورد (%2.1)، سراشیا، 5 مورد (%3.4) استافیلوکوک اورئوس و 2 مورد (%1.4) استافیلوکوک اپیدرمیدیس جدا شد. بیشترین میزان موارد کشت مثبت در بیمارانی مشاهده گردید که از کاتتر دایم (Indwelling catherer) استفاده می کردند (p<0.05). بین پیوری با وجود عفونت ادراری ارتباط معنی دار موجود بود (p<0.05).نتایج حاصل از کشت نمونه های ادرار بیماران بستری به صورت زیر بود: 85 مورد (%56.7) اشرشیاکولی، 24 مورد (%16) استافیلوکوک اورئوس، سراشیا و پروتئوس.بحث: طبق نتایج بدست آمده شایع ترین ازگانیسم های عامل عفونت ادرار در دو گروه مشابه و به ترتیب اشرشیاکولی، کلبسیلا، انتروکوک و سودومونا می باشد. این تشابه می تواند ما را به برخورد مشابه بین دو گروه رهنمون کند. از طرفی شاید کلونیزاسیون ارگانیسم های بیمارستانی در مبتلایان به آسیب نخاع به علت بستری های مکرر و انجام کاتتریزاسیون در بیمارستان رخ دهد.